Da Wijde Wereld BrAAklano De Jodenverklaring Veel misverstanden Moskovisfen ontvingen 2 kg meel als nieuwjaarsgeschenk i ,,d CAMERA 0BSCURA... en moderne verkeerstechniek Over de dusgenaamde door het tweede Vaticaanse concilie aangenomen joden ver klaring blijken zeer veel misverstanden te bestaan, zozeer zelfs, dat de koptische ker ken in het nabije oosten een speciale ver gadering uitschreven om te overleggen wat te doen tegen besluiten, die rechtstreeks te gen de historische mededelingen van het Nieuwe Testament m|aan. Kardinaal Au- gustinus Bea, de oorspronkelijke auteur van het betreffende stuk, wijst er in de Osserva- tore Romano op, dat de misverstanden vele zijn. Er is nl. geen sprake van als zou het concilie de historische mededelingen over de houding van het sanhedrin, dat Jezus veroordeelde willen aanvechten. De histo rische feiten blijven historische feiten. beurde het joodse volk als zodanig te discri mineren, getuigt van ongepaste hoogmoed en vergeet het woord: wie meent te staan (niet «wie staat», maar wie meent te staan) zie toe, dat hij niet valle. Het sanhedrinvonnis is in wezen alge meen menselijk begrijpelijk en zou er bij geen enkel andervolk in geen enkele andere tijd beter hebben uitgezien. Het «algemeen menselijke» is nu eenmaal iets, dat meer correctie behoeft, dan men vaak wil toege ven en minder recht op verwerping van an deren heeft dan de hoogmoed kan gevoelen. Maar bij de religieuze beoordeling mag men vooreerst niet vergeten, dat de 4 miljoen joden buiten Palestina onmogelijk verant woordelijk kunnen worden gesteld voor een politieke schandalige rechtspraak te Jeru zalem. En dan zijn er nog de enorme getal len joden, veel meer dan men pleegt aan te nemen, die in de eerste eeuw door aan vaarding van het christendom zich uit druk- kelijk tegen de verantwoordelijkheid voor deze rechtspraak keerden; de christenen uit de joden waren buitengewoon talrijk in Azie (Mesopotamie enz, Arable, Palestina), Afrika (in Noord-Afrika leefden toen 1 mil joen joden, uit wie de grootste kerk voort kwam) en Europa. En tenslotte geldt voor allen, dat niemand en geen enkel volk het recht heeft de joden vanwege dit vonnis dis criminerend te behandelen, aangezien on rechtmatige vonnissen overal voorkomen en indien de politiek de justitie beinvloedt, zelfs zeer gemakkelijk plaats vinden. Ook valt op te merken, dat velen, die de joden deswege smaden, zelf indien zij met onrecht vaardige vonissen te maken krijgen, zeer gemakkelijk passief blijven. Wie passief blijft bij een onrechtvaardig vonnis doet hetzelfde als degene, die zou zeggen: Jezus is nu eenmaal door een hoge rechtbank veroordeeld; laat het daar maar bij blijven: geen protesten of moeilijkheden Om wat in Israel op de Goede Vrijdag ge- Voorts valt op te merken, aldus de kar dinaal, dat de tekst van de betreffende ver klaring wel principieel is aanvaard, maar nog niet gepubliceerd, aangezien alle amen dementen inzake tekst veranderingen eerst in de 4de zitting kunnen worden afgedaan en de definitieve aanvaarding en publicatie van de tekst eerst in het eind van het vol gend jaar kan geschieden. Wie op de inhoud van de definitieve tekst vooruit loopt, kan zich sterk vergissen, zoals ook reeds bleek. Dan nog moet men weten, dat de verklaring in kwestie in het geheel geen politieke be tekenis heeft; ze is een onderdeel van een beschouwing over alle niet-christelijke gods diensten, de hindoe's, de boedhisten, de mohammedanen en de joden en behandelt deze verhoudingsvraag uit zuiver religieus gezichtspunt, die geen ander doel heeft, dan vrede en verdraagzaamheid in geestelijk opzicht te bevorderen. «De religie mag niet worden misbruikt tot rechtvaardiging van discrimineringen