KATOLIEKE
AKTÜAUTEIT
Plezante poëzij
Onze toren groeit
WIST U...
Beiaardier Karei DE METTE (1867-1947)
beiaardier des Konings
Dom Albertus Van Koy
(jouden Kriesterjuoiieum
ONGEVEER 15 MILJOEN
JODEN IN DE WERELD
VOLKSCONCERTEN
«VLAANDEREN MIJN LAND»
HET KYinRTEl
AALSTERSE FIGUREN
2iN EN BETEKENIS VAN
PLKlHTIGE GOMMUNIE
EN VORMSEL
Sinds het invoeren van de vioegt-jciige
eerste communie (7 jaar) en de veelvuldige
kindercommune en het groot Deiang dat
men eraan terecht is gaan geven, zijn veie
mensen de plechtige qommume als een
louter bijkomstige en uiterlijke formaliteit
gaan beschouwen. Nochtans blijft de kerk
uan de plechtige communie en het Vormsel
een uitzonderlijk belang hechten, ais de
ueiangrijke sacramentele heilsdaden op ae
drempel naar de volwassenheid.
liet kind maast op zijn 1_ jarige teeltijd
een oeiaagrijke periode door. .lucnamelijk
oegint een ernstige groei- en rijpingsproces,
up studiegeoieü Detekent het net eincie van
net lager onderwijs en de eerste beslissen
de keuze voor zijn latere stuoie en oeioeps-
orientering. Het is dan ooa normaai uat
ue Heilige Kerk deze psycnoiogisene be
langrijke leeitijd rpet ouversaniiiig laat
vooroijgaa.r maar dat ze verlangt uat de
geaoopte, die kiachtens zijn doopsel opge
nomen werd ais volwaardig lid van de frverk
dit dankbaar zou herdenken en er bewast
als jonge kristen zou naar ïeven. ZjO gezien
krijgt de piechtige communie een veel
vuldige en oeiangnjke betekenis.
Op ue eerste plaats betekent zij het dank-
baar vieren en herdenken van ous geooop:
zijn waarjoor »c langs dg Kerk opgenomen
werden in de dood en verrijzenis van jturiö-r
tus. Daarom bhjlt het hooiomoment vaa
aeze heraenkmg de piechtige hucnanstiscne
viermg of het ofiermaal waar.n we niet
enkei gedenken maar tevens deei nebben
aan die doou en verrijzenis van Kristua.
Up de drempel naar de volwassenheid
moet de jongen 01 het meisje ook ais vol
wassen kiisieu leien leven. Bewust van de
grote gave van het doopsel wordt van heu
gevraagd dat ze nier niet enkei dankbaar
zouden om zijn maar dat ze het ook be
wust en persoonlijk zouden beleven en
herleven; daarom ue persoonlijke geiools-
oeiijdems (gelooi als onmisbare voorwaar
de tot het doopcel)daarom de hernieuwing
van de doopbeloften, die ze voortaan jaar
lijks zullen hernieuwen met de paiocüiaie
gemeenschap van de volwassen kristenen,
gedurende ue paasdienst. En hier blijkt
dan terug het innig verband lussen uoop-
seie - opname in Kristus paasmysterie van
dpod en verrijzenis - Eucharistieviering.
Daarom dat men deze plechtigheid nu
zoveel mogelijk in de paastijd tracht te
leggen, terwijl de catechelische voorberei
ding terug in de vasten valt zoals vroeger
bij de catechumenen die ze voorbereidde
op het ontvangen van het doopsel.
Er is nog een volgende gedachte, die we
moeten onderlijnen. Door het doopsel werd
het kind dus opgenomen in de gemeenschap
van het Godsvolk, die haar concrete ge
stalte krijgt in de parochiale gemeenschap.
De liturgische gemeenschapsviering bij
uitstek van dit Godsvolk is de parochiale
Eucharistieviering; daarom dat men er
terug naar streeft de plechtige communie
zoveel mogelijk parochiaal te laten vieren.
Tenslotte is het ook wenselijk dat het
vormsel zo dicht mogelijk zou aansluiten
bij deze plechtigheid. Hgt vormsel is als
het ware de bekroning, de bezegeling ervan.
