Ve
en omstreKen
Koningin Fabiola op de Aalsterse Bloemenveiling
Onverwachts bezoek...
Hartelijk onthaal te Aalst, Moorse!
en Hofstade
LATEN WE ELKAAR GOED VERSTAAN
Mislukte Guldensporenviering
NEC SPE, NEC METU
Mannelijke onkunde
Hofdama
-
Gazet van Aalst
Over het bezoek van Koningin
Fabiola te Aalst brengen we in
ons volgend nummer een eigen
Fotoreportage.
19e JAARGANG Nr. 53~
Zaterdag 13 juli 1963
SCHOOLSTRAAT, 26, AALST
2 F HET NUMMER
Een vriendelijke dame. met een opvallende en ongekunstelde eenvoud, eer.
overrompelde bekoorlijke glimlach voor de kinderen en de minderbedeelden, in
het biezonder een overtuigende belangstelling zonder protocolaire allures, een
dame, maar dan in de schoonste zin van het woord, dat is dan de totale indruk
die Koningin Fabiola op de meeste Aalstenaars gemaakt heeft toen zij gister
morgen een incognito bezoek bracht aan de bloemenveiling en terloops ook een
rit maakte langs een hoppeveld in de Bergmeersen. langs Moorsel en Hofstade.
Zeggen dat het publiek dat spijts het incognito-karakter van dit bezoek, vrij vlug
en talrijk aan de bloemenveiling opgesteld stond, entousiast toejuichen zou met
de waarheid niet stroken, maar wie toekeek merkte hoe deze mannen en vrou
wen. hoofdzakelijk uiteraard uit Mijlbeek getroffen waren door deze innemende
verschijning van hun koningin. Zelfs de republikeinse harten die in een demokra-
tie ook aan bod komen hebben even feller geklopt toen deze voormalige Spaanse
prinses bn fijnzinnige sprookjesschrijfster hen met een losse spontane hand
beweging begroette.
Wanneer dan tenslotte toch het leve ie koningin weerklonk en hou je vast
ook Vive la Reine dat dit een uiteindelijke niet meer te houden opwelling
van mensen die doorgaans hun gevoelens liefst voor zich houden, maar die
voor eenmaal, voor deze charmante eerste koninklijke dame van het land toch
een begrijpelijke uitzondering willen maken. Als we schrijven dat koningin Fabiola
de harten heeft veroverd van dat Aalsters publiek dat haar opwachtte, dan is
dit meer dan de gebruikelijke lofphrase. Iemand heeft geroepen: Madame, wan
neer komt ge weer het was een oud vrouwtje maar zij vertolkte ongetwijfeld
de wens van velen, voor wie Koningin Fabiola het symbool is van warme men
senliefde. van ware levenseenvoud.
Die titel is niet van mij, ik plagieer hem geen sprake meer geweest. De boel ging
van senator Van Cauwelaert in HET VOLK.' verder draaien en we wareil de zes ge-
van 10 juli. Nu ga ik er maar op vertrou- meenten kwijt voor eeuwig en altijd. Nu
wen dat dit plagiaat mij geen vodden is er althans toch het een en ander gered,
berokkent. voorlopig althans.
Dat moet ieder redelijk mens toegeven,
ook diegene die al wat thans en klaar
blijkelijk zonder veel animo door de
mensen van de Vlaamse rechterzijde als
argumentum pro domo wordt aangehaald,
met een beetje heel veel zout nemen.
Het is dus een koehandel geworden van
belang, en het is Vlaanderen die de koe
betaalt, laat het ons eerlijk bekennen.
Verstoijet, Madame
De vorstin die even na u. aan ae bloe
menveiling arriveerde was vergezeld door
naar privaat sekretaris de n. FaeiincKx,
Majoor Heusch, Oraounans-oliicier en een
Vlaamse hofdame, niemand minder dan
onze stadsgenote Mej. Moyersoen.
üegroet door de nh. burgemeester Bian-
ekaert en Benepen Claus, King oir; Van
Van Bi nay en Van HooricK, alsmede Ouu-
Mimster L, Moyersoen, VoiKsvertegen-
wooroiger Monau; ttooidpoiitieKommisaiis
uomoeeck en Stadssekretaris de Meyst,
werd de koningin onmiddellijk voor een
rondgang in de indrukwekkende veiling
binnengeleid. Vooral werden haar de re
den van de beheerraad en directie van de
veiling voorgesteld alsmede tal van andere
t.guren.
Over de werking van oe bloemenveiling
werd aan de vorstin uitieg verstrekt door
de h. Buysse uit Hofstade, voorzitter van
Flora. Tijdens dit bezoek dal meer dan
een uur duurde toonde de vorstin een spon
tane belangstelling voor deze ongeëvenaar
de verzameling van de bloementeelt uit
net Aalsterse.