en politieke veroordelin gen». Inmiddels is het nabije oosten nog steeds roerig hierover en dit belemmert het oecu menisch gesprek tussen oost en west. De overgevoeligheid van de Arabieren voor elk woord, dat ten gunste van de Israeli zou kunnen worden aangemerkt of uitgelegd, maakt dat de Orthodoxe kerken thans de pas iets moeten inhouden, teneinde niet met hun mohammedaanse landgenoten in con flict te komen. Naar aanleiding van de jaarwende had een speciale meelverdeling plaats. Iedere in woner van Moskou heeft te dezer gelegen heid 2 kg meel extra ontvangen. Het is reeds de tweede maal dat de Sovjet autoriteiten een meelbedeling toestaan. Meel is inderdaad sinds de zomer 1963, toen brood- en mcelbeperkingen ingevoerd wer den, niet meet te verkrijgen. t Tengevolge van de katastrofaal slechte oogst in de herfst van 1963 kon men de win termaanden 1963-64 slechts overbruggen dank zij massale graaninvoer uit het buiten land, meer in 't bijzonder uit Canada en de Verenigde Staten. Voor een land dat vroe ger de graanschuur van Europa geheten werd, was dit wel een zeer bittere pil om slikken. In de broodbakkerijen is de toestand deze winter normaal, maar de meelbedeling on der de bevolking wordt reeds sedert 18 maanden verboden; dit verbod werd totnog toe niet ingetrokken. De eerste speciale meelbedeling welke doorging op de vooravond van de Revolutie feesten (7 november) had een politiek ka rakter. daar ze samenviel met de afzetting van Kroetsjef. De Nieuwjaarsbedeling werd ditmaal op tijd aan de bevolking medegedeeld. Vele families werden bij de meelbedeling in no vember verrast, dat ze niets bij de hand hadden om het meel in te doen en van de nood een deugd makend... met hun kop- kussen op straat kwamen. ARCHIEVEN VAN HET VATIKAAN GAAN OPEN Publikatie van diplomatiek kontakt tussen H. Stoel en het Derde Rijk van 1933 tot 1937 Begin 1965 zal de Academie van Munchen de diplomatieke post tussen de H. Stoel en de Duitse regering van het Derde Rijk in de jaren 1933 tot 1937 publiceren, aldus het Romeinse Jezuietentijdschrift Civilta Cat- tolica. Deze publikatie van dokumenten uit de archieven van het Vatikaan zal historici in staat stellen nader te onderzoeken welke de kontakten waren tussen de H. Stoel en de Duitse regering voor de oorlog en welke de positie van de toenmalige staatssekretaris, later Paus Pius XII, daarin was. GOUD IN DE CHIRURGIE In het Providence-Hospital te Washington in de USA heeft men een jonge man, wiens wonden na een hersenoperatie nog bleven j nabloeden, met bladgoud geholpen. De chi rurgen wreven hiertoe een kameelhaarpen- seel langs een harde gimnii kam, totdat de kam voldoende elektrisch was geladen en brachten toen met de penseel 23-karaats 'bladgoudfolie als pleisters op de wonden. De wonden hielden op te bloeden, daar de goudfolie ze vast, luchtdicht en hygiënisch zuiver afsloot. De artsen, die dit deden, verklaarden, dat het vaak moeilijk is om aderbloedingen te doen op houden: afklem men kan niet altijd, daar de weefsels de bloedstroom niet kunnen missen. Men moet er zich meest mee vergenoegen het bloeden door verband te stelpen en af te wachten tot de natuur zelf een wondafsluiting vormt. Maar dit brengt diverse gevaren mee, het bloeden gaat nog een tijdje voort, trombose kan ontstaan enz. De afsluiting met goudfo- 1 lie heft deze bezwaren op. De kleefkracht ontstaat door de elektrostatische lading en -goud behoort tot de weinige substanties, die het lichaam niet irriteren. Talrijke proeven bewezen, dat de dikte van de goudfolie on geveer dubbel zo groot moet zijn als die van het bladgoud, dat de boekbinders voor prachtbanden gebruiken, nl. 0,0002 mm Operaties met behulp van dez^ aderdichting kwamen in