en omstreKen
Aalst was er dapper bij in 13
WOESTE MAN
Kulde aan
Dr. i. üordemans
DE RODE AAROE
KLBIN LO
T
EC SPE, NEC METU
Prijzen werkelijk
zonder konkurrentie
«Galerie DE KEIZER»
Vlaanderenstraat 6
AALST - Tel. 242.81
Bij een debat op hetAalsters Stadhuis
Mej. Lony Van
Langenhove Prijs
«Val. de Saedeleer»
Samenstelling
van het
Feestkomiite
ONZE ROEM
(2)
Literaire Prijs
«Dirk Martens» '65
voorD.Robberechts
die aan onze harden kleeft
Gazet van Aalst
21ste JAARGANG nr. 77
ZATERDAG 2 OKTOBER 1965
Postrekening: 881.72 Telefoon: 241.14
MET BIJVOEGSEL
2,50 F HET NUMMER
AANVANG dezer week werd op het Aal-
sters stadhuis een literaire avond ingericht
door De Rank, tijdens dewelke vijf, vrij
zinnige auteurs met name Louis Paul Boon,
Gerard Walschap, Ivo Michiels, Willy Vae-
rewijck en Frans de Bruyn gedebateerd
hebben over het thema «De Vrijheid van de
Schrijver».
Op zichzelf een voortreffelijk initiatief:
de vrijheid van de schrijver raakt meteen
ook de vrijheid van de mens en het is goed
dat men zich daarover af en toe bezint,
zelf in een demokratisch staatsbestel als het
onzel
Al zijn wij niet akkoord met de opvattin
gen die er resp. door Walschap, Boon, Mi
chiels en Vaerewijck werden verdedigd toch
moet worden gezegd dat de «toon» waarin
deze vier auteurs hun standpunten verdedig
den getuigd van een openheid, begrip voor
anderdenkenden
Méér; een Louis Paul Boon, eerlijk en
spontaan, kwam er voor uit dat er in kato-
lieke Vlaamse milieus gewis een kentering
ten goede is. Walschap zag het bewijs van
een grondige mentaliteitsverandering in
dezelfde katolieke kringen aan de hand bv.
van een tijdschrift als De Maand, het week
blad De Nieuwe - Het K.W.B. orgaan was
hem, Walschap onbekend, want geen lite
raire uitgave...
Voor zover niets dan «goed» van deze de
batavond.
gestemd.
Niet te na gesproken de nogal goedko
pe allusie op de verhouding Vatikaan-
Spanje.
Kortom, en daar kwam het op neer:, blij
kens Frans de Bruyn is er in het Vlaantje
ren 1965 niets veranderd, is het hekken aan
de bekende klerikale stijl blijven hangen.
Wij achten het niet nodig de «beschuldi
gingen» van Frans de Bruyn te weerleggen
Ter zitting mocht hij overigens eeij, vrij
scherpe reactie ervaren, en het was ook dui
delijk dat zelf zijn vrienden zoniet wreve
lig om het ganse geval, er dan toch hoogst
verlegen meezaten.
Inmiddels heeft De Standaard reeds ge
reageerd. Het blad schrijft in zijn nr. van
donderdag 11.
«Wij zelf zouden dit incidentje zedig
verzwijgen, als er niet zulk een sterke
zedeles aan vast zat. Deze: in deze con
oilietijd staan vele kalolieken blijk
baar verder in hun bereidheid tot dialc
geren dan sommige vrijzinnigen die
om de gunstige evolutie te remmen?
overgaan tot duistere kunstgroepen
Stilaan zou het toch duidelijk moeten
zijn, dat in een pluralistische opgezette
samenleving fair-play niet uit één rich
ting kan komen...»
Tot dan Frans de Bruyn anders dan inderdaad: en na deze debatavond op het
Jan Cremer zou Pierlala zeggen kwam. Aalsters stadhuis ontkomt men niet aan de
Eveneens literator en naar blijkt ook totale indruk dat men in vrijzinnig (üterai-
schoolhoofd, debiteerde deze man inderdaad re kringen maar heel weinig of niets af
bitteren (wan)klanken. op 't randje af ha- yjm wflt en ^weegt in het kato-
telijkheden: lieke Vlaanderen van vandaag.
