Bruisende
drank
C.H.V.K. SPAARKAS
De markt der onroerende
goederen in 1966
INTRESTVERMINDERING OP KOMST??
^cncjenó
van de
<~üaart
Weekkalender
Wist U...?
Agatha Christie
Wacht niet langer
Beleg NU uw spaargelden aan de hoogste intrest bij
(N V. CENTRALE HYPOTHEEK- EN VERZEKERINGSKAS
Private Spaarkas)
VEILIGHEID
VERTROUWEN
GESTICHT IN 1917
SPAARBOEKJES
zonder vooropzeg
6 m.
1 j.
5 j.
3,50
4,80
5,30
6,75
1 i-
3 j-
5 j.
KASBONS
5,75
6,30
6,75
Fiskale voordelen.
AALST
ERPE
LEDE
WELLE
RAADPLEEG
Hoofdkantoor
Guldenvlieslaan 83 te BRUSSEL 6 (tel. 02-38.29.50)
Inspecties
ROGGHE - DESPEGHEL,
Koning Albertlaan 11, MALDEGEM (tel. 050-719.47)
G. VANDENHENDE,
Moerdijkstraat 1, ST.-BAAFS-VIJVE (tel. 056-622.80)
O
'o Eén der 800 agentschappen in het Vlaamse land.
In UW STREEK
- Mw. Lucien VAN VARENBERGH-DEWULF, Beekstraat 127
- TACKX Willi, Nieuwbeekstraat 108 Tel. 053-234.79.
- COOMAN-BLONDEEL Maurits, Ledesteenweg 132.
- SONCK Frederik, Oude Wichelsebaan 3 Tel. 053-260.66
VAN GEERT-BLONDEEL, Hoogstraat 53.
- VAN HOVER Paul, Stationstraat 116 Tel. 053-670.00.
De Aalstenaars spreken van «Vaartka
poenen», zij zelf echter noemen zich «jon
gens». Ik heb het uit hun eigen mond ge
hoord.
Eens, op een Nieuwjaarsmorgen, moest
ik voor mijn moeder om vlees in een aan
zienlijke slagerswinkel in de Kattestraat.
Terwijl ik mijn beurt afwacht komen daar
drie sjofele mannen aan de deur staan met:
«Mijnheer Edmond, we kunnen wij nie man
keren U een gelukkig Nieuwjaar te wensen».
Het antwoord luidde «Wie zijt gijlie
Waarop «Wij zijn jongens van de Vaart».
Met het wederwoord van de slachter «Ik
wens U wel «doesjens» maar gaat nu weg»;
Ik vind dat «kapoenen» ietwat misprij
zend, want, hoewel soms zeer ruw van
schors, zijn zij echt goeie jongens, werk
zaam en gedienstig men kan niet meer,
doch altijd leep genoeg om iemand een
«vaartje» te bakken.
Ik heb ze wel gekend en, na 60 jaar,
weet ik ze nog met naam of bijnaam te
noemen. Het waren de Witte, Doe, Bedder,
Schelk, Jef Callooi, Tekken, den Beer, Jaan
Teketak en nog andere. Zo wel kende ik ze
dat ik, als kleine «krawat» ook hun taal en
helaas ook hun krachtwoorden reeds ge
bruikte.
Toen ik al drie jaar oud was, leidde mijn
vader me met moeder en de zusjes naar
Antwerpen, voor een bezoek aan de dieren
tuin. Paarden had ik dagelijks al gezien,
doch olifanten nooit. Toen ik nu een dezer
laatsten aldaar in het oog kreeg, hurkte ik
op mijn hieltjes, kletste met beide handjes
op de knieen en riep uit: «Goffer, wa peerd»
Sinds die tijd zou ik het nooit meer dur
ven gezegd hebben: mijn moeder zaliger
immers had het me dapper afgeleerd Maar
nu, in mijn oude dag, wanneer een mens
kort van stof wordt en het al eens over zijn
hout gaat, wil dat «goffer» me soms op
nieuw te binnen vallen. Maar kom, 't en is
niet kwaad bedoeld. Het vloeken is trouwens
ook al lang afgeschaft.