Amerika reeds veel voor. Men slaagde er zelfs in een hoofdslagader ermee te dichten, zij het dat men in dit geval zes laagjes goudfolie over elkander moest aan brengen. De medische wereld in de USA juicht in de «Journal of the American Me dical Associaton» de eenvoudige en toch zo doeltreffende vinding hartelijk toe. WOORDEN VAN LOF VAN DALAI LAMA OVER HET INTERNATIONAAL EUCHARISTISCHE KONGRES TE BOMBAY De Dalai Lama, geestelijk leider van mil joenen Boeddhisten, heeft na terugkeer van de Wereldkonferentie van Boeddhisten in Sarmath (India), verklaard dat deze konfe- rentie en het Eucharistisch kongres van Bombay voorspoedige tekenen zijn «voor een gelukkiger tijd voor de wereld in dit atoomtijdperk». De Dalai Lama, die voor de kommunis- tische Chinezen zijn land, Tibet, uitvluchtte en in India verblijft, verklaarde verder dat «de godsdiensten van de wereld in sommige punten kunnen verschillen, maar dat toch de voornaamste leer van alles in elkaar lief te hebben. Als dit niet in praktijk wordt gebracht, kan er geen vrede en geluk in de wereld zijn». RECHTERARM IS VOLDOENDE Het gemis van een linkerarm is geenszins een probleem wanneer men in Parijs taxi chauffeur wil worden. De sollicitant zal ech ter wel in het bezit van de rechterhand moeten zijn, terwijl ook zijn rechterknie en -heup soepel en beweeglijk behoren te zijn. Dit zijn enkele van de regels die door de Franse Raad van State zijn goedgekeurd. Het zijn niet de enige, want een taxichauf feur zal o.a. nooit doof mogen zijn. Hij moet kunnen schrijven en lezen de Raad van State neemt kennelijk aan dat hij kan re kenen en hij moet uitstekende ogen heb ben. LAATSTE KLOKKE LU I DER LUIDT NIET MEER In Steenwijk is een einde gekomen aan de eeuwenoude functie van klokkeluider. De laatste klokkeluider was de 73 jarige mevr. Boonstra, die door ziekte haar werk niet meer zal hervatten. Zij heeft haar functie 40 jaar uitgeoefend. Er zal nu waarschijnlijk een elektrische luidmstallatie voor de Neder landse stadsklokken worden aangeschaft. ALLEEN OP ZONDAG Een drogisterij te Iverkrade, in Nederland heeft evenals vele drogisterijen, haar assor- tissement uitgebreid met vele kosmetische artikelen. Onlangs kwam daar een kliente binnen, die «een tube crème» wilde hebben. De verkoopster wilde weten of het een dag- crème moest zijn of een crème voor de nacht. «Neen,» zei de vrouw, «ik moet er een hebben voor de zondag.» HARTOPERATIES Hartchirurgen menen dat een nieuw tijd- a perk is aangebroken voor de patiënten die 1€ lijden aan ziekten van de kleppen van de ,j grote hartslagader. Bij 36 patiënten met e zieke hartkleppen werden de hartkleppen ,e verwijderd en vervangen door plastic klep- 'e pen. De patiënten verdroegen de operat a zeer goed. Men verwacht dat in de toekomst ie door gebruik te maken van machines, die de e functies van het hart of longen tijdens de ,e operatie kunnen overnemen, het aantal hart- le patiënten dat geopereerd kan worden, gro- ia ter zal zijn. ,a cc >1< DE NEDERLANDSE DEFENSIE cl Het buitenland neemt een loopje met de Nederlandse defensie. In de Duits pers le- je zen we, dat de Nederlandse troepen, die je 143.000 man tellen, van wie er 8000 in ,n West-Duitsland zijn gelegerd, momenteel -ai slechts over twee betrouwbare voortbewe- ,a; gingsmiddelen beschikken, nl. hun voeten en eg de fiets. Ter toelichting vermeldt men, dat vooreerst de helft van de 600 uit Engeland geimporteerde oudere Centuriontanks gere- 1 geld in reparatie is en dit de legerleiding h£ ertoe bracht een order uit te vaardigen deze te tanks niet meer dan 80 km per maand te iar laten rijden; men hoopt ze op deze wijze iie langer heel te houden. In de tweede plaats «er zijn de 120 uit Frankrijk betrokken