Een eenzijdige, niet met de waarheid
strokende voorstelling van het geval
Gunter Grass in De Standaard.
Misprijzen voor een katolieke Vlaamse
uitgeverij het Davidsfonds Leuven?
die ook uitgaven plant van vrijzin
nige auteurs. Dat misprijzen trachtte
F. d. B. te verduidelijken via een twij
felachtige humor.
De bewering dat het kultuurbeleid in
Vlaanderen vanuit Brussel rechts is af-
Dank zij Boon en Walschap, geloven vrij
niet dat het verliteratuurde anti-clericalis-
me 5 la Frans de Bruyn toonaangevend is
in vrijzinnige intellektuele middens. Want
moest dit wel het geval zijn dan zou elke
dialoog onbegonnen werk zijn.
In de stad waar een halve eeun geleden
reeds een Priester Daens naar voor trad
willen wij de priet-praat van romancier
Frans de Bruyn liefst zo vlug mogelijk ver
•feeten.
Voor fijne biertjes,
fijne hop...
Daarom eerst keuren
Mej. Lonnie van Langenhove uit Aalst,
werd door de kommissie van bestuur van de
Akademie voor Schone Kunsten als laureaat
voor de prijs Valerius de Saedeleer voor
Plastische Kunsten, en dit wegens haar bie-
zondere prestaties in de vier achtereenvol
gende studiejaren van de dagafdeling
«Bouwkundig Tekenen.»
OVERHANDIGING
EUROPAEEN PRIJS
Gisteravond, had in het stadhuis de plech
tige overhandiging plaats van de Europa-
Een persprijs aan Dr. M. Cordemans, de
eminente auteur van tal van merkwaardige
biografieën over vooraanstaande Vlaamse
figuren, tevens bekend kommentator van de
internationale politiek.
Tal van vooraanstaanden waren op deze
plechtigheid aanwezig In onze volgende uit
gave komen we uitvoerig hierop terug.
SCHEPEN VOORZITTER
Gilbert Claus
FEESTBESTUURDER
Walter Van Herreweghe
SEKRETARIS-PENNINGMEESTER
Henri Van de Perre
LEDEN: VOOR DE C.V.P.
Marcel de Bisschop
Benoni Ringoir
Henri Van der Veken
Camiel Bogaert.
Pol de Paepe
Pierre de Winter
Victor Sterck
Gaston Van den Hauwe
VOOR DE B.S.P.
Evarist Beeckman
August de Man
Jan Buyl
Herman Louies
Hector Rombaut
Victor Steenhaut
Wauters Frans
VOOR DE P.V.V.
Gaston Van den Eede
Remi Buys
Alfons Singelijn
Albert Waegeman
Camiel Rombaut
VOOR DE V.U.
Daniel Jacobus
Georges de Schrijver
Cyriel Temmerman
Frits Van der Stock.
ONBcGKMftdJKE TRAAGHEID
NADAT in ons blad de kat de bel werd
aangebonden hebben thans ook de ''agbla
den ruchtbaarheid gegeven aan de situatie
van de recente gebouwde woningen aan de
Raffelgemstraat op de Aalsterse St. Anna-
parochie.
Er zou inmiddels reeds schot in de zaak
\gekomen zijn, zodat mag gehoopt worden
dat binnen afzienbare tijd de eigenaars aan
het einde van hun zorgen zijn.
Blijft de vraag waarom de ganse historie
jaren is blijven aanslepen met alle gevol
gen van dien, waarom precies nadat üe peis
zich met deze onverkwikkelijke aangelegen
heid ging bemoeien, plots de handen uit de
mouwen kunnen gestoken worden.
MEDEZEGGiNGSCHAP
Afgevaardigden van 180.000 kloosterzus
ters in de V.S. hebben met alle stemmen
woor een resolutie aangenomen, waarin* zij
verklaren een stem te willen hebben in
bes}'*v<rar;*»g n. "Let topDestuur van de
Kerk betreffende het kloosterleven van de
zusters. Zij hebben deze resolutie doen toe
komen aan de bisschoppen van de V.S. aan
de Kongregatie voor de Religieuzen in ïïome
en aan het Vatikaanse Koncilie.
