Bruisende
drank
X£?-
Dames, voor U alleen...
Meifeesten 29-30 april - 1 mei
Zustersschool Eikstraat
Waarom deze feesten
Retrospectieve
Stephan Üorus
Baron Romain MOYERSOEN
Aline LIENART
Agatha Christie
Wel om twee redenen de parochie moet een gemeenschap zijn. een
grote familie. In de kerk zitten we in het zelfde gebouw, maar we leven toch
zo ver van mekaar. Is er een beter middel om elkaar te leren kennen dan
samen een glas te drinken, een stukje te eten. zich te amuseren
De tweede reden is we moeten geld hebben. Die we dat zijn de
parochiale werken V3n de Sint-Martinusparochie. Vele mensen denken dat de
grote kerk van St.-Martinus in het geld zwemtdat is onjuistmaar
zelfs moest het nog zo zijn. dan hebben de parochiale werken nog geen frank
meer. De inkomsten van de kerk stoelgeld, schaal, diensten zijn voor de
kerk en uitsluitend voor de kerk.
De parochiale werken ja, wat zijn dat De lokalen zoals de Sint-Marti-
nuskring in de korte Zoutstraat en de Zonnestraat, de kapel van St.-Job,
St.-Kamielschool dat zijn ook de jeugdwerken zoals de Chiro.
De vorige jaren hadden we geen geld nodig voor de parochiale werken;
de onkosten werden gedekt door de winst van het café. De parochiale wer
ken zijn een vereniging zonder winstgevend doel, ze zijn er dus niet om geld
te verdienen. Nu hebben we als deken van de stad opdracht gekregen van
de bisschop van Gent om de vrije BLO klassen uit te bouwen tot een vol
waardig instituut.
Wat BLO klassen zijn De ondervinding heeft geleerd dat voor 1 kind
op 20 het programma van het gewoon lager onderwijs te zwaar is komen
die kinderen in een gewone lagere klas terecht, dan laat men ze een jaar
zitten Het volgend jaar stijgen ze dan toch op in een hoger leerjaar, met
het gevolg dat ze op het einde van hun lager onderwijs niet of met moeite
kunnen lezen en schrijven Weet ge dat er bij iedere l.chting ongeveer 600
soldaten volledig analfabeet zijn in ons land
Daarom bestaan er bij ons zoals in de ons omringende landen
speciale scholen met een aangepast onderwijs voor kinderen die om één of
andere reden moeilijk leren. We mogen die scholen niet verwarren met in
richting zoals Levensvreugde in de klassen van het Buitengewoon Lager On
derwijs komen kinderen, die later in een beroepsschool of familiale school
een gewoon beroes kunnen aanleren. Het programma van het B.L.O. is der
halve eenvoudigerer zitten in iedere klas maar 12 leerlingen, de leerkracht
bezit een speciaal diploma, aan de school is een logopedist gehecht evenals
een psychologe en de school werkt nauw samen met het consultatiebureau
Sedert jaren bestaat er te Aalst een afdeling van het vrij BLO eerst
in de St. Jozefschool, daarna bij de zusters van Gijzegem op de Moorse!-
baan en Eikstraat. Op 1 september 1966 ging het bestuur over naar de pa
rochie van St Martinus enige dagen later kregen we het bezoek van de
rijksinspekteur en de klassen werden met recht en reden afgekeurd dat
wil zeggen op 1 september 1967 nieuwe klassen of geen subsidies meer.
Daarom werden er onmiddellijk plannen gemaakt door het bestuur, er
werd naar grond gezochttot men eindelijk besliste het nieuwe kompleks co
te richten in de vroegere tuin van de St.-Kamielschool. Daar had de parochie
grond liggen, destijds geschonken door Graaf Camille Lienart en moetende
dienen voor het katholiek onderwijs het terrein is groot genoeg voor de od-
richting van 10 klassen met turnzaal, bureaus's voor logopedist en psycho
loog en speelplaats. Daar de klassen op 1 september moeten gereed zijrn
v/as er geen tijd te verliezen om deze reden en ook om de goedkoop werd
er beslist geprefabriceerde klassen te bouwen. Heel het kompleks za!
4.000.000 kosten. De staat geeft geen frank toelagen voor nieuwbouw, dus
heel het bedrag moet geleend worden.
Gelukkig dat financiële inrichtingen ons geld willen lenen, maar de jaar
lijkse afkorting en de intrest moet betaald worden. De staat eist daarenbo
ven dat het onderwijs kosteloos gegeven wordt alleen het vervoer wordt be
paald plus een subsidie voor de werkingsonkosten van 1100 fr. per leerling.
