van OPENSCHOQLDAG auto's en mensen Bruisende drank De stad en het arrondissement Aalst in 1830 Zaterdag 27 mei 1967 DE RIJMTECHNISCHE SCHOOL TE AALST IN DE SCHIJNWERPER "Open Schooldag,, op 27 mei 1967 en TENTOONSTELLING Agatha Christie (3) Een Brusselaar die zich voor zaken naar Aalst begaf en een kokarde droeg, kreeg het daar op 6 september aan de stok met po- litiekommissaris Willems. Deze wilde de ko karde afrukken, maar de Brusselaar wist dat, onder de toejuichingen van de toege lopen toeschouwers, te beletten. «Heureu- sement que cette scène a eu lieu a midi, une heure plutót c'en eut été fait du bon ordre qui règne encore dans la ville, car l'exasperation va en croissant et cela par l'imprudence de quelques stupides va Ma- nistes qu'on saura bientót ramener a la raison; car tous les Alostois non influencé du ministère veut joindre tous ses efforts aux Bruxellois pour la cause sacrée de la liberté, Ie soir même et pour mieux montrer combien on est Beige dans Alost, tous les habitants ont arboyé a la fois nos cocardes tricolores.» (Courrier des Pays-Bays, 7 sep tember 1830). Maar dadelijk moesten al de inwoners de Brabantse kleuren intrekken. De verbittering was derhalve groot. Te Aalst en te Ninove waren de regenten algemeen er voor gewonnen het Noorden en het Zuiden te scheiden. Te Geraardsbergen maakten de gebeurte nissen die zich te Brussel voordeden grote indruk. Men juichte de pogingen toe om de vrijheden van Belgie te beschermen. Een afgevaardigde heeft zich vervolgens bij de regentie begeven, opdat ook zij een adres zou indien bij de koning tot scheiding van Noord en Zuid. 's Anderendaags echter liet de burgemeester weten dat de regentie het adres afkeurde. Dit besluit heeft de inwoners van Geraardsbergen verbitterd en veront waardigd. Het verzoekschrift werd openbaar gemaakt en was welhaast door 157 der bij zonderste bewoners der stad, w.o. 6 leden der regentie en de eerste schepen, onder tekend. Het adres werd aan zijne majesteit gezonden. Enige burgers van Aalst namen zich voor de grenspaal, die te Boeckhout de scheiding tussen Brabant en Vlaanderen afbakent, weg te nemen om die aan de andere zijde van de stad te plaatsen en aldus hun gehechtheid aan Brabant en aan de zaak der Brusselaars te laten uitschijnen. In de nacht van 12 september kwamen troepen aan en werden de inwoners van de stad verzocht samen met hen de dienst te verzekeren. Dit werd geweigerd. De solda ten werden bij de burgers ingekwartierd, terwijl het plaatselijk garnizoen (allemaal Belgen) in de kazerne geconsigneerd bleef. De notabelen der stad verzonden diezelfde dag een schrijven naar het hoofdkwartier, houdende goedkeuring van de wens tot scheiding tussen Noord en Zuid. De troepen, die de stad kwamen bezetten, bestonden uit 1200 infanteristen (meest al len Hollanders) en 300 huzaren. Gedurende de nacht van 13 op 14 september ontstond er hooplopende ruzie tussen Belgische en Hollandse soldaten. Dertien huzaren verlie ten het schadron en riepen Leve de Bel gen I Leve de Brusselaars I 's Anderendaags rukten 700 Hollandse infanteristen naar de markt, maar de burgers bleven «Vive la liberté» roepen. Tachtig huzaren werden naar Erembodegem gezonden om er een uit barsting te remmen. De Belgische soldaten verklaarden dat ze weigerden tegen Brussel op te rukken en vroegen niet beter dan hun wapens te mogen neerleggen. Op 14 september kwam een vermoeid uitziend detachement huzaren uit Aalst te Geraardsbergen aan. Ze werden uitgefloten, gaven een boodschap af op het stadhuis, nestelden zich in het Hotel de la Cloche, grendelden de deuren, verbleven er een uur en verlieten daarop de stad. Intussen betoonde de prins van Saksen- Weimar zich zeer vriendschappelijk tegen over de Belgische militairen, terwij. de re- gentschapsraad van ae stad zich zeer on welwillend tegenover de burgerwacht en de onafhankelijke burgers aanstelde Op 19 september wordt Aalst ontruimd en laat de «Commission de süreté publique» volgende nota te Brussel bezorgen Evacuation d'Alost La commission de süreté publique de la ville d'Alost, au gouvernement provisoire a Bruxelles, A l'honneur de