till
■M.
Niets beslist inzake
fusies v. gemeenten
in't arrondissement
-JSSf
GESPREK met
arrondissements-
kommissaris
VAN BENEDEN
6 Fr. het nummer
mensen
begrijpen
gelijke lonen
aandacht voor
bestaande
bedrijven
niveau
moderne
gemeenten
hopen
Sazet van AaSsf
24ste jaargang Nr. 8
zaterdag 24 februari 1968
NEC SPE, NEC METU...
ONAFHANKELIJK REGIONAAL WEEKBLAD
VOOR AALST EN OMLIGGENDE
Redaktie en Beheer
Schoolstraat 26 Aalst
Tel. 241.14
DE DEMOKRATISERiNG VAN HET MAATSCHAPPELIJK VERKEER
IS IN DE NAOORLOGSE JAREN FEL VOORUITGEGAAN. VEEL
UITERLIJK STATUSVERTOON IS VERDWENEN. OOK IN DE
STAATSHIERARCHSE. MINISTERS EN GOUVERNEURS VER
SCHIJNEN NIET MEER OP OFFICIËLE PLECHTIGHEDEN IN
UNIFORM EN DE TIJD DAT EEN ARRONDISSMENTSKOMMIS-
SARIS ZIJN AMBT KRACHT EN PRAAL BIJZETTE MET STEEK
EN DEGEN BEHOORT TOT HET VERLEDEN.
WANT ZEGT DE H. VAN BENEDEN, ARRONDISSEMENTSKOM-
MiSSARIS TE AALST EN IN ZIJN WEINIGE VRIJE TIJD, EEN
GENTENAAR DIE EEN SIERLIJK NEDERLANDS SPREEKT WIJ
STAAN THANS DICHTER BIJ DE MENSEN, BIJ DE TOESTANDEN
DAN VROEGER. HET GEZAG WORDT NIET LANGER MEER ONT
LEEND AAN UITERLIJK VERTOON, AAN AFKOMST, MAAR AAN
PERSOONLIJK OPTREDEN, AAN PERSOONLIJKE INVLOED.
O
-
Er zijn in ons land 36 arrondis-
sementskomissarissen. Voor de h.
Van Beneden, in deze funktie te
Aalst werd benoemd, oefende hij
reeds hetzelfde ambt uit te Turn
hout, de hoofdplaats van dat stuk
rustige Noorder-Kempen, waarvan
de eerlijkheid, de integriteit een
der voornaamste kenmerken is van
(je mens.
To Aalst volgde hij wijlen arron-
dissementskommissaris Bouckaert
op in 1946.
De taak van een
arrondissementskommissaris
Wel, men zou het bondig, maar
dan zeer bondig, aidus kunnen sa
menvatten Doen naleven wat het
hoger echelon voorschrijft, maar
dan ook mensen begrijpen en ver
dedigen. Zo u wilt, een administra
tief vrederechter.
Maar in de praktijk van elke
dag is daarmee niet aües ge
zegd: Tot de specifieke ambts
bezigheden van een arrondis
sementskommissaris behoren
o.m.
Het toezicht over het bestuur
van de niet ontvoogde ge
meenten, dat zijn gemeenten
met minder dan 5.000 inwo
ners. In het arrondissement
Aalst bedraagt dit aantal 71.
Het handhaven van de wetten
en de maatregelen van alge
meen bestuur en de uitvoering
van de besluiten van de pro
vinciale raad en van de Be
stendige Deputatie.
Toezicht op de landelijke po
litie, waartoe een veldbriga-
dier ter beschikking staat, in
zage van de registers van de
burgerlijke stand, van de be
volkingsregisters, van de no
tulen en registers van de ge
meenteraad en het schepen
kollege, nazicht van de ge
meentekassen, zo van plaat
selijke als gewestelijke ont
vangers.