Door dit nieuwe sacrament wordt de jon
gen of het meisje nog meer vergroeid met
Kristus aan wiens zending hij deelachtig
wordt als getuige van Zijn dood en verrij
zenis; dit is ook de nieuwe taak die hij
of zij nu als volwassene krijgt in de ge
meenschap van het Godsvolk getuige te
zijn van Gods goedheid en liefde bij de
mensen.
FT
Op zondag 12 mei zal Dom Albertus Van
Koy o s d, monnik van ue aouij Airugem,
zijn vijftigjarig pnesterieest vieren, um
yuöü zaï nij 111 ue aou.jkcik ie miuden van
zijn medebroeders, ianuneieden en talrijke
vrienden een plechtige juoemüS opmaken
waarouuei z. c, n pastoor rauweis vo-
njkj ue xeestpreek zaï nonuen en mjzcu.
Ue oerste H. Communie aau een mciuje
zaï uitreiken.
Dom Albertus Van Koy werd op 2b juii
1833 ie Turnhout geboren; na zijn miduei-
bare stuaie op net aesuitencouege aiuaai,
outViüg üij zijn pnesteiopieiuing op net
groot seminarie te iviecneieu. miester ge
wijd op 12 mei 1913, was mj tijdens ue
oonog 1914-13 onderpastoor van de H. iian-
paiocmg te Brussel. Na de oorlog werd mj
monnik in de aboij Aliiigem; hij ontving
er het kloosterkleed op 24 oktober 1920
en legde het jaar daarop 25 oktober 1921
zijn monastieke geloften at. Enkele jaren
later behaalde mj te ttome de graad van
licentiaat in net kerkelijk recht en werd
dan in 1924 door zijn oversten benoemd tot
noofdredacteur van net iijdschnlt voor
nuturgie, hetgeen hij aktiel is gebleven
j tot einde 1943.
in die hoedanigheid heeft Dom Albertus
Van Koy in de jaren tussen de twee oor
logen veel bijgeüiagen tot de iuurgiscne
vernieuwing m het Vlaamse land en ook
in Nederland, waar het tijdschrift voor
.Liturgie ook een ruime verspreiding vond
Dank zij zijn contacten met architecten en
kerkelijke kunstenaars wist hij de bekende
Nederlandse Architect Kropholler naar Af-
fligem te trekken, die de enig mooie pand
en oostvieugei van de abdij ontwierp. Ook
berustte hij hem vanaf 1924 nog steeds de
redactie van het bekende Affligemse volks
misboek en vgsperaie.
Toen zijn werkzaamheden op iiturgiscn
gebied ten gevolge van de remmende om
standigheden van de tweede wereldoorlog
wat stilgelegd werden, ontpopte hij zich
als een vruchtbaar auteur, die meerdere
werken op zijn aktief heeft Heiligt het
Jaar (Davidsfonds 1944); De voort
schrijdende ontkerstening van West-Euro
pa en onze tegenweer (Brussel 1946);
Sint Lutgardis (in de reeks Heiligen
van onzen stam, Desclée De Brouwer, Brug
ge 1946); De H. Abt Benediktus (Brus
sel 1947); en last buth not least zijn be
kende werk over de geschiedenis van Affli-
gem Affligem roem van ons land
(Keurreeks Davidsfonds 1953), dat zeker
een omgewerkte heruitgave verdient.
Sinds enkele jaren is Dom Albertus Van
Koy lid van de Vereniging van Kempische
Schrijvers. In de omgeving van de abdij
staat hij bekend als een aangenaam en
boeiend causeur, een veel bezochte biecht
vader en een graag gehoorde predikant, die
nog iedere zondag in de hoogmis van de
abdijkerk het zondagsevangelie uitlegt.
KONGRES VOOR
BEJAARDENGENEESKUNDE
Op 1 en 2 juni as. heeft in de Universi
taire Klinieken te Gent het Geriatrie-Kon-
gres 63 plaats. Dit Kongres wordt inge
richt door de Vlaamse vereniging voor
Geriatrie met de medewerkiing jvan de
Vereniging Geneesheren-Oud-studenten van
de Rijksuniversiteit Gent. De promotor van
dit kongres is Dr H. Le Compte, sekretaris
van de Vereniging.
