Bruisende
drank
Van Langenhovestraat
t
Uitgifte van 2 staatsleningen
GROTE AALSTENAARS
Clement MISSANTE
Marie Elise SIENART
Kansen verhogen...
Ki
volgens twee verschillende formules
LENING 1967-1972-
1978, 2e reeks
7 o/o LENING
1967-1982, 2e reeks
INSCHRIJVING op beide leningen
van donderdag 15 juni tot dinsdag 4 juli 1967
Agatha Christie
GEVRAAGD
Commissie van openbare onderstand - Aalst
Men verzoekt ons het overlijden te melden van
DE HEER
echtgenoot van Mevrouw
Ontvanger A der directe belastingen te Aalst Ie Kantoor
geboren te Lessen op 10 februari 1905 en schielijk overleden te Lokeren op 22 juni 1967
De plechtige uitvaartmis, waartoe Ued. beleefd wordt uitgenodigd, zal plaats heb
ben in de dekenale kerk van Sint Martinus te Aalst op MAANDAG 26 JUNI 1967 te
10 uur.
Rouwhuis Parklaan 197, Aalst.
Mochten wij U, vriend of kennis van de overledene, vergeten hebben, wil dan dit bericht
als een persoonlijke kennisgeving aanvaarden.
Deze straat werd aldus genoemd naar
Alexander Van Langenhove, burgemeester
van Aalst van 1866 tot aan zijn dood, 1871.
Zijn portret siert de eretrap van het stad
huis.
Het geslacht Van Langenhove ontmoeten
wij reeds gedurende de 16e eeuw in de ge
schiedenis van Dendermonde; in de kerk
van O. L. Vrouw aldaar blijven nog herin
neringen bewaard aan deze vooraanstaande
familie.
Hoe ze dan in Aalst terecht kwam
In 1731 werd Jan Dominique Van Langen
hove aangesteld tot hoogbaljuw van de ba
ron van Schoorisse en tevens tot afgevaar
digde van Aalst, Geraardsbergen en het land
van Aalst. Veertig jaar later zou hij een
patricierswoonst aankopen in de Kapelie-
straat, hotel nu ingenomen door de Recht
bank van Koophandel. Het zou van 1771 tot
18z4 bewoond blijven door zeven opeenvol
gende generaties Van Langenhove opval
lend is het wel dat de kontinuiteit telkens
dour slechts één mannelijke afstammeling
kon worden in stand gehouden.
Jean-Christiaan (Dendermonde 1736 -
Aalst 1806), 2e generatie, was licentiaat
in de rechten, advokaat bij de Raad van
Vlaanderen, schepen te Aalst en lid van den
«Breeden raad» samengesteld uit edelen en
■aotabelen. Hij was het die in 1782 het aan
palende huis aankocht waarin de hertog de
Berry zou verblijven gedurende de «Hon
derd dagen» van Napoleon.
Jan-Baptist (Moorsel 1765 - Aalst 1852),
3e generatie, was burgemeester van Den
derleeuw en Erembodegem, tevens raadslid
te Aalst. Door huwelijk werd de familienaam
voortaan Van Langenhove-de Bovekercke.
Louis-Vingent (Aalst 1787 - 1857) stich
ter van de bank «C. en Al. Van Langenhove»
was een gekend organist.
Alexander-André (Aalst 1823 - 1871), 5e
generatie, werd vermeld bij het begin. Al
hoewel de meerderheid van de raad katoliek
was, werd hij, gematigd liberaal, aangesteld
tot burgemeester.
L.ouis-Antoon (Aalst 1848 - Brussel 1914
en te Aalst begraven) was de grote zaken
man van de familie.
Hij nam het bestuur over van de garent-
wijnderij (Fil. du Canal), gestitht door zijn
grootvader, J.B. Jelie. Door versmelting
met andere textielfabrieken werd hij afge
vaardigde-beheerder van de N.V. Filatures
et Filteries Réunies (FFR). Toen de firma
De Naeyer te Willebroek in moeilijkheden
verkeerde, wist hij, als voorzitter van de
beheerraad, deze zaak vlot te brengen.
