SPORT
Sport en Opvoeding
-JAN CLERCKER of de Laatste Binders van Vlaanderen
Voetbai
Basketbal
Atletiek
Krachtbal te Aalst
Taak van het onderwijs
',eSl
!L.FC1
NU EENDRACHT LE DER IS
Eendracht heeft dus de leiding in handen
genomen in de klassering, na de prachtpres-
tatie tegen Zwevegem. Niettemin is Roese-
lare, de gastheer voor morgen van de wit-
zwarten, de helpende hand geweest die
Eendracht op de leiderstroon heeft gebracht
Inderdaad, de zege van Roeselare bij de
AI leiders van Namen was de stunt van de
2 -jongste speeldag en me.een weec men ook
'*dat er voor Eendracht bij de Westvlamingen
een karrevracht schietgeweren en wolfijzers
h» klaar liggen. Sportkring is trouwens niet
t re de eerste de beste, want een blik op de
nklassering maakt het duidelijk zat zij zelfs
t kkandidaat zijn voor de e.ndzege.
T' Ij Het wordt dus een reuzekarwei voor de
i gAalstenaars. maar na al datgene wat zij
[c otijdens de voorbije speeldag (de eerste helft
S dan) laten zien hebben, staaft ons in de
- mening dat zij momenteel zonder erge te-
'a I genslag niet te kloppen zijn. Daarvoor moet
aechter Etienne Collijns in het middenveld
1 zijn gewone rol kunnen spelen, want als
I.1 verbindingsman is hij de aangewezen per
soon om vooraan de bombardementen in
stand te houden.
:i u Wij geloven dat Eendracht met de ver-
a trouwde formatie tegen Roeselare in het
'2a strijdperk zal kunnen komen, wat alvast zal
/Itjnodig zijn, ook om de Rodenbachploeg die
£tot op drie passen van de leidersplaats is
e -genaderd, de pas af te sn.jden.
l£k
jt;-OPGELET SPORTKRING
I l'2 r\
De zegepralen vallen de Sportkringers
2aan de lopende band in de schoot en na
yhetgeen de Aju.nen tijdens de voorbije we
cken hebben gepresteerd, laat het niet de
i minste twijfel meer dat zij momenteel met
i^e kop en schouders boven de rest uitsteken.
u" Zulks w.l daarom niet zeggen dai de Aalste-
liaars tijJens deze kompet a nooii op een
|2<lip zullen lopen, want ook Hamme, dat zo-
m gezegd tijdens de jongste speeldagen met
2te kloppen was, kreeg een veeg uii de pan
i' /an Serskamp, waardoor men het gezei-
schap van de Aalstenaais aan de top aien-
- de te aanvaarden.
c
:t( Hetzelfde Serskamp, dat met het pracht-
j R esultaat tegen de Durmezonen in de aktua-
(Hiteit is gekomen, is nu de gast van de
jjHaringmannen, d e dus beslist voor hete
azuren zullen staan. De stoere Willy Beiion
pïn zijn maats hebben echter reeds andere
1 _<atten gegeseld, zoda: elkeen van de Sport
v ln<ring-aanhang zweert op een n.euwe punten-
j/vinst.
c
/WAT ZAL DAT WORDEN AREND
1 Het moedige Arend zal zich deze maal
1 j dubbel schrap moeten zetten om niet onder
V de voet te worden geiopen. Immers, men
'«rijgt het grote bezoek van Baasrode, titel
kandidaat nummer één, dat bijzonder tij-
}£tdens de voorbije dagen een grote super.ori-
g^Tteit aan de dag legde. Meteen zal het voor
rjj 2jlkeen wel duidelijk zijn dat de moedige
a Aalstenaars slechts aan een strakke verde-
I diging zullen moeten denken.
OKAPI WEER OP ZEGETOCHT
Met de overwinning tegen Vorst heeft
Okapi de zienswijze bevestigd van vele men
sen, die de jongste resultaten van de Aahte
naars op de voet hebben gevolgd, name' jK
dat de Aalstenaars echt een plaats verdie
nen in het spoor van de groten die ïaa' de
titel mikken. Zij hebben op Vorst belezen
weer op volle toeren te draaien en Dieven
er trouwens meesterlijk baas over de noch
tans niet te onderschatten gastheren.
