Ultiem protest tegen een
vonnis „van verwerpelijk
en verdacht allooi"
Tentoonstelling
geopend te Lede
Eendracht-dossier
OPINIES
Interkommunale
samenwerking op
kultureel vlak
Wie het
schoentje pest...
Aalsterse Pater
P.A. Haegeman
in het goud
ftièfiv LüütfÜtK
Tragisch vs lof
Aalsten aar
verdronken op
Corsicaanse kus
VERSCHIJNT
TWEEMAAL PER WEEK
3 maandab 62,50
6 maandab. 120,
Jaarabonnement 230,
Gazet van Aalst
NEC SPE, NEC METU en omstreKen Postrekening 881.72,
KANTOOR
SCHOOLSTRAAT 26, AALS"
Telefoon 241.14.
21ste JAARGANG Nr. 62 Donderdag 12 augustus 1965 2,50 F HET NUMMER
Eendracht-voorzitter, E. Mertens, wiens verontwaardiging kennelijk niet geluwd
is, heeft op een perskonferentie nog een ultiem protest laten weerklinken tegen
het onherroepelijke KBVB-vonnis dat hij «verwerpelijk en van verdacht allooi»
noemde« en enkel op veronderstellingen berust.»
Bijgestaan door de hh. De Cock, Soupez, Boon, Boulonne en Verhulst heeft de
h. Mertens in een zeer duidelijke formulering van naaldje tot drgadje uitgelegd
hoe het vonnis werkelijk op willekeur is gebaseerd. Daarbij benadrukte de Een-
dracht-voorzitter dat hij in eer en geweten kan verklaren dat hij en zijn klub
volledig buiten de zaak staan en er niet verantwoordelijk voor zijn.
De houding van Eendracht wordt ten andere weerspiegeld in een brief van
e voorzitter Mertens aan de KBVB, waarvan wij hieronder de volledige tekst
a afdrukken. Het dossier bevat daarenboven nog talrijke opvallende miskenningen
van het elementairste recht.
9 In onze volgende uitgave wordt daar overigens uitvoerig op teruggekomen.
Brief van voorzitter Mertens aan de KBVB
28 juli 1965.
Mijne Heren,
Uw beslissing van vrijdag 23 jl. in de
aan mijn klub ten laste gelegde zaak van
corruptie heeft nuj, evenals de voorafgaan
de beslissingen van de Commissie van Con
trole en Beroepsspei en van het Beroeps
comité, diep gegriefd.
In de eerste plaats omdat het bestuur
van mijn club, noch ikzelf, ooit een stap
hebben gedaan om S.C. Charleroi te bewe
gen Eendracht Aalst te laten winnen en
wij iedere beschuldiging of verdachtmaking
met verontwaardiging afwijzen.
In de tweede plaats omdat de heer Van
den Ende, in geval hij zich met een ver
zoek tot de heer Malvaux zou hebben ge
wend, van niemand een opdracht in die
zin heeft ontvangen en desgevallend slechts
in persoonlijke naam kan hebben gehandeld.
In de derde plaats omdat de Commissie
i van Toezicht en Beroepsspei, het Bestuurs-
comité en het Uitvoerend Comité het bonds-
reglement eenvoudig hebben verkracht om.
louter op grond van veronderstellingen en
gissingen, een vernederend vonnis te for
muleren of te beamen.
De verslagenheid in mijn club is groot
1 en algemeen. In onze naieve eerlijkheid
hebben wij gemeend het onderzoek best te
kunnen dienen door, in volkpmen vertrou
wen in de eerbiedwaardigheid van de Com-
missie voor Toezicht en Beroepsspei, het on-
derzoek niet te storen. Onze houding is
verklaard geworden als een bevestiging van
ons schuldbewustzijn. Ook dit facet van deze
weinig verkwikkelijke zaak komt mij voor
als een uiting van een tergende willekeur.
De veroordeling van Eendracht Aalst op
grond van de 111 de bondsbladen verschenen
overwegingen is kunst- en vliegwerk van
een verwerpelijk en verdacht allooi, waarte
gen ik in mijn naam en in naam van mijn
club een laatste maal krachtig protesteer.
Ik zal bovendien niet nalaten mijn gevoe
lens op de ruimst mogelijke schaal kenbaar
te maken.
Uw beslissing heeft mij diep ontgoocheld.
