en omstreken
S T A D
van 20 tot en met 29 oogst 1960.
PIJNLIJK en ONWAARDIG
E
pisoden uit de Kongolese muiterij
Arizona... a.ui Ie zoom van <Ie
autostrade
ut civajci-ündiaan ^j-ameó ^Brown
- 'Cteine kroniek
de gazet van aalst
A BONN EMENTSm L.
40,fr. per 3 maand
75,fr. per 6 maand
150,fr. per jaar.
VERSCHIJNT de DONDERDAG en ZATERDAG van iedere week
BUREEL St. Jorisstraat, 25. AALST 16de JAARGANG
Tel. 241.14 P. R. 88172.
DONDERDAG 28 JUI.I 19C0 NUMMER 59
te t uil
Kan
ie Sti
naa
•e FM
ioed
De grondslag van de plichten van de
mens jegens de andere mensen vinden we
in de gemeenschappelijke oorsprong, in de
gemeenschappelijke bestemming en in de
noodzakelijkheid van de sociale orde om
de zedelijke orde bij de gehele mensheid
te verwezenlijken.
De andere mensen noemen wij onze
evenmensen omdat hun oorsprong dezelfde
is als de onze God is ons aller Vader. Ze
zijn onze evenmensen omdat hun natuur
volledig gelijk is aan de onze dezelfde
rede verlicht hen, het zelfde hart bezielt
hen, de zelfde vrijheid maakt hen verant
woordelijk voor hun daden.
voeren.
Ze zijn onze evenmensen omdat zij de
zelfde bestemming hebben als wij en, om
die bestemming te bereiken, ihoeten zij de
zelfde wet onderhouden, die alle zedelijke
wezens beheerst en die algemeen is en ab
soluut.
Die wet, vastgelegd in het menselijk ge- roePt
weten, legt aan alle mensen de zelfde
plichten op, geeft hun de zelfde rechten
Deze rechten moeten wij zedelijk ver
plicht eerbiedigen de ene bij de andere.
Deze eerbied voor de rechten van onze I voncjen Werd
evenmens noemt men RECHTVAARDIG
HEID. Alle mensen moeten elkaar helpen,
die plicht te vervullen, want de mens is van
natuur een maatschappelijk wezen, die zijn
evenmens niet kan missen. Zijn evenmens
helpen, dienst bewijzen, is liefde, NAAS-
rTENLIEFDE. De naastenliefde is zo nood
zakelijk als de rechtvaardigheid, niet al
leen voor de sociale orde zonder dewelke
de zedelijke orde niet kan bestaan, maar
ook voor het instandhouden van het men
selijk geslacht.
De plichten van mens tot mens, die recht
vaardigheid en die naastenliefde jegens al
le mensen, zijn klaar en duidelijk gefor
muleerd in hg! tweede gebod dat gelijk is
aan het eerste. Bemin uw naaste als u zelf.
Dit gebod geldt voor iedere mens, gelovig
of ongelovig, omdat het niet alleen een god
delijk gebod is, ook natuur-menselijk.
Dit betekent Doe niet aan de andere
mensen wat gij niet gaarne hebt dat zij u
doen; doe voor de andere mensen wat gij
gaarne hebt dat zij voor u doen.
Is er ooit betere gelegenheid geweest om
10 a de naastenliefde te beoefenen dan nu
oorzil oe Kongolese tragedie gepaard
monsterachtige gruwelen (die van alle tij
den zijn en van alle omwentelingen)
jaagt massa's vluchtelingen naar ons land.
Die vluchtelingen zijn onze naasten of ze
Vlamingen, Walen, Duitssprekenden, Grie
ken, Engelsen, Amerikanen of mulatten
zijn.
Pijnlijk, zeer pijnlijk om zien, was de
verlatenheid van het zeventienjarig meis
je een mulattin door haar ouders naar
België gezonden en die op haar valies zat,
alleen, wachtend. Dat kind heeft niet ge
vraagd de dochter te zijn van een blanke
en een mulattin of van een blanke en een
negerin.