Wij hebben echter zelf indertijd, een bra
ve Aalstenaar gekend, een meneer van goe
den huize, die «God van de sjiee» heette
omdat hij het anders nooit zou willen zeg
gen hebben en wat eigenlijk toch niets meer
was dan een schietgebed, waarvan onze
Moeder de heilige kerk het gebruik aanbe
veelt voor alleman.
Miel van de Zwarte Hoek.
LEVENSWIJSHEID
De verdienste is een dwaas, als het geld
haar niet begeleidt. (Montfleury)
WENS HUN EEN GELUKKIGE NAAMDAG
20 aug. Bernhard, Samuel.
21 aug. Johanna, Chantal, Joachim.
22 aug. Philibertus, Timotheus.
23 aug. Aster, Lupus, Sidonius,
Claudius.
24 aug. Bartholomeus.
25 aug. Lodewijk, Ludovicus, Patricia.
26 aug. Pelagia, Genesius, Elmar.
BIJZONDERE DAGEN
Woensdag 24 augustus H. Bartholomeus
patroonheilige van de looiers. Deze H. Apos
tel werd geboren te Cana in Galilea. Na
de dood van Jezus ging hij het Evangelie
verkondigen in Perzie, Arabie, Indie en Ar
menië. In Armenie werd hij in het jaar 71
levend begraven.
Vrijdag 25 augustus H. Lodewijk, pa
troonheilige van de likeurstokers, de limona
deverkopers, de haarkappers en de passe
mentmakers. Lodewijk IX, geboren in 1215,
was koning van Frankrijk. Hij leerde van
zijn moeder liever te sterven dan een dood
zonde te bedrijven. Hij ondernam twee
kruistochten en in 1270 werd hij het slacht
offer van de pest te Tunis.
AGENDA VAN MANIFESTATIES
AALST Handelsfoor.
ANTWERPEN In het Sterckshof Ten
toonstelling «Kant, vroeger en nu» (tot
15 september) 9e Biennale voor de
Beeldhouwkunst (Middelheim).
BRUGGE Verlichting der monumenten
en van de reien (alle dagen) Klank
en Lichtspel om 21 uur Beiaardkon-
certen op maandagen, woensdagen en
zaterdagen van 21 tot 22 uur; op zon
dagen van 11.45 tot 12.30 uur.
BEAURAING Bedevaarten naar O. L.
Vrouw van Beauraing.
GENT Elke avond verlichting van de
historische monumenten Orgelrecital
iedere donderdag om 20 uur in de Sint
Baafskathedraal (tot 31 oogst).
JAMOIGNE Fotografische tentoonstel
ling «De getuigen van het verleden», elke
maandag, woensdag, donderdag en zater
dag van 13 tot 17 uur (tot 30 sept.).
KNOKKE 20ste Zomerfestival in het
Casino (tot 3 september).
OOSTENDE Internationaal festival in
het Casino (balletten, klassieke koncer-
ten, zang, toneel, recitals). Internationale
jumping (tot 31 oogst).
IN DE NATUUR
21 aug. De peren groeien snel en som
mige rijpen.
22 aug. Men vindt reeds nootjes op
de hazelaars.
24 aug. De wulp trekt over.
27 aug. Normale datum voor de laatste
hoge temperatuur van 25 graden.
VOLKSE WEERKUNDE
Dondert het in augustus,
verwacht dan veel zaad.
ZONDAG 3 SEPTEMBER
DE ACHTERLINIE
in aktie voor onze
Aalsterse missionarissen I
Maar toen was Rozemarijn ten tonele ver
schenen. Soms vroeg zij zich met een pijn
lijke trek om de lippen af, hoe hij zich kon
verbeelden, dat ze er nooit iets van gemerkt
had. Ze had het geweten van de eerste ont
moeting in St. Moritz af... toen ze gemerkt
had, met wat voor ogen hij die vrouw had
aangekeken. Ze had precies de dag geweten
dat die vrouw zijn geliefde was geworden.
Ze las van Stephens gezicht, dat vriendelijk
stond, maar met een peinzende uitdrukking,
welke gedachten en herinneringen hem ver
vulden... aan die vrouw, van wie hij juist
vandaan kwam.
