en omstreken
EG EREN
hoppefeesten te.
Asse
De vliegende schotels hestaun
De dochters van de Landrechter
jkileine kroniek
azet van aalst
!tr*s LVLunrfrl
II
ABONNEMENTSPRIJS
40,fr. per 3 maand
75,fr. per 6 maand
150,fr. per jaar.
VERST H1JNT de DONDERDAG en ZATERDAG van iedere week
BUREEL St. Jorisstraat, 25. AALST - 16de JAARGANG.
Tel. 241.14 P. R 88172
ZATERDAG 10 SEPTEMBER 1960 NUMMER 73
1,50 fr.
het nummer.
Niemand in dit land, ook niet Premier
Eyskens, heeft met onverdeelde voldoening
Be hervormde regeringsploeg begroet. De
Eerste-minister had de regeringswijziging
[gemener gewenst, sommige kranten heb-
n een vooroordeel tegen die of die minis-
r, terwijl andere gi .vagen van lapwerk.
Ie berg die een muis baarde, een wind-
daas enz Hieruit wordt dan nogal vlug
•t besluit getrokken dat het gewijzigde
kabinet weinig of niets goeds gaat uitrit h-
(en.
Deze kommentaren zijn op zijn zachtst
litgedrukt. voorbarig. Niemand kent het
lieuwe regeringsprogramma. Zeker i= dat
et niet populair zal zijn en dat het geen
geschenken» zal bevatten. Het getuigt dan
lechts van demagogie reeds op voorhand
e bevolking op te zetten tegen maatrege-
en die elke regering, begaan met de toe-
iomst van het land, moet nemen om het
loofd te bieden aan de weerslag van de
[ongolese krisis. Wachten we dus de rege-
ingsverklaring van 27 september af om te
mi delen of te veroordelen.
In dit artikel willen we echter twee nieu
wigheden onderzoeken in de samenstelling
an de regering de ministers-koordinalo-
de ninisters-staatssekretarissen.
lergelijke formule, maar in zuiverder
mm, werd reeds in 1954 verdedigd door
'olksvertegenwcordiger Maurice Schot in
iet politiek tijdschrift van de C.V.P. Om
!e rol en de bedoeling van deze nieuwe
ninister-funkties toe te lichten en te om-
rhrijven, kunnen we niets beter doen dan
volksvertegenwoordiger Schot aan het
/oord te laten
Slechts weinige mensen kunnen zich
ndenken wat het leven van een gewetens-
rol minister wel kan zijn. Voortdurend in
«slag genomen door zijn administratie,
oor aanzoekers, bezoekers, afvaardigin-
i, recepties, inhuldigingen, door de par
em ent sleden, het parlement, zijn represen-
atieverplichtingen, blijven hem slechts
uttele ogenblikken over om zich met zijn
iepartement bezig te houden en met zijn
werkelijke opdracht regeren. Zelfs dan
lal hij geneigd zijn zoveel belang te hech-
en aan de bijkomstige zaken als aan het
rcornaamste, want in de meeste gevallen
men hem voor detailzaken bevitten en
s zelfs henordelen
Het leger mag slechts getraind of uit-
erust zijn, slechts enkele ingewijden zul-
en zich erover ongerust maken en voor-
ichtig enkele bescheiden aanbevelingen
oen. maar laat een dienstplichtige uit een
rein van verlofgangers gezet worden en in
Ie pers en in het parlement weerklinken
ntei pellaties en protesten.
Kan men zich anderzijds indenken wat
Ie bijeenkomsten van de ministerraad be
ekenen. als men bedenkt (dat tijdens één
wekelijkse vergadering, elk van de onge
veer vijftien ministers wordt verondersteld
•erslag uit te brengen over zjn ontwerpen
n over hetgeen hij heeft verwezenlijkt
Dan schets de heer Schot de toestand zo-
s die zich in België heeft ontwikkeld
is geen werkelijke regering, er zijn
lechts ministers die elk binnen de grenzen
van hun begroting, meester zijn over hun
Iepartement; de solidariteit tussen de mi
nsters bestaan er vooral in zich zo weinig
Hogelijk met de anderen te bemoeien. Ook
Ie verschillende administraties werken in
lie zin en dulden niet dat andere in hun
'aarwater komen met alle gevolgen van-
ien. De Kamers worden steeds meer in-
tellingen die door hun eisen aansturen op
inbegrensde uitgaven zodat ze in plaats
'an de regering te remmen en te kontrole-
en, door de regering moeten geremd en
ekontroleerd werden.