Even voor zij oe e-gemijice veiling s/a a
binnentrad werd naar oe 1U3 jarige wed.
De Coene voorgesteld, welke laatste ken
nelijk ontroerd, maar doch niet nanet de
Koningin met de Koning voor een bezoeK
ut te nodigen.
Verstoijet. madame, zei toen piots
een welbespraakte Aalsterse vrouw Of
ge haar eens wiit komen bezoeken. Wat de
koningin met glimlachend belooide.
Een poos ondermeid zij zich ook met
weduwe wier man pas enkeie dagen ge
leden overleden was. Het was en je kan
het geloven of niet waarde lezer een
ontroerd luisteren naar het mizerie-
reiaas van een volksvrouw, en het was
meer dan goedkoop oïlicieel medelijden.
onwaar aroxen
in aanwezigneia van ue noge Dezoeasiei
wem vei voigens overgegaan toi ae oage- 1
njKse veiung. via ae eiecmscne Knop leg- 1
ue ae voisun een Koopje vast van de oe-
raamde sieiujKe baccararozen a rato 12 F j
per stuk. Een koopje bij wijze van spre
ken.
Dat de bioemenuweüers en nandeiaais j
een tijdje de muts kwijt waren is be- I
gr.jpeujk. I
Memen wn uoz dat ae Koningin ai die
Niet altijd vlot het voor de persmensen
om het toilet van een vorstin of prinses
ten behoeve van de belangstellende leze
ressen te omschrijven.
Dit was thans het geval bij het bezoek
van Koningin Fabiola te Aalst. Even werd
krijgsraad gehouden maar toen de schrij-
velaars het niet eens konden worden om
trent de kleur van Fabiola's mantel, was
daar Goddank een Aalsterse vrouwelijke
deskundige die ter hulp kwam.
Hier gaat het dan: Een smaakvol wit
zijden hoedje met zandgele band afgewis
seld. Een beige loshangende mantel over
zandgeel kleed en witte schoentjes, met
bruine hakken.
Steeds Nederlands
Tijdens het bezoek te Aalst heeft Konin
gin Fabiola zich steeds in het Nederlands
met haar gastheren onderhouden, ook bij
al dan niet onwillekeurige pogingen om
haar in het Frans te woord te staan.
Over zijn leerlinge, mag Prof. Paelmck
tevens leraar van de koninklijke gemaal
dan ook terecht fier gaan. Overigens een
sympathiek man. die koninklijke leraar
Met Koningin Fabiola is aan het Hof
een nieuwe gewoonte ingevoerd die
in meerdere opzichten lofwaardig is. Niet
langer zijn de hofdames, eerbiedwaardig
maar o zo volksvreemde freules. Bij een
recent bezoek aan Lier. fungeerde Lia
Timmermans, de dochter van wijlen de
grote Vlaamse auteur Felix Timmermans
als hofdame. Ditmaal viel Mejuffer Moyer
soen deze eer te beurt in haar vaderstad
de Koningin te begeleiden.
Er is nog een ander specialleke aan dit
artikel verbonden, namelijk de dag waar
op het geschreven werd. Ik ben 24 uur
vooruit op mijn gewoon tijdschema en dit
om de goei reden dat ik op 11 juli moei
lijk achter mijn machinneke Ikan gaan
zitten Voor de laatste actualiteit moet de
lezer dus mijn opstel niet lezen. En nu ter
zake.
Laten we elkaar goed verstaan! Dat
is geloof ik de conditie sine qua non die
moet ten gronde liggen aan ieder eerlijk
gesprek en ik heb altijd gemeend dat een
goed dagbladartikel niets anders is dan
een gesprek, een eerlijk gesprek dan. tus
sen de gazettevent en zijn lezer. Wie m
het gesprek graten vindt heeft altijd
recht op antwoord dat voorziet zelfs
de wet.
De wijzen van Hertoginnendal heb
ben dus én de regering én haar talenre-
gelingsvoorstellen opgekalefaterd. Als ge
mij vraagt of er goed of slecht werk gele
verd werd. en ge verplicht mij met één
woord te antwoorden, dan aarzel ik geen
seconde en zeg ik Slecht En als ik
met twee woorden mag antwoorden dan
zeg ik zelfs Zeer slecht Ik geloof dat
we tot hiertoe elkaar zeer goed ver
staan Wie mij echter zou vragen of er
béter werk kan gedaan worden let wel
ik zeg KAN steekt mij in vieze pa
pieren.