Heden zaterdag moe: men de steven wen
den naar het Walenland voor een ontmoe: ng
met G.lly. Deze laatsten moeten normaal
gezien ver onderliggen bij Okapi, doch het
thuisvoordeel kan hier wel een zekere rol
spelen, alhoewel alle Aalsterse basketbal
liefhebbers vast geloven in een nieuwe zege
van Okapi.
b;j black boys
Fanionploeg Were Di 66-60
De stand liep gelijkmatig op in de 1ste
helft ten nadele van B.B. Na 5 minuten was
het 6-11, na tien minuten 12-16, waarna
met enkele doorbraken van Van Nuffel en
De Luyck aan de rust 1 puntje voorsprong
voor B B. wel verdiend was. De 2de helft
bieef de stand altijd gelijk en in de laatste
vijf m.nuten velen bijna alle spelers van
Were Di uit met 5 fouten. Het werd een
wild einde met fouten voor Were Di en een
gelukkige zege voor Black Boys.
Kadetten Brabo Antwerpen 55-35
Deze belangrijke vriendenmatch heeft wel
de forme en het spelgehalte bewezen van
de kadetten van Black Boys, die het niet
zo gemakkelijk hadden dan anders, maar
toch een verdiende zege hebben behaald.
Voigendo match
Morgen zondag om 2 uur Black Boys
Silalba, waar ze op hun plein hun eerste
match hebben verloren en zeker nu thuis
kunnen winnen, daar de eerste maal Van
Nuffel en Van Den Daele niet optraden.
GEEN FUSIE BIJ EENDRACHT AALST
Tijdens do voorbije weken deden hard-
nekk'go geruchten de ronde over een moge
lijke fusie tussen atletiekklub Eendracht
Aalst en Vlierzele Sportief. Sekretaris, de
h. Doorns heeft alles rechtgezet in de jong
ste uitgave van het klubblad met de formele
logenstraffing van het bericht. Eendracht
zou wel te vinden zijn voor een uitgebreide
fusie tussen verschillende klubs uit het om
liggende, doch niet voor een onderonsje van
een tweetal klubs.
Deze sport is in Aalst feitelijk voor velen
nog onbekend. In 1965 waren er enkele
sportieve jongelingen die met deze sport
reeds kontakt hadden gehad, samen geko
men om de sport in hun streek uit te brei
den en te beoefenen. Af en toe werden er
op Mijlbeek trainingen gehouden. In de
maand juni kregen deze mensen dan hun
eerste uitnodiging om deel te nemen aan
'n krachtbaltornooi, dat doorging te Brugge.
Onze zes Aalstenaars vertrokken naar
West-Vlaanderen om kennis te maken met
de inmiddels in deze provincie reeds doorge
broken sport. Aan het tornooi namen deel
de plaatselijke klub 't Hamerken, een West-
Vlaamse selektie, K.R.B. Sint Niklaas en
K.R.B. Aalst. De Aalsterse klub was samen
gesteld uit Fons Vinck, Francois Schockaert,
Roger Van Gijsegem, Gilbert Van Geert.
Etienne Liebaut en Patrick Liebaut.
Hetgeen de Ajuinen verwachtten viel ook
uit, want met de laatste plaats moest vrede
genomen worden, wat heel normaal was.
Niettegenstaande dit werden de jongens van
de Dirk Martensstede gelukgewenst door
de tegenpartijen en door de inrichters voor
hun durf deel te nemen aan een tornooi
zonder raadgevingen en gepaste trainingen
en dit tegen geroutineerde ploegen.
De groenzwarten bleven niet bij de pak
ken zitten en met de gekregen raadgevingen
werd besloten om te Aalst een klub op te
richten. Onder de leiding van Fons Vinck
en Francois Schockaert werden de trainin
gen vol ijver verder gezet. Ondertussen
werden nieuwe spelers aangeworven en
kreeg de ploeg de diensten bij van Jef Van
Nest, Jef Merckx, Roland Croekaert, Frans
Van Der Meerssche.
