CARDIJN
wist IL.
Bruisende
drank
X£2-
Nieuw
veiligheidssysteem
voor banken
Dorstige
ministers...
Sovjetgeleerden
"maken het
goed weer,,
Lezerstribune
Theophile - Camille - Louis PRAET
Julia DE SMET
Agatha Christie
JIJ'
IM
(vervolg van Ie bladz.)
Cardijn was een profeet Geen enkele
der grote vernieuwingen die hei Concilie
heeft bekrachtigd, die hij zelf niet had aan-
gevoeld, voorbereid en gelanceerd.
I Diegenen die door deze vernieuwde geest
verrast schijnen, die zich ontworteld voelen,
of tengevolge daarvan zoals zoveel geeste-
lijken in Holland, de kluts kwijt zijn, komen
mij voor alsof zij tot dan toe geleefd heb-
I ben buiten de geweldige stroming die men
sen zoals Cardijn eerder reeds hebben te-
weeggebracht. Men denke maar aan de
liturgische vernieuwing door de K.A.J., aan
c de enorme betekenis die hij heeft gegeven
e aan het laicaat.
6 Cardijn was een man die zijn tijd en de
jonge arbeiders van zijn tijd hartstochtelijk
liefhad. Niet afkeer voor wat verkeerd was,
- vijandigheid tegenover onrechtstichters,
c maar liefde voor de arbeider en voor de
J arbeid was voor hem bepalend.
i
Cardijn sprak niet over de «vervloekten»
j der aarde, maar over de reddende waarde
e van de arbeid en de sublieme betekenis
j ervan.
J Die positieve, opbouwende inzet van gans
zijn leven tekent hem tot een uitzonderlijke
figuur in de sociale beweging van zijn tijd.
c Cardijn zal voor ons die zoveel van hem
e mochten leren en ontvangen, de man zijn
i die geloofd heeft in de jeugd en in de red
dingsmogelijkheden die zij eerst en vooral
r in haar zelf moest vinden.
Cardijn was tenslotte een wereldburger.
De logica van zijn liefde tot de jonge arbei-
der van over heel de wereld, van zijn groot
se visie over de wereldgebeurtenissen,
bracht hem er toe geleidelijk van uit Belgie
de wereid-K.A.J. te stichten en vanuit de
wereld-K.A.J.. de ellende van de miljoenen
hongerlijders, verstotelingen van alle slag
te benaderen en ter hulp te snellen. Dit was
Cardijn, zoals hij aan de jonge arbeiders
in Vlaanderen en Wallonië had geleerd hun
eigen toestand na te gaan en van hun eigen
waardigheid bewust te worden, zou hij op
het einde van zijn leven die herwonnen jeugd
leren niet egoist te zijn, maar op haar beurt
de hand uit te steken naar groter ellende,
groter nood. Cardijn heeft aan honderden
een ideaal gegeven met werelddimensies.
Deze «Vlaming van Frans Van Cauwe-
laert», zoals hij zich noemde, had geen
komplexen. Zijn Vlaming-zijn heeft hem
nooit belet nationaal te denken en zijn na
tionaal gevoel was geen hinderpaal om een
wereldapostel te worden van formaat. Hier
ook geeft hij ons een wenk en een les.
Onze generatie is Cardijn zeer veel dank
verschuldigd. Dank zij hem hebben wij in
onze jeugd bezieling gekend, enthousiasme
en was onze jeugd vruchtbaar.
Ik weet met of zijn overlijden definitief
een periode van onze sociale geschiedenis
afsluit.
Zeker is het dat iedere generatie, wil
ze lukken en iets realiseren, zelfvertrouwen
nodig heeft en geloof in de waarde der be
ginselen voor dewelke zij leeft
Moge de geest van Cardijn over ons volk,
ons land, de wereld blijven waaien en blij
vende vruchten van hoop. geloof en liefde
afwerpen.
L. MOYERSOEN.
Dat een opiniepeiling heeft uitgewezen
B d#t de helft der Belgische vrouwen mini-
iol&e»^niet bepaald mooi vinden Een
van apprtciatie natuurlijk.
n %uc® blijfci^la
kontaktdozen in een keuken niet te be
schouwen zijn als een overbodige luxe.
k De studie ging uit van het feit dat elke
p dag een tiental huishoudelijke apparaten
v eenmaal of vaker worden ingeschakeld.