Zonder daarom de mening te delen van
hen die beweren dat de nieuwe formule
veel beter is dan het ei van Theo ben
ik toch van oordeel dat het niet slechter
is Kon ook moeilijk. Blijven we bij
onze leest. Verondersteel dat, na de wei
gering van het staatshoofd het ontslag van
de regering te aanvaarden, de Vlaamse
rechterzijde stug op het standpunt blijven
staan was van een gezonde oplossing
een oplossing die daarom nog deze niet
moest zijn voorgestaan door de meest voor
uitstrevende elementen binnen en buiten
de partijpolitiek. Wat zou er dan gebeurd
zijn? Maak het rekensommetje: Alle so
cialisten Waalse en Vlaamse, alle Waalse
CVPers en enkele conservatieve CVPers
uit Vlaanderen (die we er vroeg of laat
toch zulVen moeten uitschoppen) gingen
onvermijdelijk het ei van Theo uit
broeden. Van een regeringsval was dan
memen mi uoa aal ae Koningin ai ai
ujcï aeiegerd werd door een bende pëis-
"ïolugraien qie dank zu de voorkometi-
hëld van de Aalsterse PaJitiekommissarit
en uiy/oejer^ AyaL, mjn
Dat de openbare mening thans in Vlaan
deren pas eerst wakker is geschud is ook
een feit. De komende weken en maanden
zullen dat bewijzen.
Laten we echte elkaar goed verstaan!
We hebben het moment bereikt waarop in
Vlaanderen de EENDRACHT meer dan
broodnodig, levensnodig is. Of we nu aan
het schelden gaan omdat De Saegher en
Verroken door de samengebalde macht van
al wat anti-vlaams is hun veldslag verlo
ren hebben, of we nu gaan huilen van
verraders en wat weet ik al, dat helpt
ons geen zier. Het zou daarenboven on
rechtvaardig zijn. En dat willen wij in
geen geval. Zowel senator Van Cauwelaert
als al de leden van de Vlaamse rechter
zijde weten heel goed dat zij een stamp
van de ezel gekregen hebben, en dat ze
nu trachten een beetje het gezicht te red
den is niet meer dan menselijk
De conclusie echter voor ons, die geen
politikasters zijn, de conclusie voor alle
mensen van Vlaanderen, voor wie het nu
toch duidelijk moet geworden zijn dat de
machtshonger van Brussel eenvoudig niet
te stillen is, moet eenvoudig zijn: het wa
pen der Vlaamse eendracht moet dringend
gesmeed worden. Dat wapen kan de Volks
unie alleen niet smeden en dat kan ook
de CVP niet of de Vlaamse liberalen (met
hoeveel zijn ze?) en dat kunnen ook de
Vlaamse socialisten niet (voor zover ze
bestaan) Dat kan maar alleen het hele
Vlaanderen, het nog niet verpolitiekte
Vlaanderen, het Vlaanderen van de ge
wone man in de straat, de handelaar, de
werkman de boer, de bediende, de vrij-
beroeper: het hele volk van Vlaanderen.
En laat ons nu eens een koe noemen!
Tegen wie moet dat wapen gericht worden?
Niet tegen Wallonië, met wie we morgen
gaan praten maar tegen de inktvis BRUS
SEL en al wat er rond draait of wat er de
spil van is En nu wil ik weer een groot
Ver vols blz. 4
nim karweien kondei
mei steeds is gegeven.
Na de ondertekening van het Gulden-
Doek werd rond 9,30 u dit bezoek besloten,
mei nadat, ai Loans ais we goed ingelicht
zijn een onzer magistrale pappenheimers
de vorstin, alhoewel zeer hoffelijk, een
pint Aaisters bier had aanglboden.. wat
vanzellsprekend niet hoort tot de regels
en dan ook gefrons verwekte in de om
geving.
LANliÜ WAAK Ut HÜKRt BLUtlï
Na de bloemenveiling bracht de Konin
gin dan een bezoek aan een hoppeveld van
de h Van der Vorst aan de Bergemeersen.
Hier stelde de bezoekster tal van vragen
aan haar gastheren die haar vrijmoedig
te woord stonden. Dit stukje landelijke
omgeving aan de uithoek van de stad be
viel de Koningin ten zeerste en langer dan
voorzien werd het gezelschap dan ook al
daar opgehouden.
Aan de ingang van de hoeve waren hier
inmiddels ook talrijke belangstellenden op
gekomen, ten zeerste verrast door dit hoge
bezoek.
Na de hoppe teelt zelf toonde de ko
ningin. zich biezonder geïnteresseerd en
bleef onvermoeibaar luisteren naar de des
kundige uitleg die door een zielsgelukkige
hoppekweker werd verstrekt.