Dan zijn er een reeks bijzondere
opdrachten inzake militievergoe-
ding (sekretariaat van de Beroeps
kommissie), ouderdomspensioenen
(voorzitter van de Beroepskommis
sie), toezicht op de gestichten
voor geesteszieken, jacht en vogel
vangstverloven en dan de voorbe
reiding van de parlementaire ver
kiezingen.
Het doet er mij aan denken dat
men 'in Turnhout het arrondisse,
mentskommissariaat «de streek»
noemt. Men gaat daar naar «de
streek» zoals hier bv. naar «'t ge
meentehuis».
Ekonomist, Rijksuniv. Gent,
heeft de ekonomische en sociale
situatie van zijn ambtsgebied de
h. Van Beneden steeds aan het
hart gelegen.
De pendelarbeid
Ja, dat is natuurlijk steeds de
primordiale vraag met betrekking
tot het arrondissement. Niettemin,
men moet toch trachten t.o.v.
soortgelijke problemen nuchter te
oordelen.
Het 'is bv. de vraag of de meeste
mensen niet verkiezen in het Brus
selse te werken. Natuurlijk heeft
dat in eerste instantie te maken
met het feit dat in de hoofdstede
lijke agglomeratie nu eenmaal ho
gere lonen worden uitbetaald.
Maar ook andere, psychologische
faktoren spelen daarbij een rol. De
attraktie, men kan dat niet ontken
nen, van Brussel zelf bv., moet
men niet onderschatten. Daar komt
toch bij dat een belangrijk aantal
forenzen, o.m. uit Aalst, Erembo-
degem, Haaltert, Denderleeuw,
niet méér tijd, niet méér uren ver
spillen aan het heen en weer rei
zen naar kantoor of atelier, dan
duizenden bewoners uit de Brus
selse randgemeenten.
Natuurlijk «Werk in eigen
streek» blijft een vraagstuk,
dat de voortdurende aandacht
moet gaande houden van aüe
verantwoordelijke instanties.
Maar, wil men er toe komen
dat de jongere generatie de
voorkeur geeft aan een be
trekking in eigen streek, dan
dient men er meteen voor te
zorgen dat het verschil van
loonniveau tussen de streek
en Brussel wordt uitgescha
keld, kortom dat gelijke lonen
worden aangeboden.
Wanneer men spreekt over eko
nomische streekexpansie moet de
aandacht toch ook blijven gaan
naar de bestaande bedrijven. En
een zekere reserve 'in acht nemen
voor vreemde bedrijven lijkt alles
zins geboden.
Daarbij is het mijn overtui
ging dat de Denderstreek
vooral aan haar trekken zal
komen mits fundamentele in-
frastruktuurwerken. In dat op
zicht werd door de groep
Sodegec voldoende gewezen
op de zwakke plekken. Het
zal ons heel wat verder bren
gen indien een Noord-Zuic
verbinding doorheen het ar
rondissement tot stand kwam.
Ook de geplande A8 in Zuid-
Oost-Vlaanderen is van vitaal
belang. De situatie in het Ge-
raardsbergse is overigens
zorgwekkend. De voortschrij
dende ontvolking illustreert
dit treffend.
Samenwerking tussen alle ver
antwoordelijke instanties blijft dan
ook voor het welzijn van het ar
rondissement een vereiste. Het
komt er voor alles op aan het alge
meen belang, het belang van de
bevolking te dienen. In dat verband
mag zeker wel verwezen worden
naar wat door de Stichting Lode-
wijk de Raet reeds in de vijftiger
jaren, ook ten voordele van de
streek, werd gepresteerd. Het was
precies deze instelling die als eer
ste na de oorlog heeft gewezen op
de problemen v. de Denderstreek.
Sommigen zijn van oordeel dat
deze streek gekenmerkt wordt
door een zeker gemis aan
geestelijk Niveau
De Denderstreek is eigenlijk iets
apart. Een zeer aktieve, dynami
sche bevolking, een fel gedemokra-
tiseerd maatschappelijk verkeer,
honderden verscheidene verenigin
gen, ook kulturele. Maar het blijft
alles beperkt tot een eerder kleine
bevolkingsgroep.