Wij weenden toen we in de TV zagen
en 's anderendaags in het dagblad lazen
Een moeder met vier kinderen moet naar
Brussel. Vrijwillige chauffeur gevraagd.
Een dame biedt zich aan. Ze ziet de moe
der, een mulattin, steekt een hand op en
«Die zwarte vervoer ik niet Een
dame Een monster met een stenen hart
Die moeder is de echtgenote van een hoog
geplaatst Belgisch ambtenaar te Lulua-
burg, zei de speaker. En die vier kleine
kinderen Lang duurde het eer iemand ge-
i,50 fr
het nummer.
IIET RADIO VLIEGTUIG.
Op 29 juni streek op het vliegveld van
Ndjili, te I^eopoldstad een Russisch vlieg
tuig neer. Het was een fonkelnieuwe Sobo- i aether gezonden, over gans Kongo tot aile
lev die uit zijn vier reaktiemotoren tonnen garnizoenen om mee in opstand te gaan te-
Irekken dan is dat om de vrijheid te verde-
Idigen. Het zijn maar de Belgische vrouwen
:en kinderen die een agressie plegen op de
tor. Maar ondertussen werden Belgische onafhankelijkheid van Kongo,
militaire vliegtuigen in Kongo op dwaal
sporen gezonden door valse radio-uitzen- IIET VLIEGTUIG VAN STAN,
dingen en werden boodschappen door de i Stanleystad is de hoofdplaats van de
'Oostprovincie en tevens de woonplaats van
Kongo's eminente eerste minister, dhr Lu-
energie spuwde. Iedereen stond er naar te
kijken, zo machtig streek het daar neer.
Het voerde naar Leopoadstad de Russische
delegatie die aan de onafhankelijkheids-
feesten zou deelnemen.
Er kwam een zeer sterke delegatie uit
gestapt. Een ambassadeur, met veel atta-
ché's plus daarbij een stel mannen die met
diplomatie maar blijkbaar weinig te ma
ken hadden.
De onafhankelijkheid werd gevierd, de
dagen gingen voorbij maar het vliegtuig
bleef liggen. Er stonden bovenaan een stel
antennes op, maar iedereen meende dat dit
voor zo'n machtig vliegtuig wel nodig zou
zijn. Ook zaten dag en nacht attache's aan
boord. Ter bewaking, zegden de goedgelo
vige lui.
Maar toen begonnen de poppen aan het
dansen te gaan. De muiterij brak uit onder
de Kongolese weermacht. De Belgische
gen de blanken.
Toen bezetten de Belgische para's het
vliegveld. Enkele officieren vonden dat dit
Russisch vliegtuig daar al zeer lang lag en
wilden eens gaan neuzen. Maar nu scheen
de piloot plots gehaast. Hij had zeer drin
gend opdracht gekregen naar Moskou terug
te keren, scheepte een deel van de attache's
in en vloog maar liefst in volle nacht weg.
De niet goedgelovige mensen vertellen
nu dat in dat vliegtuig radio-uitzendposten
stonden die de valse berichten aan Belgi
sche roepen doorzonden Maar dat zullen
wel leugenaars zijn, die dat beweren ver
mits als trouw lid van de UNO Rusland
zich nooit mengt in de aangelegenheden van
een ander land.
mumba. Daar woonden ook een twintigtal
Engelsen die tijdens de muiterij bij de En
gelse vice-konsul waren gevlucht.
Waar België aarzelde om troepen te stu
ren naar Stan ten einde geen nutteloze in
cidenten te verwekken, daar vroeg plots de
vice-konsul van Hare Majesteit, koningin
van Engeland, of een vliegtuig uit Kenya
mocht landen. O, wees gerust het zou voed
sel aanbrengen, melkdozen, rijst, suiker en
zowat. Lumumba zei onmiddellijk ja. En
een paar uur nadien kwam het vliegtuig
aan.