Deze man van de groot-industrie bezat
tevens een sterk sociaal gevoel hij liet
werkmanswoningen bouwen «De Blok van
Borreman». Ook een kinderkrib en kleuter
tuin werden opgericht; hij was de eerste die
de werkuren verminderde en de lonen ver
hoogde, zelfs genoot het personeel toen
reeds van een deelneming in de winst (De
Volksgazet, liberaal weekblad 17 mei 1914)
Hij zou het stamhuis verlaten in 1894
en het twee jaar later verkopen om er de
Rechtbank van Koophandel te laten onder
brengen.
Alexander-Jan-Baptist (Aalst 1882 - Brus
sel 1964), 7e generatie, was burgerlijk
mijningenieur. Alhoewel hij reeds op 12-ja-
rige leeftijd zijn geboortehuis verlaten had,
bleef hij er ten zeerste aan gehecht van
zijn hand verscheen in luxe-uitgave (50
exemplaren) «Une ancienne demeure alos-
toise et son histoire», een met liefde ge
schreven werk waaraan wij de meeste bij
zonderheden hebben ontleend. Ook slaagde
hij er in het hotel en zijn binnenhof met de
bilababoom te laten klasseren bij koninklijk
besluit van 21 september 1962.
Aalst mag zich gelukkig achten een mooie
barokbouw te bezitten, vrome herinnering
aan een geslacht bij wie de glans van het
blazoen een weerspiegeling is van de adel
van het gemoed.
F.C.
m WiiT' i'TIVSilTaEiifiMBBMBlBMaMMWBnMi
Nu de Olympische Spelen in hun hoofd
stad worden gehouden, speuren de
Mexicanen ijverig naar mogelijkheden
om ook eens een medaille van enig be
lang te behalen. Een der Mexicaanse
officielen moest na de laatste O. S.
mistroostig vaststellen wat bronzen
medailles voor een bronskleurig volk.
Afgevaardigen van het Mexicaans 01.
Comitee hebben nu in de bergen van
de Sierra Madra een Indianenstam ont
dekt, waarvan de mannen vier uur lang
op hoge snelheid kunnen hardlopen.
Na enige gerichte training zou er voor
de Mexicanen wel brood inzitten. Het
M.O.C. is in onderhandeling getreden
met de stamoversten.
En nu maar hopen dat de Indianen
Mexico wat brons bezorgen...
Bemoedigend had Victor gezegd «Je
moest wat meer zelfvertrouwen hebben,
meisjelief. Dan zou je George om je pink
kunnen winden. Rozemarijn is niets dan een
onnozel gansje.»
«Hij heeft gelijk,» dacht Ruth, «als Roze
marijn er niet was, zou ik George naar mijn
hand kunnen zetten, hem mij ten huwelijk
laten vragen. Ik zou goed voor hem zijn. Hij
zou een goede vrouw aan mij hebben.»
Zij voelde een plotseling bij haar opko
mende woede, een golf van hartstochtelijke
wiok. Victor Drake zat haar hoogst verge
noegd aan te kijken. Hij hield ervan anderen
op een idee te brengen. Of zoals in dit ge
val, anderen aan zichzelf te openbaren...
Ja, zo was het begonnen... die toeval
lige ontmoeting met iemand die de volgende
dag naar het andere eind van de wereld zou
vertrekken. Een geheel andere Ruth was die
middag op kantoor teruggekomen. Vlak
daarop had Rozemarijn Barton opgebeld.
«Mr. Barton is juist gaan koffiedrinken.
Kan ik u helpen
«O, Ruth, graag. Die vervelende kolonel
Race heeft geseind dat hij niet tijdig genoeg
terug kan zijn voor mijn dinertje. Wil je
George vragen, wie we in zijn plaats ne
men We moeten werkelijk nog een andere
heer zien te krijgen. Er zijn vier dames...
Iris komt ook en Sandra Farraday... en wie
is de vierde ook weer, dat ben ik glad ver
geten.»
«Dat was ik, als ik me niet vergis. U was
zo vriendelijk mij ook uit te nodigen I»
«Och ja, natuurlijk. Neem me niet kwa
lijk.»
Rozemarijn lachte, 'n helder, zuiver lachje
Zij kon de plotseling opkomende blos en de
verstrakte trekken op Ruths gezicht niet op
merken.