C.V.P. ARR. AALST
Het arr. hoofdbestuur van de C.V.P. Aalst
kwam vrijdagavond in vergadering bijeen
Op de dagorde stond o.m. een inleidende
bespreking van Gerechterlijke Hervorming
in verband met het arr. Aalst.
Vorige maal hebben we getracht aan te tonen hoe Aalst betrokken werd bij de
Slag der Gulden Sporen. En dit artikel gaan we nog wat dieper op de feiten In.
De eigenlijke slag
Brugge bezette de rechtervleugel. Het
Brugse Vrije met de overige strijders van
het westelijk deel van het graafschap stond
in het midden. Het Land van Aalst, waar
bij zich de mannen van Jan Borluut en an
dere strijders uit het oostelijk deel van
het graafschap hadden aangesloten bezette
de linkervleugel. Aan het hoofd van deze
linkervleugel stond Gewijde van Namen, die
als aanvoerder Boudewijn van Popperode
had. Al de Vlamingen, ook de edelen, stre
den te voet. Na een schermutseling tussen
de boogschutters zou de charge der Franse
ruiterij opgevangen worden door de Vlaam
se egel. Een bewerkt koffer, ontdekt te
Oxford, leert ons dat de eerste gelederen
een meer dan twee meter lange plek in de
grond hadden geplant en op die piek de
rechtervoet zetten om de gepantserde rui
ters op te vangen. Daarachter stonden dra
gers van een «Goede Dag», die de eerste
gelederen moesten bijspringen. Alleen on
versaagde koelbloedigheid en een onbe
grensd wederzijds vertrouwen hebben deze
egel de overwinning bezorgd!
De aanval van de Franse rechtervleugel
tegen de linkerveugel van het Vaamse leger
was de best uitgevoerde. Verbruggen schri jft
«De Stormloop wordt met flink geordende
en dicht gesloten eenheden uitgevoerd en
is ongetwijfeld de hevigste van allemaal.
Maar evenmin als de Bruggelingen begeven
hier de krijgslieden van Gewijde vaii_ Na
men. Al dringen er vele ridders tot diep
in de gelederen, de slagorde blijft in haar
geheel ongeschonden en wie er binnenge-
raakt snelt de dood tegemoet.»
Deze charge werd aangevoerd door de
graven van Eu (gesneuveld, maakte deel uit
van de schare van Normandie) en van Au-
male (gesneuveld, maakte deel uit van de
schare van Ponthieu en Vermandois), Jac
ques de Eaint Pol (gesneuveld, maakte deel
uit van de schare van Artois) en Mahieu de
Trie (gevangen, maakte deel uit van de
Schare van het kroondomein).
De aanvoerder van gans het Franse leger
de graaf van Artois, stond eveneens op ül
rechterveugel en had persoonlijk geen deel
genomen aan deze stormloop. Hij ziet plots
welke angstwekkende wending de strijd aan
neemt voor de Franse edelen.
Terstond geeft hij de nodige bevelen om
met zijn ridderschare een uiterste aanval
te wagen vóór het te laat is en in de hoop
dat deze tussenkomst de ramp zal kunnen
afwenden. Hij stormt op de linkervleugel
van het Vlaamse leger in en sneuvelt. Op
deze vleugel is de strijd het bloedigst ge
weest. Het volstaat de lijst van de gesneu
velde Franse ridders van de scharen van
Normandie, Ponthieu en Vermandois, Artois
en het kroondomein te overzien in Verbrug
gen om hiervan overtuigd te zijn.
