Zweedse opvoedingsmethoden
progressief tot zelfs in
de gevangenis
*X,ien jaar kunótgroep
^lOotfoaHgel
(§roep nu
Zweden geeft het voorbeeld
0GstvfaaiT.se pioniersfamilie Hoe ontsnappen
in Australse zakJe blazen?"
Hoelang moet men slapen?
Prof. R. Derine, schepen der
stad Antwerpen te Aalst
b 3 5 Qc&n net
Producent van nieuw appelsap
Vlaams recept
Én een recente T.V.-uitzending
hebben wij een vrij duidelijk
beeid gekregen van het ge
vangeniswezen in ons land.
Anders is het gesteid in Zwe
den een land bekend om
zijn progressieve opvoeding
waar de progressieve op-
voedingsmetoden zelfs door
gedrongen zijn tot in de ge
vangenissen-
Het is inderdaad zo dat de
Zweden er een mening op na
houden vrat betreft het doei
der gevangenissen, die wij
maar moeiiijk kunnen in over
eenstemming brengen mei
onze opvattingen terzake.
Sedert 1946 is in Zweden wet
telijk voorzien dat «om de toekomst
van de gevangene te kunnen ver
zekeren, 2ijn verblijf aldaar zo
dient aangepast aan het midden
waarin hij verbleef voor zijn ver
oordeling mits de nodige wijzi
gingen wat betreft de minder goede
invloeden van het vroeger milieu
dat er praktisch geen merkbare
overgang zou vast te stellen zijn
naar zijn levenswijze na de invrij
heidstelling.»
In Zweden kent men twee straf
inrichtingen de gewone gevange
nis en de vrije kampen. De gevan
genen dragen gewone burgerkleren
en worden steeds voorkomend be
handeld. Op de deur van hun cel,
een nette woonkamer, is hun naam
kaartje aangebracht, want num
mers zijn in de Zweedse gevange
nissen taboe. De cellen zijn luch
tige en ruime vertrekken. De vloer
is belegd met parket, de gevangene
kiest zelf de kleur der gordijnen,
terwijl bloemen op de vensterbank
de tralies verbergen. Een zetelbed.
clubzetel, tafel, boekenrek en een
radio vormen de meubilering. Daar
naast mag de geditineerde vrij de
muurversieringen bepalen, kan
eventueel ook 's nachts zijn cel
verlichten en mag dag en nacht
roken. Het spreekt vanzelf dat de
gevangenen die een beroep beoelc
nen verder mogen werken en zich
zelfs kunnen bekwamen in hun vak.
LUXE KENT GEEN GRENZEN
De strafinrichtingen waar de
minder «zware gevallen» worden
ondergebracht noemt men in Zwe
den de vrije instellingen. Deze zijn
nog luxueuzer ingericht en vormen
groepen kleine huisjes midden in
de vrije natuur, zonder omheinings
muur, tralies of slagbomen. De
«gevangenen» mogen er wekelijks
gedurende een ganse dag het be
zoek ontvangen van hun vrouw, een
lekker maal bestellen en in de om
geving wandelen.
Zelden noteert men er ontsnap
pingen. De vluchtelingen worden
trouwens na zeer korte tijd weer
aangehouden en worden dan over
geplaatst naar de zwaardere straf
inrichting.
Het systeem dat nu reeds meer
dan twintig jaar in Zweden in voege
is, heeft tot dusver zijn merkwaar
dige resultaten bewezen. In Zwe
den noteert men haast geen reci
divisten en het aantal gevangenen
is merkelijk kleiner dan in andere
landen op de 8 miljoen inwoners
zijn er 3.200 gedetineerden, onder
wie slechts 70 vrouwen.
De doodstraf bestaat lang niet
meer en de levenslange gevange
nisstraf wordt door opeenvolgende
genadeverleningen herleid tot ma
ximum 16 jaai.