Hoe moeilijk was het haar toen gevallen,
dacht zij nu koeltjes, haar smartgevoel de
baas te blijven. Dagen achtereen die mar
teling te moeten doorstaan, met niets anders
wat haar staande hield dan haar overtuiging
van flink en moedig te moeten zijn... haar
eigen aangeboren fierheid. Nooit zou ze to
nen, wat er in haar omging. Zij werd er
mager van en wat bleker. Zij moest zichzelf
er toe dwingen te blijven eten, maar zij kon
de slaap niet afdwingen. Nachten achtereen
lag zij, klaar wakker, met droge, wijd open
gesperde ogen in het donker voor zich uit
te staren. Zij weigerde een slaapmiddel,
omdat zij dat laf vond. Zij zou volhouden.
Zich gekwetst tonen, protesteren... dat alles
stuitte haar tegen de borst.
Eén kruimeltje troost was haar gebleven,
maar het was een schrale troost... Stephen
wilde haar niet verlaten. Goed, dat was in
het belang van zijn carrière, niet uit liefde
voor haar. Maar het bleef niettemin een feit.
Hij wou haar niet verlaten. Er zou nog wel
eens een ogenblik aantreden, waarop zijn
dwaze bevlieging over zou gaan...
Want wat kon hij per slot zien in die
vrouw Zeker, zij was bekoorlijk, ze was
bepaald mooi... maar ze had hoegenaamd
geen hersens, ze was beslist dom en... dit
was een heel sterk argument... helemaal
niet geestig. Als ze «esprit» had gehad, iets
betoverends en uitdagends... dan zou ze
mannen aan zich hebben kunnen binden.
Maar nu was Sandra overtuigd, dat deze
bevlieging zou overwaaien... dat Stephen
er op een gegeven moment genoeg van zou
krijgen. Zij wist immers, dat zijn werk zijn
grootste belangstelling had. Hij wist, dat
hem een belangrijke toekomst wachtte. Hij
was voor staatsman geknipt en genoot van
zijn parlementair werk.
Nooit was het ook maar een moment bij
Sandra opgekomen hem te laten voor wat
hij was. Zij behoorde hem toe, met lichaam
en ziel. Hij was haar leven, haar hele be
staan. Er brandde een liefde in haar met een
oersterke kracht. Even had zij hoop gekre
gen. Dat v/as, toen hij met haar naar Fa r-
haven» wilde. Toen leek Stephen een ogen
blik zijn oude zelf. Opeens voelde zij het
herleven van de oude sympathie tussen hen.
Er rees hoop in haar hart. Hij verlangde
naar haar, voelde zich gelukkig bij haar,
verliet zich op haar oordeel. Tijdelijk had
Op het eerste zicM ?ou Vnen geneigd zijn
te zeggen, zie overzicht 1965, gezl^'.vele
punten weinig verschiLaandujjjlen. -
En toch zou zulks *fout zijn, njgitegen-
staande de overgrote ^e^ikenissarf. Enigs
zins in tegenspraak met het aphorisme
«l'histoire est un éternel recommencement»,
doen er zich immers afwijkingen en gedeel
telijke wijzigingen voor.
Voorafgaandelijk dient aangemerkt dat
voor zover gekend de rentabiliteit een tikje
verbeterd schijnt. Voor de openbare veilin
gen te Brussel, waarvan de huuropbrengst
bekend was. beliep de gemiddelde op
brengst 6,46 t.h. tegen 6,29 t.h. vorig jaar.
De aanzienlijke bouwkosten in een tijd
verloop van tien jaar circa verdubbeld
alsook de even kostelijke verbouwingskos-
ten, blijven natuurlijkerwijze zeer sterk op
de rentabiliteit drukken. Bij het overschou-
wen in vogelvlucht der sectoren komen
BOUWGRONDEN eerst aan de beurt
o.m. door het feit dat een deel der gegadig
den, d.w.z. speculatieven, afgeremd schijnt
door de fiskale taksatie, ad 30 t.h. op de
meerwaarde ingevoerd door de wet van 15
juli 1966. Een zekere stabilisatie, met ver
dere stijging in ontwikkelingscentra kan te
gemoet gezien.
