en omstreken
STAD AALST
de
Ivan 20 tot enl'met''29 oogst 1960.
konefoleóe drama
Actuele Problemen
Gouden Jubileum van de Koninklijke
Fanfare Kunst en Vermaak gevierd te
Aa.st
De lücitstc
reis van de ou<
Isle
pionier
de gazet van aalst
ABONNEMENTSPRIJS
40,fr. per 3 maand
75,fr. per 6 maand
150, fr. per jaar.
VERSCHIJNT de DONDERDAG en ZATERDAG van iedere week
BUREEL St. Jorisstraat, 25. AALST 16de JAARGANG
Tel. 241.14 P. R. 88172
DONDERDAG 21 JULI 1960 NUMMER 57
1,50 fr.
het nummer.
HIJ de eerste HIJ is vijf en twin- j kaanse protestantse zendeling en een
lig jaar missionaris in Kongo. Loemoemba staatsagent werden zwaar gewond,
is een zijner oud-leerlingen. Middelmatig j in Luluaburg o.a. werden twee socialis
ïerstand, die Loemoemba, met moeite door tische ambtenaren benoemd, die weigerden
de lagere middelbare kursus gesukkeld-' koning Boudewijn te begroeten toen hij bij
eer brutaal, geslepen volksmenner. Geen
ilanke kan een negerziel doorgronden.
Kaza Reboe ook is een oud-leerling.
Deze is zeer verstandig, zeer ontwikkeld
ieed hogere studies. Zoon van een Indische
nader, erfde hij de zachtmoedigheid van
het Indische volk. Hij was voor geweldloze
lolitiek, een Gandhipolitiek. Hij denkt en
andelt na het denken. Loemoemba denkt
liet, maar handelt zijn taktiek aanpassend
lan volk en omstandigheden. Kaza Voeboe
al zich door Loemoemba laten maneuvre-
enWat gebeurt.
HIJ de tweede HIJ was zeven jaar
;eneesheer in de buurt van Luluaburg
ïidden de Luluas en de Balubas. Door al
le negers werd hij op de handen gedragen
im zijn kunde en zijn toewijding. Toen de
kwarten van de omschrijving vernamen dat
Ihun dokter» na zijn verlof naar een groot
kentrum zou worden overgeplaatst gingen
■oofdmannen chefs en gewone neger?
'hem smeken» hen niet te verlaten.. Voor
\jn vertrek organiseerden de negers een
fscheidsfeest e de zwarte verpleegsters
erplegers gn assistenten schonken hun
bkter een prachtige ivoren palmboom
h toch verklaren de geneesheer en zijn
ame Niemand kent «de» neger. Zeer
einig negers zijn te betrouwen.
HIJ de derde HIJ verbleef meer
twintig jaar in Kongo. Na een paar
ar ambtenaar te zijn geweest werd hij
n zijn uitstekende diensten beheerder be-
jemd in de streek van HIJ nummer 2, de
neesheer. Een volmaakte solidariteit
erste tussen de blanken van de streek
volmaakte verstandhouding tussên
anken en zwarten. Die dlerde HIJ werd
striktkommissaris en eerste burgemees
r van Luluaburg. Daar ook was zijn in-
oed op de negers zeer groot. Hij leidde de
ïrzoeningskommissie der Luluas en Balu
is. Maar steeds was hij op zijn hoede De
(gers betrouwen
Het gezin van die derde HIJ de
ter Merckx vluchtte naar België: de
eer Merckx zelf verblijft te Brazzaville.
Brussel ingelicht door Leopoldstad
1st beter.
De regering Van Acker waarin de fa
euze liberaal Buisseret minister van ko-
aiën was zou een ideale toestand
heppen. Kongo op hoger niveau brengen
tor hatelijke sektaire benoemingen, door
t stichten van politieke partijen en door
n hevige schoolstrijd speelde de rege-
ïg blanken tegen blanken uit, negers te
il negers.
ij treden in details opdat de weldenken-
n in ons land zouden weten welke grote
huid de linksen hebben aan de dramati-
he gebeurtenissen in Kongo.
