en omstreken S T A D van 20 tot en met 29 oogst 1960. PIJNLIJK en ONWAARDIG E pisoden uit de Kongolese muiterij Arizona... a.ui Ie zoom van <Ie autostrade ut civajci-ündiaan ^j-ameó ^Brown - 'Cteine kroniek de gazet van aalst A BONN EMENTSm L. 40,fr. per 3 maand 75,fr. per 6 maand 150,fr. per jaar. VERSCHIJNT de DONDERDAG en ZATERDAG van iedere week BUREEL St. Jorisstraat, 25. AALST 16de JAARGANG Tel. 241.14 P. R. 88172. DONDERDAG 28 JUI.I 19C0 NUMMER 59 te t uil Kan ie Sti naa •e FM ioed De grondslag van de plichten van de mens jegens de andere mensen vinden we in de gemeenschappelijke oorsprong, in de gemeenschappelijke bestemming en in de noodzakelijkheid van de sociale orde om de zedelijke orde bij de gehele mensheid te verwezenlijken. De andere mensen noemen wij onze evenmensen omdat hun oorsprong dezelfde is als de onze God is ons aller Vader. Ze zijn onze evenmensen omdat hun natuur volledig gelijk is aan de onze dezelfde rede verlicht hen, het zelfde hart bezielt hen, de zelfde vrijheid maakt hen verant woordelijk voor hun daden. voeren. Ze zijn onze evenmensen omdat zij de zelfde bestemming hebben als wij en, om die bestemming te bereiken, ihoeten zij de zelfde wet onderhouden, die alle zedelijke wezens beheerst en die algemeen is en ab soluut. Die wet, vastgelegd in het menselijk ge- roePt weten, legt aan alle mensen de zelfde plichten op, geeft hun de zelfde rechten Deze rechten moeten wij zedelijk ver plicht eerbiedigen de ene bij de andere. Deze eerbied voor de rechten van onze I voncjen Werd evenmens noemt men RECHTVAARDIG HEID. Alle mensen moeten elkaar helpen, die plicht te vervullen, want de mens is van natuur een maatschappelijk wezen, die zijn evenmens niet kan missen. Zijn evenmens helpen, dienst bewijzen, is liefde, NAAS- rTENLIEFDE. De naastenliefde is zo nood zakelijk als de rechtvaardigheid, niet al leen voor de sociale orde zonder dewelke de zedelijke orde niet kan bestaan, maar ook voor het instandhouden van het men selijk geslacht. De plichten van mens tot mens, die recht vaardigheid en die naastenliefde jegens al le mensen, zijn klaar en duidelijk gefor muleerd in hg! tweede gebod dat gelijk is aan het eerste. Bemin uw naaste als u zelf. Dit gebod geldt voor iedere mens, gelovig of ongelovig, omdat het niet alleen een god delijk gebod is, ook natuur-menselijk. Dit betekent Doe niet aan de andere mensen wat gij niet gaarne hebt dat zij u doen; doe voor de andere mensen wat gij gaarne hebt dat zij voor u doen. Is er ooit betere gelegenheid geweest om 10 a de naastenliefde te beoefenen dan nu oorzil oe Kongolese tragedie gepaard monsterachtige gruwelen (die van alle tij den zijn en van alle omwentelingen) jaagt massa's vluchtelingen naar ons land. Die vluchtelingen zijn onze naasten of ze Vlamingen, Walen, Duitssprekenden, Grie ken, Engelsen, Amerikanen of mulatten zijn. Pijnlijk, zeer pijnlijk om zien, was de verlatenheid van het zeventienjarig meis je een mulattin door haar ouders naar België gezonden en die op haar valies zat, alleen, wachtend. Dat kind heeft niet ge vraagd de dochter te zijn van een blanke en een mulattin of van een blanke en een negerin. Wij weenden toen we in de TV zagen en 's anderendaags in het dagblad lazen Een moeder met vier kinderen moet naar Brussel. Vrijwillige chauffeur gevraagd. Een dame biedt zich aan. Ze ziet de moe der, een mulattin, steekt een hand op en «Die zwarte vervoer ik niet Een dame Een monster met een stenen hart Die moeder is de echtgenote van een hoog geplaatst Belgisch ambtenaar te Lulua- burg, zei de speaker. En die vier kleine kinderen Lang duurde het eer iemand ge- i,50 fr het nummer. IIET RADIO VLIEGTUIG. Op 29 juni streek op het vliegveld van Ndjili, te I^eopoldstad een Russisch vlieg tuig neer. Het was een fonkelnieuwe Sobo- i aether gezonden, over gans Kongo tot aile lev die uit zijn vier reaktiemotoren tonnen garnizoenen om mee in opstand te gaan te- Irekken dan is dat om de vrijheid te verde- Idigen. Het zijn maar de Belgische vrouwen :en kinderen die een agressie plegen op