Ze was dus op het dinertje gevraagd bij
wijze van gunst... op verzoek van George
«O, goed, jouw Ruth Lessing mag er gerust
bij zijn. Ze zal het vast prettig vinden...
kunnen trouwens best met haar voor de dag
en we hebben altijd zoveel aan haar. We
komen.» Op dat ogenblik besefte Ruth, dat
zij Rozemarijn haatte... omdat ze rijk was
en mooi en onverschillig en geen verstand
had. Geen sleurwerk op kantoor had ze...
alles kreeg ze gepresenteerd op een zilveren
blaadje. Liefde, een idolaat echtgenoot,
qeen zorgen aan haar hoofd... Akelig uit
de hoogte, vol inbeelding, mooi, luchthartig.
«Ik wou dat je dood was,» zei Ruth Les
sing zacht, toen ze de hoorn op de haak
hing. Ze schrok van haar eigen woorden.
Niets voor haar. Nooit was ze zo hartstoch
telijk, nooit fel. Altijd kalm, beheerst en
handig.
«Wat overkomt me nou vroeg ze zich
af. Ze had Rozemarijn Barton die middag
gehaat. Nu, een jaar later, haatte ze haar
nog. Later misschien zou ze Rozemarijn uit
haar gedachten kunnen zetten. Maar nu nog
niet.
Bewust liet ze haar gedachten naar die
novemberdagen terugdwalen. Hoe ze opge
wekt, met beheerste stem, aan George de
boodschap van Rozemarijn had doorgege
ven, met het voorstel, dat zij zelf thuis zou
blijven om een even getal te maken. Haastig
had George dat idee terzijde geschoven.
Hoe ze de volgende morgen verslag had uit-
«Waarom heb je mij ooit naar hem toege
stuurd Zie je niet, dat ik sedert gisteren
totaal ben veranderd Merkje niet, dat ik
nu gevaarlijk geworden ben Dat ik tot
alles in staat ben
Maar in plaats daarvan had ze volkomen
zakelijk geinformeerd «Hoe staat het met
de brief naar San Paolo Ze was weer
de bekwame secretaresse geweest.
Vijf dagen later was Rozemarijn jarig.
Een rustige dag op kantoor. Ze had een be
zoek gebracht bij haar kapper. Haar nieuwe
zwarte japon aangedaan. Een lichte make-up
smaakvol aangebracht. Het gezicht, dat
haar uit de spiegel had aangezien, was niet
het hare. Een bleek, vastberaden, verbitterd
gezicht. Victor Drake had gelijk gehad. Me
delijden kende zij niet.
Later op de avond, toen zij met openge
spalkte ogen over de tafel naar het blauwe
vertrokken gelaat van Rozemarijn Barton
had gekeken, had zij evenmin medelijden
gevoeld.
Maar nu, elf maanden later, dacht ze met
een plotseling angstgevoel aan Rozemarijn
Barton...
oooo
HOOFDSTUK III
ANTHONY BROWNE
Anthony Browne zat met gefronst voor
hoofd voor zich uit te kijken nu hij aan Ro
zemarijn Barton dacht. Verdraaid stom van
hem, zich met haar in te laten. Ofschoon
je het een man vergeven kon Ja, ze was
een betoverende schoonheid. Die avond in
het Dorchester had hij zijn ogen niet van
haar kunnen afwenden. Zo mooi als een
hoeri in Mohammeds paradijs... maar zeker
niet intelligenter I
Wat had hij het zwaar te pakken gekre
gen Het was een hele toer, iemand te vin
den, die hem met haar in kontakt kon bren
gen. Eigenlijk onvergefelijk bij zijn drukke
werk. Want hij zat heus zijn dagen niet te
verdoen in hotel Claridge.
Maar Rozemarijn Barton was een vol
doende excuus geweest om een tijdelijke
plichtsverzaking te motiveren. Hij had goed
praten, nu hij zich achteraf afvroeg, hoe hij
ooit zo stom had kunnen zijn. Gelukkig had
hij nergens spijt van behoeven te hebben.
Zodra hij met haar in gesprek was geraakt,
had zij iets van haar charme ingeboet, was
alles tot normale proporties teruggebracht.
Dit was geen liefde geweest... zelfs geen
malle verliefdheid. Een heel genoeglijke tijd
voor alle partijen, niet meer, maar ook niet
minder.