Met 10 man hoopte men dan door te
breken, maar er gingen spelers heen. zodat
er slechts nog drie basisspelers overbleven,
om samen met de vier nieuwelingen verder
te doen. In juni 1966 werd er dan met de
volledige nieuwe ploeg deelgenomen aan een
tornooi te Sint Niklaas. Ook hier werd het
de Aalstenaars fataal, maar verwie.'vcfr»
niettemin evenveel sympathie als hun voor
gangers een jaar tevoren te Brugge. Onder
tussen moesten de diensten gemist worden
van Patrick Liebaut, die onder de wapens
vertoefde.
Met de trekpaarden van de klub, nl. Fons
Vinck en Francois Schockaert, resp. voor
zitter en sekretaris, werd er dan aangeslo
ten bij de Krachtbalfederatie.
In mei 1967 kreeg de klub, die inmiddels
reeds gekend was in de krachtbalmiddens,
haar derde uitnodiging voor een tornooi.
Ditmaal was het voor de Trofee van Vlaan
deren. Dit tornooi ging door te Jabbeke.
Slechts met vier spelers reisden de jongens
van Aalst naar Jabbeke. Hier werden de
diensten gemist van Fr. Schockaert, wegens
de kwetsuren opgelopen bij een ongeval, en
van Patrick Liebaut.
K.B.C. HACIENDA AALST
Op dinsdag 18 juli werd er dan door de
Aalsterse krachtbalspelers samen gekomen
om een nieuw bestuur te kiezen en tevens
ook een nieuwe naam voor de klub, namelijk
K.B.C. Hacienda.
Inmiddels werd er dan met de klub voor
het eerst in kompetitie gespeeld. In dezelfde
reeks spelen Waardamme, Finnaerts, Sint
Rita Moerkerke, Sint Niklaas en Overpelt.
Toch zijn er reeds enkele belangstellen
den opgekomen en telt de klub momenteel
10 vaste spelers waarop mag gerekend
worden, waaronder Fons Vinck, Patrick Lie
baut, Francois Schockaert, Hugo D'Herde
en Rudi Vervoort, die tijdens de eerste helft
van de kompetitie al heel wat ervaring en
techniek hebben opgedaan om het de reeds
ervaren ploegen moeilijk te maken.
Het onderwijs, dat behalve het aanbren
gen van kennis ook voor een belangrijk deel
een opvoedende taak heeft, kan de sport
niet verwaarlozen en moet deze in haar pro
gram betrekken. De school kan de sport
niet aan het spontane initiatief van jong en
oud overlaten, maar dient methodisch en
programmatisch aan de sportieve ontwikke
ling van de jeugd leidend deel te nemen.
De eigenlijke sport begint eerst na vol
tooiing van de lagere schoolleertijd, maar
de voorbereiding dient op de lagere school
te beginnen. We denken speciaal aan zwem
men en gymnastiek voor wat de lichamelijke
ontwikkeling betreft. Vroeger vermeide men
zich op de lagere school met «vrije en orde
oefeningen», die praktisch al heel weinig
om het lijf hadden. Maar zwemmen moet
jong worden geleerd en moet ook algemeen
worden gekend. Men heeft er levenslang
plezier aan. En gymnastiek geeft beter dan
de «vrije en orde-oefeningen» leid.ng aan
de soepelheid en vrijheid van de lichaams
beweging; gymnastiek is op het droge even
gezond als zwemmen in het natte element.
Voorts, waarom zou men de schooljeugd
wel leren zingen, maar niet leren dammen
en schaken Zingen is natuurlijk goed; de
kerk was er oudtijds niet vreemd aan, dat
dit niet werd vergeten. Maar ontwikkeling
van de denkscherpte door het leren schaken
en dammen kan even nuttig worden geacht;
de Russen zijn er niet slechter van gewor
den, dat ze hieraan dachten; de Russische
jeugd verheugt er zich om.