Ik ben te Aalst geen voorzitter geworden
van de belangrijkste voetbalvereniging om
enig finantieel voordeel uit deze positie te
halen. Zij heeft mij integendeel veel tijd,
veel zorgen en vooral veel geld gekost.-Mijn
onbaatzuchtige toewijding is nooit zo scha
mel, zo miserabel beloond geweest als door
de hoogste instantie van een bond, die er
prat op gaat de sport te dienen en de sport-
gedachte tc bevorderen.
De schande mij en mijn club aangedaan,
zal in de annalen van deze laatste gebrand
merkt blijven als een treurig voorbeeld van
misbruik in de bestrijding van de corruptie
want de schade zo moreel als finantieel,
ons moedwillig berokkend, is niet te over
zien.
Ik heb vooralsnog niet de bedoeling mij
uit uw midden terug te trekken omdat ik
geen trouwe medewerkers wil in de steek
laten. Mocht nochtans blijken dat de gevol
gen te zwaar drukken dan zal ik niet nala
ten de maatregelen te nemen die zich op
dringen.
Ik mag, in afwachting, mijzelf niet ver
oorloven te verzwijgen dat mijn gevoelens
van achting, waarmede iedere waardige
brief sluit, vermengd zijn met de bitterheid
om een onrecht waarmee niemand of niets
is gediend.
Ter gelegenheid van de opening van de
tentoonstelling ingericht door de Aalsterse
Akademie voor Schone Kunsten te Lede
heeft Schepen Van Hoorick in een korte
maar voortreffelijke improvisatie andermaal
een ians gebroken voor een interkommunale
samenwerking op het vlak van de kuituur-
politiek, waarbij vooral de beide Aalsterse
Akademies en Stedelijke Bibliotheek ruime
perspectieven bieden.
Het is ook een opvatting die in dit blad
reeds herhaaldelijk werd naar voor gebracht
Interkommunale samenwerking is tot dus
ver in het Aalsterse slechts aan bod geko
men op het ekonomische vlak en dan nog
halverwege blijven steken. Bij veie vroede
vaderen staat het begrip nu eenmaal niet
in een goed daglicht. De voorwendsels van
gemeentelijke finantiele bezwaren moeten
veelal een zeker conservatisme of traditio
nalisme verbergen.
A priori kan een samenwerking inzake
kulturele aktie tussen verschillende gemeen
ten en een stedelijk centrum nochtans vlot
ter van wal steken omdat hier minder zg.
konkurrentiele belangen op het spel staan.
Hoogstens zou men mogen verwachten dat
sommigen «ideologische» voetangels ontwa
ren in een dergelijke samenwerking. Schoon
dit konkreet bv. voor gemeenten als Aalst-
Erembodegem-Lede niet onmiddellijk is ge
steld.
In eigen Vlaams-katolieke kringen, waar
men terecht vcwal op nationaal vlak de
kulturele autonomie benadrukt zal men zich
zeker van een bepaalde achterdocht moeten
kunnen ontmaken wanneer onvermijdelijk
een dergelijke interkommunale samenwer
king ook meer vleugelslag zou geven aan
de vrijzinnige fractie in het kader van het
kultureel leven. In dit verband kunnen ook
Davidsfondskringen plaatselijke invloed ern
stig aanwenden, zeker op een tijdstip dat
Leuven een «new-look» huldigt.
Deze samenwerking komt vanzelfsprekend
niet van de ene dag op de andere tot stand
Maar het is goed dat het terrein wordt ver
kend en vereffend. En dat is inderdaad in
eerste instantie een kwestie van wederzijds
vertrouwen, van bereidheid om ons volk
verder te verheffen in de ruimste zin van
het woord.
Het is voor de initiatiefnemers in dit
geval vrijwel de Aalsterse vroede vaderen
bij monde van de Schepen van Onderwijs
en Schone Kunsten ook en n;et het
minst een finantiele kwestie.
Men ontkomt niet aan de indruk dat de
administratieve diensten voor Onderwijs en
Kuluur qua personeel onvoldoende in aan
tal zijn, zodat het uitwerken van verdere
nieuwe initiatieven onvermijdelijk worden
geremd. Dat is vanzelfsprekend een zuivere
Aalsterse aangelegenheid, waaraan metter
tijd een oplossing dient gegeven door een
aanpassing van het personeelskader.
Wanneer de stad Aalst meent recht te
hebben op een modern Kuituurcentrum
en dat is inderdaad zo (en ook een
nieuw ziekenhuis...) heeft zij ook de plicht
als belangrijkste centrum van de Dender
streek haar rol te vervullen tegenover
de ganse agglomeratie.
