avontuui Een bezoek aan Oud-Afffigem Van boeken en bladen Een doortochtte Aalst in 1793 4* Kultureel kalender N. Standaard-Boekhandel AUau/ 'tyj 1 3 - 3 - t? ONTVANGST TE AFFLIGEM Daar stonden wij dan voor üe ingang. Geen bel, geen loopper; ae poort stond wijd open. Wij gingen binnen, liepen uoor binnennoven en boomgaarden, kelten uit of wij iemand zagen die wij Konuen aanspre ken, maar geen mens! Tensiotte kwam;n wij terecht in een heel mooie zaai, die blijk baar voor iedereen toegankelijk was (3). Wij kuchten, wij riepen halfluid «is er iemand Geen antwoord, niemand kwam voor. Het was net of wij beland waren in een van die sprookjeskastelen, waarvan de bewoners onzichtbaar blijven, maar waar je toch voorkomend en fijn bediend wordt. Wij dwaalden reeds een halfuur rond binnen de omheining van dit grote complex (4), toen eindelijk een dienstoode opdaag de (5). Zijn eerste woord was «Wat ver langt u Mijn bedelbroeder wilde juist een mooie volzin ten beste geven, de lof be- zingend van de wijze waarop de k.coster- lingen alhier de gastvrijheid plegen te be oefenen... maar de man met het iakomeke «wat verlangt u», onderbrak hem ai na het eerste woord hij had alles begrepen. «Hebt u papieren vroeg hij up zake lijke toon. Hij bedoelde daarmee enxeie ge tuigschriften of andere siUKken ten oewijze dat wij geen beedigde priesters waren of verklede boeven. Wij gaven wat wij in die trant bezaten. Hij bracnt anes naar ue prior van het klooster, die men hier proost noemt (6). Een minuut later was htj al terug. Het gezicht van de hofmeester van dit paleis was opgeklaard «Anes is in orde heren,» zei hij ons; «verlangt u enige verfrissing Wij hadden er geen benoette aan. «Dan kunt u wat rondwandelen of hier uitrusten, in afwachting van het souper». Wij verdeelden de rest van de avond tus sen de beide delen van deze raad. Wij had den graag de completen bijgewoond, en toen het tijd was gingen wij naar de kerk. Het schip van de kerk leek mij harmonieus van lijnen, de versiering was rijk, niet overvloe dig maar met goede smaak aangebracht (VJ. De zang van de monniken klonk ernstig, ingetogen; het geheel streelde aangenaam on.-e oren terwijl (ie vrome stembuig'ngen ons recht naar het hart gingen (8). Het sloeg zeven uur en wij keerden terug naar de zaal voor het souper. Twee huis knechten (9) dienden op in stilte; «wat ver langt u» was er ook en praatte met ons, maar evenals zijn ondergeschikten recht staande. Hij bood zijn verontschuldigingen aan voor het minder goed eten wij .varen aangekomen op een donderdagavond, op een moment dat hij geen gasten meer verwacht te; de volgende dagen zou het menu zeker beter zijn (men kan dne dagen blijven lo geren). Wij verklaarden dat wij van zins waren de volgende ochtend reeds te ver trekken... «De heren zullen het ontbijt :n deze zaal klaar vinden». «Zouden wij Zeer Eerwaarde Heer Proost eens mogen gaan begroeten «Dit is de gewoonte niet». Het «minder goed maai» van donderdag avond bestond uit drie goed bereide vlees gerechten, een gerecht groenten, drie soor ten dessert en een fles geurige oude wijn, zoals men er aan de beste tafels maar zelden drinkt. Hoeveel welgestelde mensen zouden altijd tevreden zijn met de «minder goede kost» van de abdij Affligem! De bijkomstig heden van hel souper beantwoordden vol komen aan de hoofdzaak mooi