Op 16 maart jL was het 17 jaar geleden
dat de Uzertoren een monument van pië
teit, van hulde en gebed, tot puin werd ge
slagen. Dit misdadig werk heeft tot niets
gediend. Of toch, de Vlaamse Beweging is
opnieuw ge;tart na 16 maart 1946. Wat
haat vernielde bouwt liefde weer op. De
nieuwe toren rijst weer hoog in de Uzer-
vlakte en de bedevaarten die zij samen
met de eerste toren hadden willen vernie
tigen, bloeien even schoon als vroeger.
Sinds 4 maart 1963, na een lange winter,
is een nieuwe fase in de aanbouw van het
IJzermonument begonnen. Drie nieuwe ver
diepingen worden gebouwd. Zo hopen we
tegen de komende bedevaart reeds 20 ver
diepingen te hebben. De hoogte zal dan
ongeveer 61 meter bedragen. Onmidddellijk
na de bedevaart worden nog twee nieuwe
verdiepingen gebouwd en zien we de tech
nische mogelijkheid tegen het einde van het
jaar tot ^an kruistop te geraken (67ml0)
In zijn geheel wordt het monument 80
meter hoog. Niet minder dan 25 verdiepin
gen worden voorzien. Op het bovenplat-
form zal plaats zijn voor 100 personen.
Willen we dit werkplan voor 1963 finan
cieel mogelijk maken dan dienen we te
rekenen op de steun van alle Vlamingen,
eensgezind in de hulde aan de slachtoffers
van de wereldoorlog. De IJzertoren wordt
sen. Heel Vlaanderen bouwt mee aan het
monument van de Vlaamse doden aan de
IJzer, aan het kruis gegrondvest op vier
reuzeblokken NOOIT MEER OORLOG
Het kruis waaronder gij rust, Vlaamse
dpden, is geen kruis van rechts of geen
kruis van links, maar het kruis van alle
mensen, doden en levenden, vijanden en
vrienden, verenigd in God en in de eeu
wigheid a (Prof Dr F Daels - 1936)
Er is voor de voltooiing van de ruwbouw
nog ruim tien miljoen nodig (waaronder 5
miljoen schadevergoeding van staatswege)
Er is derhalve nog heel wat geld vereist
en een wederopbouwaktie is ook dit jaar
onmisbaar. De verdiepingsaktie wordt der
halve met hernieuwde kracht voortgezet.
Hoe kunnen de Vlamingen hun steentje
bijdragen Door het aanschaffen van de
massafoto van de jongste Ijzerbedevaart.
Het gaat hier niet om een gewone foto.
kaart maar om een echte foto op formaat
9x21 cm. Duizenden fotos moeten over gans
Vlaanderen verspreid worden tegen 10 F
per exemplaar. Deze fotos kunnen bekomen
worden op het plaatselijk sekretariaat.
Kapucienenlaan 29 of door overschrijving
op postrekening Nr 507119 van F De Bis
schop
Wfj durven dan ook te hopen dat iedere
Vlaming zijn steentje zal willen bijdragen
Het Joods Wereldkongres heeft een stu
die gepubliceerd over de Joden in de wereld
waaruit blijkt dat hun totaal aantal onge
veer 15 miljoen zielen bedraagt. Tegenover
vroegere jaren dienen een aantal wijzigin
gen vermeld.
Het aantal Joden in Alger.e is van 130 000
in het jaar 1960 geslonken tot 10 000 in het
jaar 1962. De oorlog in Kongo, waar vroe
ger 2 500 Joden gevestigd waren, had voor
gevolg dat er nog een 600-tal gebleven zijn.
De gebeurtenissen op Cuba leidden tot een
vermindering van 8 000 tot 10 000. Thans
verblijven er nog zowat 2 500. In Egypte
woonden er vroeger 75 000 tot 85 000 Joden
in de jongste 25 jaar is dit aantal gedaald
tot 3 000 en deze daling duurt voort. Bij het
begin van de Arabisch - Israëlitische kon-
flikten bestond er in Irak een Joodse ge
meenschap van 120 000 zielen, thans be
draagt hun aantal ongeveer 5 000. In Lybie
wonen er, in de plaats van de vroegere
36 000 Joden, nog maar 3 000. In Syrië
treft men nog nagenoeg 3 000 Joden of
een t:ende van het cijfer van enkele jaren
terug. In Libanon liep hun aantal terug
tot 5 000.