B V. Bovengenoemde Heer Merckx werd
beheerder vervangen door een antikle- 1
i DE TEGENSTELLING
BLANK-KLEURLING
zijn rondreis in Kongo de stad bezocht
Prachtig voorbeeld voor de negers
En dan het overplanten van onze politiek
onder een volk waarvan meer dan de helft
nog uiterst primitief is Politiek is ver
deeldheid, wantrouwen. haat Zeker in
Kongo met zijn tientallen verschillende
stammen.
Na zijn lager middelbare studies werd
Loemoemba postbediende. Voor bepaalde
feiten werd hij afgezet en veroordeeld
Linkse politiekers deden Loemoemba in
vrijheid stellen opdat hij een anti-kristelij-
ke partij zou stichten.
Sektaire ambtenaren vertelden aan de
negers De missionarissen willen u dom
houden. Zij onderwijzen niet wat zij u moe
ten onderwijzen. Zij willen niet dat u ho
gere plaatsen bekleed. Onze officiële scho
len zijn veel beter dan de kloosterscholen
Toelagen werden geweigerd of te laat uit
betaald, zodat een massa leerkrachten
zwarte leerkrachten vooral geen wedde
of een kleinere ontvingen. Hetze tegen de
missies.
Die plagerijen, het zaaien van verdeeld
heid, de Brusselse naïviteit en politiek
geknoei zweepten de negers op. De geest
van nationalisme, die over heel Afrika
waait deed de rest.
Loemoerrtba kon zeer gemakkelijk het
slecht betaalde volk opruien.
De Heer Lamotte reporter van radic
Kongo heeft gelijk de Kongolese kwes
tie is ook een sociale kwestie. Hogerlonen
werden betaald zeer veel boys ontvingen
10 fr. daags plus de kost de muitende
soldaten 500 fr. per maand; veel negerbe
dienden werkten voor minder dan twee
duizend frank per maand. Hun blanke kol
lega's van dezelfde graad ontvingen twaalf
duizend frank en meer. En bevordering
werd stelselmatig geweigerd.
Het Afrikaniseren der kaders in onder
wijs, leger, administratie werd door 85 p.c
der blanken tegengewerkt (Oud-minister
van Hemelrijck.)
Een buik die honger heeft, luistert niet
(St. Paulus).
Gekwetste hoogmoed kan hard toeslaan
Het oproer moest uitbreken
De tegenstellingen tussen blanken en
kleurlingen. Wij bedoelen daarmee alle
niet-blanken, zijn in een akuut stadium ge
treden. De vraag is nu of die tegenstellin
gen inherent zijn aan het feit van het
blank-zijn en niet blank-zijn, dan wel aan
het feit dat het ene ras ogenschijnlijk snel
lere vorderingen heeft gemaakt en bijge-
volgt het andere heeft gedomineerd.
Met andere woorden zou <3eze tegenstel
lingen evengroot en even scherp zijn ge
weest als het gele ras in de plaats zou heb
ben gestaan van het blanke en zich in Afri
ka zou hebben bewogen zoals de blanken
Daarop zal het antwoord alhoewel nooit
100% zeker, het is een veronderstelling
ad absurdum wel hoogstwaarschijnlijk
positief zijn.
Racisme is dus niet iets dat te maken
heeft met de kleur van de huid, maar wel
met de graad van beschaving, tenminste
van materiële beschaving. En dit wijst er
meteen op dat racisme ook nog ergens an
ders bestaat dan wel zuiver op interraciaal
gebied. Racisme is dus veelal een sociale
barrière en niet een barrière van huids
kleur op zich zelf.
