en omstreken
1ST Al) AALST
van 20 tot en met 29 oogst 1960.
De Jeugd road de Juke-Box
'J
de gazet van aalst
AltOMN KMENTSPi; IJS
UI.fr. per 3 maand
75. fr. per t> maand
15(1. li pei jaai
VF.RSr.Hl.INT de DONUL.UDAO en ZATERDAG van iedere week
BUREEL St. Jnrisstraar J3 AAI.ST Hide JAARGANG
Tel: 241.U P. R HM72
ZATKKllAG 6 AUGUSTUS I960 NUMMER 62
1,50 fr.
het nummer.
IN 1956...
RUKTE DE UNO DE EUROPE
SE MUSKETIER HET WAPEN
UIT DE HAND.
Het is pas vier jaar geleden. En toch
lijkt het al oude geschiedenis te zijn. Maar,
kom. laten we even zien hoe de zaken in
elkaar staken. Sinds enkele tijd heerst er
een nieuwe farao in Egypte, kolonel Nas
ser. die meer en meer allures van een dik
tator aanneemt. Hij staat op een wit
blaadje in Moskou en krijgt wapens en mu
nitie, die hij opstapelt in het schiereiland
Sinai vlak bij de Israëlische grens.
Tegelijkertijd droomt hij ervan een gro
te stuwdam te bouwen bij Assoean Daar
voor heeft hij Amerikaans geld nodig.
Amerika belooft dat geld. Maar plots ver
andert de wispelturige Foster Dulles van
mening. Hij trekt zijn belofte in en daar
staat Nasser zonder geld. Daarom wil hij
knanaal van Suez naasten, dat kanaal dal
>g steeds Engels en Frans bezit is.
Te Parijs en te Londen komen de gees-
n in beroering. Te Parijs nog meer om
dat men daai de vaste mening is toegedaan
dat Egypte de Algerijnse rebellen steunt.
De oplossing van het Algerijnse probleem
ïgl te Kairo, luidt het parool. Parijs en
Londen bereiden hun weerwraak voor.
De hele operatie zal «operatie musketier»
heten. De Franse paras en de Engelse
liegluigen, de schepen en landingssloepen
an beide landen werden op Cyprus samen
gebracht Er wordt nog slechts op het be
vel tot oprekken gewacht.
Begin November rukt Israel op. Israel
heeft een klein maar bedreven leger. Op
enkele dagen worden de Egyptische troe
pen overrompeld en al het schone Russisch
materiaal valt in handen van Israel. De Is-
:aeliërs rukken op naar Suez. Het Egypti
sche leger van Nasser bestaat niet meer.
Uit Londen en Parijs vertrekken de beve
len valt aan. Te Londen heeft de aarze
lende en al zieke Eden herhaaldelijk de
operatie uitgesteld De generaais en de
Fransen moesten hem werkelijk tot hande
len dwingen.
Gedurende twee dagen beschieten de
vliegtuigen de Egyptische steunpunten. Dan
komt de landing. Op enkele uren staan de
[Franse paras te Port-Said.
Maar de UNO komt plots tussen. De Alio
Aziaten praten niet over de aanvalsplan
nen van Nasser tegen Israel, wel over die
van de Europeanen tegen Egypte. Op het
zelfde ogenblik smoort Rusland de Hon
gaarse opstand in het bloed. Maar de zeer
degelijke sekretaris-generaal van de UNO
ziet wel wat er in Suez gebeurt, echter niet
wat te Budapest voorvalt. De Hongaarse
Bering heeft nochtans echter beroep ge
daan op de UNO. Maar Hammerskjöld
ischijnt dat niet gehoord te hebben. Hij be
looft eens te zullen gaan zien in Budapest.
Maar zo ver geraakt hij nooit. Ondertussen
Istuurt hij zijn banbliksems tegen Frankrijk
en Engeland.
Voor Moskou zit de toestand zeer mooi.