tafellinnen, fijn zilverwerk, porseleinen servies, enz. Na het avondmaal werden wij naar onze cellen gebracht en niet cellen bedoel ik twee prettige en zeer goed gemeubileerde kamers, waarin niets ontbrak van wat men zijn vrienden aanbiedt in de best voorziene door vrouwen bediende buitenverblijven. De volgende dag, heel vroeg in de mor gen, woonden wij üe mis bij en gingen dan naar de eetzaal. Het ontbijt stond opgediend maar er was niemand te zien. Na net eten, nog steeds niemand! Wij zochten wat rond: geen mens te vinden. Wij zagen ons dan ook genoodzaakt te vertrekken insaiutato üospite, zonder een woordje van afscheid of dank. Monniken hebben wij gedurende ons veronjf aileen maar in de kerk gezien (10). (VERVOLGT) l3) Van aan de steenweg bereikte men de abdij langs een viervoudige beu- kendreef, geplant circa 1628. Het eerste poorigeoouw, ook voorpoort genoemd, werd vernieuwd in 1726. Een eind verder gal de tweede poort oi koninklijke poort, toegang tot het grote binnenpiein met de kerk en de voornaamste gebouwen. Drongen de De zoekers door tol het tweeue bin nenhof, achter de nog bestaande St. Eeneüictuspoort Vv aarscnijniijk kwamen zij terecht in het gasten- kwartier en wellicht in het huidige bisscnoppenhuis, dat vernieuwd en uitgebreid werd in 1720. (4) Met de groie boomgaard inbegrepen besioeg de opperviakte omgeven door muren en grachten ongeveer 1Ü ha. (5) Waarschijnlijk was dit de meester- kneent Jacobus Clauwaert, die in functie was sinds 13 mei 1768 en overleed in 1805. De abdij had een twintigtal knechten m dienst waar over hij het gezag voerde. (6) Dom Beda Regaus, 21e en laatste proost van Affligem. Hij werd te Brussel geboren in 1718 en op 15 sep tember 1/63 tot proost gekozen. Bij bestuurde 45 jaar en overleed op li april 1808 te Heke.gem op de hoeve van griffier De Witte, waar hij na de uitdrijving een onderkomen had gevonden. Zijn indrukwekkend ge schieükundig werk «Haifiigem lllus- tratum» kenmerkt hem ais een van de grootste preiaten die Affligem gekend heeft. (7) Sinds 1765 was gans het interieur van de oude abdijkerk in neo-kias- sieke stijl omgebouwd door de be roemde architekt Laurent Dewez. (8) Gans het officie werd nog gezongen, niettegenstaande het gering aantal monniken. De koorboeken de men toen gebruikte, worden nog steeds bewaard in de bibliotheek van Affli gem. (9) Eén van hen was waarschijnlijk Bernard Roddaert, die op 4 februari van ziekenverpleger gastenknecht werd. (10) Bij de uitdrijving in 1796 waren er slechts 20 monniken in de abdij en 13 in de priorijen en parochies. In vergelijking met andere Benediktij- nerabdijen was dit nog gunstig. Van 6 november 1965 tot 30 november wordt in het Oud Hospitaal een uitzonder lijke retrospectieve tentoonstelling gehou den van beelden en tekeningen van Oscar Jespers. Oscar Jespers debuteerde met een im pressionistische beeldhouwkunst. Doch op het einde van de eerste wereldoorlog keert hij beslist de rug aan de impressionistische toets en schept als eerste beeldhouwer in Vlaanderen, een stijl die dezelfde spirituele verzuchtingen vertolkt als de toenmalige ex pressionistische schilderkunst (Permeke, De Smet, Van den Berghe e.a.) en de ex pressionistische poezie van Paul Van Ostay- en. Weldra speelde hij in deze nieuwe be weging een rol van eerste plan, dank zij een aantal beelden, in