OUDERE WOONHUIZEN zien hun toe
stand niet verbeterd. Integendeel, daar er
een fiskaal gevaar bestaat. Inderdaad wordt
als «grond» beschouwd, de eigendom waar
van de veilbare waarde van de constructie
beneden de 30 t.h. van de totale waarde
blijft (art. 6 van aangehaalde wet) hetgeen
terzake dikwijls het geval is. Weliswaar ligt
hun rentabiliteit, in percentagen en niet in
absolute cijfers, langs de hoge kant.
APPARTEMENTEN schijnen zich niet te
willen schikken naar de ekonomische wet
inzake «vraag en aanbod». Inderdaad gaat
de verkoop enigszins moeilijker en blijven
er een aantal te koop, doch anderzijds blij
ven hun prijzen stabiel en vertonen zij niet
de minste neiging tot dalen.
Tweede enigszins paradoksale bestati-
ging. In sommige centra, waar de apparte
menten ontegensprekelijk als «tweede
woonst» gelden, blijft de verkoop goed vlot
ten. In elk geval, waar men, over drie tot
vier jaar, 7.000 F per m2 mocht rekenen
hij zich kunnen onttrekken aan de greep
van die vrouw Hij had er veel rustiger uit
gezien. Als hij er nu maar toe kon besluiten
met dat afschuwelijke mens te breken...
Maar terug in Londen was een terugval
gevolgd. Stephen had er ontdaan, tobberig
en bijna ziek uitgezien. Hij was niet in staat
geweest zijn aandacht behoorlijk bij ziin
werk te houden. Zij meende de reden wel
te bevroeden. Rozemarijn wilde er natuurlijk
met hem vandoor gaan... Hij overwoog nu
de consequenties van die stap... de breuk
met alles, wat hem zo na aan het hart lag.
Dwaasheid. Waanzin I Stepien zou overi
gens niet de eerste man zijn geweest, die
zijn toekomst vergooid had ter wille var. eer.
vrouw I
Sandra ving een paar woorden op... tij
dens een cocktailparty... «Alles aan George
vertellen... c.ls wij het met ons zelf eeris
zijn...»
Niet lang daarna was Rozemarijn ziek
geworden, een ernstige griep. Stel je voor,
dacht Sandra, als ze nu eens longontsteking
kreeg... zoiets kwam wel meer voor... een
goede vriendin van haar was er het vor.ge
jaar aan gestorven. En als Rozemarijn er
niet van herstelde...
Sandra deed geen enkele moeite deze
gedachte terug te dringen. Zij vond het zelfs
niet weerzinwekkend. Er was iets primitiefs
in haar, dat haten kon, zoals zij ook kon
liefhebben. Indien gedachten konden doden,
zou zij Rozemarijn hebben vermoord...
Maar gedachten alleen vermochten dat niet!
Hoe mooi had Rozemarijn er die avond in
het Luxembourg uitgezien, in de vestiaire
voor gemiddelde burgerlijke afwerking, wer
dit bedrag opgedreven tot 10.000 F.
Kantoorruimten verdienen een afzonde
lijk rubriekje. Hun kostprijs is evenzeer g
stegen, doch ze schijnen het zorgenkin
daar er heel wat «te huur» blijft, dien;
gens zonder rentabiliteit.
In belangrijke centra heeft de ekonc
mische expansie stellig een merkelijke ve
hoging van degelijke, hedendaagse kantoo
ruimten noodzakelijk gemaakt. Men schijr
evenwel met het bouwen, en op de mar
brengen, het groeiritme der ekonomie
zijn voorbijgelopen. De bezitters schijne
evenwel kapitaalkrachtig te zijn, want
huurprijzen brokkelen niet af.
HANDELSHUIZEN blijven gezocht me
verhoogde prijzen voor gevolg.
MODERNE WOONHUIZEN vertonen d
zelfde karakteristiek, hetgeen trouwens nii
te verwonderen is gelet op de aangehaald
gedurige prijsstijging inzake bouwkosten.