Trouwens het is wel eigenaardig dat vele
vormen van racisme veelal worden voor
bijgegaan en dat alleen maar geprotesteerd
wordt als het komt tot incidenten tussen
kolonisatoren of wat ervan overblijft
en zwarten. Wie denkt bijvoorbeeld aan
de Lappen die in Zweden burgers van twee
de rang blijven; aan de katolieken in Noord
Ierland, onder Engels bestuur wel te ver
staan, die eveneens burgers van tweede
rang blijven. Hetzelfde Engeland dat zo
hartstochtelijk tegen apartheid protesteert,
verbiedt de toegang tot staatsfunkties, ten
minste in Noord-Afrika aan alle katolie
ken. Wie denkt aan de onderdrukking der
oorsprnkelijke Berberen door de Arabie
ren, inwijkelingen evengoed als de blanken
in Noord-Afrika en elders
Wie spreekt over de onderdrukking der
gewone bevolking in de onafhankelijke ne
gerstaat Liberia
Honderd en één dergelijke voorbeelden
kunnen aldus worden aangehaald. Dit pleit
FEESTZITTING EN HULDE AAN DE
PIONIERS-STICHTERS.
In de zo vertrouwde feestzaal van het
Er kan in gans het Arrondissement Aalst
geen enkele groots opgevatte verwezen
lijking doorgaan, zij het nu van godsdiens
tige, politieke, sociale aard of het «mu-Groen Kruis werden de drie overlevende
ziek van het Groen Kruis» is van de partij. stichters Petrus Van Schuylenberghe, Pol
In hun groene uniformen maken de nu 85 Barrez en Jef Vinck (deze laatste nog
spelende muziekanten een knappe indruk steeds op de bres ais ijvervol bestuurslid)
en zijn werkelijk een lust voor oog en oor.daverend applaus onthaald. Ze werden
;door voorzitter Paul Avoux gehuldigd en
Gesticht in 1910 in de schoot van de door meisjes bloemen aangeboden,
christelijke arbeidersbeweging nam oud-
volksvertegenwoordiger Petrus Van Schuy
lenberghe, het voorzitterschap waar en Pol I
Barrez fungeerde als muziekleider. Beiden
leven nog en werden het voorwerp van een
welverdiende hulde. Als voorzitter werd
Petrus Van Schuylenberghe opgevolgd door
dhr. Vinck Florent en sedert 1935 is dhr
Paul Avoux voorzitter. Deze laatste viert
dus dit jaar zijn 25 jarig jubileum.
Het 50-jarig bestaan van de koninklijke
fanfare groeide dan ook uit tot een machti
ge hulde waarbij zich het stadsbestuur van
Aalst, de geestelijke overheid en tal van
personaliteiten aansloten.
De zaterdag avond werden ze officieel
op het stadhuis ontvangen door het college
van burgemeester en schepenen in bijzijn
van volksvertegenwoordigers de hh. Moyer-
soen, Moriau en E. H. Schotsaert. waarna
op de Grote Markt een Kunstconcert werd
uitgevoerd onder leiding van dhr. Muylaert
muziekmeester.
Zondagmorgen werd in optocht het stads-
midden doorkruist waarna een plechtige
mis werd opgedragen door Monseigneur
Brijs, nationale proost van het A.C.W., bij
gestaan aan het altaar door zeven priesters
verbonden aan de beweging, namelijk Z.E.
H. Deken De Vos, Z.E.H. Deken De Cock.
E- P- De Wit, S.J. hulpproost van de K
W.B E. H De Wandel (Geraardsbergen).
E. H. Mussche, verbondsproost van de K K.
A J., E. H. Gheys en Z.E.H. Schotsaert. be
stuurder der sociale werken van het Arr
Aalst.
Dit in de tegenwoordigheid van Monsei
gneur Schelfhout, groot-vicaris en verte
genwoordiger van Monseigneur Calewaert.
Z. E. H. Schotsaert, bestuurder van sociale
•erken, hield een aangepaste en stijlvolle
Namens FEDECAM, het organisme dat
tot doel heeft de katolieke muziekvereni-
I gingen te coördineren voerde de heer voor
I zitter Van Montfort het woord en verzocht
hij het ereteken voor bewezen diensten aan
de volgende muziekanten uit ie reiken.