Amerika laat eenvoudig Engeland en
Frankrijk vallen, omdat hetzelf in het Mid
den-Oosten heer en meester wil spelen. Nu
al Rusland gerust kunnen dreigen, met
raketten op Londen en Parijs. Beide hoofd- i
steden zijn overtuigd dat het bluf is maar
Amerika eist de terugtrekking der Frans-
Britse troepen.
En te Londen begeeft Eden onder de
druk van de Amerikanen. Zou men niet
raggen dat de geschiedenis zich in Kongo
herhaald heeft Isy LANDERS.
oOo
TWAALF KILO KRANTEN
PER BELG
De Belgen zijn de grootste «krantenver
bruikers» van de Gemeenschappelijke
Markt de doorsnee Belg verbruikte inder
daad in het 1959 gemiddeld 12 kgr. kran
tenpapier Evenveel wordt verslonden do&r
wze buren uit Luxemburg. Vervolgens
komen aan de beurt de Hollanders met 11
kg, de Fransen met 10, Duitsland met 9 en
Italië met 5 kilo.
DE BETEKENIS VAN KONGO
VOOR ONZE NATIONALE
EKONOMIE
In de buitenlandse pers zijn de laatste
dagen bijdragen vedschenen waaruit wel
zou kunnen worden afgeleid dat nu Kongo
voor België verloren is de Belgische ekono-
mie meteen ook een dodelijke slag zou
den. Inderdaad, ten eerste wijst niets er or
hebben gekregen.
Deze vertelsels dienen rechtgezet te wor
dat Kongo volledig verloren zou zijn voor
de Belgische handel en industrie. Laten het
dan zijn dat de buitenlanders vooral de
Amerikanen die blijkbaar graag op de rui
nes van hun vrienden teren een deel
van de Kongolese markt zullen veroveren,
dan toch blijlt dat er in Kongo een boel
Belgische bedrijven nog een heel tijdje
eng verder zullen blijven werken.
Trouwens zelfs als Kongo volledig mcc
wegvallen zou dit voor ons wel een zware
slag maar toch geen dodelijke slag worden
De vergelijking met Nederland in 1945 gaat
niet op. Vijftien jaar geleden was de hele
Nederlandse handel afgestemd op Indone
sië, industrie was er omzeggens in Neder
land niet. Daaruit vloeide een ware ramp
voort. Dit is niet het geval voor België.
Inderdaad de buitenlandse handel bete
kent voor wat betreft de relaties met Kon
go ongeveer 5'< van het geheel. Dc verhan
delingen zelf belopen ongeveer 20 miljard
aan in- en uitvoer voor een totaal natio
naal inkomen van zowat 450 miljard. Er is
dus een marge en wij gaan zéker niet dood
aan het uitvallen van Kongo.
Erger is het gesteld met onze investerin
gen. Die bedragen zowat 90 miljard waar
van de helft door de staat gedragen. Dit
laatste deel is waarschijnlijk verloren.
Wat het eerste deel betreft, hiervan trok
België onder de vorm van dividenden na
tuurlijk belangrijke bedragen op, die nu
wel zullen verminderen.
Kortom men schat de minder ontvangst
aan belastingen op ongeveer 3 miljard. Ver
der is er gevaar voor het miljard dat ieder
jaar door de koloniale maatschappijen aan
lonen in België wordt uitbetaald.
Ziedaar dus de toestand. Hij is erg maar
niet dodelijk Weliswaar zal België zich
een strenge discipline moeten opleggen,
/.ware belastingen betalen en trachten de
riem toe te halen Maar onmogelijk is dit
niet want ons land heeft al voor heter vu-
ïen gestaan.
Het is nu de plicht van de regering de
toestand weer op te klaren. De Belgische
ekonomie die voor 't ogenblik in volle op
gang is, kan deze tegenslag nog wel aan.
Wij zullen op andere markten nieuwe uit-
voermogelijkheden moeten zoeken.