Er zat inderdaad melk en rijst en suiker
Maar tussen de pakken zaten ook ne
gen zwaar bewapende Engelse soldaten, die
[martiaal buiten trokken, voor de verbaasde
troepen moesten ingrijpen. De attaché's I wilden doorzoeken, trokken de attaché's
Veel liefde voelden de Russen trouwens gezichten der Kongolezen marsjeerden, bij
voor de Kongolezen niet. Toen enkele mui- '<1e vice-konsul gingen, daar hun landgeno-
ters in het hotel binnendrongen waar de ten afhaalden en ze naar het vliegtuig
Russen gelogeerd waren en hun kamers brachten, dat weer opsteeg.
dat beproefd gezin te ver- !verlieten praktisch het Russisch vliegtuig eenvoudig hun revolver, en de muiters dro- Iniet aan
niet meer. Af en toe ronkte een andere mo-!pen af. Maar ja, als de Russen hun wapens bied.
Naar verluidt klaagt Lumumba Engeland
schending van het grondge-
kt).
cstrai
92 c
l m.
lakte
isstra
rvlak
Een uitzondering Akkoord Maar die
éne uitzondering is er te veel
Ons land is gastvrij Laat het ons be
wijzen Elke vluchteling moet welkom
zijn, ook de mulatten, kinderen of slachtof
fers van blanken.
Iedereen moet helpen in de mate van
zijn vermogen. Klederen, logies, geld.
En laat ons eerllijk zijn tegenover ons
zelf.
Wat in Kongo gebeurde, is ook hier ge
beurd. Ook hier werden vrouwen ver
kracht in 't bijzijn van hun echtgenoot, ook
hier werden meisjes overgeleverd aan dron
ken negers en werden mulatten geboren:
ook hier werden mensen gefolterd, ver
moord.
Is deze tijd van algemeen Belgisch lijden
niet de tijd om verzoening te bewerken on
der onze landgenoten en de gevolgen van
de schandelijke repressie weg te nemen
Zware tijden wachten ons. Laat ons broe-
Ün de wigwam van
MAG ik u voorstellen, waarde lezers. spraken
James Brown. Navajo Indiaan, volwaardig van dc charmante
vant was aan het Vlaams i
Ik heb James ontmoet op een rodeo in
vrouw, die Antoinette j 1939. Zijn beste vriend was een jonge Vla-
Amerikaans staatsburger, schapenkweker j bleek te helen, en omdat James Brown, j ming, met wie hij als schapenhandelaar a-
in Arizona, fusillier bij Remagen oorlog I met zijn Indiaans kennersoor reeds ach- ken deed, en die nog steeds onze enige
39-45, mede zijn lieve blonde sqavv. Antoi- terhaald had dat we geen gespleten tong Vlaamse buurman is. afgezien van mijn
nette, geboren Permentier-Verdoodt met hadden en daarenboven goede raad voor dt
voorgtrslaclit langs 'moeders zijde uit de
Denderhoutcmse Leerbeek, en hun zoons,
twee felle kleppers met gebronsd gelaat,
net als vader John en William, op ontdek
kingstocht doorheen het oude avondland,
even oponthoud in Vlaanderen op zoek
naar de oude tante, ergens rond Dendcr-
h ou tem.
gev
e Sad
Onmi
trie
londi
chille
ernij
wijze die men op zijn minst genomen, niet
'raai kan heten.
Daar zaten we, die zondagnamiddag op
der Hik verenigd staan rond onze geliefde de berm van de autostrade, in een houding
jdie de Witte van Nest Claes ons zou benijd
hebben, een grashalm in de mond, dromend
over mensen en dingen de rusteloos kilo-
metersvretende autocoereurs, het spel van
de zeilende wolken en van een papieren
vlieger die wispelturig links en rechts
dook. De geur van aardappelkruid, en tar
wevelden, de kleur van helrode papavers
schaars, midden groene weiden.
Ergens verweg in ons onbewustzijn
moeten we het geweten hebben dat deze
julizondag zo maar niet gewoon kon eindi
gen.