Van de 50 000 Joden in Yemen is er nau
welijks leen Minjam achtergebleven; In
Marokko is hun aantal van 250 000 in het
jaar 1947 teruggelopen tot 125 000. In Tu
nes e neemt de Joodse bevolking verder af
zij wordt momenteel geschat op ongeveer
35 000 zielen.
Ongeveer 10 miljoen Joden leven in drie
landen, nl. 5 500 000 in de Verenigde Sta
ten, 2 045 000 in Israel, en na de volkstel
ling van het jaar 1959 2 300 000 in Rusland.
Andere grote Joodse gemeenschappen be
vinden zich in Frankrijk met 500 000. in
Argentinië en Engeland elk met 450 000, in
Canada met 354 000. in Roemenie met
150 000, in Brazilië met 140 000, in Marokko
met 125 000 en in de Zud-Afrikaanse Unie
met 110 000 zielen.
Met de oorlog ging de betekenis van de
Joden in Europa achteruit. Vroeger woonde
er aldaar 58 procent, vandaag nog slechts
30 procent van het Joodse volk. Op dg beide
Amer kaanse vastelanden woonden er in
1939 ongeveer 5 250 000 Joden, of 32 pro
cent van alle Joden, vandaag luiden deze
cijfers 6,3 miljoen of 48 procent.
29e WILLEM DE MEIJER
PROGRAMMA
VOOR DE BRT
IN VLAANDEREN BLINKT
DE HEMEL BLAUW
Het wordt een traditie dat de openbare
concerten van Vlaanderen mijn land
studio IV niet aleen proppensvol doen lo
pen, maar steeds gekenmerkt worden door
de hoog oplaaiende geestdrift van de hon
derden aanwezigen.
Onder het motto van een Guido Gezelle
liedtekst brengt Willem de Meijer ons op
zaterdag 8 juni as. van 20 tot 22 uur in
studio IV weer eens programma dat spran
kelt van levensblijheid, kleurenrijkdom, pit
tige zangteksten, boeiend kommentaar en
eigentijdse ritmen.
Op het podium staan 230 zingende meis
jes uit de middelbare instituten van Vil
voorde (Zusters Ursulinnen), Mere (Zus
ters H. Jozef) en Zele (Zusters van Onze
Lieve Vrouw). Tevens treden op 60 man
nen van de Technische scholen van Aalst.
Verder nog het Antwe.ps vokaal kwartet
(Alice van Haaren. Achiel van Beveren,
Madeleine Joris en Ed. Laes) en de solis
ten Alice van Walleghem en Victor van
Frachen.
Wij krijgen liederen tg beluisteren van
Emiel Hullebroeck, Gaston Feremans, Lode
Dieltiens, Hendrik Daems. Renaat Vere
mans. Lodg Mortelmans, Jos Mertens. Karei
De Schrijver, Maurits Veremans, Raf Bel-
mans, Jos Reylandt, August De Boeck, Da
niel Clement, Alfons Bervoets, Victor van
Frachen, oude Nederlandse liederen enz
Wie het concert wenst bij te wonen be-
stelle vlug zijn kosteloze kaarten bij
DIENST VOOR ONTHAAL EN PERS
BRT Eugeen Flageyplein Brussel V.
Mogelijkheid voor groepen mits aan
vraag tot bezoek aan de BRT (TV en
Radio).
Opnameconcert Zaterdag 8 juni as. te
20 uur
Uitzendingen 15 en 22 juni telkens van
20 tot 22 uur (le en 2e deel).
24 en 28 juni telkens van 14 tot 15 uur
(le en 2e deel).
Bi;
men
vtlle
De
WED
De kater van Veronika
bespeelde zijn harmonika,
de Siamese kat van Stien
betokkglde haar mandolien,
de fiere angora van Trifoon
de staart omhoog blies saksofeon
En 's avonds in de maneschijn
was ieders spel een echt fe6tijn.
Een avond kwamen zg overeen
waarom speelt elk zijn lied alleen
Tezamen moet het schoner zijn,
in elke toon en groot of klein
En aan dit toeval dankte toen
de muis uit de afgedankte schoen
haar leven zij bleef ongedeerd,
omdat zij vlijtig had geleerd
wat nog ontbrak voor een kwartgt,
de schetterende loftrompet.
