en omstreken
mm LÓaêOtK
Ca. 10Ö man
voor
kermisshow
Lezerstribune
NEC SPE, NEC METU
Wvi gewerd er wan de
Spaanse vluchtelingen
Allen braken met het kommunisme
Feestweg 1965
te Aalst
Uitzending voor
automobilisten
Nieuw Her
scholingscentrum
50 jarige Aalstenaar
verongelukt
Aan onze lezers
ekei
azet van Aalst
21ste JAARGANG Nr. 55
Zaterdag 10 juli 1965
VERSCHIJNT
TWEEMAAL PER WEEK
3 maandab 62,50 F
6 maandab 120,F
Jaarabonnement 230,F
KANTOOR
SCHOOLSTRAAT 26, AALST
Postrekening 881.72.
Telefoon 241.14.
2,50 F HET NUMMER
steur
igen
i^KTUELE
;ciess JULÏBEDENKING
kopn
,n Zelfs de Witte van Ernest Claes wist
sVasleds dat de Klauwaerts en de Leliaerts
;egm|no 1302 te Groeninghe, resp. represen-
iemajtief waren voor het volk en de Fransge-
11de bourgeoisie,
de i
Met wat goede wil kan men beweren dat
Sw}t merendeel van de ca. vijf miljoen Vla-
zoalsingen Klauwaertsgezind zijn. Maar de Le-
nie terts, hoe weinig talrijk ook, zijn hlijk-
iar nog niet allen uitgestorven.
Een van hen is blijkbaar de Genste PVV
ilksvertegenwoordiger de h. Willy De
Zwart op wit schrijft hij in La Dernière
pure van woensdag 11. «De taalwetten
toeten afgeschaft worden, omdat zij de
rwinWfceid beletten; de grondwetsherziening
eputpg er niet komen omdat zij de Brusselaars
maru benadelen.»
e.
Jr cjjln een ruimer ;sociaal verband gezien
ituui*tekent dit dat bovenstaande Gentse mijn-
stfo\?er» klok een eeuw wil achteruitzetten:
,e(0Ariel Buysse's «Het Gezin van Paemel»
as J kennelijk de ideale sociale formule voor
,i,.o Mr. De Clercq, Gentse Leliaert.
M.D.B
mentroppelen en goede koopjes doen. Ne
derland is voor de Oosterburen opnieuw het
«eiland van de beterkoop» geworden.
OF ZAKEN ZIJN ZAKEN
Er was sinds 1964 een merkbare daling
van de Duitse kooplust, gevolg van de prijs
stijging in Nederland. Maar dit alles is nu
meer dan voldoende gekompenseerd door
de aanzienlijke verlaging van de Duitse in
voerrechten.
In de voornoemde grensstadjes bedroeg
die daling van de Duitse kooplust zowat
30 tot 50 Sinds 1 juni is die daling op
slag spoorloos verdwenen. Opnieuw komen
de Duitsers voor een paar uurtjes of een
dagje naar Nederland en gaan in de levens
middelenbedrijven geduldig in het rijtje
staan.
Het loont trouwens de moeite, want waai
de Duitser per keer in Nederland voor
maximum 100 DM. mocht kopen, is dit be
drag thans verhoogd tot 240 Mark. En de
prijzen Voor 1 kilo koffie moeten de
Duitse toeristen thans een bedrag van 5 DM
aan invoerrechten betalen, voorheen 7,50
DM. Met inbegrip van die invoerrechten
kost in Nederland een kilo koffie 13 DM...
in Duitsland evenwel 17 DM. De boter kost
in Duitsland 2,40 DM. duurder dan in Ne
derland, enz. Begrijpt u dan dat een «da^ge»
Nederland voor een Duits toerist kan winst
gevend zijn.
De Nederlandse handelsmensen in de
grensgebieden zien die stijging van de ko
pers komende van over de grens met welge
vallen tegemoet.
En allen zijn die Nederlandse handels
mensen het er in hun gesprekken met hun
«klienten» over eens dat Claus een heel
lieve jongen is.
Zei de kruidenier in de hoofdstraat van
Venlo Nou, zaken zijn zaken hé, sjonge...
en si
heh«
RENSTÜERISTEN
I wel
Demspijts zekere Nederlandse bezwaren te
en Kroonprinses Beatrix' hartedief, de nu
kna^ibekende Claus von Amsberg, zijn die-
ïlfde Nederlanders zeker niet vies van
ievige Ehrard-Marken.