De eigenlijke sport begint pas ongeveer
vanaf het 14de jaar. Als de lagere school
de goede voorbereidingswijze heeft gevon
den, valt aan het voortgezet onderwijs de
taak ten deel de goede gelegenheden te be
gunstigen; de leiding gaat thans op het klub-
leven over. Het voetbalspel behoeft in de
jaren van het lagere schoolleven niet te wor
den geleerd. Het kinderlijke balletjetrappen
heeft weinig met voetbal te maken; de wer
kelijke voetbal is veel zwaarder en vereist
een zekere spierontwikkeling. En wat de
jeugd ervan weten moet, leert ze vanzelf
wel. De weg naar het volle sportleven im
mers maakt dit spel allicht centraal.
OPVOEDKUNDIGE WAARDE
De opvoedkundige waarde van de sport
beperkt zich beslist niet tot de lichamelijke
sfeer. Wanneer we spreken van sportieve
mensen of sportieve opvattingen in het maat
schappelijke verkeer, doelen we op kwali
teiten, die juist door de sportbeoefening
bijzonder worden ontwikkeld. Sportiviteit
sluit in, dat een zekere onkreukbare eerlijk
heid wordt betracht. De sterkste en be
kwaamste zal winnen en wil dit ook met
inzet van zijn hele persoonlijkheid trachten
te bereiken. Maar hij zal een hartgrondige
afkeer hebben van trucs, die de uitslag te
zijnen voordele vervalsen. Zeker, in de duur
betaalde sporten komen trucs voor; het
geld kan er vaak zwaarder wegen dan de
sportiviteit. Tegen het geld is niets te onder
nemen, maar wel kan men de sportiviteit
bevorderen.
De roem van een goede speler hangt niet
af van zijn onfeilbare suksessen, doch van
zijn sportieve opvattingen, van zijn moraal.
De sympathie van het publiek hangt af van
de sportiviteit van het spel, die hoger telt
dan het sukses, hoezeer ook Jit weegt. De
sportieve speler laat ook zijn tegens.'c nder
in waarde. Hij weet dat deze zijn ossi deed
en het niet zijn schuld is als een ander
sterker is. Hij zal er voor oppassen de ver-
slagene te bespotten, te honen of te ver
nederen; hierdoor immers vernedert hij zich
zelf; het is geen kunst een onvolwaardige
tegenstander te overwinnen.
Ook het publiek moet sportief zijn. Het
steunt vanzelfsprekend, van harte de tigen
spelers, maar doet dit met door een goed
partij gevende tegenstander te honen, inte
gendeel; goed en sportief spel van een te
genstander verdient waardering.
Voorts zijn we overtuigd dat de /els deug
den van een goede sportiviteit in net ganse
maatschappelijke verkeer doorwerkt en er
goede vruchten draagt. Men kan de echte
sportlui in het leven vaak gemakkei jk .'.er
kennen door hun bescheidenheid, zuiverhe.d.
hulpvaardigheid, waardering van het goede
in anderen, enz. Het ganse leven behoeft
sportiviteit en wordt er door gezegend.
i' Ik had hem dan ook weldra ingehaald en
4l.l\vij groetten elkander. Alsdan zag ik dat die
man een champetter of veldwachter moest
jvezen, die naar de stad winkelwaren was
j, Égaan kopen, want hij had onder zijn kiel
gans zijn uitrusting aan. Hij bezag mij zeer
jplettend en zegde
1 'i Goed weer, nietwaar mijnheer, bijzon-
i Aier geschikt om te wandelen.
:i Ja, vriend, antwoordde ik hem, het ;s
>een lust voor de tijd van het jaar.