Wel werd in de loop der laatste decennia
Ie noodzaak aangevoeld van meer eenheid
n koördinatie in het regeringsbeleid Zo
leeft de Eerste-minister geen eigen depar
tement meer, zo werden interministeriële
komitees en kerncabinetten opgericht,
maar. aldus de heer Schot, de versnippe
ring van de macht en de verwarring die er
uit voorkomt., maken diepere hervormin
gen noodzakelijk.
Regeren is besturen, leiden. Wanneer
het om een land gaat, dan betekent dit het
te leiden in het belang van het volk. Om te
regeren heeft men verbeeldingskracht en
initiatief nodig evenals de wilkracht om te
verwezenlijken en de middelen om te han
delen. Men moet bovenal alles zien, han
delen en vervolgens doen handelen, men
moet ook konsekwet zijn en een eenheid
nastreven in zijn handelingen.
T Hoe dat doel te bereiken
Door de Eerste-minister aan het hoofd
te plaatsen van een beperkte ploeg minis
ters waarmede hij in college zou samen
werken. terwijl deze ministers, op hun
beurt aan het hoofd zouden staan van meer
I gespecializeerde ministers die belast zou
den worden met meer konkrete en begrens
de bevoegdheden en verwezenlijkingen,
maar steeds in het gemeenschappelijk op
gesteld kader.
Bijgevolg zou er aan het hoofd van de
regering een Eerste-minister staan, belast
met het voorzitterschap, het algemeen be
stuur, de coördinatie en het toezicht op de
regeringsaktiviteiten.
Naast hem zouden er bijvoorbeeld vier
ministers staan die samen met hem rege
ren, maar die elk de last op zich zouden
nemen van een grote sektor van het natio
naal leven.
Een van die ministers zou in zijn spe
ciale bevoegdheden krijgen al hetgeen bij
zonder het ekonomische aanbelangt bijna
al hetgeen thans afhangt van de departe
menten van Financies, Ekonomische Zaken
en Middenstand, Landbouw, Openbare
Werken, Wederopbouw, Verkeer.
Een tweede zou in zijn bevoegdheden
hebben al wat orde en veiligheid aanbe
langt Justitie, Binnenlandse Zaken en
Landsverdediging.
een derde zou zich met de sociale sek
tor bezighouden Openbaar Onderwijs.
Arbeid en Sociale Voorzorg, Volksgezond
heid en het Gezin.
De vierde met de Buitenlandse Zaken,
de Buitenlandse Handel en de Overzeese
gebieden.
De ministers die deel zouden uitmaken
an dit beperkt college zouden natuurlijk
door de Koning benoemd en ontslagen war
den: zij zouden verantwoordelijk zijn voor
de Kamers. Maar ze zouden daarenboven
wederzijdse verplichtingen hebben van
verstandhouding en solidariteit en zouden
I verantwoording verschuldigd zijn aan de
Eerste-minister.
Elk der vier zou op zijn beurt omringd
zijn door meer gespecializeerde ministers
die grosso modo aan het hoofd zouden
j staan van de thans bestaande ministeriële
departementen. Hun opdracht zou eerder
besturen dan regeren zijn. Zij zouden be
noemd en ontslagen worden door de Ko
ning; zij zouden verantwoordelijk zijn voor
de Kamers, maar behalve hun wederzijdse
verplichtingen van verstandhouding en
solidariteit binnen hun eigen groep, zouden
I zij verantwoording verschuldigd zijn aan
i hun minister-kopman en aan de Eerste-mi
nister.