Aan de Nederlands-Duitse grens is het
ementeel gouden tijd... voor de onderda-
en van Koningin Juliana.
man
is zqSinds 1 juni jl. is de verlaging van de
at htiitse invoerrechten van kracht geworden
ewei dat heeft met zich gebracht dat in de
Dentensplaatsen Vaals, Kerkrade en Venlo
ok eer dichte drommen Duitse bezoekers de
'streionbanken in levensmiddelenbedrijven sa-
rare
in
>ij t
was
te|
idt
en i
ing
aant
AALST KERMIS
IN AUGUSTUS
Het moet zijn dat onze (Aaisterse) lezers
die de voorkeur hebben gegeven aan een
verlof bij de... warme haard, blijkbaar ook
over Aalst Kermis nadenken.
Een paar telefoontjes vanwege lezers, be
trof dan ook de opvatting dat men er goed
zou aan doen Aalst kermis te programeren
in de maand augustus, rond de Handels
beurs.
Diezelfde lezers vroegen dat via dit blad
na de verlofperiode de kermiskat de bel
zou aangebonden worden of zo ongeveer.
Wat wij graag willen doen.
In elk geval een belangrijk gesprekspunt
voor het Stedelijk Feestkomitee.
lit n
mei
Vele onder onze lezers herinneren zich nog de tientallen jonge Spaanse
vluchtelingen die in de tweede helft an de dertiger jaren naar ons land kwa
men, ook o.m. in het Aaisterse.
Jonge knapen en meisjes, die de verschrikkingen van de Spaanse burgeroorlog
konden ontvluchten dank zij diverse politieke en a-politieke organisaties.
De meeste dezer vluchtelingen verlieten in de jaren 1939 en aanvang 1940 ons
land en keerden naar Spanje terug.
Verschillende zijn evenwel gebleven o.m. ook te Aalst.
ingri
ijn
lig vjHet grootste aantal Spaanse jongens en
ieisjes kwam als vluchteling evenwel te
verz«cht in Sovjet-Rusland,
at v Waar de meeste landen voor zover moge
pc rék, deze kinderen na de burgeroorlog of
strejn laatste na de tweede wereldoorlog, naar
°Pun land terugstuurden, hielden de Sovjets
aar een andere opvatting op na. Rusland be
elcnjeld de jonge Spanjaarden om hen «ten
inschouwe van de wereld» op te voeden
i de nodige «wetenschap» bij te brengen
001 Pas voor enkele jaren keerden zij als vol
^anassen mannen en vrouwen en als nieuwe
ge"iensen naar Spanje terug. Talrijke jonge
an(' agen waren inmiddels met Russische meis-
"s gehuwd die ze naar hun vaderland mee
spi jachten.
nl. I
meiiNiet weinigen zijn ondertussen zelf reeds
u wPS vader of moeder van een mooie kroost
Een ding moet men de Sovjets ten goede
inrekenen zij hebben de hen toever
Hi touwde kinderen geenszins verwaarloosd,
ijfelbchtans was het haast onmenselijk hen zo
iaar ng van hun ouders te onttrekken. Vele
tn deze ouders zijn overleden zonder ooit
^n rin zoon of dochter te hebben teruggezien;
ideren moesten erkennen dat hun terug
jkeerde kinderen hen totaal ontvreemd
aren.
irboj
Onder de terugkerende jongeren die zich
intussen weer geheel aan het Spaanse leven
hebben aangepast, zijn er slechts weinigen
die bij het kommunisme als politieke ge
dragslijn hebben gezworen. Omdat zij er
nooit aan gedacht hebben op aktieve wijze
voor Moskou te werken, worden zij eens
terug in Spanje n'et verontrust, ofschoon
men hen van staatswege wel op een dis-
krete manier durft te kontroleren.
De meesten onder hen hebben met alles
wat Marxisme heet, voor goed gebroken
meestal omwille van persoonlijke soms
bittere ervaringen. Anderdeels zijn er
i-naer hen ook vele eden die in de Sovjet
Unie als staatsgevaarlijke elementen golden
en jaren gevangenisstraf in de Siberische
tuchtkampen achter do rug hebben.
Allen hebben eens terug in hun vader
land, goede betrekkingen gevonden als
architekt, ingenieur, technici, of als tolk
Zij hebben zich aan het dagelijks leven
van hun vaderland aangepast en tot dusver
heeft geen enkele van hen de wens geop
perd ooit aar de Sovjet-Unie terug te keren.
Voor sommigen van hen betekent Rus
land nog slechts een vage herinnering, voor
anderen het einde van een bange droom,
die ze zo snel mogelijk willen vergeten.
