Twee schilders in het Belfort
WaMnD
Eén
SiPSt-
KERSTENING SN INDIA:
Nieuws uit
de omstreken
(Brugse) kapiteinSteeiandt
Be kieren maken de man
Zij zijn steeds welkom in het dertiende-
eeuws en roemrijk Belfort, de schilders van
de nieuwe generatie met hun «jonge schil
derkunst» wanneer deze, zoals het hier het
geval is bij de vrienden Jan Sanders en Jo
Van der Hasselt, niets te maken heeft met
de zo onjuiste genoemde «volkskunst», de
potsierlijke «pop'art», welke een misprijzen
is voor alle traditie en een negeririg van de
eenvoudigste beginselen en eisen van stijl in
de schilderkunst.
Neen, onze jeugdige en sympatieke gasten
varen, God zij dank, in een ander bootje
Hiervan getuigen al hun werken welke zij
door bemiddeling van schepen Van Hoorick,
die vroeger reeds een schilderwerk van Jan
Sanders voor de stad Aalst aankocht, in de
ruime en stemmige Belfortkelder tentoon
stellen en waarvan onze kunstminnende le
zers vanaf 6 februari met volle teugen kun
nen genieten.
JAN SANDERS
trouwens is voor hen geen onbekende
Reeds in 1958 kregen zij in de Belfortzaal
een overzicht van zijn toenmalige beste
schilderijen. Hij vertoefde er toen in het
gezelschap van René Bekaert, een andere
verdienstelijke Aalstenaar.
Begin 1964 keerde hij hier terug, maar
toen waren het de muren van de Bélfort
keidér welke een en al versiering waren voor
Jan Sanders' graag geziene landschappen om
en rond Gijzegem.
Wie ze bewonderde kon zich maar moei
lijk voorstellen dat onze schilder bij zijn
beginperioode «verzeild» was geraakt in de
abstraktie
Het was een zoeken en tasten, eigen aan
alle jonge schilders van deze tijd en het i:
niet zonder moeite en een zekere geweld
pleging dat Sanders zich uit de grijparmen
van deze formele uitdrukking kon losrukken
Hekeïgem
om langs het figuratieve om, eindelijk zijn
weg te vinden in wat wij kunnen noemen
een hedendaags realisme. Een zeer geniet
bare, jonge schilderkunst, ontbloot van elke
provokatie en zonder de minste aanspraak
op volledige volmaaktheid. Een natuurlijk
en volksrealisme, zo in het portret als in het
stilleven, dat aanleunt bij een moderne
voortzetting van het impressionisme.
zijn er slechts gekomen na jaren van on
stuimigheid en zielestrijd welke hij in zijn
doeken van toen met een pracht van woelige
wemelende kleuren wist vast te leggen,
t Jo Van der Hasselt heeft duivelen moeten
overwinnen...
Zijn grote verdienste is te hebben weer
staan aan de mode van deze tijd. Uit zijn
tentoongestelde schilderijen blijkt dat hij
voldoende talent bezit om zijn visie van
leven en wereld in schitterende scheppingen
te vrijwaren. Deze «dertiger» is een schone
toekomst weggelegd.
Het succes van zijn tentoonstellingen, zo
te Brussel en Luik, als te Tongeren en Vil
voorde, levert hiervan het meest tastbaar
bewijs.
Onlangs nog werd hij tot laureaat uitge
roepen van de tentoonstelling van de Brus
Jan, Sander
Zijn smaak voor een nuchtere stijl, zijn
streven naar eenvoud, zijn visie vol poezie
zijn met gratie en zachtheid uitgevoerde te
keningen, getuigen van een grafisch karak
ter en bevestigen het talent van Jan Sanders.
selse oudheidkenners en verwierf hij, even-
eens in de hoofdstad, de bronzen medaille
op de «Internationale Tentoonstelling der
Kunsten in Europa»
Het is ons niet bekend of de Franse zan
ger Charles Trenet van al deze onderschei
dingen op de hoogte was. Eén feit staat
evenwel vast, dat hij, tijdens zijn jongste
verblijf te Brussel, zich ook een schilderij
van Van der Hasselt aanschafte.
De tentoonstelling Jan Sanders en Jo Van
der Hasselt blijft toegankelijk tot 21 februari
f
Wij wensen beide kunstenaars een flinke t
bijval.