P
vDat de Franse jongeren de voorkeur
C geven aan een gelukkig huwelijk en
p maatschappelijk sukses. De lange haren
d doen het minder, evenmin trouwens als
h de dolle party's. Dit blijkt uit een onder-
lt zoek bij ongeveer 300.000 Franse jon-
l( geren van 15 tot 24 jaar. Nauwelijks
e 0,4 procent van de ondervraagden ver-
o klaarden dat zij beatnik waren,
a
vDat in Nederland een bond bestaat van
k gescheiden vrouwen, die ongeveer 1200
leden telt en die zich tot doel stelt de
positie van de gescheiden vrouw verbe
teren door onder meer het propageren
van een beter inzicht in de motieven van
de echtscheiding. Kan misschien leiden
tot een geringer aantal echtbreuken...
Dat statistieken hebben aangetoond dat
indien men de wijn moest verzamelen
die door de Parijzenaars op één week
tijds wordt verbruikt, men daarmee een
zwembad van 100 m. lang, 60 m. breed
en 3 m. diep zou kunnen vullen. En drin
ken maar...
Dat in de Verenigde Staten momenteel
een geweldige propaganda wordt ge
voerd voor het fietsen, zodanig zelfs dat
het de volkssport nummer 1 van de
U.S.A.-burgers is geworden. Een pien
tere fietshandelaar uit Detroit heeft in
zijn uitstalraam volgende aankondiging
geplaatst «Uw oude auto wordt bij
aankoop van een fiets graag ter beta
ling aanvaard»...
- Dat na een slechte Hamlet-opvoering in
Londen de «Times» volgende kritiek uit
bracht «Sinds jaren betwisten de ken
ners het feit wie de werkelijke auteur
van H'amlet is, Shakespeare of Bacon.
Wij zijn nu bij machte een def'ni.ef
antwoord te geven op die vraag mer
opent de graven van beide mannen, d°-
gene die zich gisteravond in zijn graf
heeft omgekeerd, is de auteur»
- Dat de Arabieren de bulten van een
kameel als een lekkernij beschouwen
Deze worden gebakken of gestoofd en
zouden de smaak hebben van... runder
lapjes. Wij hebben het nooit geproefd...
Dat een geleerd man eens gezegd hooft
dat vele mensen denken dat het iets ver
dienstelijks is een geringe dunk te heb
ben van zichzelf, maar dat zulks inte
gendeel de armzaligste vorm van hoog
moed is
Een Britse firma heeft een nieuw veilig
heidssysteem voor banken en andere grote
instellingen ontwikkeld. Het bestaat uit een
zender ter grootte van een pakje sigaretten,
meegedragen door de bedienden of nacht
wakers van de zaak, en een ontvanger, af
gesteld op gekodeerde signalen van de zen
dertjes. Iedere zender heeft zijn eigen sig
naal; op een ander signaal reageert de ont
vanger niet.
Wanneer het signaal is gegeven worden
automatisch allerlei veiligheidsmaatregelen,
zoals het in werking stellen van de alarm
installatie en het waarschuwen van de poli
tie, getroffen. De batterij van de zender
gaat bij normaal gebruik één jaar mee.
Echt iets om de mannen van U.N.C.L.E.
jaloers te maken...
Met de politieke koerswijziging in Grie
kenland is er veel veranderd. Zo heeft de
Griekse premier Kollias bevel gegeven on
middellijk een onderzoek in te stellen over
het krediet van 150.000 drachmen (circa
250.000 B.F.) waarover de ministers be
schikken voor., verfrissingskosten.
De nieuwe regering oordeelt inderdaad
dat dit bedrag toch wat overdreven is om
de koffie en de limonade van de ambtenaren
en hun bezoekers te betalen. Zij zullen dus
voortaan met een kopje of glaasje minder
moeten tevreden zijn I
Russische geleerden hebben raketten an
luchtafweergranaten gebruikt om warmer
weer te veroorzaken en te voorkomen dat
de oogst door hagel wordt beschadigd. Dit
heeft de Sovjet-weerkundige E K. Fedorov
in een rapport aan het meteorologisch we-
reldkongres in Geneve meedegedeeld.
Hij acht het heel goed uitvoerbaar, over
een gebied van tienduizenden vierkunte km.