Want het nabije bos, een eenzame ruiter
o, die vele auto's en die zeldzame rui
ters en een onverklaarbaar opwellende
herinnering aan jeugdige Indianen en cow
boyesbattementen hier aan de zoom van
dit bos, had onze verbeelding vrije teugel
'gegeven en half dromend, hadden we de
1 ruiter reeds aangezien voor Old Shatter-
hand op zoek naar zijn vriend, Winnetou,
het onoverwinnelijk opperhoofd der Apa
chen, ergens aan de oevers van de Missisi-
ZAKEN ZIJN ZAKEN verband aan The Economist een hartig
De Kongocrisis en de hiermede gepaard woordtje gericht,
gaande hoogspanning is voor sommige In deze brief, die ,The Economist gepu-
weinig kieskeurige lui in den lande, weer bliceerd heeft in zijn lezerstribune schrijft
eens een aanleiding geweest om hun mede- de h. Staels, o. m.
burgers de stuipen op het lijf ie jagen. Slo- De meest onverantwoordelijke daad
san stockeer suiker, solferstekjes en dito vad de Franssprekende Belgen, was het
theer... overbrengen van hun anti-Vlaamse cam-
Nieuw slogan voor het uitstalraam pagne naar Belgisch Congo.
van een pelsenwinkel in een kuststadje. ,i,
1 Voor de oorlog waren er, buiten de mis-
Prof neer ervan, voor de devaluatie
sionarissen en nonnen, slechts een klem
Zowel het een als het ander loont aan aantal Vlamingen in de kolonie, maar
hoe sommige mensen bepaalde gebeurtenis- sindsdien gingen er zich meer Vlaamse
sen steeds weten te exploiteren, op een gezinnen vestigen. Nochtans slaagden er
f
VLAAMS ANTWOORD AAN
THE ECONOMIST
We maakten reeds melding van hel feit
slechts een klein gedeelte van de Vlamin
gen in, hogere posten te bereiken in de ko
loniale administratie. En in de grote nij-
jj En toen gebeurde het. Bijna voor onze
weg naai Denderhoutem hier duur was, in
viteerde James Brown ons naar zijn wig
wam voor nadere kennismaking.
We zonken diep weg in een fauteuil on
der het oog van een forse Sitting-Bill futo-
grafie, keken naar een gravure van de Slag
te Little Big Horn en bemerkten een ande
re fotografie van een voltallige Indiaanse
familie.
Omdat we het toen nog niet wisten en de
familie Brown onze nieuwsgierigheid en
twijfel bemerkte zei Antoinette Ja, mijr
man is een rasecht Indiaan van de stam
der Navajo's uit Arizona, hier neem een
whishy en rook een vredessigaret.
En toen, plots thuis in dit stuk Arizona
aan de boord van de autostrade, luisterden
we naar Antoinette, met haar Amerikaar.s-
Denderhoutemse tongval en naar James
Brown met zijn Engels-Dui.ts-Frans mengel
moes.
Eigenlijk zijn we met twee jaar vertra
ging gearriveerd. Moesten F,xpo Brussel ge
zien hebben. Loonde het de moeite
We kregen evenwel Permen tiers uit Ca
nada op bezoek. Zijn dan maar begin vori
ge maand vertrokken en gearriveerd in
Cherbourg. Hebben Parijs gezien, een dol-
larvretend verblijf, over Reims de streek
van mijn vader, zijn we doorheen het Noor
den langs de kust op de autostrade gearri
veerd. Willen na bezoek aan onze tante,
naar Duitsland, waar een familielid ver
bonden is aan het Amerikaanse leger.
Moeder is hier als baby met haar ouders
vertrokken, einde vorige eeuw, zij praat
nog Vlaams, net als ik maar is er tot haar
spijt, nooit toe gekomen naar haar geb^or-
ouders en familie.
En dan praat James Brown over zijn Na
vajo's, over het eindeloze leed, dat ook de
ze stam, net als het ganse Indiaanse volk
tijdens de vorige eeuw werd aangedaan.