de tor. Maar ondertussen werden Belgische onafhankelijkheid van Kongo, militaire vliegtuigen in Kongo op dwaal sporen gezonden door valse radio-uitzen- IIET VLIEGTUIG VAN STAN, dingen en werden boodschappen door de i Stanleystad is de hoofdplaats van de 'Oostprovincie en tevens de woonplaats van Kongo's eminente eerste minister, dhr Lu- energie spuwde. Iedereen stond er naar te kijken, zo machtig streek het daar neer. Het voerde naar Leopoadstad de Russische delegatie die aan de onafhankelijkheids- feesten zou deelnemen. Er kwam een zeer sterke delegatie uit gestapt. Een ambassadeur, met veel atta- ché's plus daarbij een stel mannen die met diplomatie maar blijkbaar weinig te ma ken hadden. De onafhankelijkheid werd gevierd, de dagen gingen voorbij maar het vliegtuig bleef liggen. Er stonden bovenaan een stel antennes op, maar iedereen meende dat dit voor zo'n machtig vliegtuig wel nodig zou zijn. Ook zaten dag en nacht attache's aan boord. Ter bewaking, zegden de goedgelo vige lui. Maar toen begonnen de poppen aan het dansen te gaan. De muiterij brak uit onder de Kongolese weermacht. De Belgische gen de blanken. Toen bezetten de Belgische para's het vliegveld. Enkele officieren vonden dat dit Russisch vliegtuig daar al zeer lang lag en wilden eens gaan neuzen. Maar nu scheen de piloot plots gehaast. Hij had zeer drin gend opdracht gekregen naar Moskou terug te keren, scheepte een deel van de attache's in en vloog maar liefst in volle nacht weg. De niet goedgelovige mensen vertellen nu dat in dat vliegtuig radio-uitzendposten stonden die de valse berichten aan Belgi sche roepen doorzonden Maar dat zullen wel leugenaars zijn, die dat beweren ver mits als trouw lid van de UNO Rusland zich nooit mengt in de aangelegenheden van een ander land. mumba. Daar woonden ook een twintigtal Engelsen die tijdens de muiterij bij de En gelse vice-konsul waren gevlucht. Waar België aarzelde om troepen te stu ren naar Stan ten einde geen nutteloze in cidenten te verwekken, daar vroeg plots de vice-konsul van Hare Majesteit, koningin van Engeland, of een vliegtuig uit Kenya mocht landen. O, wees gerust het zou voed sel aanbrengen, melkdozen, rijst, suiker en zowat. Lumumba zei onmiddellijk ja. En een paar uur nadien kwam het vliegtuig aan. Er zat inderdaad melk en rijst en suiker Maar tussen de pakken zaten ook ne gen zwaar bewapende Engelse soldaten, die [martiaal buiten trokken, voor de verbaasde troepen moesten ingrijpen. De attaché's I wilden doorzoeken, trokken de attaché's Veel liefde voelden de Russen trouwens gezichten der Kongolezen marsjeerden, bij voor de Kongolezen niet. Toen enkele mui- '<1e vice-konsul gingen, daar hun landgeno- ters in het hotel binnendrongen waar de ten afhaalden en ze naar het vliegtuig Russen gelogeerd waren en hun kamers brachten, dat weer opsteeg. dat beproefd gezin te ver- !verlieten praktisch het Russisch vliegtuig eenvoudig hun revolver, en de muiters dro- Iniet aan niet meer. Af en toe ronkte een andere mo-!pen af. Maar ja, als de Russen hun wapens bied. Naar verluidt klaagt Lumumba Engeland schending van het grondge- kt). cstrai 92 c l m. lakte isstra rvlak Een uitzondering Akkoord Maar die éne uitzondering is er te veel Ons land is gastvrij Laat het ons be wijzen Elke vluchteling moet welkom zijn, ook de mulatten, kinderen of slachtof fers van blanken. Iedereen moet helpen in de mate van zijn vermogen. Klederen, logies, geld. En laat ons eerllijk zijn tegenover ons zelf. Wat in Kongo gebeurde, is ook hier ge beurd. Ook hier werden vrouwen ver kracht in 't bijzijn van hun echtgenoot, ook hier werden meisjes overgeleverd aan dron ken negers en werden mulatten geboren: ook hier werden mensen gefolterd, ver moord. Is deze tijd van algemeen Belgisch lijden niet de tijd om verzoening te bewerken on der onze landgenoten en de gevolgen van de schandelijke repressie weg te nemen Zware tijden wachten ons. Laat ons broe- Ün de wigwam van MAG ik u voorstellen, waarde lezers. spraken James Brown. Navajo Indiaan, volwaardig van dc charmante vant was