Wolken te verdrijven. Op een hoogte van
verscheidene kilometers werden chem.calien
in de wolken verspreid door raketten en
granaten. De wolken braken daardoor en
bleven enige tijd verspreid, aldus döze ge
leerde. Bij een bepaalde proef werd de
temperatuur over een groot gebied acht gra
den hoger. Andere proeven, in een periode
van vier jaar genomen, leidden er toe dat
de door hagel veroorzaakte schade in de
behandelde gebieden drie tot vijf maal klei
ner was dan in onbeschermde gebieden.
AALSTERS STADSPARK
Geachte redaktie.
Ik las onlangs in «De Toerist» dat het
park van Aalst zo goed onderhouden wordt.
Dat is kwestie van appreciatie. Ik zou de
kwotering «tamelijk goed» geven. Of getuigt
het soms van zo bijzondere zorg dat sinds
jaar en dag enorme hopen aarde en puin
twee van de schilderachtigste wandelpaden
versperren Het ziet er niet naar uit dat
iemand zich daar ooit nog om zal bekom
meren.
Is het onderhoud tamelijk goed, dan
vraagt men zich toch werkelijk af of er toe-
zichters zijn en zo ja wat hun rol is. «Ver
boden te fietsen», «Gelieve de honden te
leiden», «Niet op de grasperken lopen» en
dergelijke, zijn natuurlijk maar voor wat
men in Aalst noemt «de goei gewilligen».
Afsluitingen worden vernield, banken uit
gerukt en wat weet ik al. Als de dames en
heren vissers... en kampeerders (ja, ja,
met tafeltjes en stoelen en pick-nick en
alles wat er bij behoort) het terrein ver
laten, dan rollen ze helaas hun matten met
op, maar laten die onder vorm van tientallen
opengevouwen kranten en andere rommel
op de oevers van de vijvers liggen.
Ik was vorige week vrijdag dan ook aan
genaam verrast te zien dat enkele kindoren
heel wat van die papieren kwamen ophalen,
in de mening dat zij alvast een belofte voor
de toekomst waren... Maar mijn bewonde
ring was van korte duur, want weldra laai
den op vier of vijf plaatsen vreugdevuren
op
Een kleine loslopende keffer viel een fiet
sende parkwachter aan, zodat deze bijna
zijn evenwicht verloor... Kommentaar van
deze man tot de eigenaar van de nond
«Zo zou hij er nog onder lopen»...
R.W.
Hij kende zijn dochter maar al te goed.
Haar rustige manier van doen maskeerde
een onverzettelijke wil. Als ze de jongen
hebben wilde, was er verder geen land met
haar te bezeilen. «De jongen heeft een goe
de carrière voor zich. Met een kruiwagen
zal hij het ver brengen. Wat fris bloed kan
zeker geen kwaad. Hij lijkt me overigens
een heel geschikte knaap.»
Lady Kidderminster had zich natuurlijk
wel een betere partij gedroomd. Diana, die
gewiekste, was met de jonge hertog van
Harwich getrouwd... «het» huwelijk van het
seizoen. Sandra was zo verlegen... en, och,
als het jongmens een toekomst had...
Aldus nam Alexandra Catherine Hayle
de jonge Stephen Farraday tot wettig echt
genoot. Het was een huwelijk in grote stijl
geweest, wit satijn en Brusselse kant, zes
bruidsmeisjes, twee strooiers en de rest na
venant. Hun huwelijksreis ging naar Italië
en zij vestigden zich in een aardig klein huis
in Westminster. Toen kort daarop Sandra's
peettante kwam te overlijden, erfde Sandra
van haar een verrukkelijk buitenhuis in
Queen-Anne-stijl.
Stephen maakte een goed figuur in het
Parlement, met Sandra's hulp, die de aspi
raties van haar man met hart en ziel steun
de, en nooit vergeefs op de invloedrijke re
laties van de Kidderminsters een beroep
deed. Wanneer hij haar aan tafel aankeek,
dacht hij vaak, wat een volmaakte steun en
goede kameraad zij voor hem was. Precies
zoals hij zich dat altijd had voorgesteld.
Ja, Stephen kon tevreden zijn. Hij was pas
twee-en-dertig en zijn leven was zonder twij
fel geslaagd. En in die triomfantelijke stem
ming was hij met haar een paar weken in
St. Moritz geweest, waar hij in de hall van
het hotel Rozemarijn Barton had zien bin
nenkomen.