Bart Baert, Blankgnberge
dat dit de beste opmerd.ng is die wij v
de week hoorden Zoals de zaken
staan z»u het heel wat interessanter z
om Cleopatra het leven van Elisabeth Ti
lor te zien spelen
dat tijdens een opvoering van een mu
cal in Berlijn een der hoofdrolspelers p r
als zijn rol voorschreef r:ep We !oj
direkt weg waarop uit de zaal een stt
kwam a Wij ook
dat een zekere mijnheer Kle.n
klein huisje in een kleine stad woonde
een klein inkomen genoot. De buren vi
wonderden er zich over hoe de fam
Klein van zo'n klein bedrag kon ror
men. Men vroeg mijnheer Klein
komt het toch dat u met Mevrouw Kl(
en de kleine Klein's van dat kleine sala
kan leven
Zijn antwoord Och. alle kleintj
helpen
Hi
Enk
pezig!
B.j
ERO
Aalst mag er prat op gaan een zo mooi
belfort te bezitten, met zijn fiere spreuk
Nee Spe, nee metu en zijn prachtige
beiaard die wijlen de stadsbeiaardier Karei
De Mette, die in zijn zoon Robert zijn
waardige opvolger vond, gedurende tal
loze jaren met zoveel talent bespeelde. Hoe
menig Aalstenaar zal zich de klokkeneon-
certen van Karei De Mette herinneren! Het
was hij die het Dan mag de beiaard spe
len zo triomfantelijk uit zijn klokken
deed sprankelen tijdens de onvergetelijke
uitvoeringen van Benolt's Rubenscan
tate onder de leiding van meester Gustaaf
Pape in 1909.
Maar Karei De Mette heeft nog heel
wat meer op zijn actief. Deze buitenge
woon gulle kerel, met wie wij zo vaak de
belforttrappen beklommen, was in de vol
ste zin van het woord een selfmademan;
muzikant, tekenaar, decorateur, werktuig
kundige, en, last not laest, een beiaardier
van de bovenste plank. Vaak verklaarde
hij ons:
Een beiaardier dient een veelzijdig
ontwikkeld man te zijn. Hij moet niet al
leen vaardige vuisten bezitten, doch ook
een stevig geschoolde muzikaliteit, en daar
bij een grote bedrevenheid voor de me-
kaniek. Hij moet totaal vertrouwd zijn met
de samenstelling van zijn beiaard, de kunst
van het klokkengieten. de kunst om het ge
luidsgehalte steeds te verbeteren, en een
summum van harmonische welluidendheid
te bereiken.
Dat dit alles geen blote theorie was
bleek dadelijk wanneer men een blik kon
werpen in De Mette's werkhu'is. Want.
nadat hij zijn beiaardhokje verliet, en zijn
stad vergastte op een nieuw festijn van
klokkenmuziek. was zdjn taak hiermede
niet ten einde. Dan trok hij gewoonlijk
zijn werkkiel aan, en zette zich aan da
arbeid in zijn atelier. Daar was hij beurte
lings tekenaar, timmerman, werktuigkun
dige Wij zagen er destijds een bijna vol
tooide salonbeiaard, samengesteld uit ko
peren buizen, met zeer fijne geluidseffek-
ten. Bij het vervaardigen van dit origineel
speeltuig, (waaivan een foto in een ten
toonstelling te Mechelen heel wat aandacht
trok), werd vader De Mette bijgestaan door
zijn oudste zoon Modest, onze gewezen,
collegemakker die zich met evenveel
passie wijdde aan de studie van beiaard
kunst en mekaniek. maar eilaas te vroeg
is gestorven.
Karei De Mette. leraar voor koperen
blaasspeeltuigen in de Muziekschool zijner
geboortestad, kreeg een zeer degelijke mu-
van
je begeeft Karei zich naar het Brocx
Daar staat ook Jef Denyn. Hij kijkt
rast en zegt lachend Kerel wat k!
gij gier verrichten Gij zijt niet
schreven. Gij moogt niet mededingen
Ik zal me nochtans ook eens laten
ren zegt Karei en tot grote verbaz
van Denyn trekt hij naar boven. Het wo
een formidabel succes.