Daarom dus deze meifeesten.
Is het geen schoon, geen edel werk aangepast onderwijs geven aan
tientallen jongens en meisjes, die anders sukkelaars zijn in de maatschappij
en nooit hun plan zouden kunnen trekken in het leven 7 Oud leerlingen van
onze BLO klassen hebben het bewijs gegeven dat zij kunnen volgen in de
familiale afdeling van de Eikstraat of in de beroepsafdeling van het V.T.I.
Dat het een probleem is. een risico voor de parochiale werken van St.-
Martinus Akkoord, maar, daarom hebben we het instituut de naam gegeven
van Don Bosco deze heilige heeft duizende jonge mensen geholpen, die
door de meesten verlaten werden en hij heeft er mensen van gemaakt.
Wie niet waagt in het leven, kan niet winnen.
Is het een probleem voor de parochie, dus voor ons het is nog een
groter probleem voor de ouders van die kinderen. Alleen kunnen zij dat pro
bleem niet oplossen, zelfs ten kosten van zeer veel geld.
Wij zijn dus van wal gestoken. Met de medewerking van alle parochia
nen, van alle Aalstenaars. van vele goedwillige mensen uit den omtrek zijn
v/e zeker dat we veilig zullen thuis komen.
Bezoekt derhalve onze meifeesten het programma vindt U elders in de
brochure. Giften mogen ook altijd gestort worden op postchecknummer
116504 parochiale werken van St.-Martinus te Aalst.
We heten U hartelijk welkom op 29 en 30 april, op 1 mei. Dank bij
voorbaat.
C. DE VOS, pastoor-deken.
WAT ETEN WIJ DEZE WEEK
ZONDAG Toost met sardine-boter Ker
velsoep Biefstuk Sla Aard
appelkroketten Abrikozenpudding
met vanillesaus.
MAANDAG Gebakken lever Spaghetti
met tomatensaus Rabarberkompote.
DINSDAG Gebakken rog Gebakken
aardappeltjes Gewonnen brood.
WOENSDAG Gehakt Spinazie Ge
kookte aardappelen Fruit.
DONDERDAG Gekookte eieren Sla
Frites Chocoladepudding.
VRIJDAG Stoofkarbonaden Gekookte
aarrdappelen Yoghurt met vruchten.
ZATERDAG Varkenskoteletten Kom
kommersla Gekookte aardappelen
Karamelvla.
VOOR DE LEKKERBEKKEN
ABRIKOZENPUDDING
BENODIGD 200 g gedroogde abrikozen,
een halve liter water, 175 g suiker, de schil
van een halve citroen, 25 g gelatinge.
BEREIDING Was de abrikozen af met
lauw water en week ze gedurende 24 uur
in een halve liter water met het citroenschil
letje. Kook ze in dit water gaar (5 tot 10
minuten). Los er de suiker en de gelatine
(die 15 minuten in koud water is geweekt
en daarna is uitgeknepen) in op en wrijf de
massa door een paardenharen zeef. Laat
ze dan onder af en toe roeren gelei
achtig worden en giet ze in een met koud
v/at^r omgespoelde stenen vorm. Na volle
dige afkoeling op een vochtige schotel stor
ten en opdienen met een vanillesaus.
VANILLESAUS
BENODIGD Een halve liter melk, een
half stokje vanille. 5 g maizena, 2 eieren
en 30 g suiker.
BEREIDING Breng de melk met vanille
langzaam aan de kook. Klop de eieren glad
met de suiker, giet ze bij de maizena en
roer het mengsel tot een gladde massa.
Voeg hierbij nu zoveel van de kokende melk
tot de eieren verwarmd zijn. Doe dit dan
bij de rest van de melk in de pan en laat
de saus op een zacht vuur en onder aanhou
dend kloppen 3 tot 4 minuten doorkoken.
Neem er het vanillestokje uit en laat afkoe
len. Roer er van tijd tot tijd in om vlies
vorming te voorkomen.
GEBAKKEN ROG
BENODIGD 750 g rog, wat melk, bloem,
boter, zout, peper, peterselie, citroen.
BEREIDING Was de vis en droog de
stukken (liefst vier) goed af. Leg de vis 2
minuten in wat koude melk, hierbij de stuk
ken steeds om en om keren. Laten uitlekken
en de rog door de bloem wentelen.