35 jaar Vinck Jozef, sekretaris-slichter,
Muylaert Cyriel, muziekmeester, Bequc
Albert, Bequé Felix, Bequé Frans, Buys
Hector, Coen Romain, De Cock Leopold,
De Lannoy Alfred, De Vulder Frans, De
Wolf Leopold, Ghijsbrecht Jozef, Goffa
Kamiel, Goffa Leonard, Goffa Petrus, Gof
fa Willem, Macharis Remi, Liebaut Adolf,
Smekens Frans, Sonck Jaak, Van def
Donckt Eugeen, Vereecken Frans, Vinck
Julien, Welleman Jan.
25 jaar Avoux Paul, voorzitter, Boxtael,
Bosman Philemon, De Troch Petrus, Nim-
megeerts Jozef, Van den Abeele Remi,
Vinck René.
De O/Voorzitter der jubilerende fanfare
Marcel De Bisschop, maakte in een korte
toespraak zeer terecht allusie op het heer
lijke werk geleverd door voorzitter Avoux,
gedurende 25 jaar en bood hem een prach
tig geschenk aan.
De hoofdbrok van deze uitstekend verlo
pen academische zitting was de toespraak
door de heer Hulpiau, nationale voorzitter
van het A.C.W.
Vooraleer de Vlaamse Leeuw weerklonk
dankte Petrus Van Schuylenberghe namens
de gevierden en gaf hij nog enkele grepen
uit de oude doos ten beste.
Gedurende het banket richtte oud-minis
ter Ludovic Moyersoen, erevoorzitter sedert
32 jaar van de fanfare zich in een hoogge
stemde toespraak tot de aanwezigen.
Vermelden we nog dat door de minister
van Onderwijs het plakket PRO MUSICA
Te Brussel en te Leopoldstad blee' natuurlijk niet een bepaald feit goed, maar j kanselrede. Wijze we gerust op het hoog j werd verleend als blijk van waardering
men blind. Zelfs na de onbeschofte opruien
de rede van Loemoemba bleef men opti
mist.
Nu heel Kongo in brand staat, nu de af
schuwelijkste wandaden worden gepleegd,
nu schreeuwen alle politiekers moord en
brand, de linksen, de roden, het luidst
«Doorstaande maatregelen dienen geno
men. Maar dc socialisten vergeten dat
ZIJ hardnekkig gecist hebben GEEN SOL
DATEN NAAK KONGO te sturen:
Dat moet ons volk weten.
Mochten alle Belgen eensgezind zoeken
taal. Na korte tijd was de verstandhou- j naar een rechtvaardige oplossing. Wordt
»g verdwenen; wantrouwen heerste tus- die niet gevonden, dan plukken vreemden
n de blanken; de negers zagen de ver- de vruchten van onze opofferingen,
eldheid, werden opstandig. Een Ameri- l POLITTKUS.
aan de Dendermondsesteenweg.
De h. Provost, voorzitter van de Aalster-
se Pestmannen, verwelkomde de aanwezi
gen, waaronder we burgemeester Blanc-
kaert, de erevoorzitters De Waele en Ver-
moesen en de h. Van de Perre, secretaris
feestcomité, bemerkten.
Spreker schetste het ontstaan van de bond
aan alle postmannen
om aan te sluiten bij de vereniging. Na het
icert werd een korte optocht gehouden feestmaal werd opnieuw een optocht ge-
)r het stadscentrum, waarna de talrijke i houden door de stad, waarna deze dag werd
«n aanzaten aan een lekker feestmaal in besloten met een gezellig samenzijn in het
:>kaal Atlanta.
DAG DER POSTMANNEN
TE AALST.