Een vrijwel gelijkaardig tafereel speelde
zich af in, de bloemenkwekerij van de h
Moens te Moorsel.
Als slot van deze Aalsterse uitstap
bracht de koningin nog een bezoek aan het
bekende rozenlaboratorium van de h
Buysse te Hofstade.
Hier had de plaatselijke politie de hulp
dienen in te roepen van de rijkswacht om
de aanzienlijke menigte Hofstadenaars in
bedwang te houden, die de koningin op
hartelijke wijze onthaalden.
Ook hier liet de bezoekster ach uitleg
geven over de rozenkultuur en liet zich
bereidwillig fotograveren in het gezelschap
van het personeel met wie zij zich geruime
tijd onderhield.
Even voor de middag verliet de konin
gin dan Hofstade via Aalst waar zij op
nieuw door het publiek werd toegejuicht.
UILENSPIEGEL OP DE AALSTERSE BELFORTTOREN
Voor de traditionele Guldensporenvieri ng op de Aalsterse Grote Markt was ei
dit jaar een eerder matige belangstelling, wat ten dele kan verklaard worden door
de ongunstige weersomstandigheden en de verlofperiode in de stad. Want inderdaad
de laatste jaren is de officiële 11 juliviering alhier een lamentabel vertoon gewor
den. dat niet van aard is om een grotere belangstelling te verwekken.
Spreker was ditmaal Prof. Dr. Frans van Mechelen die verklaarde op deze
Vlaamse Hoogdag geen ontmoedigend beeld te willen ophangen van de Vlaamse
verwezenlijkingen. Terecht legde spreker de nadruk op de realisaties op het eko-
nomische vlak in onze Vlaamse Gewesten en de belangrijkheid inzake de wets
ontwerpen op stuk van de Vernederlandsing van het bedrijfsleven.
Op ironische wijze had Prof. Van Mechelen het over het lilliputters-arrondisse
ment dat men momenteel met de Brusselse randgemeenten ontwerpt.
Te onthouden uit deze spreekbeurt valt ook de zeer rake karaktenzering van
onze franskiljons, die Prof. Van Mechelen een folkloristische volkstam noemde.
De francofonen zijn thans aan hun laatste stuiptrekkingen tegenover een Vlaam
se volksgemeenschap wiens numerieke meerderheid ons moet doen vertrouwen m de
uiteindelijke overwinning, aldus de spreker die herhaaldelijk op applaus onthaald
werd.
BEG RIJPE WIE BEGRIJPE KAN
Dient waarheidshalve gezegd dat de druilende regen de verdere afwerking van het
programma enigszins bemoeilijkte, dit neemt niet weg dat de plots afgekondigde
stopzetting het publiek ten zeerste heeft ontgoocheld. Deze ontgoocheling werd des te
groter toen vlug bleek dat althans de Aalsterse akteurs. die zich de laatste dagen
op bewonderingswaardige wijze hadden ingespannen, wel bereid waren op te treden.
We willen momenteel aan deze onverkwikkelijke affaire niet te veel woorden ver
spelen, maar het is dringend geboden dat een hernieuwd Guldensporenkomitee tot
stand komt en dit op basis van het akkoord dat destijds werd gesloten, en waarbij
de stad uitsluitend haar steun verleent, maar voor de rest zich niet inmengt in een
aangelegenheid die in eerste instantie een zaak is van kulturele en sociale verenin-
gen en niet van politieke partijen.
GEBREK AAN SPORTIVITEIT
Ergerlijker was tenslotte nog de wijze waarop de burgemeester reageerde op het
feit dat Aalsterse Uilenspiegels er in geslaagd waren twee spandoeken met de slo
gan: 3 Mars, aan de Belforttoren op te hangen op het ogenblik dat Prof. Van
Mechelen zijn toespraak besloot.
Men kan al dan niet akkoord gaan met een bepaalde strekking in de Vlaamse aktie
maar dat de burgemeester deze studentikoze grap bestempelt als fascismische metho
des. getuigt van een volslagen gemis aan zin voor humor en sportiviteit.
Wij zijn er van overtuigd dat tal van A alsterse socialisten onze mening zullen
bijtreden.
In tegenstelling met de officiële Gulden sporenherdenking op de Grote Markt,
groeide de 11 Juliviering van de Aalsterse Jeugd uit tot een prachtige entousiaste
avond, waarbij o.m. het optreden van de kunstgroep Wolfsangel (zie foto) geestdrif
tig werd onthaald. Over dit prachtig geslaagd initiatief van alle jeugdverenigingen
voorbeeld van ideale samenwerking, brengen wij in ons volgend nr een uitvoerig
verslag.