Laat in de koekepan een flinke kluit boter
smelten, schik de vis erin en strooi er peper
en zout over. Bak de rog in ongeveer 15 mi
nuten goudbruin en gaar. Voeg zo nu en dan
een weinig boter toe om. bruin branden te
voorkomen. Leg de gebakken vis op een ver
warmde schotel en garneer met takjes pe
terselie en partjes citroen. Geef hierbij knap
pend gebakken aardappeltjes rijkelijk be
strooid met gehakte peterselie.
Over het talentvolle werk van Stephan
Gorus spreekt hedennamiddag de kunstcri
ticus Marcel Duchateau. Dit gebeurt in het
Oud Hospitaal te 18 uur naar aanleiding van
het openstellen der retrospectieve tentoon
stelling van deze Dendermondse kunstschil
der.
Het is lang geleden dat Stephan Gorus
met zijn werk naar buiten kwam. misschien
is het daardoor dat hij te weinig gekend is
door het grote publiek, alhoewel zijn werk
nochtans een getuigenis is van het zeer ster
ke en natuurtalent oat Scephan Gorus is.
Hij is op de eerste plaats een schilder, een
echte, die zich niet stoort aan ismen en stro
mingen, maar de weg van zijn inspiratie cn
talent volgt.
Stephan Gorus is gegroeid uit de figura
tieve traditie. Hij werd in 1913 te Dender-
monde geboren als zoon van de verdienste
lijke impressionistische schilder Pieter
Gorus.
Aanvankelijk schilderde hij dan ook onder
de invloed van zijn vader om geleidelijk te
ontwikkelen naar het expressionisme. Hierin
kon zijn talent zich volledig uitleven. Hij is
altijd expressionist gebleven, ook in het
abstracte dat hij hierna aankleefde. Het on
derwerp zelf werd stilaan van ondergeschikt
belang en de abstracte elementen namen
steeds meer de plaats in. Nochtans in de
mengeling van vormen en kleuren kon men
steeds de omtrek van een menselijk of dier
lijk wezen benaderen. Het zuiver abstracte
heeft hij immers nooit beoefend, hij heeft
te veel aandacht voor het menselijke. Ook
zijn thema's blijven steeds menselijk.
Deze tentoonstelling van deze merkwaar
dige kunstenaar loont zeer zeker de moeite
van een verplaatsing en wij zouden U dan
ook aanraden het oeuvre zelf te gaan toet
sen in het -Oud Hospitaal.
Vermelden we nog dat deze tentoonstel
ling doorgaat onder het maecenaat van de
Bank van Brussel, die meteen ook bewijst
aandacht en oog te hebben voor iedere rich
ting en kunstenaar.
SPAANSE BOEKEN VOOR
STEDELIJKE B1BLSQTHEEK
Vanwege de Spaanse ambassade ontving
de Stedelijke Openbare Bibliotheek van de
stad Aalst, door bemiddeling van de heer
Florez Antonio, kosteloos 92 boeken in de
Spaanse taal.
Waarom, in 's hemels naam? Iris had er
niets van begrepen. Ze snapte het nog niet.
Ze geloofde niet, dat Rozemarijn ooit ver
liefd op hem was geweest. Maar ze scheen
wel heel gelukkig met hem te zijn geweest.
En ze had ook van hem gehouden... ja, ze
had stellig van hem gehouden. Iris had dat
best kunnen merken, want een jaar na hun
huwelijk was haar lieve, niet sterke moeder.
Viola Marle, overleden en toen was Iris, als
meisje van zeventien, bij Rozemarijn en haar
man komen inwonen.
Als meisje van zeventien. Zij trachtte
zich zichzelf weer voor de geest te roepen.
Wat was zij eigenlijk voor 'n kind geweest
Wat had ze gevoeld, gedacht en gezien
Eigenlijk niet zo heel veel. Zij kwam tot de
slotsom, dat de jonge Iris Marle eigenlijk
erg lang een kind was gebleven... onnaden
kend, de dingen veel te gemakkelijk aan
vaardend. Had zij het zich bijvoorbeeld ooit
erg aangetrokken, dat haar moeder alleen
maar oog had gehad voor Rozemarijn Over
't algemeen niet... Zij had zonder aarze
ling aanvaard, dat Rozemarijn nummer één
was. Als «uitgaand meisje» was het ook
niet meer dan natuurlijk geweest, dat zij
de meeste aandacht voor zich had opgeeist.