Natuurlijk komt ons land verarmd uit de
zaak. Onze investeringen kregen een ge
voelige klap en het volstaat de beurskwo-
teringen te volgen om zich rekenschap te
geven van het zwaar verlies dat onze spaar
ders hebben opgelopen.
Maar als we daarbij niet vergeten dat
wij in 1918 5 miljard goudfrank verspeel
den in Rusland, en toch weer bovenop ge
raakten, dan bestaat de hoop, ja zelfs de
zekerheid dat wij ook deze slag zullen kun-
inkasseren
Maar daartoe is overal moed nodig.
L. B.
HKT EERSTE AUTOSALON
Nauwelijks was de Wereldtentoonstei
j ling van Parijs in 1900 gesloten of het
I Grand Palais maakte aanstalten om een
andere, wereldschokkende tentoonstelling
jte herbergen, namelijk het eerste autosa-
1 Ion.
De automobieiclub van Frankrijk moest
heel wat voetstappen ondernemen om dit
1 salon te mogen organiseren Talrijke minis-
1 ters zijn er tegen. In 1900 ziet men met
J wantrouwen die met petroleum voortgedre-
I ven tuigen door de straten hollen en dhi
j Loubet, president van de republiek moet er
bijna met de panden van zijn vest worden
naartoe gesleept.
Om een idee te geven van de meningen
die men toen over de auto had, volstaat
het tven de Franse bladen door le blade
ren. Een journalist schrijft misprijzend dat
I «een auto net goed genoeg is om honden,
I oude vrouwen en kinderen te overrijden,
die dan nog de tijd niet krijgen om hel
ding dat hen gaat verpletteren te zien aan
komen». Daudet, de grote Franse schrijver,
beweert dat «een auto vreselijk materialis
tisch is, ontstaan uil een oprisping van me
taal en moeilijk te temmen energie». Nog
een ander journalist die beweert nauwe
lijks te zijn ontsnapt aan een ongeval,
schrjft woedend «dat hij voortaan gewa
pend met een revolver door Parijs zal wan
delen en op de eerste dolle hond achter het
stuur zal schieten Een laatste journalist
beweert dat het uitgewasemde gas over en
kele maanden de hele Parijse bevolking zal
uitmoorden. Moest die man nu terugkomen,
'wat zou hij dan wel denken
j Dit belet niet dat er in 1ÜIJÜ reeds 20.000
auto's in Frankrijk rijden, waarvan echter
Jvele op driewielen die op een grote fiets
i gelijken.
Ondertussen gaat het salon open. Er
staan 800 exposanten, waaronder reeds be
kende merken, zoals Renault, Peugeot, Dc-
lahaye, vele andere ook die ondertussen
zijn verdwenen.
Het Grand Palais werd voor de gelegen
heid prachtig versierd. Er is overal elek
trische verlichting maar omdat toen de
elektrische verlichting nogal gemakkelijk
uitviel, werd er ook gezorgd voor gasver
lichting.
President Loubet komt dan toch naar de
opening. Enkele jaren vroeger heelt zijn
voorganger Faure, toen hij een auto zag,
eens misprijzend zijn schouders opgehaald.
Het is lelijk en het ruikt slecht zei hij
tot de bouwer Loubet heeft meer lofwoor-
den. Heel de hogere burgerij van Parijs is
daar. Zelfs de generaals, want die hebben
al dadelijk ingezien dat de auto ook op het
slagveld dienst zou kunnen doen. Maar.
psst op dat ogenblik, is dat nog top secret.
Ook Leopold II van België komt kijken.
Hij houdt van auto's maar vindt het gek
dat men de motorkap voor hem openslaat.
«Ik ben geen chirurg» zegt hij. Na hem
komt de prins van wales, die een auto
koopt, nu eindelijk, na de dood van konin-
[gin Victoria, het toegelaten wordt aan het
Engels hof per auto te rijden.