In Aaisterse Stadsfeestzaal
Dat in een stad van om en bij de 45.000
inwoners amper een honderdtal de door
het Aalsters stadsbestuur gratis aangebo
den showavond op hun kermisprogramma
noteerden, is wel het meest treffende
beeld van wat hier reeds de teleurgang
van de oude kermisformuie werd genoemd
Je vraagt u af, zei een oude en ervaren
uitbater van een bekende stadsgelegeu-
heid, of de ter stee gebleven Aalstenaars
tijdens deze kermisdagen niet verder gaan
dan hun huisdrempel. Natuurlijk zijn de
barre weersomstandigheden ten dele me
de oorzaak van deze kermis... zonder
kermisvolk.
Maar zo mogelijk !s het in dit jaar, 1965
de Aaisterse kermisatmosfeer wel tot zijn
laagste vriespunt gekomen.
De trouwe vroede zielen bij wijze van
zeggen zijnde raadslid M. De Bisschop
en feestkomiteesekretfsris H. Van De Perre
die vooral in (de kermis bij het «volk»)
willen blijven, konden bezwaarlijk kommen-
taar uitbrengen over het recente kennis
beeld. Men wijst erop dat het elders niet
veel beter is.
Het is een evolutie waaraan nu eenmaal
niet te ontkomen is. Welke initiatieven men
van officiële zijde ook zal nemen, de dui
zenden Aalstenaars ontsnappen nu eenmaal
niet aan de huidige tijdsgeest...
CA. 1000 AALSTENAARS... TE
BLANKENBERGE
Inmiddels blijken dan toch ettelijke
DUIZENDEN Aalstenaars aan het Noord
zeestrand te vertoeven. Daarbij is vooral
Oostduinkerke een uitgelezen rendez-vous
plaats voor de gezinnen.
Blankenberge blijft de geliefde badplaats
voor wie het houdt, niet alleen bij strand
maar ook bij dancing en cabaretgenoegens
Toen wij donderdagnamiddag telefonisch
informeerden bij de Blankenbergse stad
huisdiensten raamde men aan de hand van
de registers het aantal Aalstenaars, grosso
modo op ca. 1000.
Aan de oprit van ne autosnelweg kan men
daarbij vaststellen dat ettelijke Aalstenaars
het houden bij eendagsuitstappen afwisse
lend in de richting Noord en Zuid.
Ach ja, het blijkt dat nooit zoveel Ajui
nen kerngezond zijn geweest; nooit voordien
waren zo weinig patiënten in de wachtka
mers van de dokters.
Feestweg 1965, het radioprogramma dat
's zondags loopt van 19u30 op de nationale
omroep, is één van de initiatieven van de
BRT in de strijd voor een veilig wegver
keer.
Elke zondag wordt een stad uitgekozen,
waar rechtstreeks, gepresenteerd door Jan
Theys en geleid door Leo Rommens, een
vragenspel doorgaat voor automobilisten en
luisteraars. Hieraan zijn prachtige prijzen
verbonden.
Deze feestweg 1965 zal op 1 augustus a s.
in Aalst de tenten opslaan in het stadhuis.
Over de stad en de specifieke activiteiten
zullen dan vragen gesteld worden.
In Aalst zullén heel waarschijnlijk wel
de bloemen aan de orde zijn en onze auto
bestuurders zullen hierbij niet vergeten
worden...
In de nabijheid van de Aaisterse stads-
magazijnen zou een nieuw complex voor
herscholingscentrurn worden aangebouwd.
Men weet dat het Aaisterse herscholings
centrum sedert zijn oprichting gunstige re
sultaten heeft kunnen bereiken en een groot
aantal arbeiders in de gelegenheid heeft
gesteld een nieuw beroep aan te leren.
De 50 jarige Albert Sillon, wonende aan
de Beekstraat 20 te Aalst, is donderdag
avond rond 7 uur op de Moorse!baan met
zijn bromfiets tegen een aldaar gestatio
neerde personenwagen terechtgekomen.
In allerijl naar de nabijgelegen O. L. Vr.
Kliniek overgebracht, overleed hij dezelfde
avond.
De oude St. Adriaansabdij te Geraardsbergen werd een paar jaar geleden om
gevormd tot een toeristisch centrum, waar tevens ook reeds enkele belang
rijke kunsttentoonstellingen werden gehouden.
Er is een restaurant met galerij en salons. Rond het oude abdijcomplex werd
een mooi park aangelegd met een roeivijver, terwijl ook een lunapark tot
stand kwam voor de jeugd.
En er is voorts het dierenpark met in totaal een 21 Atlasleeuwen, 6 Bengaalse
tijgers, een jonge Indische olifant, een prettige bende Java-apen, Yank-runde
ren en een uitgebreide reeks uitheemse vogelsoorten.