De Vriendenkring van de Aalsterse Post- J
innen vierde zijn vierde postdag. De dag
rd ingezet met een plechtige mis. te 10
in de kerk der Paters Capucijnen te,;^ he( stedelijk
1st, St. Job. Op de Grote Markt had een
leert plaats van de Postharmonie onder en dc£d Mn oproep
van de h. Emiel Beirens. Na het
zaal van de Vriendenkring van F.F.R.
wijst op het ongezonde, op het verdachte
van sommige perskampagnes tegen bepaal
de feiten.
Trouwens het lijkt wel de laatste jaren
dat wij in het Westen aangetast worden
door een soort van kollektieve zelfmoord
waanzin. Wij kritikeren er op los waar het
onze eigen mensen betreft of onze eigen in
stellingen en praten alles goed wat de
kleurvolkeren doen of ons verwijten. Ofwel
verwijten we onze eigen bondgenoten van
al wat maar denkbaar is en vinden we dat
eventuele tegenstrevers altijd gelijk heb
ben. Dat is zeker niet om onze eigen mo
raal in de hand te werken, het getuigt zelfs
niet van objektiviteit.
artistiek gehalte van deze Mis, gezongen j voor het cultuurwerk door de muziekan-
door verschillende koren, in begeleiding ten geleverd,
door de muziekanten van de jubilerende
fanfare.
Kunst en Vermaak besloot hiermede een
onvergetelijk jubileum.
Maar het zal zo wel toegegaan zijn
Byzantië ten tijde dat Soliman voor de
deur van de stad stond. Ook op dat ogen
blik krakeelden de Byzantiërs ferm onder
elkaar en er was een hele minderheid die
meende dat Byzantië het bijltje maar
moest neerleggen en dat de Turken van
toen daarmee wel zouden gepaaid worden
en er een broederlijke vrede zou heersen.
Helaas voor deze arme utopisten, toen de
Turken de stad innamen werden ze even
goed vermoord en verkracht en als slaven
verkocht als wel diegenen die zich verder
hadden verdedigd.
Moge het Westen deze les niet vergeten.
KONGO ZIEN EN STERVEN.
Vijf ennegentig jaar oud was hij toen
hij in de Boeing stapte die hem naar Kon
go zou brengen. Sinds 1893 had hij geen
voet meer op Afrikaanse bodem gezet 67
jaar dus, een hele periode waarin alle kon
tinenten van aanschijn zijn veranderd.
Van Hecke werd in 1866 te St. Niklaas in
het zoete Waasland, met de welige weiden
geboren. Al heel jong ging hij naar het le
ger en bracht het tot sergeant majoor. Maar
ten kwam de wekroep voor Afrika hem
wakker schudden in het garnizoen waar
hij lag.
De toenmalige zelfstandige staat Kongo
want die was een ogenblik zelfstandig
vooraleer kolonie te worden deed beroep
op jonge Belgen om de grenzen af te bake
nen en te strijden tegen de Arabieren die
toen nog enorme razzia's hielden in de ne
gerdorpen en honderden slaven wegvoer-
Het was in 1891 dat Van Hecke vertrok
Twee jaar verbleef hij in Kongo. Kongo
was toen het land zoals de vorige eeuwen
het hadden gelaten. Geen steden, geen -.ve
gen. Hutten en nog hutten. Mensen die
zoek waren, die fatalistisch wachtten op
de Arabieren die hen zouden meevoeren,
dorpen waar malaria heerste en honger
snood of zelfs menseneterij, want vertelt
men niet dat de grootouders van sommige
van de huidige Kongolese leiders elkaar
duchtig hebben opgepeuzeld
In 1893 bij het beëindigen van zijn kon-
trakt kwam hij weer terug Er was toen
geen sprake van Boeings of andere vlieg
tuigen. Het ging toen met de boot, drie we
ken. En al het eten en de drank moest woi
den meegenomen.
Vervolg blz. 4
13
OFFICIËLE HANDELSFOOR
VOOR KUNST, HANDEL NIJVERHEID en LANDBOUW,
IN DE RUIME FEESTHALLE, SCHOOLSTRAAT TE AALST.