Ongetwijfeld heeft dat ook te
maken met het feit dat een aan
zienlijk gedeelte van de bevolking,
precies ingevolge de pendelarbeid,
niet «in» haar streek leeft. En men
mag aannemen dat Brussel voor
heel wat intellektuelen uit de streek
beter beantwoordt aan hun gees
telijke, kulturele noden.
Er is ten andere toch, net zoals
elders, een verschil tussen centra
zoals Aalst en de buitengemeen
ten. Destijds heb iik tijdens een
voordrachtencycius het probleem
van de hernieuwing van het platte
land en zijn menselijke problemen
uitvoerig kunnen belichten.
De studie van de plattelands
gemeenten leidt tot het be
sluit dat ze grondige wijzigin
gen hebben ondergaan, de
landbouwgemeenten vertonen
een eigen karakter dat nader
moet onderzocht worden ten
einde de oorzaken van hun
nadelige positie te achter
halen.
In vele gemeenten wordt de
behoefte aan meer onderwijs,
aan meer geestelijke ontwik
keling n>et in voldoende mate
tegemoet gekomen.
Het is meteen ook het pro
bleem van de moderne ge
meenten die moderne op
drachten moeten uitvoeren.
Dat brengt ons inderdaad bij de
fusieplannen in 't arrondissement
Ja, men kan ook spreken van
schaalvergroting - herstrukturering.
Wel, ik geloof dat dit probleem in
Oost-Vlaanderen op serene wijze
werd aangepakt door een werk
groep die 'in 1962 van start ging
onder voorzitterschap van wijlen
gouverneur Marien. Alleen is Het
allemaal een beetje vlug moeten
gaan.
Maar het plan voorzag toen da*
van de 81 gemeenten die het arr.
Aalst telt, er nog 28 zouden over
blijven. Er is van dat alles in het
huidig stadium, het ontwerp Groot
Geraardsbergen overgebleven, dat
ingevolge diverse omstandiheden
niet werd gerealiseerd.
Wie de streek, het arrondisse
ment, van uit de lucht bekijkt kan
in elk geval vrij vlug een schets
maken hoe het zou moeten ver
lopen met de fusie van de gemeen
ten.
Momenteel is er ter zake voor
het arrondissement niets defi
nitiefs beslist. Maar het is nu
toch duidelijk dat men naar
een herstrukturering van de
gemeenten moet gaan. Het
gaat bv. niet op dat telkens
zich op de autosnelweg een
verkeersongeval voor doet,
resp. de politie van Aalst,
Erembodegem, Nieuwerkerken
en noem maar op, zich moet
afvragen of zij niet terecht
is gekomen op het grondge
bied van een andere gemeen
te. Er zijn ook tal van andere
frappante voorbeelden die wij
zen op het ongerijmde van de
huidige situatie.
Anderdeels is ook de gemeen
telijke autonomie een der fun
damenten van ons demokra-
tisch bestel. En de hardnek
kigheid waarmede sommige
burgemeesters van kleinere
gemeenten die verdedigen,
vraagt begrip.
Maar ook hier nood aan
moderne gemeenten. En in
dat opzicht jrind ik het per
soonlijk jammer dat tientallen
gemeenten, blijkens de ont
stentenis van schriftelijke op
merkingen, weinig of geen be
langstelling weten op te bren
gen voor het Gewestplan.
Er is de gerechtelijke hervorming
en de «Aalsterse hoop» op een
arrondissementele rechtbank
Ik heb nooit goed begrepen dat
Aalst, in elk opzicht toch een be
langrijk centrum, op dat vlak zo
zeer is benadeeld. Het zou inder
daad een goede zaak zijn, indien
Aalst over een dergelijke rechtbank
kon beschikken. Men kan natuur
lijk maar hopen, net zoals met het
administratief centrum...
(Clk.)