taille directie, waai> van de soberheid der vormgeving, de diepte der expressie en de architectonische op- oouw de meest verrassende verschijning waren van de Belgische plastiek sedert joi ges Minne. Het is dank zij Oscar Jespers en zijn vriend Paul Van Ostayen dat de expressio nistische beweging onmiddellijk na de eer ste wereldoorlog haar intrede in Vlaanderen kon houden. Het was ook Oscar Jespers die de eerste expressionistische poëziebundel die ooit in Vlaanderen verscheen «Bezette Stad» van P. Van Ostayen, een gezicht gaf. Immers de ganse vormgeving van dit werk werd door hem ontworpen. Als enig document vindt U hiernaast de laatste brief die Paul Van Ostayen ooit schreef en die hij aan Oscar Jespers richtte CU/f4- UlJL cOtl ÓUZ*. Um. U iiU 1 li. Ui tUèyi. Sv 3+J. Ll. uUtiZ Htl (c "U\ JZ, j-f ax* uukJ- A- iuiJ*. J CuZ- <L- 4,^ 04 jHCa y-yt. nA Ti zk. fa ilkyi 4zZ IhXj' U**. .fim, Xu* it/y M/i UiK f pi.ï-4 l+f UU* Lu.-Uv Lt_ -nu. u*u "*4 - K*. On, lU. -G-lZk UMZ Avs. Aul. PLEIDOOI VOOR VLOEIEND HANDSCHRIFT Met een bewonderenswaardige vlijt blijft de Oostvlaamse ere-schooidirecteur de h. P. D'Haese zich voort inspannen voor de her- j waardering in het onderwijs van het schoon-1 schrift in deze tijd dat ze*fs de baby wel haast bij voorkeur op de schrijfmachine I gaat typen en de bic sedert lang de ouder-1 wetse pennestok heeft vervangen. Daarbij is het met het schrijfonderricht in het onderwijs zowat gesteld als met de spellingkwestie. Iedereen schrijft stilaan zo als het hem goeddunkt. Gebloemleesde met de hand geschreven sollicitatiebrieven geven hiervan een even frappant ais overtuigend bewijs. In een serie nieuwe Taalboekjes biedt de terzake ervaren Paul D'Haese de jeugd de gelegenheid zich even goed te bekwamen in een behoorlijk schrift als weleer de onvol- j prezen Vlaamse schoolmeesters van voor 20 30 jaar. Mogelijks kunnen zelfs de volwassenen er enige schriftwijsheid bij ervaren, al was het maar alleen omdat het nog steeds pret tig is een sierlijk handschrift te lezen. Taalboekje I, Taalboekje II en Formule boekje, zijn verkrijgbaar bij Paul D'Haese, Ere-schooldirecteur, Dorp-West 45, Zwijn- drecht (Antwerpen). A.B.N. JEUGDAVOND Als start van zijn Vlaams-kulturele aktie, 1 organiseert de Jeugdkern-Aalst op vrijdag 5 november te 20 uur een ABN-Jeugdavond. Aan deze avond verlenen hun medewer king Frieda Goethais, groep Freia en ver schillende scholen en jeugdbewegingen uit I het Aalsterse. Er is gezorgd voor een zeer afwisselend programma kreatief spel, voordracht, bal-1 let, luisterliedjes, koreografie, gitaarspel en zang. Deze avond gaat door in de zaal van het St. Jozefskollege (ingang Hoogstraat). Kaarten zijn te bekomen bij de leden van de Jeugdkern-Aalst Richard De Grez, voor zitter, Koolstraat 86; Guido Saey; Marleen De Kegel; en anderen. (2) PALEIS MIDDEN ARMOEDE Te midden al die armoede en e'.lende is een rijk middagmaal aan boord van het vlottend restaurant een klassiek voorschrift. Met een sampan wordt de bezoeker naar het doel geroeid door twee vrouwen, waar van de ene een kindje op de rug draagt en zwanger is. De andere, tenger van gestalte, roeit met volle macht, zodat het zweet haar van het voorhoofd druipt. In Aberdeens restaurant Tai Pak wacht de grootste luxe, een paleis te midden de wiegende sampans. Eenieder is niet van een