De ontstentenis voorlopig van een derge
lijk Kuituurcentrum, van onvoldoende .ad
ministratief personeel, van ruime geldmid
delen, mag inmiddels een verder ageren
in de richting van een interkommunale
samenwerking op het kultureel vlak niet
verhinderen. N.
Tijd van solden Bewondert, heren
lezers niet alleen het mannelijke geduld
voor deze etalage damesschoentjes, maar
ook het uitnodigend gebaar van manlief.
Terloops, deze recente julifoto geeft zo
ongeveer een beeld van de zomer 1965.
Enkele tijd terug kende het rustige hei
ligdom van Sint Antonius te Strijpen-Knut-
segem een grote drukte. De serene sfeer
werd er gebroken door een helse drukte.
Wagens kwamen, mensen praatten. Een
eenvoudig man stond er in het middelpunt
van de belangstelling. Pater Maria Anto
nius Haegeman zou er zijn jubelmis zingen
want hij droeg dan precies het klooster
kleed gedurende vijftig jaar.
Voor deze gelegenheid was deze geboren
Zottegemnaar nog even naar zijn geboorte
streek gekomen, hoewel hij in het Capu-
cijnenklooster te Aalst toch op een boog
scheut van zijn vrienden is.
Deze plechtigheid was eenter meer dan
een jubneum. riet was de spontane nuiüe
aan een man, die voor velen zelfs onbe
kenden enorm veel heeft gedaan en die
doorheen ue kappen van het leven, werke
lijk steeds het schone, het goede heeft ge
zocht
Een Franse generaal, een minister, an
dere personaliteiten, zij waren er allen
Maar die grootse eerbetuiging heeft hem
niet kunnen beinvloeden. Hij blijft de een
voudige pater natuurlijk met een baard
met de vinnige ogen, de rijke herinnerin
gen en tie zachte taal. De man die in het
maquis van de Ardennen werkelijk oorlogs
romans heeft geschreven. Yernaien die ie
deret-n kunnen boeien, maar die hij niet
zo graag meer opdist. «Het is allemaal zo
erg geweest dat de herinnering niet leven
dig moet gehouden worden».
Maar in die harde jaren heeft I.j een
grote ontdekking gedaan. «Ik heb geleerd
hoe schoon het leven is. Hoe goed dc Heer
en hoe rijk de mogelijkheden die geboden
worden...»
De schoonheid tracht hij elke dag in zijn
leven te brengen. In zijn liefdadige werken
zijn broer. Pater Haegeman uit Gent,
richtte zelfs drie tehuizen op voor kinderen
in zijn oorlogservaring, maar ook in zijn
lange opdracht als predikant. Gedurende
32 jaar vertoefde hij in Wallonië en Frank
rijk. Hij was er een gevierd predikant en
werd er door de mensen steeds uitbundig
verwelkomd. In datzelfde land kende hij
pijnlijke momenten tijdens de oorlogsjaren.
Maar die ogenblikken worden niet ver
geten. De Franse generaal de Bollardière
met wie hij aalmoezenier was, was immers
in Strijpen voor zijn jubelmis. Ook voor
hem is Pater Haegeman een figuur gewor
den. Hij heeft alle hoge onderscheidingen
ontvangen van het Erelegioen, tot het
oorlogskruis met de zilveren ster, tot de
persoonlijke gelukwensen van maarschalk
Montgomery.
ZEER BEDRIJVIG
Pater Haegeman hangt die lauweren nog
slechts op wanneer het werkelijk nodig is.
Hij heeft thans immers ook het priester-
uurgebed onder zijn bevoegdheid, waarvan
hij internationaal onderbestuurder is en in
1960 stichtte hij de «Catholic Laymen's
First Friday Club», een vereniging die voor
al in Amerika zeer goed is verspreid.
Werken van leerlingen Aalsterse
Akademie voor Schone Kunsten
Zaterdagavond werd in de lokalen van het
Kultureel Centrum te I-ede de tentoonstel
ling geopend van werken van leerlingen
van de Akademie voor Schone Kunsten.
Deze tentoonstelling werd reeds eerder
gehouden in het Oud Hospitaal te Aalst en
biedt een voortreffelijk beeld van de artis
tieke en paedagogische aktiviteiten van de
Aalsterse instelling.
Deze opening werd dan ook bijgewoond
door een talrijk belangstellend publiek, o.w.
burgemeester P. Raes en de leden van het
Leedse gemeentebstuur en van het kultureel
kontaktkomitee, Schepen Van Hoorick uit
Aalst, Inspecteur Van Looy, de h. J. Cool.