vous annoncer qu'hier, vers la brune, sont arrivées, en cette viile, les troupes d'infanterie et cavalerie, sta- tionnées a Assche, ce qui a causé la plus vive sensation, et de laqueile est résultée une lègère fusillade entre les bourgeois et la troupe, non obstant et par l'effet d'un pur hasard, il n'y a eu que de légères bles sures. Ce matin, a sept heures, les dites troupes, ainsi que les détenus de la prison militaire, ont évacué notre ville, se dirigeant vers Gand. Après ce joyeux évenement pour notre ville, nous nous empressons au nom de tous les habitants, a dépêchter vers vous deux officiers de la garde bourgeoise, pour vous exprimer nos sentiments et notre patriotis me. Nous avons l'honneur d'être avec la plus parfaite considération. La commandant, Sauleneert; van Beloo, cap., J. De Wolf, cap., Henri-Gabriel Van der Gucht, cap. 3e section, R. Deschaep- drijver-Moens, cap. 2e section, E. Biebuyck, cap. 1e section. Alost, ce 30 septembre 1830. Op 4 oktober ontruimden de Hollanders met pak en zak de citadel van Dendermon- de, toen gemeld werd dat 300 Aalstenaars in aantocht waren om hen tot overgave te nopen. Zij namen vier kanonnen mee. maar lieten veel geschut ter plaatse. Er is heel wat heengegaan sedert in 1955 de R.T.S. werd opgericht. Na heel wat ver huis van het ene ingehuurd gebouw naar het andere, werd dit schooljaar de eerste schijf van de nieuwbouw, gelegen in de Welvaart straat, 80. betrokken. Jong en dynamisch heeft de R.T.S. zich in die korte tijdspanne een goede faam we ten te verwerven. Dit dank zij de toewijding en kunde der directie en personeelsleden, doch ook mede aan de degelijke opvoedings methoden, de modernste uitrusting. Het volstaat even de lokalen te doorlopen om er van overtuigd te zijn dat de jongeren, waar werkelijk enig pit in zit, het op de R.T.S. ver kunnen brengen de studenten hebben een rijke keuze metaalbewerking, schrijnwerkerij, meubelmaken, elektriciteit, elektronica, openbare werken, antomekaniek en scheikunde. Ze kunnen er een vorming krijgen gaande van de beroepsopleiding (A4) over technische opleiding (A3 en A2) tot en met technisch ingenieur (A1). Ook in de avondlessen is er rijke keus te over benevens dezelfde specialiteiten als de dag- lessen heeft men rog plastiekbewerking, matrijzenmaken, technisch tekenen, schoen makerij. De bezoekers wacht een aangename en leerrijke kennismaking en ze zullen tal van nieuwigheden zien. Al onze leermiddelen worden uitgestald. De leerlingen stellen met rechtmatige fier heid hun afgewerkte stukken en tekeningen tentoon. Alle ateliers en laboratoria zijn in volle werking. Dit is echter nog niet alles er is nog voorzien een tentoonstelling ingericht door de Dienst der Bijschoolse Aktiviteiten van het Ministerie van Nationale Opvoeding over «Schrift en Kunst», een boekenbeurs van technische werken, demonstraties in lastech niek, filmvoorstellingen en 's namiddags ook sportwedstrijden. De leden van het onderwijzend personeel zullen ter beschikking staan om alle ge- viaagde uitleg te verschaffen. 27 mei wordt een hoogdag in het bestaan van de R.T.S., een der belangrijkste kom- plexen tot technische- en beroepsopleiding. Van 10 tot 13 uur en van 14 tot 18 uur zullen de poorten wagenwijd open staan voor ALLE vrienden en belanghebbenden. Leraars en leerlingen zullen er volop aan het werk zijn en zij verwachten U. wordt voortgezet. Ook voor U staan alle deuren open op de van de RIJKSTECHNISCHE SCHOOL in het nieuw gebouwencomplex Welvaartstraat, 80, AALST. (ook toegankelijk langs de Boudewijnlaan). van 10 u. tot 13 u. en van 14 u. tot 18 u. DAG- en AVONDLESSEN Metaal - elektriciteit - elektronica - scheikunde - hout - openbare wer ken - lassen - plastiekbewerking - matrijzenmaken - schoenmakerij - technisch tekenen - automechanica Een ganse waaier van mogelijkheden op elk niveau. TUSSENGAS !S OVERBODIG Tussengas is een gebruik van bestuurders die vroeger een wagen met een niet gesin- croniseerde versnellingsbak hadden. Als men van een hogere naar een lagere versnelling schakelde, bv. van 3e naar 2e, liet men de versnellingspook even in nulstand. Men kop pelde in