Later zou Iris vanzelf wel aan de beurt ko
men. Viola Marle was, door haar zwakke
gezondheid, altijd wat druk met zichzelf
bezig en had haar kinderen aan kindermeis
jes, gouvernantes en school overgelaten, of
schoon ze altijd lief en aardig voor hen was
geweest.
Hector Marle was overleden toen iris vijf
jaar was. Dat hij meer had gedronken dan
goed voor hem was, had zij nooit met zoveel
woorden horen zeggen, maar wel langzamer
hand begrepen.
De zeventienjarige Iris Marle had dus
het leven genomen, zoals het was. Zij was,
bij haar moeders dood, in de rouw gegaan,
zoals dat behoorde, en had bij haar zuster
en zwager haar intrek genomen in hun huis
op Elvaston Square.
Zij had het er eerst wel eens saai ge
vonden. Ze zou pas het volgende jaar offi
cieel aan het uitgaande leven mogen mee
doen en kreeg dus voorlopig driemaal in de
week Franse en Duitse les en volgde nog
een kursus op een huishoudschool. George
was vriendelijk en altijd aardig, een echte
broer. In zijn houding was ook nu geen en
kele verandering gekomen.
En Rozemarijn Veel had ze nooit van
haar gemerkt. Zij was meestal uit geweest.
Naar modistes, cocktailpartijtjes, bridge-
klubjes.
Wat wist ze eigenlijk van Rozemarijn, als
ze er goed over nadacht Van haar smaak,
haar wensen, haar vrezen of hopen Ver
schrikkelijk weinig wist je eigenlijk van ie
mand, die je zo na had gestaan en met wie
je samen in hetzelfde huis had gewoond.
Er had maar weinig vertrouwelijkheid tussen
Mevrouw MOYERSOEN, haar kinderen, schoonkinderen en kleinkinderen.
De Heer en Mevrouw WOLTERS, hun kinderen, schoonkinderen en kleinkinderen,
Eerwaarde Pater Jan MOYERSOEN, s.j., missionaris in Indie,
Eerwaarde Zuster Marie-Alexine, geboren Elisabeth MOYERSOEN, Franciscanes,
missionaris van Maria-Coimbra,
De Heer Ludovic MOYERSOEN, Onder-Voorzitter van de Kamer van Volksvertegen
woordigers, en Mevrouw Ludovic MOYERSOEN, hun kinderen, schoonkinde- j
ren en kleinkinderen,
De Heer en Mevrouw Gustave BOSTEELS, hun kinderen, schoonzoon en kleinkinderen,
zijn kinderen, schoonkinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen;
De families MOYERSOEN, VAN DEN HENDE en LIENART.
hebben de eer u te melden dat het de Heer behaagd heeft tot Zich te roepen de ziel
van Zijn trouwe dienaar
MINISTER VAN STAAT
weduwnaar van Mevrouw
Lid van de Bond van het H. Hart
Lid van de Kerkfabriek van de dekenale Kerk van Sint-Martinus
Ere-Advocaat
Ere-Beheerder van de Bank van Brussel
Oud-Voorzitter van de Senaat
Oud-Minister van Nijverheid en Arbeid
Oud-Minister van Economische Zaken
Oud-Burgemeester van de Stad Aalst
Oud-Volksvertegenwoordiger
Oud-Provincieraadslid
Oud-Voorzitter van de Landsbond van de Kristelijke Mutualiteiten van Belgie
Ere-Voorzitter van het Nationaal Werk van den Akker en de Volkstuinen
Voorzitter van de Vrienden van de Nationale Basiliek van het H. Hart
Stichter en Voorzitter van de S.M. van Goedkope Woningen voor het Gewest Aalst
Ere-Voorzitter van de Koninklijke Harmonie «Al Groeiend Bloeiend»
Ere-Voorzitter van de Koninklijke Balboogm aatschappij «De Klauwaerts»
Groot-Lint in de Kroonorde
Groot-Lint in de Orde van Sint-Sylvester
geboren te Aalst op 2 september 1870 en aldaar zeer zacht in de Heer ontslapen, in
de gezegende ouderdom van zes en negentig jaar, op vrijdag 21 april 1967, voorzien
van de Sakramenten van onze Moeder de Heilige Kerk en de Apostolische Zegen
«in articulo Mortis».
De plechtige lijkdienst met gelegenheid tot kommuniceren zal plaats hebben op
WOENSDAG 26 APRIL 1967, te 11 uur, in de dekenale kerk van Sint Martinus te
Aalst, waarna de bijzetting op het kerkhof te Aalst.
Men vergadere ten sterfhuize. Nieuwstraat. 49, te Aalst, vanaf 9 u. 45.