AMX-13 ep tanks, die de bekende misère opleverden, eg op zijn vroegst over vier maanden weer >ul bruikbaar. En in de derde plaats mogen de :er 800 van de Duitse Auto-Union gekochte Munga-jeeps voorlopig geen ritten meer oo zwaar terrein doen, daar 72 van deze wagens I op hellend terrein ongevraagd en automa- :in tisch in de «achteruit» schoten. De Duitsers es zullen de versnellingsbak repareren. Geluk kig zijn de fietsen nog goed en in verhou ding het goedkoopst; heel West-Europa heeft nier belang bij. '"er lezi •rg; lot eg< lijk ;inj hel bre 1 ich los vor iopi iet De foto's die door de Amerikaanse meteorologische satelliet Nimbus I worden doorgeseind, kunnen in alle landen worden opgevangen met behulp van be trekkelijk goedkope apparaten, waarvan de kostprijs niet meer dan 6.000 dol lar bedraagt. Op onze foto bemerkt men Dr. Asger Lundbak, hoofd van het Deense opsporingsstadion nabij Kopenhagen, die een opname van Zuid-Italie onderzoekt. W ie c nek •ich' DE eerste en de tweede dag is het nog vanzelfsprekend. Je bent in stemming en de whisky, deze nationale na-oorlogse welvaartsdrank van de dapperste aller Galliërs, werkt nog na. Dus zegt je de eerste en de tweede dag van dat nieuwe jaar zwanger aan plannen en veel goede bedoelingen tot de buurman, het winkeljuffertje, de kranteman, de melkboer, de pompist, de postbode vooral tot de postbode Gelukkig Nieuwjaar en dito wensen. Maar, de derde en de daaropvolgende dagen gaat je aan kamouflagetechniek doen, en als je 't niet doet, gaat het soms al wat stijfjes klinken net zoals de begroeting op een of ander fiscuskantoor. De feestelijke voornemens en gewaden zijn verdwenen. Tot brandhout bijna de kersteboom, naar de zolder het stalletje en de mensen van goede wil, naar de vuil nisemmer de vele andere oudejaarsavond-attributen. En naar de bodem van de diepvriezer die dat menselijk hart van ons soms kan zijn, wij hebben allemaal onze een jaarsplicht gedaan. Zoals het hoort, volgens de etikette. eel socialistisch orgaan een en ander heeft gedebiteerd dat voor gelovigen toch wel eens zeer kwetsend zou kunnen zijn. Voor de rest geen kwaad van deze man die The Great Old man van het Belgisch Socia lisme had kunnen zijn, Jammer, hij heeft alleen maar de pastoorswijngeproefd. Jam mer, voor een man met zo'n lange ervaring, dat hij in zijn late levensavond zulkdanig vrijzinnig conformisme gaat huldigen. ER was daar in de laatste tijd, weeral een mens die het Huis Zijns Vaders had verlaten. En rond de foyer der burgers, had men hem beladen met alle zonden van Israel. Tot iemand zei: Dit is weeral een geval van gebrek aan Liefde. En zo over dat gro- En ook een leger-opvoedingsofficier had reeds lang waargenomen dat de mi litaire vrije-tijdsbesteding in mindere mate werd opgeofferd aan het schrijven of de lectuur van minnebriefjes. Er moet dus wel iets veranderd zijn op het vlak \;an de voortzetting van gesprek na de eerste bekentenissen in de oude ma neschijn. Och, het is een kwestie van moderne communicatie en verkeerstechniek, merkte iemand op... Wat spijtig voor het intiem familiaal archief. Kan men zich voorstellen dat Bell's telefoon, dezelfde magische kracht be zit van de krullen op het oude bro- caatpapier. ANTI - CONCILIE Wij zullen lang en veel geduld moeten oefenen, eer alle mensen van goede wil zul len blijk geven. Natuurlijk zou een volmaakte wereld wel wat eentonig zijn, want b.v. zonder zekere sensatiekranten die altijd scharrelen langs 's levens zelfkant. Wij moeten beginnen met ons zelf, ik en gij, waarde lezer. Zegt je goed dat het voorbeeld toch ook van hoger zou kunnen komen. Van de wijzen, de mach tigen, individueel en in groepen: heer sers allerhande, grote- en kleine