Typerend voor de efficiëntie van
de wederopvoedingsmetoden in
Zweden is wel de verklaring van
een tot levenslange opsluiting ver
oordeelde getetineerde, die het vol
gende verklaarde «Reeds vijftien
jaar verblijf ik hier en heb de tijd
gehad veel te leren en een gans
ander mens te worden. Gedurende
mijn verblijf in de gevangenis ben
ik in het huwelijk getreden, heb ik
een gelukkig gezin gesticht en heb
daarenboven het diploma behaald
van technisch ingenieur. Een erfe
nis stelde mij in staat een h'oeve te
kopen die ik van hier uit kan be
heren en op mijn vrije dagen kon
bezoeken. Volgend jaar, na mijn
vrijlating, zal ik een welstellend
man zijn die het niet moeilijk zal
hebben zich terug aan te passen
aan het normale leven ik zal en
kel van woning moeten verande
ren
Dezelfde gevangene schreef ook
een boek het werd later een
bestseller in Zweden getiteld
«Een kind», dat benevens de ge
schiedenis van een familie en de
wederopvoeding van de vader (hij
zelf) die vele jaren in de gevange
nis ve'rbleef, een warm pleidooi is
voor de degelijkheid van het ge
vangeniswezen in Zweden, dat on
getwijfeld als voorbeeld voor Euro
pa kan gesteld worden.
Het kleine plaatsje Hiüwood, in
de Tamarvaiiei in Tasmanie gele
gen, is in Australië beroemd om
zijn boomgaarden en zijn appelen
die ieder jaar naar het buitenland
worden gevoerd.
Dank zij de vindingrijkheid en de
volharding van een Belgische fa
milie, uit Sint Niklaas afkomstig,
krijgt die vallei thans bekendheid
om haar appelsap.
Toen zij, nauwelijks 11 jaar ge
leden, in Australië aankwamen ves
tigden Edrnond en Juiia De Bruyne
zich ais kruideniers in Hiüwood.
Vier jaar later kreeg Julia een
eigenlijk zeer eenvoudige inval,
maar zij was wel de eerste om
haar idee in de praktijk om te zet
ten. Vermits een deel van de ap
pelen die in de streek werden ge
oogst niet beantwoordden aan de
normen die gesteld werden voor
de uitvoer, waarom, zo dacht onze
landgenote, zou men er geen appel
sap van maken.
Graag waren wij aanwezig op
de galavoorstelling van kunstgroep
Wolfsangel naar aanleiding van de
tweede lustrumviering. We waren
bewonderaar van een hernieuwd
en hoogstaand programma, waar
mede de stichter en leider de heer
O. Van Malder het bewijs leverde
van onverdroten ijver, choreogra
fische inspiratie en verruimde ar
tistieke zin.
De galavoorstelling werd bijge
woond door tal van vooraanstaan
den uit de politieke en kulturele
kringen. In het bijzonder merkten
wij op de h. oud-minister Moyer-
soen, Z.E.H. Deken De Vos, de h.
Dispa, direkteuF van de stedelijke
akademie, de h. Crombeen, voor
zitter, vanwege de school de h.
direkteur J. Cardinael, de h. onder-
direkteur F. Verhavert, de h. Pre-
fekt De Schepper, aalmoezenier
E.H. Aarnouts en tal van perso
neelsleden met hun familie.
Na de voorstelling werden de
personaliteiten en genodigden op
een receptie ontvangen, waarop de
h. Van Malder dankte voor de mo
rele steun en reeds de ogen richtte
Het recept werd in het vader
land gevraagd en de familie De
Bruyne ging aan het werk. Eigen
handig bouwde Edmond een kleine
loods en een hydraulische fruitpers.
Zijn schoonvader, die thans 81 jaar
oud is, maakte vaten, kommer.,
enz. Dan kon de produktie begin
ne».
De eerste klanten waren inwo
ners van Hiüwood, di© het appel
sap uitstekend vonden.
Dat was meteen het begin van
een avontuur. De produktie steeg
met da dag om tenslotte 2.500
potten van 450 gr. per maand te
bereiken.
De familie De Bruyne heeft zich
voorgenomen eerlang haar produkt,
dat onder de merknaam «Apple
delight» op de markt wordt ge
bracht, uit te voeren. Zij heeft tal
rijke boomgaarden aangekocht en
de expansie van haar bedrijf op een
moderne pers van 8.000 dollar,
die zij zich onlangs heeft aange
schaft.
naar de volgende lustrumviering.
Benevens de galavoorstelling
grepen andere optredens plaats
op woensdag- en zaterdagnamid
dag voor de leerlingen V.T.I. en
andere scholen, op zondagavond
voor de ouders van de leerlingen.
Tot de stichter en leider de h.