Hij doet het nuchter, zonder enige passie,
ook al omdat naar hij zegt de Navajo's net
als de Apachen zowat de Pruisen waren
van de Far-West.
Maar het heeft toch wat te lang geduurd
eer men begrip en menselijkheid aan de
dag legde in de houding tegenover de oude
bewoners van de nieuwe wereld. Die, vult
Antoinette aan, heel wat minder primitief
waren dan de neger uit uw Congo...
Tijdens de tweede helft van de vorige
eeuw werden de Navajo's overgebracht
naar Mexico. Diegenen die weigerden
moesten gefusilleerd worden.
Wanneer Washington eindelijk de nood
lottige gevolgen inzag van het verwijderd
houden der Navajo's van hun oorspronke
lijke gebieden, konden ze terug keren r.aar
hun beloofde land. Mede dank zij de hulp
van de autoriteiten ontwikkelde zich o ra
een vruchtbare stameconomie, gebaseerd
op schapenteelt.
IN de wigwam is het electrische licht
reeds ingeschakeld. Buiten stoeien John en
William. Een laatste whishy en aanduiding
voor de weg naar de Leerbeek. In de verte
pinkelen de lichten van het Aalsters
avondpanorama
Adieu, Navajo James Brown, adieu An
toinette, John en William, het ga je goed
in het zonneland van Arizona, waar de Na
vajo's de Apachen, de Kiowa's, de Sicux.
de Comanchen en wie al meer van Uw
roemrijke en roemzuchtige volken niet lan
ger meer galloperen doorheen de vlakten
en de canyons, vechtend tegen twijfelach
tige helden als Buffalo Bill en andere
bleekgezichten met gespleten tong. Vech-
ik
Jttelo
De ..f
leilii
lanf I
ibewi
het
Ier t
LGT
op v
vt v
w ink
'o N
verheid ziin Hp Vlir.-iir.ffpn imct nipt vpr Ttedorp terug te keren. In haar kamer hangt
X 'a^mgen haast met ver hielen stopte de reeds voorgestelde Navajo een f0t0 van een klein kerkic ik meen w~l
tegen woordigd. Vanzelfsprekend waren eriIddiaan en 2ijn famlUe> m6t hun wigwanli Cteh0uTem.
ilal in een reportage in hel Britse blad The personen diT^hun"'Tettelijke 'aSreehtm'66? P"Cht ™n eSB «Hnsterende zilveren f Deze prettige Indiaans-Vlaams co-exeis-
Eeonomist. de Vlamingen de schnld werd wensten le behouden. Maar slechts weim^^nweeMerJe boMeaSeu?^ cT Antoinette, glimlachend
gegeven van de gebeurtenissen in Congo gen onder hen drongen erop aan dat het' diUacsleê Sn 3chSvJnd tandXbaar Tn l' ,B,d voor uw tradities ™cW». Vw
Naar een redacteur van een Vlaamse Nederlands als eon officiële taal zou wor-'n M forse stemman een 80 m aestafte |T tegen!te"lng andere »««">- tragisd» slag der Gulden Sporen te kittle
krant uit de hoofdstad mededeelt, heeft een den beschouwd en aan de Kongolezen ge- gestalte. men, steeds een grotere vrijheid genoten. I Big Horn, waar de bleekgezichten lijk w"l-
Vlaming,'de H. Staels uit Kraainem in dit leerd. I IeUo' Messieu> c lcie Demderhautm Mijn man heeft reeds op jeugdige leef- eer de Franse ridders te Groeninghe ïr hef
I We veerden recht, behulpzaam als j tijd, vooral ingevolge de dood van ouders, j zandbeten.
'steeds maar omdat het Vlaams dat we I het Navajoreservaat verlaten.
How, ik heb gezegd.
13" OFFICIELE HNDELSFÏÏÖiT
VOOR KUNST, HANDEL NI JVERHEID en LANDBOUW,
IN DE RUIME FEESTHALLE, SCHOOLSTRAAT TE AALST.
1 jrarjvM ar w ar wja