Na de slag
Aan de burggraaf van Aalst en aan zijn
troepen werd na de slag de grootste hulde
gebracht Lodewijk van Welthem schrijft
kort daarna: «Heer Boudewijn van Poppe
rode was daar met zijn vrienden. Te mid
den van de storm hield hij stand met een
sterke staf. Hij was een van de besten op
het slagveld en mag naast Renesse vermeld
worden. Met heer Gewijde hielp hij de
strijd beslissen. Overal waar de ridders sa
menkomen mag hij geprezen worden. Voor
Vlaanderens eer was hij dag en nacht be
reid om in de bres te springen».
Boudewijn van Popperode die de «eer
van Vliaanderen» hoog 'hield werd daar
voor beloond door Jan Van Namen. Op 4
Februari 1303 wordt Boudewijn van Poppe
rode beloond met een rente van 300 pond
per jaar op de renten en inkomsten in het
Land van Ninove: «pour le grant leautei et
le bon service».
Om te besluiten zullen wij constateren dat
het leeuwenaandeel zowel in de opstand als
in de slag werd geleverd door Brugge en
door het Brugse Vrije, maar dat hun bond
genoten uit het Keizerlijk Vlaanderen, de
handwerkers, boeren en edelen uit het Land
van Aalst hun een onontbeerlijke steun
hebben verleend. Het toeval heeft gewild
dat de linkervleugel van het Vlaamse leger
dat door het Land van Aalst gehouden werd
de hardste slagen te verduren kreeg, die
door nog hardere werden beantwoord. De
krijgsverrichtingen van het Land van Aalst
vervullen ons met fierheid en vol pieteit ne
men wij de laatste zin uit het boek van
Delfos over:
«De Liebaard heeft gebriest,
de boeien zijn verbroken!»
Stevige stutten voor de recent gebouwde woningen aan de
Raffelgemstraat op de Aalsterse St. Annaparochie, onver
kwikkelijke historie waarover we in onze uitgave van 23 sep
tember II. uitvoerig verslag brachten.
K. BAERT
Lie. mod. geseh.
VLAAMS AUTEUR
TE AARLEN WOONACHTIG
De laureaat van de literaire Dirk Martens-
prijs 1965 van de stad Aalst is verrassend
genoeg een te Aarlen in de provincie
Luxemburg woonachtig Vlaams auteur, de
heer Daniel Robberechts.
Zijn verhaal «De Labiele Stilte» wordt
een goed gekonstrueerd verhaal, met drama
tische inslag genoemd.
De jury die de ingezonden manuscripten
beoordeelde was samengesteld uit de letter
kundigen Raymond Brulez, André Demedts
Bert Decorte, Louis-Paul Boon en Mevr.
Rose Gronon.
Er waren nog tal van andere waardevolle
inzendingen waaruit voldoende blijkt dat de
verhaalkunst in de hedendaagse Vlaamse
literatuur een merkwaardig peil heeft be
reikt. Enkele verhalen munten inderdaad
uit door het originele thema. Ook de stijl is
meestal bevredigend en sommige auteurs
hebben zich ingespannen om een poging tot
vernieuwing te doen.
Onder deze titel verschijnt van hedenaf
in ons blad een nieuw spannend vervolg
verhaal: Een Kongo-roman waarin waar
heidsgetrouw beschreven toestanden en
gebeurtenissen dienen tot kader voor een
verzonnen intrige tussen fictieve persona
ges.
Dit verhaal geschreven door Daisy Ver
Boven speelt zich af tijdens de periode
die voorafging aan de Dépendance welke
zou ontaardden in een uitbarsting van
opgekropte haat en teleurgesteld vermo
gen.
De schrijfster Daisy Ver Boven is als
weinigen van nabij gekonfronteerd ge
worden met blank en zwart in Kongo. In
1956 kwam rij naar Leopoldstad, waar
haar man een deel van de inlandse dté
te beheren kreeg. Zij maakte de storm
achtige opgang naar de onafhankelijkheid
mee, niet als onverschillige toeschouwster
maar vol belangstelling en zelf genegen
heid \oor het Kongolese volk dat zij pro
beerde te begrijpen tot in de diepste
roerselen van zijn Afrikaanse ziel: Daar
door is De rode aarde die aan onze harten
kleeft een roman die de lezer van het be
gin tot het einde onverminderd zal blijven
boeien.