en gaf gas. Daarna ontkoppelde men weer en schakeide een lagere versnel ling in. Sommige autobestuurders twijfelen soms nog of men ook bij gesincroniseerde ver snellingsbakken (zoals bijna iedere perso nenauto er een heeft) nog tussengas moet geven. Dit is totaal overbodig. Daarbij komt r.og, dat het duur is. Inderdaad, telkens men het gaspedaal intrapt, spuit de acceleratie- pomp van de carburator een extra hoeveel heid benzine in de motor. Wie die gewoonte nog heeft, moet ze zo vlug mogelijk afleren want hij kan de levensduur van de motor en van de versnellingsbak van zijn wagen merkelijk verhogen. EERST DE SERVICE, DAN... Drie gangsters overvielen een benzinesta tion in de buurt van New York en knevelden de eigenaar. Ze namen het geld uit de kassa van het servicestation, maar vonden slechts een 1500 fr. Daarom bedienden ze gedu rende twee uren het bezinestation, om met een slordige 28.000 fr. buit weg te rijden. ZELFMOORD IN AUTO Een onrustbarend thema houdt de Ame rikaanse politie sinds geruime tijd bezig. Het politieverslag vermeldde bij een reeks dode lijke ongevallen steeds goed zicht, helder weer, droge weg, rechte baan. geen rem sporen. Als reden voor die ongevallen werd onaandachtig rijden opgegeven. Of was het zelfmoord Politie en verkeersexperten denken dat zelfmoord aan de basis ligt van een groot aantal dodelijke verkeersongevallen. Ze ra men dat bij de 52.000 mensen die jaarlijks in Amerika op de autowegen sterven, er 1 tot 10 t.h. zelfmoordenaars zijn. Zekerheid heeft men niet omdat zelfmoordenaars geen getuigenissen meer kunnen afleggen. Merk waardig is nochtans dat in de laatste tien jaar het aantal auto-ongelukken met 32 t.h. is vermeerderd en het in botsing komen met stilstaande voorwerpen, zoals bomen, brug gen en muren, met 52 t.h. is gestegen. Een politieofficier verklaarde In veel ge vallen zijn we zeker dat het zelfmoord was, maar de bewijzen ontbraken ons.» Aan die verklaring zijn vooral de verzeke ringsmaatschappijen geïnteresseerd, want bij een dodelijk ongeval moeten ze nl. de dubbele som van de levensverzekering uit betalen. Het is een griezelige vaststelling, maar die in de Verenigde Staten meer en meer aandacht vraagt. E.V.D.B. «Nee, nee, die niet. Maar echte vijanden, oedoel ik. Was er niemand onder haar ken nissen, die je zo zou kunnen noemen Iris' open blik scheen hem wat in verle genheid te brengen. Hij kreeg een kleur en hakkelde. «Het klinkt gek, dat weet ik wel. Melodramatisch, maar ik dacht er bij mezelf over na.» Enkele dagen later was hij over de Far- raday's begonnen. Had Rozemarijn die dik wijls ontmoet Iris aarzelde even. «Ik weet het heus niet, George.» «Heeft ze het er nooit over gehad «Neen, niet dat ik weet.» «Gingen ze vertrouwelijk met elkaar om?» «Rozemarijn stelde veel belang in de po litiek, zoals jc weet.» «Dat is zo. Toen had ze de Farraday's in Zwitserland ontmoet. Voor die tijd kon het haar eigenlijk geen snars schelen.» «Ik geloof dat Stephen Farraday haar belangstelling daarvoor had gewekt. Hij leende haar altijd brochures en zo.» «Wat dacht Sandra Farraday er van «Waarvan «Dat haar man Rozemarijn die brochures leende Weinig op haar gemak had Iris toen ge antwoord «Weet il» dat George zeide «Zij is een erg gesloten type. Lijkt me zo koud als een kikker. Maar ze zeggen, dat ze dol is op Farraday. Net een type om zijn vriendschap met andere vrouwen kwalijk te nemen.» «Ja, misschien wel.» «Konden Rozemarijn en zij met elkaar opschieten «Niet zo erg, geloof ik. Rozemarijn kon wel eens spottend over haar praten. Ze zei Als je haar een prik geeft, loopt het zaagsel bij haar uit.» George liet een grommend geluid horen. Toen vroeg hij «Ontmoet je Anthony Brow ne nog zo vaak «O ja, vrij veel.» Iris' stem had koel ge klonken en George had zijn waarschuwing toen niet herhaald. Integendeel, hij deed be langstellend. «Heeft heel wat van de wereld gezien. Hij moet een verbazend interessant leven hebben. Vertelt hij je er wel eens over «Niet veel. Hij heeft ontzettend veel ge reisd.» «Voor zaken, waarschijnlijk Wat voor zaken «Heb ik geen idee van.» «Heeft iets met de wapenindustrie te ma ken, geloof