bepaald schuldgevoel bevrijd en probeert te vergeten. De keuken is berucht om de Can- tonese-style. De levende vissoorten en krab ben worden bewaard in manden. Men mag zelf zijn keuze maken en toezien hoe de bereiding geschiedt. Tai Pak is omringd door roeibootjes met4 bedelende kinderen. Het middagmaal smaakt omwille van de extra service. Maar boven de sampans en de krotwoningen bezet een enorm kerkhof de heuvelflank. Het uitzicht van de grijze stenen boven al dat lijden en armoe stemt tot overwegingen. De graven voor de armsten zijn tijdelijk en worden na zeven Jaar verwijderd. Wie een privaat graf wilt eeuwigdurend» betaalt honderd duizend HK dollar. Doch voor de dood telt geen verschiL SETTLEMENTS De bevolking van de Kroonkolonie be draagt drie miljoen zevenhonderd vijftig duizend inwoners. Meer dan 99 procent hier van is Chinees. In 1945 bedroeg de bevol king amper een half miljoen zielen. De plotse aangroei stelde de overheid vanzelf sprekend voor ongewone moeilijkheden CHRIS BONI EN ««HEMELBED.» De puike start die het «Nederlands To neel Gent» met «Maria Stuart» genomen heeft, kreeg zaterdag jl. met de première van De Hartogs «Hemelbed» bevestiging. Voor een uitzonderlijk goed gevulde zaal speelden Chris Boni en Roger De Wilde, in een regie van E. Delue, deze merkwaardige huwelijkskomedie die aan de vertolkers ont zettend hoge eisen stelt. Ons, Aalstenaars, zal het een trots zijn, dat Chris Boni destijds bedrijvig in het toenmalige Arbeid en Kunst, de Catharinis- ten en last but not least Kern '63 een ware triomf geoogst heeft met haar eerste optreden als beroepsaktrice. Het publiek bracht beide vertolkers een indrukwekkende ovatie; het doek werd een onwaarschijnlijk aantal keren gehaald. De kritiek was unaniem lovend. De Standaard, Het Laatste Nieuws, Het Volk, Vooruit, e.a. onderstreepten de hoedanigheid van het stuk en het ontegensprekelijk talent van de vertolkers. Vanzelfsprekend bleef het stuk een enor me bijval genieten, 's Anderendaags reeds zowel voor de matinee als 's avonds, bleek dat de opvoering in de ruimste kringen gunstig was besproken en zo ging het door, ook maandag en donderdag. Een prachtige start dus voor Cris Boni. Onze oprechte gelukwensen. Daarom werden en worden nog enorme ge bouwen opgetrokken, genoemd settlements, en deze worden beschikbaar gesteld voor de vluchtelingen. In zo één gebouw huizen 2700 mensen. Reeds meer dan een half miljoen vonden tot hiertoe in deze gebouwen een onderdak. Een plan van de overheid voorziet binnen de tien jaar nog 900.000 mensen te kunnen opnemen. Om de veertien dagen komt een settlement klaar en dit tempo volstaat niet Om de veertien dagen komt er een nieuwe school bij en ook dat tempo ligt te laag. De grote toeloop van vluchtelingen schijnt de laatste maanden te zijn teruggelopen. Weet daarbij dat de oppervlakte om aan deze mensenvloed gevolg te geven uiteraard beperkt blijft. In New Territories worden ganse heuvels weggegraven om bouwgele genheid voor buildings te scheppen. De lan dingsbaan van het vliegveld op Kowlooa werd in zee gebouwd, dit om geen bouw grond te moeten prijsgeven. In een settlement beschikken vijf perso nen over een ruimte van tien op twaalf meter. Zij betalen hiervoor maandelijks een zeer lage vergoeding. Elk gebouw omvat zeven verdiepingen. De zitkamer doet even goed dienst