Il.lt Mijnheer is een soldaat en misschien
e -Vvel een overste hervatte hij, mij altijd
a ^beziende.
li 'J Hoe kunt gij dat raden
\j'-' He Wel, heel gemakkelijk. Wat
a denkt gij wel van mij Een man die, zoals
k, onder Maria-Theresia gediend heeft, zal
l( _zich daarin niet licht m.sgrijpen.
n Hier viel Jan Clercker Victor in de rede
Die man was Dréas, de champetter
0 3/an Oordegem, sprak hij lachend, want deze
n (s overtuigd dat er geen verstandiger men-
,6en bestaan dan die, welke onder de kei-
i£ zerin van Oostenrijk hebben gediend.
Hij was het waarachtig, zei Victor,
^maar lu.ster verder. Wel ja. gaf ik ten ant-
e i^/voord, ik ben soldaat geweest, dat is de
e waarheid, maar heden ben ik het niet meer;
_k ben van de dienst ontslagen ter oorzake
j. r/an verminking.
3'Eq En ik toonde hem mijn hand.
c Ziet ge wel, zegde hij, met voldoening
a glimlachend, dat ik mij met bedrogen heb.
e k zag het wel aan uw fiere houding, dat
V^-jij een krijgsman waart
Van dag ogenblik waren wij vrienden en
'k wist weldra dat hij champetter van Ocr-
1 'Segem was, dat hij alleen de schrik uitmaak
te der binders, die hem kenden en dat hij
voor enige tijd de gendarmen had vergezeld
naar de parochie Meire, bij pachter Vergam-
men, die door de binders gebonden en uit
geplunderd was.
Ja, hij wist mij zoveel te vertellen van
al de wreedheden die daar waren gepleegd,
dat ik besloot in de plaats van naar Oorde
gem te gaan, de aardeweg in te slaan naar
Me.re. Ik verliet dan te Erondegem de
champetter en begaf mij op weg, tot ik, aan
deze lust.ge plaats gekomen, mij niet kon
bedwingen dit bosje in te stappen, waar de
vogels zo lustig zongen en de lucht zulke
balsemende geuren uitwalmde.
Ik voelde mij wel tien jaar jonger, toen
ik hier, op deze stam gezeten, de omtrek
aanschouwde. Heel het verleden der jonge
jaren vertoonde zich voor mijn geest, maar
toen de nachtegaal zo aangenaam begon te
fluiten, versmolt mijn hart als in een veruk-
kelijke droom en in mijn vervoering zong ik
het lied, dat gij gehoord hebt.
Ja, zegde Jan lachend, en hetgeen ik
nooit zou geraden hebben, dat is dat dit
lied door een Frans soldaat uitgegalmd
werd.
Gij zoudt misschien verschoten heb-
'ben, had ik een republikeins liedje afgege
ven. Dit kan ik zeer wel geloven. Maar,
daar ik nooit zeer veel van de ene en onver-
deeibare republiek heb gehouden, wilde ik
d t alles vergeten en ik waande mij weer
in de gelukkige jaren, toen men de eerste
mei vierde.
Ja, zegde Jan zuchtend, die gelukkige
tijden zijn voorbij. Wij zijn heden, gelijk
gij weet, de dertigste april; bijgevolg mei
avond. Waar is de tijd, dat men vandaag
schier overal de meiboom plantte en jong
en oud zich zo eendrachtig verlustigde
door
SILVAIN VAN DER GUCHT
en
LODEWIJK VAN LAEKEN
Doch de Franse kommissarissen konden
dit weeral niet verdragen. Het werd verbo
den. En nu men het weer toegelaten heeft,
peinst men meer op de binders dan om zich
te verlustigen.
Dat is waarachtig zo, hervatte Victor,
maar wat willen wij er aan doen
Geduld hebben, gelijk de profeet Job
met zijn huisvrouw.
En denken, gelijk Tijl Uilenspiegel, dat
na donder zonneschijn komt.
En beiden begonnen om hun zonderlinge
gezegden te lachen.
Na enige stonden, toen zij uitgelachen
waren, sprak Victor Leefmans tot zijn vriend
Maar Jan, dit alles daargelaten, nu ik
al mijn wedervaren heb verteld, zeg mij nu
van de stond dat wij elkander niet meer ge-
eens op uw beurt, al wat u overkomen is
zien hebben en om welke reden gij Luik
hebt verlaten, waar gij reeds zo gunstig
waart gekend.