Wat er op idat ogenblik precies met hem
was gebeurd, had hij nooit begrepen. Als
door een soort romantische wraakneming
werden de woorden, die hij tot zijn eigen
vrouw had gesproken, nu bewaarheid. Op
het eerste gezicht raakte hij verliefd. Hals
overkop, tot over zijn oren, stapelgek ver
liefd. Het was de wanhopige kalverliefde,
die hij in zijn jonge jaren was misgelopen.
Hij had zich nooit voor een hartstochte
lijk man gehouden. Als men hem gevraagd
had, of hij van zijn vrouw hield, zou hij
hebben geantwoord «Maar natuurlijk
hoewel hij wist, dat hij haar nooit zou heb
ben getrouwd als ze, laat ons zeggen, de
dochter van een onbemiddelde predikant
was geweest. Hij was op haar gesteld, hij
bewonderde haar en voelde zich oprecht
verplicht jegens haar voor al hetgeen haar
maatschappelijke positie hem geschonken
had.
Dat hij mal verliefd kon worden, met alle
overgave en ellende van een groen kereltje,
was een openbaring voor hem. Hij kon aan
Men verzoekt ons het overlijden te melden van
echtgenoot van Dame
Kunstschilder
Oudstrijder, Oorlogsverminkte 1914-18
Voorzitter N.V.I. Aalst
Ere-voorzitter van de gewapende weerstand, groep Fidelio (sektor Aalst)
Vuurkruiser
Ridder in de Leopoldsorde met Zwaarden
Ridder in de Kroonorde met Zwaarden
Ridder in de Leopold II orde met Zwaarden
Militair Ereteken 2e klas met palm voor kwetsuren
Oorlogskruis met drie palmen
Medaille van de IJzer
De Medaille van Oorlogsvrijwilliger
Overwinningsmedaille 1914-18
Herinneringsmedaille 1914-18
King's Medal for Courage
Medaille van de Weerstand 1940-45
Herinneringsmedaille 1940-45
Erkentelijkheidsmedaille N.V.I.
Kruis dor Veteranen van Koning Albert
Herinneringsmedaille Albert I
geboren te Aalst op 11 mei 1889 en aldaar godvruchtig overleden op 27 juli 1967.
gesterkt door de Sakramenten der zieken en de Pauselijke Zegen «In Articulo Mortis»
De plechtige Lijkdienst, gevolgd door de bijzetting in de familiekelder, waartoe
U beleefd wordt uitgenodigd, zal plaats hebben in de parochiale kerk van Sint Jozef te
Aalst op MAANDAG 31 JULI 1967 te 10 u. 30.
Begroeting aan de kerk te 10 u
Rouwhuis Schoolstraat, 22.
Mochten wij U, vriend of kennis van de overledene, vergeten hebben, wil dan dit bericht
als een persoonlijke kennisgeving aanvaarden.
Begraf. Strens, Aalst
«fee
Dr.
Dr.
Mee
Or.
Mee
Or.
Mee
Or.
Mee
)r.
Mee
Dr.
Nee
Dr.
Dr.
Nee
Or.
La!
JOVI
Nationaal Verbond
der Mil. Oorlogsinvaliden
1914-18 1940-45
Afdeling Aalst
Het is met diepe droefheid, dat wij U het afsterven melden van onze voorzitter £R|
THEOPHILE - CAMiLLE - LOUIS PRAET "E
foc
Oudstrijder, Oorlogsverminkte 1914-18 Voorzitter N.V.I. Aalst |flr.
Het zou ons zeer aangenaam zijn aanwezig te zijn om een laatste hulde te bren- 0
gen aan onze diepbetreurde voorzitter
Het Bestuur N.V.I.
ontwaken.
Dit kwam vrij plotseling. Zoals een tremPAi
opeens uit een tunnel het daglicht binnen-Mtf
rolt. Plotseling was hij weer de voorzichtige^''-
Stephen geworden, die vond, dat het welDfl''
eens gevaarlijk kon zijn, als zij zich zo vaak
in elkanders gezelschap vertoonden. Ver
draaid, wat hadden zij zich toch roekeloos
gedragen I Als Sandra daar eens achter
kwam... I Aan de ontbijttafel wierp hij haar
tersluiks een blik toe. De hemel zij dank,
ze had niet het minste vermoeden. Toch
waren zijn uitvluchten de laatste tijd wel
wat erg doorzichtig geweest. Er zouden
vrouwen genoeg zijn, die argwaan zouden
hebben gekregen... Wat een geluk, dat San
dra niet achterdochtig van aard was I
Plotseling moest hij aan golflinks denken,
de zon op het gras en de frisse wind door^
zijn haren... Rondsjouwen fnet de caddie.