aan het Vlaams i Ik heb James ontmoet op een rodeo in vrouw, die Antoinette j 1939. Zijn beste vriend was een jonge Vla- Amerikaans staatsburger, schapenkweker j bleek te helen, en omdat James Brown, j ming, met wie hij als schapenhandelaar a- in Arizona, fusillier bij Remagen oorlog I met zijn Indiaans kennersoor reeds ach- ken deed, en die nog steeds onze enige 39-45, mede zijn lieve blonde sqavv. Antoi- terhaald had dat we geen gespleten tong Vlaamse buurman is. afgezien van mijn nette, geboren Permentier-Verdoodt met hadden en daarenboven goede raad voor dt voorgtrslaclit langs 'moeders zijde uit de Denderhoutcmse Leerbeek, en hun zoons, twee felle kleppers met gebronsd gelaat, net als vader John en William, op ontdek kingstocht doorheen het oude avondland, even oponthoud in Vlaanderen op zoek naar de oude tante, ergens rond Dendcr- h ou tem. gev e Sad Onmi trie londi chille ernij wijze die men op zijn minst genomen, niet 'raai kan heten. Daar zaten we, die zondagnamiddag op der Hik verenigd staan rond onze geliefde de berm van de autostrade, in een houding jdie de Witte van Nest Claes ons zou benijd hebben, een grashalm in de mond, dromend over mensen en dingen de rusteloos kilo- metersvretende autocoereurs, het spel van de zeilende wolken en van een papieren vlieger die wispelturig links en rechts dook. De geur van aardappelkruid, en tar wevelden, de kleur van helrode papavers schaars, midden groene weiden. Ergens verweg in ons onbewustzijn moeten we het geweten hebben dat deze julizondag zo maar niet gewoon kon eindi gen. Want het nabije bos, een eenzame ruiter o, die vele auto's en die zeldzame rui ters en een onverklaarbaar opwellende herinnering aan jeugdige Indianen en cow boyesbattementen hier aan de zoom van dit bos, had onze verbeelding vrije teugel 'gegeven en half dromend, hadden we de 1 ruiter reeds aangezien voor Old Shatter- hand op zoek naar zijn vriend, Winnetou, het onoverwinnelijk opperhoofd der Apa chen, ergens aan de oevers van de Missisi- ZAKEN ZIJN ZAKEN verband aan The Economist een hartig De Kongocrisis en de hiermede gepaard woordtje gericht, gaande hoogspanning is voor sommige In deze brief, die ,The Economist gepu- weinig kieskeurige lui in den lande, weer bliceerd heeft in zijn lezerstribune schrijft eens een aanleiding geweest om hun mede- de h. Staels, o. m. burgers de stuipen op het lijf ie jagen. Slo- De meest onverantwoordelijke daad san stockeer suiker, solferstekjes en dito vad de Franssprekende Belgen, was het theer... overbrengen van hun anti-Vlaamse cam- Nieuw slogan voor het uitstalraam pagne naar Belgisch Congo. van een pelsenwinkel in een kuststadje. ,i, 1 Voor de oorlog waren er, buiten de mis- Prof neer ervan, voor de devaluatie sionarissen en nonnen, slechts een klem Zowel het een als het ander loont aan aantal Vlamingen in de kolonie, maar hoe sommige mensen bepaalde gebeurtenis- sindsdien gingen er zich meer Vlaamse sen steeds weten te exploiteren, op een gezinnen vestigen. Nochtans slaagden er f VLAAMS ANTWOORD AAN THE ECONOMIST We maakten reeds melding van hel feit slechts een klein gedeelte van de Vlamin gen in, hogere posten te bereiken in de ko loniale administratie. En in de grote nij- jj En toen gebeurde het. Bijna voor onze weg naai Denderhoutem hier duur was, in viteerde James Brown ons naar zijn wig wam voor nadere kennismaking. We zonken diep weg in een fauteuil on der het oog van een forse Sitting-Bill futo- grafie, keken naar een gravure van de Slag te Little Big Horn en bemerkten een ande re fotografie van een voltallige Indiaanse familie. Omdat we het toen nog niet wisten en de familie Brown onze nieuwsgierigheid en twijfel bemerkte zei Antoinette Ja, mijr man is een rasecht Indiaan van de stam der Navajo's uit Arizona, hier neem een whishy en rook een vredessigaret. En toen, plots thuis in dit stuk Arizona aan de boord van de autostrade, luisterden we naar Antoinette, met haar Amerikaar.s- Denderhoutemse tongval en naar James Brown met zijn Engels-Dui.ts-Frans mengel moes. Eigenlijk zijn we