Wie het momenteel houdt bij korte trips, zal niet worden teleurgesteld in
het stadje van de Oude-Berg met een mooi panorama op de Denderstreek.
Wie verder de streek wil verkennen kan vanuit het toeristisch centrum via
Viane-Moerbeke, Galmaarden, Tollembeek, het Pajottenland bereiken met
Kester, Leerbeek, O. L. Vrouw-Lombeek, enz.
De belangrijkste toeristische ervaring Rust, ontspanning en prettige oude
afspanningen met geuze-lambik en de traditionele boterham met plattekaas
EN DE MIDDENSTAND
Dan eindelijk toch een regering in 't zicht
kijken wij, middenstanders, met belangstel
ling uit wat deze voor ons brengen zal.
Wanneer wij even de verkiezingsprogram
ma's van de verschillende partijen in herin
nering brengen, dan kunnen wij, zelfstan
digen, gerust zijn, ons broodje is gebakken
want ieder politieker WAS er voor de ver
kiezingen van bewust dat er eindelijk ook
eens aan de zelfstandigen diende gedacht.
Eu wanneer üe parujen de verkiezingsies
oegrepen hebben, dan krijgen wij zeker een
hemel op aarde, maai ueiaas Het ver
leden heelt reeds zo dikwijis het tegenover
gestelde bewezen en de toekomst blijft nog
steeds onzeker.
Maar met alleen over onze mandaatdra
gers wou ik het hebben. Als middenstander
heb ik en veie anderen sinds lange Uju
de hoop gesteld op onze nnddenstanusorga-
nisatie s. Er zijn er enkele in onze keizer
lijke stede. Maai" o wee 1 Drie miauenstauds-
organisatie s zijn nog met bij machte ook
maar de minste middenstandswerking te
ontplooien.
En wanneer een paar dezer ten slotte
noch op plaatselijk noch op nationaal vlak
van veel betekenis zijn, blijft er toch die
ene, het NCMV, dewelke dan toch als de
grootste en de sterkste middenstandsorga
nisatie wil versleten worden. Maar moet
zij eigenlijk nog versleten worden, of is
zij dit reeds
Als trouw lid sedert verschillende jaren,
heb ik deze beweging naar best vermógen
gevolgd, haar doen en laten, haar mitia
tieven, grote en kleinere. Of zij steeds het
verhoopte succes hadden was van minder
belang, wanneer er maar een ernstige po
ging was. Maar deze aktiviteiten zijn reeds
een paar keer verjaard en er gebeurt hele
maal mets meer.
Ik ben nochtans overtuigd dat er in het
Aaisterse NCMV-bestuur goede elementen
waren en misschien nog. Verscheidene
merkwaardige initiatieven hebben hiervan
getuigd. En dan stelt zich de vraag Wat
is er met deze mensen gebeurd Hoe komt
het dat deze zich met meer zouden interes
seren aan de middenstand en aan de mid
denstandsorganisatie Het is haast onbe
grijpelijk dat iemand die zich jaren in'.et
voor een ideaal plots hiervan een afkeer
zou krijgen.
Of zou het daar misschien ook slechts
aan een paar personen gelegen zijn, dewe
ke dit bestuur lam leggen en elke werking
verhinderen
Zijn er daar soms ook mensen, die ten
slotte met de middenstand zelf o zo weinig
gemeen hebben maar niettemin de organi
satie zouden willen ten dienste stellen van
hun eigen persoontje
Indien ik goed ben ingelicht zou het reeds
maanden geleden zijn dat het bestuur is
samengekomen en dan zou er op de laatste
vergadering slechts sprake geweest zijn van
een politieke meeting
En wanneer ik me goed herinner is het
reeds jaren geleden dat ik nog uitgenodigd
werd om mijn plichten als lid te vervullen
bij een herverkiezing van het plaatselij
bestuur.
Of is het zo dat de leden niet meer tel
len
Arme middenstanders. Vergeten door
onze politieke vertegenwoordigers ver
waarloosd door onze leiders.
Wat gaat er van ons geworden, wanneei
wij alleen komen te staan de dag van mor
gen
Een Middenstander, lid NCMV
Verlof Verlof Verlof
Ingevolge de wet op het jaarlijks ver
lof zal het kantoor van ons blad geslo
ten zijn van 11 tot 19 juli. Onze uit
gaven verschijnen dus niet op 15 en 17
juli aanstaande.
Een dubbele portie nieuws uit stad
en omstreken krijgt U alvast op 22 juli
aanstaande.