En alleen maar mannen in plusfours, dieg^
pijpen rookten. Dames werden op de links
niet toegelaten. Opeens stelde hij Sandra
voor «Zouden we niet eens een paar da--atl
gen naar 'Fairhaven' kunnen gaan
Verrast keek ze op. «Heb je er behoefte 1
aan Wil je er eens een paar dagen tussen- 1
uit breken
IEI'
niets anders meer denken dan aan Rozema
rijn. Haar lieve, lachende ogen, haar weel
derige kastanjekleurige haren, haar elegant,
bekoorlijk figuur. Hij kon er niet van eten...
en niet van slapen. Zij gingen samen skiën.
Hij danste met haar. En wanneer hij haar
in zijn armen voelde, wist hij, dat hij meer
dan naar iets ter wereld, verlangde naar
haar. Dat was dus liefde, deze ellende, dit
folterende verlangen.
Ondanks alles wat hem vervulde, prees
hij zich gelukkig, dat hij van nature een on
verstoorbaar masker had meegekregen.
Geen mens mocht weten, vermoeden... wat
zijn gevoelens waren, uitgezonderd Roze
marijn.
De Bartons gingen een week eerder weg
dan de Farradays. Stephen beweerde tegen
over Sandra dat St. Moritz hem niet was
meegevallen. We moesten ook maar naar
huis gaan, vind je niet Welwillend stemde
zij toe. Twee weken na thuiskomst werd hij
Rozemarijns minnaar. Een vreemde, onwer
kelijke, koortsachtige tijd van extase volgde
Het duurde... hoe lang Zes maanden,
op z'n hoogst. Een half jaar, dat Stephen
gewoon zijn werk deed, vragen stelde in
het Parlement, op allerlei vergader,ngen het
woord voerde, politieke kwesties van de
dag met Sandra besprak... en onder de
hand met zijn gedachten bij Rozemarijn
vertoefde. En bij hun heimelijke samenkom
sten op een flatje, bij haar schoonhe.d, bij
hun hartstocht. Een droom. Een bedwelming
der zinnen. Maar op die droom volgde het
/a;
ot
«Ja, al is het maar een dag of wat. Ik
zou graag weer eens wat golfen. Ik heb
wat frisse lucht nodig.»
«Als je wilt, kunnen we morgen gaan.
Dat betekent alleen, dat we de Astleys moe- i
ten uitstellen en ik de vergadering dinsdag i
moet afzeggen. Maar wat doen we met de 1
Lovats 2
«O, zeg die ook maar af. Bedenk maar^oi
een of andere verontschuldiging. Ik wou er
echt eens even uit.»
Het waren werkelijk heerlijke, rustige da
gen geweest op 'Fairhaven', met Sandra
en de honden, op het terras en in de om
muurde tuin; partijtjes golf op Sandley
Heath en 's avonds slenteren naar de boer
derij, met MacTavish achter hen aan. Hij
voelde zich als iemand die van een zware
ziekte herstelt.
Toen hij op een ochtend Rozemarijns
handschrift herkende, had hij zijn voorhoofd
gefronst. Hij had haar nog zo gezegd, toch
vooral niet te schrijven I Veel te riskant I
Niet dat Sandra hem ooit naar zijn post
vroeg, maar toch was het hoogst onvoor
zichtig. Je kon je bedienden nooit ten volle
vertrouwen. De brief nam hij mee naar zijn
werkkamer. Bladzijden en nog eens blad
zijden... Al lezende sloeg een golf van be
tovering hem bijna uit z'n evenwicht. Zij
aanbad hem, ze beminde hem meer dan
ooit, nooit zou ze het kunnen uithouden,
als ze hem vijf dagen lang niet te zien
kreeg... Had hij niet hetzelfde verlangen
Miste het Leeuwtje zijn zwart slavinnetje
niet
Nadruk verboden. vervolqt