Dit bericht dient ais kennisgeving.
de zusjes bestaan.
Maar nu moest ze toch eens goed alles
nagaan. Zij moest trachten zich alles pre
cies te herinneren. Het kon van belang blij
ken...
Ja, stellig. Rozemarijn was ogenschijnlijk
héél gelukkig geweest...
Tot op die dag... een week voor dat erge
gebeurde.
Wat haar betreft, nooit zou Iris die dag
vergeten. Zij zag alles weer kristalhelder
voor zich., elke bijzonderheid, ze hoorde
weer ieder woord. Ze zag de glanzend ge-
wieven mahoniehouten tafel, de achteruit-
geschoven stoel, dat haastige, typische
handschrift...
Iris deed haar ogen dicht en liet alles
weer tot zich komen... Zoals zij Rozema-
rijns zitkamer was binnengestapt en plotse
ling stokstijf was blijven staan...
Zo was ze geschrokken van wat zij toen
had gezien... Rozemarijn, aan haar schrijf
tafel, met haar hoofd voorover op haar uit
gestrekte armen. Rozemarijn huilde, met
heftige, luide snikken. Nooit eerder had zij
haar zien huilen... en van dit bittere, dit
hevige verdriet was zij bang geworden.
Het is waar, Rozemarijn had een lelijke
griep gehad. Ze was net een paar dagen op.
En ieder weet, dat je dan ellendig slap bent,
na een griep... Maar toch...
Iris had verschrikt, met kinderlijke stem
uitgeroepen «Maar Rozemarijn, wat scheelt
er aan
Rozemarijn was dadeiijk rechtop gaan
zitten en had haar haren weggestreken uit
haar vertrokken gezicht. Zij had haar best
gedaan zich te beheersen. Vlug had ze ge
zegd «O. niets... niets... kijk me maar
niet zo aan I»
Ze was overeind gekomen, haar voorbij
gelopen en de kamer uitgegaan. Verbijsterd
en van streek was Iris verder de kamer bin
nengekomen. Haar ogen werden op wonder
lijke manier naar de schrijftafel getrokken...
ontwaarden toen haar eigen naam. die in
haar zusters handschrift op het papier
stond. Had Rozemarijn dan aan haar zitten
schrijven
Ze trad naderbij en had op het velletje
blauw schrijfpapier de aanvang van een
brief gelezen, in dat merkwaardig onregel
matige handschrift, dat ditmaal nog onregel
matiger was geweest dan anders, vanwege
de haast en gejaagdheid, waarmede de pen
was gehanteerd.
uLiefsU Iris,
Het is eigenlijk niet nodig een testa
ment te maken, omdat mijn geld toch
in elk geval aan jou komt. Maar ik
wou graag enkele dingen aan bepaalde
mensen vermaken.
Aan George de juwelen, die hij me
heeft gegeven en het mandje van émail,
dat we samen hebban gekocht in onze
verlovingstijd.
Aan Gloria King mijn platina sigaret-'
tenkoker.
Aan Maisie mijn Chinees porseleinen
paard, dat ze altijd zo mooi heeft...»
Verder was zij niet gekomen. Een grillige
pennekras bewees, dat Rozemarijn hier haar
pen had weggeworpen en in snikken was
uitgebarsten.
Iris stond letterlijk als aan de grond ge
nageld. Wat had dit te betekenen Roze
marijn ging toch niet dood Ze was pas
erg ziek geweest, maar nu toch aan de be
terhand Ze was alleen nog zo zwak en
voelde zich bepaald dood-op.
Iris liet andermaal haar blik over het
handschrift gaan. Deze keer schrok ze het
meest van de woorden «omdat mijn geld
toch in elk geval aan jou komt».
Dit was de eerste maal, dat zij enig ver
moeden had gekregen van Oom Pauls tes
tament. Van kindsbeen af had ze geweten,
dat Rozemarijn al het geld van Oom Paul
geerfd had, terwijl ze zelf tamelijk onbemid
deld zou zijn. Maar tot op dat ogenblik had
ze zich nooit afgevraagd, wat er na Roze-
marijns dood met het geld zou gebeuren.
Wanneer men het haar zou hebben ge
vraagd, zou ze gezegd hebben, dat het
waarschijnlijk naar George zou gaan, omdat
die met haar getrouwd was, maar ze zou
het eenvoudig onzinnig hebben gevonden te
veronderstellen, dat Rozemarijn eerder zou
overlijden dan George I
Nadruk verboden. vervolgt