ik.» «Dat heeft hij me nooit verteld.» «Nu, je hoeft hem ook niet te zeggen, dat ik er naar gevraagd heb. Ik dacht zo maar. Vorige herfst zat hij altijd bij Dews- bury, de directeur van de United Arms Ltd... Rozemarijn ontmoette hem toen ook vrij veel, is het niet «Maar ze kende hem nog niet lang...» ging George verder, «hij was min of meer een toevallige kennis van haar. Hij ging al tijd met haar dansen, hé «Ja.» «Het verwonderde me, eerlijk gezegd, een beetje, dat ze hem toen ook op haar verjaarsfeestje wilde hebben. Ik had nooit geweten, dat ze hem zo goed kende.» Rustig gaf Iris te kennen «Hij danst ver bazend goed.» «Ja, ja... dat is waar.» Zonder het te willen, zag Iris weer een stukje van die avond voor zich. De ronde tafel in het Luxembourg, het gedempte licht en de bloemen. Het strijkje met zijn nadruk kelijk gesyncopeerd rhythme. De zeven gas ten om de ronde tafel Anthony Browne, Rozemarijn, Stephen Farraday. Ruth Les sing, George en aan zijn linkerhand mrs. Alexandra Farraday, met haar blonde, glad de haren, licht gewelfde neusvleugels en dui delijke. arrogante stem en daarnaast zijzelf. Het was een vrolijk etentje geweest. Maar toen halverwege Rozemarijn... Nee, nee. liever niet weer aan denken. Beter kon ze er aan denken, dat Tony toen naast haar had gezeten, dat was de eerste keer ge weest, dat zij hem had ontmoet, Tony... Met een schok kwam ze weer tot zichzelf. George vroeg haar wat. «Gek dat hij daarna VERMEERDER UW MOGELIJK HEDEN MET EEN EVEREST JENNINGS machanisch of elektrisch model kies het model „naar maat' dat U komfort brengt en voor U nieuwe horizonten opent. Op aanvraag gratis een E J kataloog of demonstratie bij U thuis. Grote keus in ome tentoonstellingszalen. PAUL LOUIS n.v. "tKTSwME zo gauw verdwenen is. Weet jij ook, waar heen hij toen is gegaan Op onbestemde toon zei ze «O. Ceylon, geloof ik, of India.» «Hij sprak er helemaal niet over, die avond Iets feller antwoordde Iris «Waarom zou hij ook Maar moeten we het nu bepaald over die avond hebben Er trok een blos over zijn gezicht «Nee, nee, natuurlijk niet. Neem me niet kwalijk, kindje. Tussen haakjes, vraag die Browne eens of hij een keer komt eten, wil je Ik zou hem graag weer eens ontmoeten.» Dat vond iris heel prettig. George was niet meer zo argwanend. Haar uitnodiging werd aangenomen, maar op het allerlaatste ogenblik moest hij afbellen, omdat hij on verwacht voor zaken naar het Noorden ver trok. Op een dag, aan het eind van juli, ver raste George zowel Lucilla als Iris met de mededeling dat hij een huis had gekocht, buiten Londen. «Een huis gekocht vroeg Iris verwon derd. «Maar ik dacht, dat wij dat huis in Goring voor twee maanden zouden huren 1 «Prettiger iets van jezelf te hebben, vind je ook niet gaf George te kennen. «Je kunt dan met de week-einden het nele jaar door naar buiten, als je wilt.» «Waar ligt het Aan de rivier «Dat niet. Neen, zelfs helemaal niet Het ligt in Sussex, Marlingham. Het heet Little Priors. Ongeveer 6 ha, een klein huis, 18e- eeuws.» «Je wilt toch niet zeggen, dat je het ge kocht hebt, zonder dat je het tevoren hebt gezien «Het was een bijzonder koopje. Bij toeval ben ik er aan gekomen.» Mevrouw Drake gaf als haar mening te kennen, dat er wel een boel aan zou moeten worden opgeknapt. «O, dat komt best in orde. Daar is Ruth al aan bezig.» Zij hoorden de naam van Ruth Lessing de alleszins bekwame secretaresse van George, in eerbiedige stilte aan. Ruth was nu eenmaal een onmisbare factor. Ze hoor de bijna tot hun gezin. Zij zag er altijd heel knap uit in haar stemmig zwart en wit en zij paarde grote bekwaamheden aan tact Rozemarijn placht vaak te zeggen «Laat Ruth dat maar opknappen. Dat kan ze uit stekend. Laat dat maar aan haar over.» Miss Lessing wist inderdaad voor alles een oplossing te vinden. George's kantoor draaide geheel om haar. George was ook zeer aan haar gehecht en had een grote steun aan haar. Het leek wei alsof ze zelf nooit ergens behoefte aan had en er geen persoonlijke wensen op na hield. Nadruk verboden. vervolgt

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Gazet van Aalst | 1967 | | pagina 2