Zoals men ziet is de huidige regerings
formatie in zekere mate geïnspireerd door
deze gedachten, die in 1954 enig ophef
maakten, maar thans door insiders als een
doeltreffend middel worden beschouwd te
gen het verwateren en versnipperen van
de uitvoerende macht. Zij hebben daaren
boven het voordeel dat ze geen herziening
van de Grondwet noodzakelijk maken. Wel
licht trachten volgende formateurs wel
eens een zuiverder vorm van deze formule
uit te werken. i. d.
't Ros Beyaard doet zijn ronde in de stad
van Dendermonde. Die van Aalst> die zDn
zo kwaad omdat hier 't Ros Beyaard gaat
Zo werden wij voor de eerste keer gebla
meerd en wanneer morgen de hoppeduvel
weer zijn dolle sarabanden roekeloos in de
straten van Asse za, dansen en allen
slepen in een alles overweldigende vreug
de dan zal nummer twee er ook zijn en
kunnen wij Aalstenaars van pure nijd de
nagels afkauwen. Eens hebben wij de kaas
van onze boterham met een Ros Beyaard
laten eten en nu weer eens met een hoppe-
stoet die tussen haakjes gezegd toch alleen
maar aan Aalst toekomt vermits het im
mers in alle aardrijkskundige boeken uit
de schooltijd aangeduid staat als DE stad
van de hop.
Tussen St. Omer en Calais slingert de
baan doorheen welige velden en geurige
wouden. De weg klimt en daalt door het
landschap en in de geur van de lucht snuif
je de groet van de zee...
Links, ongeveer halfweg tussen de beide
steden, loopt een kleine weg die wijst naar
het dorpje Morunghem. Het dorp is klein,
lage hoeven
gezellig rond een kerk: de kerk is oud.
maar verzorgd.
En daar is het dat we de man hebben ont
moet die voor enkele weken een vliegende
schotel heeft geziën..
M. Duot en zijn echtgenote waren
's avonds laat teruggekeerd. Het was al
over middernacht, en men weet dat dit
nachtelijk uur de vreemde mysterieuze din
gen bevordert en soms ook al eens de mis-
Hop is vastgeklonken aan bet begrip bier I daden. De boer, want M. Duot is er een en
en vergelijken we eens onze machtige niet van de kleinste, bolde er lustig op los
Aalsterse brouwerijen met misschien één
ONS NIEUW MENGELWERK
Tot de grote Noorse schrijvers behoort ook Jonas Lie Ofschoon in het Neder
landse taalgebied minder bekend dat zijn tijdgenoten Ibsen. Björson, Hamsun en
Sigrid Undset was hij een der meest gelezen auteurs van zijn tijd, die daarenbo
ven in Scandinavië een grote populariteit genoot.
Aanvankelijk advokaat en bankdirekteur, ging hij zich op vijfendertigjarige
leeftijd aan de literatuur wijdden.
Net als de grote Igsen heeft hij de problematiek van de 19 eeuwse mens op
scherpe wijze geschetst de volksontvoogding, de sociale onrechtvaardigheid, de
emanicipatie van de vrouw. Daarbij maakte hij. evenals zijn literaire tijdgenoten
gebruik van die typische Noorse atmosfeer van sprookjes en volksgeloof.
Een zijner beste werken is ongetwijfeld DE DOCHTERS VAN DE LAND
RECHTER Het is de geschiedenis van de jonge advokaat Dyre Rein, die terecht
komt in een rechtersfamilie in het Noorse binnenland.
Dit mooie verhaal publiceren wij als nieuw mengelwerk in ons eerstvolgend
nummer
Asses brouwerijtje
Dat Aalst steeds de monopolie heeft ge
had in de hopkultuur kan misschien door
dit kleine feitje nog meer aangestipt wor
den In 1900 stichtte de Aalstenaar Pierre
de Coninck van Noyen een gilde, die de
beroepsbelangen van de hopbouvvers zou
behartigen. Gedurende de plukperiode or
ganiseerde deze «Gilde van de Groene Belle
plukkers» een hoptentoonstelling te Aalst
en te Asse.