als badkamer, keuken en slaap kamer. Dikwijls wonen twee gezinnen sa men. Per settlement zijn er dan weer onvol doende waterkranen en toiletten Voorzien. Deze mensen vervaardigen voor een karig loon produkten, welke de wereldmarkt ver overen. Nergens ter wereld wordt zoveel geproduceerd aan zulke onmenselijke lage lonen. door ETIENNE LE COMPTE OPIUM Twee maanden geleden legde de politie beslag op een buit van 300 kilogram zuivere opium. Het goedje, klaar voor gebruik, zat verpakt in bamboestokken en bevond zich aan boord van een sampan. Het was de grootste vangst ooit, op dat terrein, door de wetsdienaars geregistreerd. Weet dat de Kroonkolonie slechts tot in 1997 toebehoort aan Engeland en nadien overgaat in handen van de Chinezen. Rood China zou geen grote moeilijkheden ont moeten om de kolonie binnen een paar uur te veroveren. En toch gebeurt dit niet. Waarom Een tocht doorheen New Territories brengt elk toerist naar het ommuurde en omwalde dorp Kam Tin, daterend van 1600. De bewoners zijn alle leden van de Tang Clan, die de wal bouwden als veiligheids maatregel. Elke avond te 20 uur gaat het ijzeren hekken, de enige toegang, dicht Binnen de wal mag nooit gefotografeerd worden; de inwoners houden zich het recht voor het apparaat in je bijzijn stuk te slaan De Chinezen noemen dat een privilegie. Wat verder dan Kam Tin strekt zich een. dorp uit van drieduizend inwoners, die allej dezelfde familienaam dragen. Je ziet eij buffels de rijstvelden bewerken en je maa ook daarvan geen foto's maken, want danj zal volgens de boer zijn oogst mislukken. Onvergetelijk is een bezoek aan Hong kong. Een fluitende vogel doet je onverwijld denken aan de Chinese nachtegaal van An dersen. En bij (le vlieghaven vechten tweej mannen en geven mekaar niets toe. Ze roll len over het voetpad. Je maakt dat je weg* komt en denkt aan je vriend en het pistool! Belfortzaal tentoonstelling kunstschilder Rob. Arens tot 1 november. Bank van Brussel, Nieuwstr. van 31 okt. tot 13 nov. tentoonstelling der werken van Maurice Van Saene. Zaterdag 30 oktober te 19u30, St. Maarten instituut, ingang Vrijheidstr., groots herfst feest ter gelegenheid van het afscheid van E.P. Louis Janssens. Zaterdag 30 oktober te 20ul5, St. Joris- klub, Muziekbeluisteren Zondag 31 oktober vanaf 10.30 uur, in het Centrum, Dirk Martensstraat, Nationale Kapperswedstrijd. Donderdag 4 november te 20 uur, feest zaal stadhuis, Concert door het Belgisch Ka merorkest, ingericht door Pro Arte. Vrijdag 5 november te 20 uur, feestzaal SR Jozefskollege, ingang Hoogstr., ABN- jeugdavond ingericht door de Jeugdkern, Aalst. SINT MAARTEN IS IN AANTOCHT Ouders, kinderen, studenten, neemt uw voorzorgen, wendt U tot STANDAARD BOEKHANDEL Kapellestraat, 11 Aalst Een enorme keus van nuttige, leerzame en leutige boeken, alle laatste nieuwig heden, meisjes- en jongensboeken, kluc h-ten, avonturen, reizen, vertellingen, enz. Verders leerboeken, techniek, grote en kleine woordenboeken in alle talen, enz. VRIJE TOEGANG EN KEUS TER PLAATSE Insgelijks grote keus van allerlei gerief als vulpennen, passersdozen, stylo's, lederen cachetten, étui's, enz... enz. Voor al wat boeken betreft, één adres KAPELLESTRAAT, 11 AALST OPEN ALLE WERKDAGEN VAN 3 TOT 19,30 UUR.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Gazet van Aalst | 1965 | | pagina 2