Zo gaat het eerste autosalon de wereld
in, met een orkest van 100 muzikanten en
een vieze walm van petroleum. De auto's
Op de jongste landdag van het Vlaams
Veroond en de jonge gezinnenaktie van de
Bond der Giote Gezinnen, hield een sektie-
vergadering zich oezig met het vraagstuk
van de ontspanning der jeugd. Uit de zeer
belangwekkende besprekingen die er plaats
grepen, weerhouden we hier graag enkele
nooidgedaehten, die trouwens als richtlijn
zullen dienen voor de aktie van de Bond.
Wanneer er zich konflikten voordoen
lussen de ouders en jongere generatie in
een gezin, dan is de oorzaak dikwijls te
zoeken op hel terrein van de ontspanning.
De jongeren zijn vrijheid inzake ontspan
ning als een recht gaan beschouwen. Dit
schijnsel is weliswaar met nieuw, om
dat een jongere generatie steeds poogt te
ontsnappen aan de voogdij van de oudere,
doch het rs Kenschetsend voor onze tijd,
dat het zo vroegtijdig, zo uilens en zo ai-
gemeen voorkomt. Het doet zich echter op
een andere manier voor in de grootstad als
'op het platteland.
De oorzaken ervan vindt men voor de
'GROOTSTAD hoofdzakelijk in de oorlogs-
omstandigheden en hun nasleep, in een
i verkeerd begrip van de opvoedende taak
en ook in sociaal-ekonomische redenen zo
als al te enge huisvesting, krotwoningen,
werkloosheid.
I liet gebruik van de vrije lijd eist vor
ming van karakter en smaak die slechts
door gezinsopvoeding, en langs deze om,
door school en jeugdbeweging kunnen ver
zekerd worden. Vooral in de stad blijven
jeugdbeweging en sport een gunstige op
lossing, in zover zij tot de massa kunnen
uitgebreid worden. De gunstige toekomst
formule blijkt echter gelegen te zijn in de
zogenaamde «vrije kiubs». De ervaring
wijst immers uit dat de jongeren sterk aan
iieigeiijKe initiatieven nouden, omdat ze er
zien vrij in voelen, en anderdeels dat de
samenwerking met de ouderen er toch mo
gelijk is.
Wat hel PLATTELAND belieft blijkt
hel dat de moeilijkheden lussen ouders en
kinderen inzake ontspanning en dans zich
het meest voordoen in de landbouwersstand
en de kleine burgerij. De oorzaak is hier
eerder gelegen in de negatieve manier
waarop gans het «dansprobleem» sinds ja-
1 ïen werd aangepakt, met het gevolg dat de
beslaande dansgelegenheden Uitsluitend
kommercieel en don ook dikwijls weimg
aan te raden zijn.
I Daarom ware het wenselijk dat uil de
talrijke kringen en verenigingen die in on
ze kleinere gemeenten werkzaam zijn,
1 plaatselijke «ontspanmngsRomitees» zouden
gloeien, me iiei ontspanningsleven gunstig
zouden kunnen beïnvloeden door gelegen
heid, smaak en sfeer te scheppen De ge
zinsverenigingen zouden hiertoe het initia
tief moeten nemen.
Zowel voor deze komitees als voor het
klubverband ol de gemengde groepen in de
stad is er echter een degelijke voorberei
ding nodig. Kursussen voor de leiders van
gezelschapsavonden zijn hiertoe gewenst,
ook danskursussen zijn van aard om de
«stijl» van de dansavonden te verhogen.
Tenslotte is een algemene inspanning in
zake degelijke vrije tijdsbesteding en ont-
1 spanning noodzakelijk. Hiertoe moeten de
goede amusementsmuziek, een hoogstaande
I volkse kleinkunst en de kreatieve metodes
in spel en huismuziek zo breed mogelijk
verspreid en aangemoedigd worden.
Herman MELOS
van toen doen nu zeer komisch aan. Maar
de auto was gelanceerd. Serge MOUND.