Dit zal ik u niet weigeren, antwoordde
Jan. O, met genoegen zal ik u alles mede
delen wat mij gebeurd is. Begin maar goed
te luisteren. Gij zult gaan horen dat ik ook
reeds kennis gemaakt heb met de binders,
ja, zelfs meer dan gij, al meent gij zeer veel
te hebben gedaan.
En de jonge Clercker verhaalde al wat
hem overkomen was, terwijl zijn vriend hem
met veel belangstelling aanhoorde, maar
toen hij verhaalde op welke wijze hij, met
de hulp van het meisje, het «Valkensteen»
tegen de binders had verdedigd, kon Victor
zijn geestdrift bijna niet intomen.
Bravo I riep hij uit. Wel gelapt, mijn
vriend, ik herken in u nog dezelfde Jan van
vroegere dagen.
Ook deelde hij in alles de zienswijze van
zijn vriend. Hij twijfelde met aan de mede
plichtigheid van de notaris en hij schold
de prokureur der republiek, die Jan, op zijn
voornemens die hij voedde, had berispt voor
een domkop of laatdunkende weetniet.
Toen eindelijk Jan uitverteld was, eindig
de hij met te zeggen dat hij ook van zin
was naar Meire te gaan bij boer Vergam-
men, om reden dat hij die man heel goed
kende en het als een plicht aanzag ook eens
naar zijn toestand te gaan informeren. Beter
kon het niet gepast zijn Victor wilde ook
derwaarts, zodat zij besloten gezamenlijk
de pachter te gaan bezoeken.
Ondertussen was het reeds half twaalf
en de patattenklok begon op de nabijgele
gen torens van Meire en Erpe te lu den, om
de werkende landlieden den etenstijd aan te
kondigen.
Beide vrienden waren verwonderd dat het
reeds zo laat was geworden.
Zoudt gij willen geloven, sprak Jan,
dat wij hier te lang hebben zitten praten
Als wij nu vertrekken, zijn de mensen te
Meire, als wij daar aankomen, bezig met
noenmalen of hebben zij daarmede gedaan,
dan zijn zij bezig met een uiltje te vangen;
nergens zullen wij welkom wezen.
Daar is weinig aan gelegen, antwoord
de Victor. Wij zijn hier zo goed gezeten;
laat ons nog wat blijven, waar wij zijn en
inmiddels ook ons noenmaal nemen. Ik wed
dat gij ook reeds honger hebt, nietwaar Jan.
En te Meire zullen wij toch niets bekomen
dan een boterham met kaas... als wij dat
nog krijgen.
Dat zou kunnen waar zijn; men is in
deze parochie niet zeer genegen de vreem
delingen te spijzen; het is bijna of men hen
de schrale kost voor niets kwam vragen.
Zie, hervatte Victor, ik zal eens gaan
tonen wat ik gewoon ben mede te nemen als
ik naar buiten ga, zodoende ben ik wel
gevoed en behoef geen boeren lastig te val
len.
Zo sprekend haalde hij uit de wijde zak
ken van zijn frak een groot stuk gerookte
tong en drie Franse broodjes, wel geboterd
en allemaal zeer zorgvuldig in papier ge
wikkeld.
Jan glimlachte toen hij dit zag en zei
Ja maar, het zou wat schoons zijn,
dat ik nu het voedsel dat gij voor u zelf
neen. vriend, had ik dit verlangd, ik had
hebt meegebracht, zou helpen opeten. Neen
ook iets medegenomen.
Maak nu geen komplimenten, niet
waar. Even of ik met de helft niet genoeg
heb, want dit doe ik gewoonlijk liever te
veel, om een ander te kunnen mededelen,
dan half genoeg.
En hij legde een broodje op de knieen
van Jan, die nog op de boomstam gezeten
was. Toen nam hij zijn mes, sneed enige
sneden van de gerookte tong en plaatste
die op het broodje.
Vervolgt
Nadruk verboden