Nadruk verboden vervolgt
KONINKRIJK BELGIE MINISTERIE VAN FINANCIEN
FORMULE MET
TUSSENTIJDSE VERVALDAG
RENTE.
6,75 's jaars
vanaf 23 juni 1967;
7 's jaars
vanaf 19 september 1972.
Betaaibaar op 19 september
van de jaren 1968 tot 1978.
AFLOSSING.
Door inkoop of door uitloting.
TERUGBETALINGS
PERCENTAGES
tegen het pari, op 19 september
van de jaren 1969 tot 1977, in
geval van aflossing door uitloting;
tegen 101 op 19 september
1978.
VERVROEGDE
TERUGBETALING.
Mogelijkheid voor de houder de
terugbetaling tegen het pari te
bekomen op 19 september 1972.
UITGIFTEPRIJS.
1.000 frank per effect
frank.
van 1.000
FORMULE ZONDER
TUSSENTIJDSE VERVALDAG
RENTE.
7 °/o 's jaars
vanaf 23 juni 1967.
Betaalbaar op 6 februari
van de jaren 1968 tot 1982.
AFLOSSING.
Volgens aflossingstabel, door
inkoop of door uitloting.
TERUGBETALINGS
PERCENTAGE
tegen het pari
- op 6 februari van de jaren
1969 tot 1981, in geval van
aflossing door uitloting;
- op de eindvervaldag van 6
februari 1982.
UITGIFTEPRIJS.
995 frank per effect van 1.000
frank.
bij de inschrijving volledig te betalen
hetzij in specie,
hetzij in obligaties van de 5 lening 1957-1967 van het We
genfonds, teruggenomen tegen het pari van de nominale waar
de, aHe coupons afgeknipt.
Beide leningen zijn vertegenwoordigd door toonderobligaties van
1.000, 5.000, 10.000, 25.000 en 100.000 frank.
De coupures van 1.000 frank worden slechts als bijpassing afgeleverd.
De inschrijvingen worden zonder kosten aangenomen bij de Natio
nale Bank van Belgie, te Brussel en buiten de hoofdstad, alsmede
aan de loketten van de in Belgie gevestigde banken, financiële instel
lingen en wisselagenten.
OFFICIËLE NOTERING. De obligaties zullen officieel ter beurze
worden genoteerd.
Brussel, 8 juni 1967.
De Minister van Financien,
R. HENRION.
11
gebracht van het vertrek van de San Cristo
bal. George's opluchting en dankbaarheid.
«Dus hij is goed en wel vertrokken
«Ja, ik heb hem het geld ter hand gesteld
vlak voor de loopbrug werd ingehaald.» Ze
weifelde even en vervolgde toen «Hij wuif
de met zijn hand, toen de boot van de wal
werd gesleept en riep nog Geef George
een zoen van me en zeg hem, dat ik van
avond op zijn gezondheid zal drinken.»
«Wat een onbeschaamdheid riep Geor
ge uit. Benieuwd vroeg hij «Hoe vond je
hem, Ruth
Ze legde opzettelijk geen klank in haar
stem, toen ze antwoordde «O, net wat ik
dacht... het type van een zwakkeling
En George had niets gezien, niets ge
merkt Zij had het willen uitschreeuwen
JONG D;EN3TME!SJ£ voor nieuwe vilia voor jong huisgezin van 3 personen te
Denderhoutem.
Heel goed betaald Eigen kamer met Radio en T.V. Zakgeld Referen
ties vereist ook kunnende koken Vrij van zaterdag tot maandag.
Tel. (02)79.08.57 of (054)328.38 of zich wenden naar de Firma Hema, School
straat 8bis, Denderhoutem.
Zijn te begeven 1 PLAATS van TECHNISCH ADJUNCT
6 PLAATSEN van LABORANTE
2 PLAATSEN van KOK
Voorwaarden en inlichtingen te bekomen op het Secretariaat der C.O.O. -
Gasthuisstraat 40 Aalst, in de voormiddag, alle werkdagen, behalve de zaterdag.
De kandidaturen, met de bewijsstukken, moeten tar post aangetekend ge
stuurd worden aan de heer Voorzitter der C.O.O op voornoemd adres en ter
bestemming zijn uiterlijk op 15 juli 1967.