Toen ik de toren afdaalde, vertelde
ons later, kwam toondichter Gevaert,
der juryleden, mij de hand drukken en
Van af uw eerste akkoorden heb ik
hoord dat u een muzikant zijt Ik
Het
5 bevc
al wor
De g!
mijen.
t kerr
erzoch
een leerling van Pieter De Mol verklaa rich
ik. Dat had ik alvast vermoed
De triomf welke er onze Aalsterse beia 053) 2!
was niemand minder dan Pieter De Mol.
prijs van Rome. Hij studeerde bij hem de
basisviool en naderhand harmonie en con
trapunt. In de klassen van de bazuin en
het klavier bekwam hij eveneens de gul
den medaille. Heel vroeg koesterde hij een
grote belangstelling voor de beiaardklok-
ken. Rees trouwens de 9lanke toren niet
in nabijheid van zijn ouderhuis
In 1890 zet hij zich, als beiaardier der
stad Aalst voor het eerst aan het klokken-
klavier. In 1895 valt hem een echt fantas
tisch succes tg beurt te Brussel, waar hij
meedeed aan een wedstrijd voor beiaar
diers. Brussel bezat toen een met onaar.
dige beiaard samengesteld uit een 36 tal
klokken, die op de Grote Markt in de toren
van het Broodhuis hingen. Nu was er een
wedstrijd uitgeschreven voor het aanstellen
van een beiaardier en K'arel trok er met
enkele vrienden heen. Hij kwam niet om
mede te dingen, maar allengs werd de lust
hem te machtig om ook eens naar boven
te klimmen en de klokken van de nieuwe
beiaard te laten rammelen De heer Ma-
bille, seetieoverste van de minister van
Wetenschappen en Schone Kunsten, die
zich eveneens op de Grote Markt bevond,
wordt op de hoogte gebracht van De Met-
le's verlangen. Hij krabbelt met potlood
dier zo verrassend behaalde, moet i
groot geweest zijn want de volgende i
pakte het blad L'Indépendance met
uitvoerig en geestdriftig relaas uit. Cite i
wij even
Een onbeschrijflijke ovatie beg:
deze virtuoos, die de klokken kan d
zingen met heerlijke sonoriteiten en
wonderlijke schakeringen. Hij versch 111
even aan het balkon van het Maison
Roi en de massa juicht hem toe, ter 1
met zakdoeken en hoeden wordt ge wuif 1
"lotte geestdrift. Dit is waarachtig een m
ter beiaardier en het volk, met zijn wow
baar instinkt, heeft dit even goed begre ^ar
als de jury
Het Parijs blad «Le Journal des Déb
(23 juli 1895) repte eveneens over
Mgtte's triomf. De jury samengesteld
Gevaert, Huberti, Dupont, Jourez, Mahi
en Florimond Van Duyse. In zijn ziü
van 26 juli 1895 heeft dan de gemeentet
van Brussel onze Aalsterse klokkenvirfl
benoemd met eenparige stemmen
beiaardier van Brussel en de koning,
hebben dit officieel stuk, met het handt*
van de toenmalige burgemeester Buis.
handen gehad.
In 1897 werden de klokken uitgebrc 2
ten einde de beiaard noodzakelijke verb
Renj
i Bele
Het
ter
Si Het
ten te
ringen aan te brengen. Intussen ed 3. Het
kwamen er politieke beroeringen en niei
mannen zetelden in de gemeenteraad
van oordeel waren dat Brussel best g
weelde van een beiaard missen kon. En
Broodhuis bleef zonder beiaard Tot 6,
zekere dag de klokkengieter Causard
een Elzasser zijn beiaard kwam t{ 7. Bde
halen en hem op eigen kosten deed opii 8. Het
ten in de Wereldtentoonstelling van B
sel. Daar heeft de laureaat van de
strijd hem in 1897 bestendig bespeeld.
Karei De Mette een te onthouden;
klankrijke naam in de briljante rij ol üij
Vlaamse klokkenisten 1
estkor
De te
Het ki
bret
dat
de 3
de F
uis Aal
De k<
it 14 JI
VE
Deze g
18 ui
Aalst.
Well
2- Wat
zitte
moez
PAU
Slotv
kaan
'gang
foor ol