Marcel Van Campenhout
Lid van de Provinciale Raad van Brabant
JO VAN DER HASSELT
Een typisch Vlaamse naam. Een typisch
Vlaams en Breugeliaans karakter. Een grote
romantieker. Dweept met Noordzee en liet
wijde landschap in Vlaanderen. Verre zee
horizonten en forsige winden die over de
Vlaamse weiden en velden gieren.
Zijn doeken zijn een mengeling van sen
sualiteit en mysticisme. Lyrische golfbre
kers, sloepen boordevol poezie. Eenzame
landschappen zonder levende wezens Zou
onze schilder soms mensenschuw zijn
Nochtans, al die stilte, die bedaardheid
die kalmte, die rustige gemoedsstemming
-• -- - ::'4
'jwpwi W
Het strand te St. Idesbald
ikx&i&hS
Jo -Van der Hasselt
Een boodschap van genezende err opbeurende liefde.
In een vorige uitgave werd reeds een bondig verslag gepubliceerd over de lezing door
Oud-Minister L. Moyersoen op uitnodiging v an de Aalsterse missiewerkgroep De Ach
terlinie. De indrukken van de spreker, achtten wij alleszins belangrijk om ze uitvoeri
ger aan onze lezers aan te bieden.
Titels en onderschriften werden van redaktiewege toegevoegd.
De katolieke kerk levert in India grote
inspanningen op het sociale vlak en weet
daarbij een groot begrip op te brengen voor
de specifieke Indische mentaliteit.
De vraag die wij, in deze rustige welva
rende landen, niet het minst als katolieken
moeten stellen is wel: Doen wij genoeg?
Wij zijn zeer streng in ons oordeel over
de burgerij van de 19e eeuw en van
het begin dezer eeuw. Wij verwijten
zeer terecht dat zij aan de mizeries der
massa is onverschillig geweest, niet tij
dig heeft begrepen.
Maar deze vorm van verontwaardiging
kost ons niets.
De massa's die bv. in India ondergaan
in mizerie, leeft niet zover van ons ver
wijdert in deze tijd van een intense
verkeerstechniek. Zullen wij, op onze
beurt niet meer begrip aan de dag leg
gen, en is onze verontwaardiging ook
maar gemaakt?
In een zeer open betoog zou de h. Moyer
soen vervolgens zijn gehoor onderhouden
over de rol van de kerk in Indie.
Evengoed als de missionarisse dit doen
moeten ook wij leken ons de vraag stellen
wat in feite de rol van de kerk in Indie is,
wat de kerstening kan betekenen.
Men dient terloops te overwegen dat
er in India 8.500.000 miljoen kristenen
zijn, waar onder 5.300.000 katolieken
o.w. dan 1.200,000 St. Thomas Kristenen
Er zijn niet zoveel bekeringen. Niet eens
100.000 per jaar en dit met een bevolking
die zoals reeds gezegd, ieder jaar met 9 mil
joen burgers aangroeid.
Men kan nochtans niet zeggen dat de
missionarissen te kort schieten aan edel
moedigheid, noch dat het Indische volk
de goede boodschap hooghartig zou af
wijzen.
Als gevolg van talrijke gesprekken met
missionarissen brengt de h. Moyersoen als
dan enkele bedenkingen naar voor rond de
vraag: Wat moet het objectief zijn? Is het
om te bekeren in de letterrijke zin van het
En dit is dan Missiezuster Marie-Julien
in ae wereld Malvine Van den Bossche
uit Erembodegem, die sedert 1927 in
India waar zij o.m. ook Indianse meisjes
het Vlaamse kantwerk aanleert, in het
St. Jozef Convent-Nagercoil, nabij Ma
dras. Slechts eenmaal kwam onze streek-
genote in verlof bij haar familieleden
te Erembodegem en te Aalst. Na meer
dan dertig jaar vond Zuster Marie-
Julien wel een en ander veranderd.
(Clk.)
de die hun mentaliteit blijft doordrin
gen, geen menselijke waarden, waarvan
de kern zelf van het katolicisme is op
gebouwd.
Het Kristendom dat tot dit religieus
volk spreekt kan alleen maar zijn
Kristendom zijn, van een echte evan
gelische zuiverheid, ontdaan van elk
juridisch, harnas.