Wij moeten niettemin Asse gelukwensen
i met zo'n prachtinitiatief en misschien in
i een klein putteke van ons hart een klein
beetje jaloers zijn. Maar troosten wij ons
j we kunnen nog altijd een ajuinenstoet
i inrichten.
j Wanner we Asse gelukwensen met het
initiatief dan moeten wij ook de grote pro
motor van dit feest en regisseur van de
stoet E Van den Broeck gelukwensen.
Niet alleen de stoet zal één der hoogte
punten van deze huldiging aan onze natio
nale drank en tevens ook de hop zijn maar
tevens wordt er een grootse tentoonstel
ling op touw gezet door de heemkundige
kring met als leimotief «Hop en Bier in de
kunst en Folklore» en dit onder de bekwa-
me leiding van de gekende kunstschilder 5
Karei De Bauw en met medewerking van j
het Brouwershuis te Brussel.
Wanner wij U verklappen dat deze fol-
kloristische hoppestoet niet minder dan 17
praalwagens de lof van de hop en van het
bier zullen uitbazuinen dan kan men zich
misschien meteen een idee vormen hoe
groots deze stoet werd opgevat Niet min
der dan 46 groepen zullen aan de optocht
deelnemen. De optocht werd verdeeld in de
vier seizoenen winter, lente, zomer en
herfst.
Alle perioden van de hop zullen getoond
I worden van de hoppekeesten tot en met
j het hoppeplukken. Dat deze gebieden zeer
J rijk aan folkloristische zijn weet iedereen
i en wanneer al deze gegevens dan in een
I stoet bijeengebracht zijn door mensen als
E. Vhn den Broeck, Karei De Bauw, Karei
Ebrad; Jan Van Lier, Leo De Ridder en
Etienne Van de Capellen dan is dat zeker
een waarborg vor het wellukken van de
optocht.
De hoppebellen hangen rijk aan de ran
ken te trossen, zij nodigen ons uit hun lof
lied te gaan zingen in Asse.
Ei Aalstenaars, ween van spijt en werp
Uw kroon naar Asse.
oOo
OUDSTE BURGER VAN
GERAARDSBERGEN WAS
ONDERGEDOKEN TE AALST
WORDT ZONDAG as. TERUG AAN
GERAARDSBERGEN BEZORGD.
Na de verdwijning van het Manneke Pis
te Geraardsbergen werd zoals reeds gemeld
een onderzoek ingesteld door de bevoegde
instanties, onderzoek dat evenwel op een
dood spoor liep. Een telefoontje uit Aalst
heeft intussen de Geraardsbergse organisa
tors van de Breughelfeesten, die met het
hele geval verlegen zaten, gerustgesteld.
Het Manneke werd inderdaad door
Aalstenaars medegenomen en in een gehei
me bergplaats toebehorende aan een be
kende Aalsterse figuur, verborgen.
Zondag as. zal het door bemiddeling van
Schepen Claus bij afwezigheid van feest-
I bestuurder Marcel De Bisschop triomfante-
lijk terug op zijn voetstuk op de Grote
j Markt kunnen geplaatst worden,
j Dank zij het voornoemd telefoontje
iwerd tevens voorkomen dat het verkeerde
'Manneke,, dat aan het Aalsters Belfort was
opgesteld en toebehoorde aan een Aalsters
I caféuitbater, naar Geraardsbergen zou
'overgebracht worden.
Vermelden we tevens nog dat het Ge
raardsbergse Manneke op zijn thuisreis
begeleid zal worden door een Aalsterse
Karnavalgroep.
met z'n wagen om thuis te geraken nadat
hij te St. Omer op een familiefeest was ge
weest.
De baan kent hij praktisch blindelings.
Hij stuurt machinaal en voelt de bochten
en kronkels meer dan hij ze ziet.