met twee jaar vertra ging gearriveerd. Moesten F,xpo Brussel ge zien hebben. Loonde het de moeite We kregen evenwel Permen tiers uit Ca nada op bezoek. Zijn dan maar begin vori ge maand vertrokken en gearriveerd in Cherbourg. Hebben Parijs gezien, een dol- larvretend verblijf, over Reims de streek van mijn vader, zijn we doorheen het Noor den langs de kust op de autostrade gearri veerd. Willen na bezoek aan onze tante, naar Duitsland, waar een familielid ver bonden is aan het Amerikaanse leger. Moeder is hier als baby met haar ouders vertrokken, einde vorige eeuw, zij praat nog Vlaams, net als ik maar is er tot haar spijt, nooit toe gekomen naar haar geb^or- ouders en familie. En dan praat James Brown over zijn Na vajo's, over het eindeloze leed, dat ook de ze stam, net als het ganse Indiaanse volk tijdens de vorige eeuw werd aangedaan. Hij doet het nuchter, zonder enige passie, ook al omdat naar hij zegt de Navajo's net als de Apachen zowat de Pruisen waren van de Far-West. Maar het heeft toch wat te lang geduurd eer men begrip en menselijkheid aan de dag legde in de houding tegenover de oude bewoners van de nieuwe wereld. Die, vult Antoinette aan, heel wat minder primitief waren dan de neger uit uw Congo... Tijdens de tweede helft van de vorige eeuw werden de Navajo's overgebracht naar Mexico. Diegenen die weigerden moesten gefusilleerd worden. Wanneer Washington eindelijk de nood lottige gevolgen inzag van het verwijderd houden der Navajo's van hun oorspronke lijke gebieden, konden ze terug keren r.aar hun beloofde land. Mede dank zij de hulp van de autoriteiten ontwikkelde zich o ra een vruchtbare stameconomie, gebaseerd op schapenteelt. IN de wigwam is het electrische licht reeds ingeschakeld. Buiten stoeien John en William. Een laatste whishy en aanduiding voor de weg naar de Leerbeek. In de verte pinkelen de lichten van het Aalsters avondpanorama Adieu, Navajo James Brown, adieu An toinette, John en William, het ga je goed in het zonneland van Arizona, waar de Na vajo's de Apachen, de Kiowa's, de Sicux. de Comanchen en wie al meer van Uw roemrijke en roemzuchtige volken niet lan ger meer galloperen doorheen de vlakten en de canyons, vechtend tegen twijfelach tige helden als Buffalo Bill en andere bleekgezichten met gespleten tong. Vech- ik Jttelo De ..f leilii lanf I ibewi het Ier t LGT op v vt v w ink 'o N verheid ziin Hp Vlir.-iir.ffpn imct nipt vpr Ttedorp terug te keren. In haar kamer hangt X 'a^mgen haast met ver hielen stopte de reeds voorgestelde Navajo een f0t0 van een klein kerkic ik meen w~l tegen woordigd. Vanzelfsprekend waren eriIddiaan en 2ijn famlUe> m6t hun wigwanli Cteh0uTem. ilal in een reportage in hel Britse blad The personen diT^hun"'Tettelijke 'aSreehtm'66? P"Cht ™n eSB «Hnsterende zilveren f Deze prettige Indiaans-Vlaams co-exeis- Eeonomist. de Vlamingen de schnld werd wensten le behouden. Maar slechts weim^^nweeMerJe boMeaSeu?^ cT Antoinette, glimlachend gegeven van de gebeurtenissen in Congo gen onder hen drongen erop aan dat het' diUacsleê Sn 3chSvJnd tandXbaar Tn l' ,B,d voor uw tradities ™cW». Vw Naar een redacteur van een Vlaamse Nederlands als eon officiële taal zou wor-'n M forse stemman een 80 m aestafte |T tegen!te"lng andere »««">- tragisd» slag der Gulden Sporen te kittle krant uit de hoofdstad mededeelt, heeft een den beschouwd en aan de Kongolezen ge- gestalte. men, steeds een grotere vrijheid genoten. I Big Horn, waar de bleekgezichten lijk w"l- Vlaming,'de H. Staels uit Kraainem in dit leerd. I IeUo' Messieu> c lcie Demderhautm Mijn man heeft reeds op jeugdige leef- eer de Franse ridders te Groeninghe ïr hef I We veerden recht, behulpzaam als j tijd, vooral ingevolge de dood van ouders, j zandbeten. 'steeds maar omdat het Vlaams dat we I het Navajoreservaat verlaten. How, ik heb gezegd. 13" OFFICIELE HNDELSFÏÏÖiT VOOR KUNST, HANDEL NI JVERHEID en LANDBOUW, IN DE RUIME FEESTHALLE, SCHOOLSTRAAT TE AALST. 1 jrarjvM ar w ar wja

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Gazet van Aalst | 1960 | | pagina 1