«ZE HOOG OVER DE STERVENSBERG
EEN KRISTENDOM ONTDAAN VAN
ELK JURIDISCH HARNAS
woord? Welk is het inzicht van de voorzie- UITDRAGEN»,
nigheid over Indie? Aansluitend bij deze indrukken verwees
de spreker o m. naar een ontmoeting met
Mother Teresa, een Albanese zuster van de
•Kongregatie v. Loretto die getroffen door
Het doel zal steeds zijn de ware God te de immense sociale ellende, het onderwijs
dienen Wij onderscheiden ons van het pant- milieu vaarwel zei, en The Missionaries of
heistische hindoisme doordat wij een per- Charity stichtte met als onmiddellijke inzet
soonlijke God erkennen, en dat wij geloven het lenigen van de uiterste noden, tussen
aan een objectieve boodschap van God. Maar diegenen die door honger gekweld niet wis-
het is ook zaak God steeds meer en ipeer te ten of zij de volgende dageraad zouden aan
leren kennen, zijn boodschap te doen ont- schouwen.
dekken, ze uit te dragen. Voor al die mensen die niets hebben
Waarom zou het Hindoisme daar niet komt het er op aan, zoals Gulbranssen zegt:
kunnen toe bijdragen. Men ontsnapt «ze hoog over de stervensberg uit (te) dra-
niet aan de indruk dat het pantheïsme gen Godsgeloof, vertrouwen en ernstige
dat hun geloof in de zielsverhuizing enz. goede wil. Hoemeer men tot de kern van de
misvormde waarheden zijn waarvan de zaak doordringt, hoemeer men moet vast-
kern tot alle mensen behooft en in het stellen dat de kerk in haar geheel, leek en
Kristendom tot de hoogste waarden priester is biigetrokken bij het grote avon-
worden gevaloriseerd. tuur van de kerstening van Indie.
U; inderdaad het vredesideaal v.d. In- Een Kerstening die toch fundamenteel
diers fnon - violence), zijn naar inwen- moet ziin. het brengen van een bood
dieheid gekeerd leven, ziin ideaal van schap, van een genezende, van een op
zachtmoedigheid, van geestelijke vreug beurende liefde.
LUIDSPREKER IN
EREMBODEGEMSE
GEMEENTERAAD
De belastingen in Erembodegem wer
den niet in een drafje afgehandeld. Er werd
gekibbeld en gewogen over een opcentiem
en een frank opslag op de belasting op de
voetpaden, maar iedereen was akkoord een
belasting van 5000 F te stemmen op de
diensters in de herbergen. Tcee zijn er in
de gemeente zodat de opbrengst 10000 F
zal zijn. Theoretisch want men weet nu al
dat de patroons die moeten betalen on
grijpbaar zijn. Zal de eenparige raad ook
eenparig zijn in de reactie?
EEN EREMBODEGEMS RAADSLID,
die alle nutteloze uitgaven had aangeklaagd
vroeg de plaatsing van een luidspreker in
de raadszaal omdat de secretaris niet
luid genoeg spreekt. «Het is goedkoper de
secretaris te vragen luider te spreken» zeg
de de burgemeester.
«Wablieft» vroeg de brave man...
HET OPEN SCHEPENCOLLEGE, mis
schien wel utopisch in een omvangrijke
stad krijgt in Erembodegem een meer in-
terassante tegenhanger. Een raad zal im
mers opgericht worden samengesteld uit
vertegenwoordigers van de betrokken orga
nisaties politieke partijen uitgezonderd
voor het gezin, onderiwjs, cultuurbeleid
evenals voor de zorg voor de ouden van
dagen.
EEN EERSTE VOORSTEL VAN EEN
RAADSLID? Een reis organiseren naar
Brussel voor alle ouderlingen die de hoofd
stad nog niet gezien hebben
oOo
BIJ AUTODEFECT
DIEFSTAL IN
BESTELWAGEN TE
HEKELGEM
's Avonds bestuurde M.T. Ledegem uit
Aalst haar bestelwagen op de Brusselse I
steenweg in de richting van Erembodegem.
Even voor de grensscheiding met deze ge
meente stelde zij vast dat haar wagen de
fect was.
Zij plaatste het voertuig langs de weg en
ging een weinig verder de tussenkomst van
enkele mensen vragen. Zij had echter de
deuren van de wagen niet gesloten tijdens
deze korte tijdsspanne, en tijdens haar af
wezigheid is een voorbijganger in bestelwa
gen gesprongen, om er met de geldbeugel
INDEXCIJFER
gestegen met 0,35 punt
Het ministerie van Economische Zaken
en Energie deelt mede dat het indexcijfer
der kleinhandelsprijzen voor de maand
januari 1965 122,51 punten bedraagt tegen
122.16 in december 1964.