Plots geeft zijn vrouw hem een nerveu
ze duw tegen de arm. «Kijk daar, voor u;.
stop M. Duot remt uit alle macht, niet
zozeer uit echtelijke gehoorzaamheid dan
wel uit noodzaak. Want voor hem en in
volle breedte de baan afzettend, staat een
vreemd voorwerp. Bolvormig tuig, vijf
meter hoog, langs onder verlicht en langs
boven duister, een immens groot ding dat
op een paar meter boven de baan blijft
zwezen. M. Duots nieuwsgierigheid wordt
geprikkeld, hij nadert langzaam, en dan
piots wordt hem alles duidelijk. Dit tuig,
in al zijn mysterie,, is geen vrachtwagen,
geen vliegtuig, een tank en evenmin een
tractor, maar het is een vliegende scho
tel I Op dat ogenblik begint zijn hart in te
krimpen, het zweet breekt hem uit en pa
relt op zijn voorhoofd. Wat nu gedaan
Maar pas heeft hij de vraag gesteld of daar
ruimt de vliegende schotel de baan, zet
zich op haar zijde, nog altijd op enkele
meter voor M. Duot, als liet zij de wagen
van de boer vrije gang.
Zonder verder aarzelen duwt M. Duot op
de pedaal en in volle vaart de naald
wijst over de honderd vliegt hij over de
weg niettegenstaande de kronkelingen en
de bochten. Achter hem echter heeft het
tuig zich ook in vaart gezet; in volle snel
heid komt het achter de wagen aangevlo
gen, en in een rit tegen leven en dood gaat
het naar het dorp toe. Hoe hard M. Duot
ook duwt, hij slaagt er niet in zich van de
schotel los te maken en deze blijft hem op
de hielen volgen; intussen zit Mw Duot,
meer dood dan levend, met de ogen toe
haar einde af te wachten af en toe slaat
ze een korte blik in de richting van de
schotel en zo meent ze zelf een menselijke
schim te hebben opgemerkt in de si hotel.
Aan een venstertje Dat kan ze zich niet
meer herinneren Men begrijpt best trou
wens de emotie kan zoveel herinneringen
uitwissen...
Eindelijk komen wij er; in volle snelheid
rijdt M. Duot het hekken binnen dat geluk
kig openstond en vlug springen ze naar
binnen. Daar gaat hij nog even kijken aan
het raam, en ziet nog net hoe het tuig een
brede zwaai neemt rond het dorp en ver
volgens in de nacht verdwijnt.
Onnodig er aan toe te voegen dat M
Duot een tijdje lang geaarzeld heeft voor
aleer dit nieuws ruchtbaar te maken. Het
was dan nog zijn vader die het nieuws
voortvertelde. Het maakte ophef in het
jdorp, en heel ver daarbuitaen... En ook de
j brigadier van St. Omer kwam zi<h met de
zaak bemoeien en stelde een naarstig on
derzoek in en stelde heel wat deskundige
vragen aan de getuigen; hij stelde dan ook
proces verbaal op volgens alle regels van
de kunst. De pandoer slaagde er echter nog
niet in het tuig in kwestie te bekeuren en
hogstwaarschijniijk moest hij zich tevre
den stellen met een onderzoek tegen een
onbekende. Yves LEMY.
AALSTERSE BURGEMEESTERS
VAN FORMAAT.
EEN LOFZANG AAN ONZE STAD.
De negentigste verjaardag van Minister
•an Staat Baron Moyersoen heeft het
itadsmagistraat de gelegenheid geboden
tan de gevierde staatsman inzonderlijk
hulde te brengen om zijn onbetwistbare
verdiensten als burgemeester van zijn ge
boortestad tijdens de periode 1925-1932.
Een ander burgemeester van formaat
was de voorganger van Baron Moyersoen.
wijlen burgemeester Eugeen Bosteels.
Dit blijkt voldoende uit de toespraak die
deze hield, meer dan vijf en twintig jaar
geleden, bij zijn plechtige aanstelling, toe
spraak die een hymne aan onze stad was
die men nog steeds met belangstelling
leest..