Van Malder richtten velen zich
spontaan met hun felicitaties. Te
recht, als we rekening houden met
de beperkte repetitietijd van de
studerende leden en het steeds
herbeginnen wegens het verlies van
getrainde studenten wanneer zij
de school verlaten, dan verhoogt
de prestatie nog in hoge mate.
Ook richten we oprechte geluk
wensen aan al de akteurs van de
avond en hen die aan de voorbe
reiding hielpen. Een paar van de
seniors vielen bijzonder op door
hun vaardigheid en artistiek bele
ven We denken aan Van Langen-
hove en De Grave d'it zonder de
verdiensten van de anderen te ver
minderen, want slechts één ziel be
lichaamt de hele groep
A.
langste noten op te tekenen. Als
tweede proef moesten zij einde
loze kolommen cijfers optellen. De
eerste vergde dus een uitzonder
lijke aandacht, terwijl de tweede
opdracht meer berustte op de rou
tine van de geest.
Het «zakje blazen» en «glaasje
op...» zijn begrippen die momen
teel in onze samenleving «in» zijn.
In India kent men die wet op de
dronkenschap echter al veel lan
ger, zij het dan niet precies onder
dezelfde vorm. In de 19e eeuw
werd in Bombay een wet uitge
vaardigd waarbij het gebruik van
alkohol formeel werd verbaden. Er
waren echter zoals trouwens
bij alle wetten uitzonderingen.
Zij die konden bewijzen werkelijk
aan het korte nat verslaafd te zijn,
konden een speciale vergunning
bekomen die hen toeliet zich sterke
dranken aan te schaffen. Maar
daarmee was de kous niet af. Er
was immers een andere wet die
wilde dat een alkolieker geen rij
bewijs kon bekomen.
Wat deed men nu om die wet
te ontduiken Heel eenvoudig
men liet zijn lieve echtgenote als
«drinker» registreren; zo bekwam
men de nodige whisky, cognac,
gin, enz. en kon meneer verder
rustig autorijden.
Wellicht een nuttige wenk voor
onze automobilisten...
Is het tekort aan slaap recht
streeks verantwoordelijk voor som
mige arbeids- en verkeersongeval
len Zonder enige twijfel, ant
woordt Dr. Robert Wilkinson van
de Cambridge universiteit.
Hij heeft immers zeer onlangs
terzake verschillende experimenten
gedaan die bewijzen dat zeifs een
minimum tekort aan nachtrust ern
stige gevolgen kan hebben en niet
zonder invloed is op de aandacht
en het reaktievermogen van de
mens.
Dr. Wilkinson, die werkzaam is
in 'n laboratorium voor toegepaste
psychologie, heeft gedurende zes
weken de gedragingen bestudeerd
van 19 vrijwillige «cobayes», in
casu 19 jonge militairen. Deze had
den twee verschillende opdrachten
uit te voeren de eerste bestond
er in muzieknoten te beluisteren,
niet in alle stilte, maar in een luid
ruchtige atmosfeer, om daarna de
Alle «cobayes» begonnen hun
proeven om 6.30 uur 's morgens,
maar de rustperiode van elk van
hen verschilde aanzienlijk 7.30,
5, 3, 2 en 1 uur slaap, terwijl een
van hen helemaal geen nachtrust
had genoten.
De resultaten gaven wat men er
had van verwacht het tempo voor
het vervullen van de opgelegde
proeven daalde naargelang de kan
didaten twee uur of minder hadden
geslapen. Maar wat belangrijker
is voor het dagelijkse leven de
graad van oplettendheid daalde ge
voelig na twee nachten met slechts
5 uren rust.
Wij vernemen dat op een vergadering van de C.V.P. kanton Aalst,
Prof. R. Derine, Schepen der stad Antwerpen en voorzitter van hot
Verbond der Vlaamse Professoren afdeling Leuven, zal spreken over
de huidige politieke aktualiteit, met name over de konfrontatie van do
Vlaamse C.V.P. met de Vlaamse problematiek.
De vergadering wordt gehouden op zaterdag 17 februari te 15 u.
in de zaal Madeion, Grote Markt, te Aalst.
De volgende avond over de internationale politiek, ingericht door
de Groep NU en de C.V.P.-Jongeren, wordt gehouden heden vrijdag,
16 februari, te 20 uur, in de feestzaal van het stadhuis.
Prof. J. Vandamme zal als spreker optreden. Hij zal handelen
over «Naar een verenigd Europa».