De belangrijkste prijsbewegingen zijn de
stijging van de prijs van het vlees en de
daling van de prijs van de eieren en de
sinaasappelen
We zouden niet willen dat de soldaten-
lezers van dit blad op het rapport moeten
komen omwille van slechte lectuur.
Maar zie je, met dat geval van die ka
pitein kelner in de oude half reumatie-
ke Raedemaeckerskazerne daar aan 't Brug
se kanaal zitten ze niet weinig verlegen.
En op de «Place Dailly» zullen ze weeral
jioog van de toren blazen.
Eigenlijk had die Brugse kelner alle
kwaliteiten van het ras.
De hoge kapiteinsslem kon hij' best
hebben verworven in een of ander
Brugse «cercle noble» waar de barons
waar de kapitein voor de gele- I
genheid terug rondloopt en met een
fel Brugs accent kraait: Cinq pils.
Want dat zal die Brugse kapitein i
voor de gelegenheid met vele echte
kapiteins gemeen hebben: zijn diepe
liefde voor de taal van de meerderheid i
der officieren.
Over diezelfde Brugse held schrijft.
Het Laatste Nieuws, dat hij van meet af
fouten begingWant volgens dit blad is
een piepjong kapitein van 23 jaar bij ons
zeer zeldzaam.
De jongens van de Avenue Jacqmain
autoverkopers bij voorkeur in exclu
sieve clubs een partijtje biljart spelen.
Van de schotel naar de kapiteinstick
was maar één stap.
Och, honderduizenden nog levende
Belgische soldaten kunnen zich thans
een duidelijke voorstelling maken, van
wat er nu gebeuren gaat:
De postoverste gaat een verslag op
maken voor de officier van wacht.
De officier van wacht gaat een ver
slag opmaken voor de kommandant
van zijn kompagnie of groep.
De kommandant van de kompagnie
of van de groep gaat een verslag
opmaken voor de korpsoverste.
De korpsoverste gaat een verslag
opmaken voor de bevelhebber van
de zoveelste legergroep enz.
En de soldaten, de soldaten die gaan
nu bij voorkeur een pint drinken
zouden beter moeten weten. Nog niet
zo heel lang geleden had ons land zeif j
een Luitenant-Generaal, die maar am-
per meerderjarig was. En in tegenstel
ling met kelner-kapitein Steelnndt was
die generaal voordien nooit soldaat ge
weest.
OM TER SNELST
«Waar zijn de mannen van de Rijks
politie die een vrijend paar (in een
auto welke met een vaart van ca. 100
kilometer per uur over weg suist)
tot de orde zouden kunnen roepen» is
de harte kreet van een Nederlandse
dame aan haar lijfkrant.
Vraag: Met welke geluidsmuur
doorbrekende snelheid heeft die Ne
derlandse burgeres dat vrijage tafe
reeltje kunnen zien?
het sparen in december
In de maand december werd er op de re
keningen van particulieren bij de Algemene
Spaar- en Lijfrentekas 2.633 miljoen frank
gestort. Van hun kant beliepen de terugbe
talingen 2.177 miljoen frank, zodat het
spaaroverschot 456 miljoen bedraagt. Voor
de overeenkomstige maand van 1963 werd er
een vermindering van 72 miljoen frank ge
boekt.
Na bijschrijving van de jaarlijkse rente
en de getrouwheidspremie beloopt het par
ticuliere tegoed bij de Instelling 102,4 mil
jard frank, hetgeen voor het voorbije jaar
een aangroei van 4,4 miljard betekent, te
genover een vermeerdering van 5,3 miljard
in 1963 en van 8,1 miljard in 1962,
GROEP
T IJ L
nodigt U uit tot de
vertoningen van
HET BRANDGLAS
VREDESBROOD
Met PATER PIRE ten
strijde tegen de hongersnood in
Oost-Pakistan
Oprichting van een «Vredesei-
land»
Iedereen KAN helpen
door het kopen van een «Vredes-
brood» zegel ter waarde van F 10
Deze zegel zal aangeboden wor
den tussen 6 en 14 FEBRUARI i
1065.
Weiger geen brood aan een
noodlijdende evenmens.
-HELP