Aan de hand van enkele fragmenten uit
deze merkwaardige toespraak, moge de le
zer zelf oordelen
In de Xlle eeuw reeds streed Aalst
vooraan met Iwein onder het door het volk
•rij gekozene Huis van den Elzas tegen de
vreemde indringer van 't Zuiden, in den
vrijheidsstrijd van 1302 en der XIV eeuw
fier gaan op de geniale voortbrengselen
van ons ras. op een Dirk Martens, op een
Pieter Coeck, zelf groot kunstenaar en hu
manist die door zijn dochter aan Vlaande
ren en de wereld schonk dat enige stam
huis van kunstenaars: de Breughels; op re
derijkers zoals Willem Caudron, op heden-
daagsche kunstenaars zoals wijlen Gustaaf
Pape, op den levende Valerius De Sadeleer
op Vlaamsche geleerden zoals Dr. Bauwens,
op die talrijke beoefenaars van letterkun
de, taal, tooneel, penseel en muziek die on
ze cultureelen rijkdom opbouwen en beves
tigen.
In ons moet leven de trots van een ras
en werken het geloof in de eigenschappen
van een volk, wiens geschiedenis gestem
peld is met het kenmerk der genialiteit en
der scheppingskracht, dat naar het gebaar
van den Schepper zelve, uit den dood-
scheid van zand en moeras een paradijs
van vruchtbaarheid heeft geschapen,
met een Breughel en een Rubens uit de
nietigheid van het stofwerelden van over
weldigend leven heeft verwekt, terwijl het,
als een evenbeeld der Godheid zelve, met
een Ruusbroec, een Van Eyck, een Gezelle.
de seraphieke hoogten eener zuiver geeste
lijke zielsvervoering, waar alle stoffelijk-
leleid door Boudewijn van Papenrode.
stond Aalst beslist aan de zijde der Onaf
hankelijkheidsbeweging. Aalst sloot zijn
muren voor de Spaansche overheersching in
de XVI eeuw en liet zich liever bestormen en
plunderen door de Spaansche furie, en aldus
oor lange eeuwen in zijn toekomst knak
ken, dan de Vrijheidszaak der Nederlan
den te verraden in de XVII eeuw bood
het kleine Aalst het hoofd aan de machtige
veroveringslegers van den Fransche Koning
en Maarschalk Turenne kon enkel deze
stad door de overmacht der wapenen be-
meesteren; 't waren twee zonen der Aalst
erse gewesten die in de XVIII eeuw de on-
afhankelijkheidsvlag verhieven tegen de
Oostenrijksche Heerschappij Vonck van
Baardegem en Vander Noot van Moorsel,
en enige jaren nadien, in 1796 ontstond
hier aan de deuren onzer stad de eerste of-
choon gans hopeloze maar niet min bewon-
deringswaardige opstandspoging tegen de
overweldiging der Fransche Republiek, te
Affligem, onder de onverschrokken leiding
van Jan de Meer van Moorsel.
Op verstandelijk en cultureel gebied,
laat ons ook blijven tak van den boom, ei
gen spruit groeiend op eigen grond; laat ons
heid verzwonden is, heeft kunnen berei
ken.
In eene fabriekstad zoals de onze, zijn
de cultureele krachten schaarser dan elders
en is dus de nood voor cultureele actie ook
groter; diegenen onzer medeburgers die
biezonder door verworven welstand, door
geleerdheid of door ene bredere levenser
varing bevoordeeligd zijn op de anderen,
mogen zich niet afzijdig houden noch zich
opsluiten in een ivoren toren van zelfvol
daanheid of zelf genoegzaamheid
Aalst, stad van de weieens woelige, al
tijd rusteloze streving naar volksontvoog
ding. volksopbeuring en democratie,
de onbedwingbare opwerking van laag naar
hooger, teeken van leefkracht en opstanding
der volksziel zoals de drang van het sap in
de boom
Aalst, eenige vrijheidstad, Aalst, oud-
Vlaamsche stad, Aalst, jong-Vlaamsche stad,
Aalst, stad van kunst en nijverheid, voor
uitstrevende landbouw, bloeiende nering
en fijnarbeid, Aalst, weldra eens toeristen-
land, schoonheid en handel ten bate; Aalst
stad van zedelijke grootheid, van volks
fierheid en van vele rechtmatige ambi-
tiën.
