JEUGD - JEUGD - JEUGD PIET RIELANT detective De geheime opdracht n.v. Standaard-Boekhandel Lü6s? mm onze vamen Nier onr- nemen. Se eesiuiren se opiiarren re venwirrieeN La// mme w nonenr wom mes ween rus- ris op Sum f)xe. IÈ heb niemand herhend. Mam zouden ie datse-^ daan hebben ?...?e hunnen dub houd immers yf I moei/bh verhopenti x W H \fT~s§ Fbbnh ver een huupppl neemmr. Merop nemen se nieven H/msrie se Benen. \l\m hli heen Her vierde ms/vi- Su nier semmr, m Piorseiim vir se scmuw orsum en... 1 Bat wordt ernstigM nu dóen a/Hen we de opslagplaats door se wapende mannen Ia- EJ noy. ate ah mrm ar nourm- Hen arm newssen, vinsr Hem m eenBeHiB6enswHnnsiee roesrnrm. f is niet vee! te den. eens hier! X - door Lode Stevenberg 'e mssER on mennen ze se mn een pool,min Her/vis- se H/a een sre/rvo/miee me - earn se BHsen vodrbh'. tier SLecnre se/zoen is nier neen verrf. 11 M-Aa' EEN WEELDE VAN NIEUWE PRENTENVERHALEN VOOR KLEIN EN GROOT 6 ECHTE STANDAARD - UITGAVEN: een «Suske en Wiske» «Het Minimierennest» een «Rode Ridder» «Het derde Wapen» een «Biggles» «De Samoerai» een «Snoek» «Snoek in het Huishouden» een «Nero» «Kouwo Kwibus» Bij ons zijn al de vroeger verschenen nummers steeds te verkrijgen. (ST - THERESIA - BOEKHANDEL) KAPELLESTRAAT 11 AALST TEL. 228.41 Open alle werkdagen van 8 tot 19.30 uur. 2 Piet trok de schouders op Kalm blijven. Voorzichtigheid is gebo den. Ze raapten wat sprokkelhout bijeen, en hier en daar waar geen gras groeide op de weg, verwijderden ze de achtergelaten te kens. Over de olievlekken gooiden ze wat grond. Die dag kwamen de jongens regelmatig terug om te speuren. Tegen de avond was de toestand niet veranderd. De volgende morgen voor de zon aan de hemel rees, waren ze alle drie weer op post. Dadelijk liepen ze naar het puin, hun ontbijt 'in de hand. Allemachtig, ja inderdaad, kreet Piet, nieuwe sporen in de grond. De anderen haastten zich naderbij. Geen twijfel, oordeelde Dirk de auto moet teruggekeerd zijn. Precies, knikte Biet, maar wanneer juist, dat is de vraag. En, hoe laat is het nu, kerels Even over zes, Piet. Gisteravond was het reeds donker, toen we nog geweest zijn. Dus is het van nacht gebeurd. Griezelig, huiverde Dirk, wat een idee, zo 's nachts op de haan. Piet haaide het briefje boven, waarop hij gisteren de handafdrukken gecopieerd had. Hij plooide het open, zette zich op de knieen en vergeleek. Jan en Dirk loerden over zijn schouders heen. Toen wendde Piet het hoofd en fronste de wenkbrauwen. Wel, vroeg Jan, hapert er iets Piet bukte zich opnieuw en onderzocht een tweede keer. Eigenaardig, mompelde hij, de sporen verschillen van mekaar. Die van gisteren zijn zwaarder van formaat en dieper in de grond geprent. Deze zijn lichter en nauwer bijeen. Het moet een kleinere auto zijn. Wat een warboel, konstateerde Dirk, het wordt hoe langer hoe gekker. Piet tekende zorgvuldig de nieuwe sporen na en mat hoever de wielen van mekaar stonden. Toen sprongen ze overeind en lie pen schoorvoetend de landweg op, de rich ting uit, waar gisteren de eerste olievlek te zien was. Jongens, reageerde Jan, hier is geen verse olie te zien. Ze keken scherp toe. Wat nu schrok Dirk. Ze kuierden naar de tweede vlek, dicht bij de gracht. Alles ongewijzigd, riep Jan. Begrijpt gij het, Piet Een vreemd verschijnsel, bevestigde hij, doch makkelijk te verklaren. Ze keken verwonderd op, met vragende blik. De afdrukken bewijzen dat hier twee wagens in het spel zijn. Hebben die twee met mekaar iets gemeens Komen ze nog terug Ja, dat blijven onopgeloste raadsels. En, wat ze hier te zoeken hebben, oordeelde Dirk wie raakt er wijs uit De jongens snuffelden verder in het rond. Hier, schreeuwde Jan onverwachts, een lucifersdoosje tussen het gras. Vast en zeker lag het er gisteren niet. Stilte, man, kalmeerde Piet, ge maakt veel herrie. Jan bukte zich, om het voorwerp op te rapen. Piet hield hem tegen met de arm. Halt, afblijven, gebood hij. Onvoor zichtig dit weg te nemen. Wat zou het schokschouderde Jan. Oppassen, dat het geen hinderlaag is, raadde Piet aan. Misschien heeft men be merkt dat de autosporen uitgewist waren en legde men dit doosje om ons te vangen. Goed gezien, knikte Dirk. Het kan ook louter toeval zijn, ging Piet verder. De autogeleider heeft wellicht een sigaret aangestoken en zijn leeg doosje zonder nadenken weggegooid. Ja, inderdaad, viel Dirk in, hier ligt een lucifertje op de grond. nadruk verboden vervolgt t

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Gazet van Aalst | 1968 | | pagina 11