LANDBOUWGRONDEN en BOSSEN bij
ven als «vaste waarden» beschouwd, mj
verhoogde prijzen, niettegenstaande de wl
bekende eerder geringe rentabiliteit.
BESLUIT Over het algemeen stabilite;
Beslist eerder prijsverhoging dan inzinkin:
Zulks mag evenwel niet beletten dat me
open oog dient te hebben op de aanvar
van de ekonomische recessie. Gebeurli
werkloosheid vermindert ipso facto de kca
kracht, niet alleen van de werknemer, doe
evenzeer van de handeldrijvende midde
stand als van de nijveraar, met een drukki
op de prijzen voor gevolg. Zonder het mi
ste zwartkijker te zijn, is waakzaamheid i
zake grondpandelijk krediet toch gebodej
VOORLICHTING gegeven door
C.H.V.K.-SPAARKAS - N V. CEN
TRALE HYPOTHEEK- EN VER
ZEKERINGSKAS (gesticht in
1917) Guldenvliesiaan 83 te
BRUSSEL 6 - Tel. (02)38.29.50.
Verdere inlichtingen langs de
plaatselijke C.H.V.K. - agent
schappen.
voor de spiegel, met dat vossenbont om
schouders Vermagerd en wat bleek na ha
ziekte... een etherische schoonheid,
heel fijns en teers. Sandra had achter ha
gestaan en tegelijk met haar in de spieg
gekeken. Haar eigen gezicht had koud al
marmer geleken, zonder enig gevoel. Je za
gedacht hebben een koele, harteloze vrouj
voor je te zien.
Toen had Rozemarijn gezegd «O Saridj
neem ik de spiegel helemaal voor mezelf j
Ik ben klaar, hoor. Ik zie er uit ais ej
geest... die griep heeft me kolossaal aaj
gepakt. Ik voel me nog zwak op m'n beni
en hoofdpijnachtig.»
Met beleefde belangstelling had Sandl
gevraagd «Heb je nu op het ogenblik ni
hoofdpijn
«Ja, nog een beetje. Heb jij soms ei
aspirientje bij je
«Wel een cachet Faivre.»
Zij had haar handtasje opengedaan i
haar een cachet gegeven. Rozemarijn hi
die in haar avondtasje gestopt. Dat Knappj
donkere meisje, Bartons secretaresse, hi
juist gekeken toen het gebeurde. Toen krej
zij de ruimte voor de spiegel om zich nj
iets te poederen. Wat bijzonder aardig zi
zij er uit. Sandra kreeg de indruk, dat ji
frouw Lessing bepaald niet op Rozernarl
gesteld was.
Toen waren zij naar het restaurant g
gaan. Sandra eerst, gevolgd door Rozenj
rijn en juffrouw Lessing als derde. O j[
natuurlijk, ook nog dat zusje, Iris, erg op®
wonden, met grote, wijd open ogen, meisje
achtig in het wit. De heren hadden haar
de hall opgewacht.
Toen had de gerant hen aan tafel gelei
Zij waren onder de grote, gev/elfde boi
doorgewandeld en niets, hoegenaamd niej
was er geweest, wat had kunnen doen vi
moeden, dat een van hen niet meer leve#
door deze poort zou terugkeren.
O O O O
HOOFDSTUK VI
GEORGE BARTON
Rozemarijn... George Barton liet zi
glas zakken en staarde glazig in het vu#
Hij had net genoeg gedronken om zich nj
sentimenteel zelfbeklag bezig te houdi
Wat een schat van een vrouw was ze ij
weest! Hij was altijd dol op haar geblevi
Dat wist ze best, maar hij had altijd
dacht, dat ze hem stilletjes had uitgej
chen. Wat onhandig en stuntelig had I
haar ten huwelijk gevraagd...
«Weet je, kindje... je hoeft maar
woord te zeggen. Ik weet best, dat ik ge
kans maak. Dat je niets om me geeft,
heb me altijd onmogelijk stom aangestej
Ook een beetje te gewichtig. Maar je wi
best hoe ik over je denk, hè? Ik bedoel!
ik sta altijd voor je klaar. Ik maak niet I
minste kans, maar ik dacht, ik moet li
je toch zeggen...»
Nadruk varboden.