DE MOORDENAAR VAN
TROTSKI WELDRA VRIJ
De man die de grote konkurrent van
I Stalin was geworden, tenminste op stuk
van revolutionaire agitatie in de wereld,
I de man die vroeger samen met Lenin in
Rusland het vuur aanstak, Leon Trotski
werd in 194U in Mesiko vermoord. Trotski
woonde al vele jaren in Meksiko waar hij
een onderkomen had gevonden, na zijn uit-
wijziging uit Rusland, op een ogenblik dat
Stalin nog geen macht genoeg had om hem
te doen vermoorden.
Zijn moordenaar wist in het voorjaar
1940 toegang te krijgen tot de nochtans tot
de wapens toe versterkte villla van Trots
ki in de buitenwijken van Meksiko-stad.
De man liet zich doorgaan als een leerling
van Trotski en was daar in huis geraakt
door zijn verhouding met de sekretaresse
van Trotski. Na vele weken alle mogelijke
vertrekken en deuren van de villa te neb
ben nagegaan, alsmede de gewoonten van
de revolutionaire banneling, ging hij in Ju
li 1940 tot de daad over. Gewapend met een
houweel kwam hij binnen, zogenaamd om
een artikel door Trotski te laten verbete
ren. In zijn kantoor sloeg hij Trotski neer.
Deze leefde nog enkele uren, maar overleed
dan aan zijn verwondingen.
De moordenaar werd door de wachters
DE GANSE SCHAAR SPELERS VAN EENDRACHT AALST TIJDENS EEN VAN DE EERSTE TRAININGEN.
I gevat en aan de politie overgeleverd. Bij
zijn ondervraging beweerde hij Jacques
Mornard te heten van Belgische nationali
teit. Daarom werd de Belgische ambassa
deur in Meksiko erbijgehaald.
Die ambassadeur was toen dhr Loridan
J die later ambassadeur in Moskou werd en
I nu België voor de Veiligheidsraad verte-
j genwoordigt. Hij ondervroeg Mornard en
I er kwam weldra aan het licht dat deze een
valse identiteit had opgegeven.
inderdaad, Mornard beweerde ue zoon
te zijn van een Belgische ambassadeur in
Teheran. Nu was er voor de oorlog van
1914 in Teheran wel een Belgische verte
genwoordiger die Mornard heette, maar
deze was geen ambassadeur maar slechts
inspekteur van de keizerlijke financies die
toen in zeer slechte staat verkeerden. Ver
der vertelde de moordenaar dat hij de mi
litaire schooi van Diksmuide had afge
daan. Onnodig te zeggen dat er in Diksmui
de geen militaire school is. Nadien zou
Mornard kursussen hebben gevolgd aan de
universiteit van Brussel, maar hij kon geen
naam van geen enkel professor aangeven
Het adres van zijn moeder in Brussei was
ook totaal uit de lucht gegrepen.
Tenslotte vertelde de zogenaamde Mor
nard dat hij vlaamse scholen had gedaan
maar ondervraagd bleek het dat hij geen
woord Vlaams kende of verstond.
Het verslag van dhr Loridan luidde dan
ook dat de man zeker niet Mornard heette.
Trouwens de echte Jacques Mornard
schijnt thans nog ergens in de voorsteden
van Brussel te wonen en men vertelt zelfs
dat hij een boek klaar heeft waarin nader
licht wordt geworpen op de toedracht van
de zaak.
De Meksikaanse politie kon eindelijk te
weten komen dat de moordenaar van
Trotski in feite Mercader heette, een Span
jaard was die met de rode brigades in
1 Spanje had gestreden en door Moskou werd
aangesteld om Trotski uit de weg te rui
men.
Mornard kreeg nu de vrijheid. Maar
I schijnt niet gehaast om de veilige gevan-
jgenis te verlaten. Zou hij tenslotte vrezen
I gedestaliniseerd te worden
Is. LANDERS.
13" OFFICIËLE HANDELSFOOR
VOOR KUNST, HANDEL NIJVERHEID en LANDBOUW,
IN DE RUIME FEESTHALLE, SCHOOLSTRAAT TE AALST.