naties, financiële maatschappijen achter de coulissen, partijen, linkse, rechts en neutrale loges. Als wij beginnen met ons zelf, die zich katolieken noemen, zou dat o.m. moeten be tekenen, dat wij, om het Antoon van Duin kerken na te zeggen, onze 19e eeuwse kleri kale sentimenten moeten afleren. Minder gaan denken en handelen in termen van WIJ, GELOVIGEN, DE GOEDEN, ZIJ, DE NIET GELOVIGEN, DE SLECHTEN, DE ZONDAARS. Als wij even nog willen terugblikken naar het gestorven jaar, zullen wij wel moe ten erkennen te veel te hebben toegejuicht dat wel licht niet in overeenstemrfiing was met wat Christus heeft voor gehouden. (Stellen wij niet te weinig de vraag, wat zou Christus daar van denken.) Natuurlijk, ook van de andere zijde moet het geloof in de mensen van goede wil, kon- kreet tot uiting komen. En dan betreur ik uit ter harte dat daar enkele dagen geleden een zeer ruimdenkend genoemd man, Camil- le Huysmans, in zijn lijfkrant een offici- te menselijke thema voortkeuvelend, kwam nog iemand voor de pinnen met de konklu- sie na wat hij noemde, een grondige enque- te, dat de jeugd van heden, de liefhebbende en verloofde jeugd, minder liefdebrieven schrijft dan haar ouders, grootouders, over grootouders, hoevelen daarvan misschien ook analfabeten waren. Vele tientallen jongens en meisjes heeft de man daarover ondervraagd. Pijnlijk en triestig, zegt hij wat schamper, wat ze antwoorden. Ook verschillende postboden waren de mening toegedaan dat zij niet langer meer fungeren als de boodschappers tussen jonge minnende harten. Wie lang in het vak is. zei één oud dienaar van R.T.T. weet zo aan de hand, het verschil tussen een vulgaire zakenbrief en een ontboezeming van verliefde har ten. Afgezien van de gebeurlijke lekken zelf in een democratie is het on voorstelbaar dat a rato van de huidige telefoontarieven men zou kunnen traag en ontroerd gaan prevelen van wat het hart van vol is. Men zegt wel eens: De jeugd is beter opgevoed: Lees je nog op de muren van de pensionaten: «Hier staat ge schreven in wit krijt, dat Ernest met Bertha vrijt». Hiernaast een voorbeeld uit de tijd die men terecht of ten onrechte La Belle Epoque heeft geheten. In een fijn geschrift, met hemelsblauwe inkt. Lees en oordeel voor je zelf: A X, den 4 maart 1902 Lieve vriend, Dezen morgend Uw kaartje uit Leuven goed ontvangen. Het deed me veel vreugde. Ma Mère was verrukt over Uw magnifieke schriftuur. Zij laat U van harte groeten en hoopt dat de staat van Uwe gezondheid uitstekend blijft. Met de Géographie heb ik giste ren op schitterende wijze afgedaan. Het laatste examen in de laatste reeks. Het loopt thans voor altijd naar zijn einde. O, Leon, lieve vriend, U moest eens be seffen hoe ik er naar verlang terug thuis bij mama en papa te zijn en U dan te mogen verwachten. Gaan wij te rug Chopin spelen, zoals tijdens het Kerstverlof? Om niet te vergeten, mijn vriendin, Thérèse, U herinnert haar wel, niet, heeft mij een nieuw recept ter hand gesteld van fijne Engelse Cake. Zal U snoepen, lieverd. (Niet boos zijn, om mijn vrijpostig heid hé). Weet U 't grote nieuws Papa. heeft mij een Paaschverlof te Oostende beloofd, als ik schitterende uitslag heb behaald. Dat zal wel, denk ik. Ik ga dan logeren bij tante. U weet wel, dat tante heel lief is, en U graag mag. en dan denk ik er aan, hoe ik met U oud wil worden, samen. Onverbreek baar één, en steeds indachtig wat onze groote Vondel zei: Waar is er ooit op rechter trouw gevonden, dan tusschcn man en vrouw. Zult U slagen in Uw examen, lieve Léon, ja? Daar bid ik iederen avond voor. Uw Martha voor altijd. Aan Leon X Chaussée de Tirlemont Louvain.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Gazet van Aalst | 1965 | | pagina 2