Akademiedirekteur Blanckaert, de h De
Turck van de Kommissie van de Akademie.
de hh. Mare De Bruyn, L. Van der Meersch
en Kieckens. leraars (promotors van deze
tentoonstelling), enz.
Na een kort inleidend woord door de h
J. Cool spraken resp. de hh. Van Hoorick
en Van Looy, die de verheugende perspek-
tieven belichtten van deze interkommunale
samenwerking op het artistieke vlak.
Tenslotte verklaarde burgemeester Raes
de tentoonstelling voor geopend waarna een
bezoek werd gebracht aan de werken die ge
exposeerd werden in voornoemde lokalen en
de bovenzaal van Reinsert.
(LX)
VOOR EEN BETERE
VERSTANDHOUDING
Nu de meeste kuituurverenigingen, t
neelgroepen inbegrepen, druk doende zi;
met het samenstellen van hun programm;
voor het komende najaars- en winterseizot
ware het alleszins wensenjx uai zij uit
ernstige afspraak kwamen voor een behoi
lijke spreiding over verschillende data v;
voordrachten, tentoonstellingen en opvo
ringen.
Het is ï-et meer de eerste maal dat de;
wens hier en elders wordt naar voor g
bracht.
Tot dusver is echter in deze aangelege
heid de verstandhouding tussen alle bestaa
de verenigingen weinig naar voor getrede
Hopelijk plaats de bchepen van Onderwi
en Kuituur daaromtrent in het stedeli.
Kuitureel Komitee eens een hartig woordj
THE YOUNG LIONS
In de Pal-arena van de Vlaamse Ker
Aalst dweept men nogal fel met de zwee
The Young Lions hanteren ze met ni
onsympathieke bedoelingen maar nogal o
behendig. Soms zeer onbehendig, tegenov*
al wat vals en wals blijkt te zijn.
Als men het zeer knappe paedagogt
vraagt Liever deze jonge omver-of-erov<
twintigers dan de play boys die zo weelder
tieren in de bar slecht verlichte bars die -
niet alleen aan 't Noordzeestrand maar o<
in eigen contreien als de bekende padd
stoelen uit de grond schieten.
Maar eigenlijk gaat het daarover nit
i Wel omtrent de vaststelling dat deze P;
j jongelui zich toch eens goeü moeten dok
I menteren over de eerste naoorlogse jar<
alvorens «forse beloningen» te beloven.
Op de drempel der politieke volwasse
heul zullen de jonge leeuwen bepaalde re
Uteiten moeten aanvaarden o.m. deze d
in tegenstelling met Paardekooper's slog;
er wel Belgen zijn. Wie het mordicus fc
deze slogan voor Hollands gebruik
wil houden, zou mettertijd de Vlaarn
Beweging een zeer slechte dienst kunm
bewijzen.
DAGORDER VAN MINISTEI
MOYERSÖEN
De h. L. Moyersoen. Minister van Lanc
verdediging, heeft aan de Stnjdkrachtt
volgende dagorder gericht
«Het heeft Zijne Majesteit de Koning b
'haagd mij aan het hoofd te roepen van h
departement van Landsverdediging.
Het verheugt mij in uw midden te zij
Op het ogenblik dat ik dit hoge ambt was
neem, denk ik aan de jeugd van wie
vorming in 's lands dienst aan mijne en u\
zorgen is toevertrouwd. Recente gebet
temssen*in Kongo hebben bewezen dat
bekwaam is kiese opdrachten te vervuil
met tucht en offerzin.
Mijn verlangen is dat onze jongens ve
nut uit hun legerdienst zouden halen.
Het leger speelt een voorname rol
het leven der natie. Het moet steeds para
zijn om in Europees en Atlantisch verbal
zijn taak te vervul.en. L allen kunt daart
bijdragen.
Aan mijn voorganger Minister Sege
zijn de strijdkrachten veel verschuldigd.
Hij was aan u gehecht. Ik hoop dat spc
dig dezelfde banden van onderling vertro
wen tussen ons zullen ontstaan.
Zoals u bezielt mij het ideaal ons lai
plichtbewust te dienen.»
De 44 jarige Aalstenaar Joannes Piet
Hendrickx is tijdens een verlofperiode
de Oostkust van Corsica, nabij het kar
«Tropica» door verdrinking om het lev
gekomen.
Nadere gegevens waren bij het ter pei
gaan nog niet bekend.
