bruisende
DRANK
JAN CLERCK
.ER
of de Laatste 1
>rs van Vlaanderen
A6ATHA CHRISTIE
Hl
10
47
Waarom had inspekteur Kemp
zoveel prijs .gesteld op zijn komst
op het politiebureau Wat wist
de man of wat vermoedde hij ei
genlijk Mogelijk was 'het met
meer dan een vage verdenking.
Het enige waarop hei aankwam
was het hoofd nu koel te houden
en hoegenaamd niets toe te geven.
Hij voelde zich onbehaaglijk
eenzaam, zo zonder Sandra. Met
haar samen zou hij veel meer zelf
vertrouwen hebben gehad. Samen
met haar voelde hij zich sterk,
moedig en zelfbewust. Zonder
haar was hij niets, minder dan
niets. Zou Sandra datzelfde ge
voel hebben Zou ze nu thuis zit
ten, stil en zwijgzaam, met een
grote innerlijke onrust
Hoofdinspekteur Kemp ontving
hem beleefd doch ernstig. Er zat
een man in uniform aan een tafel
achter hem, met potlood en pa
pier. Toen hij Stephen uitnodigoe
plaats te nemen, klonk Kemp's
stem zuiver zakelijk.
«Ik ben van plan u een verkla
ring te laten tekenen, mijnheer
Farraday. Daarom acht ik mij ver
plicht u mede te delen, dat u zulks
kunt weigeren en het recht heeft,
u desgewenst door uw advokaat
te laten bijstaan.»
Stephen schrok hiervan, maar
liet niets blijken. Hij dwong zich
tot een ijzige glimlach. «Dat klinkt
allemaal nogal ernstig.»
«Ik wil u ook geenszins de ernst
van de zaak verhelen, mijnheer
Farraday.»
«Mijn verklaring kan dus tegen
mij worden gebruikt, als ik het
goed begrijp
«Ik zeg niet tegen u. Maar uw
verklaring zal als bewijs worden
gebruikt.»
Rustig gaf Stephen ten ant-
ik niet zou weten, welke nadere
mededelingen u nog nodig Heeft.
U heeft vanmorgen alles gehoord,
wat ik te zeggen had.»
«Dat was slechts een informeel
verhoor... bij wijze van inleiding.
Maar bovendien zijn er enkele pun
ten, mijnheer Farraday, waarvan
ik moet aannemen dat u ze l'ev®1'
vertrouwelijk behandeld ziet. Al
wat niet strikt met de zaak ver
band houdt, houden wij natuurlijk
buiten de openbaarheid. Ik neem
aan, dat u begrijpt waarop rk
doel.»
«Het spijt me, maar ik begrijp
volstrekt niet wat u bedoelt.»
Hoofdinspekteur Kemp slaakte
een zucht. «Slechts dit. U is zeer
intiem geweest met wijlen mevr.
Rozemarijn Barton...»
Stephen viel hem in de rede.
«Wie beweert dat
Kemp boog zich naar voren en
pakte een getypt stuk van zijn
bureau. «Dit is een afschrift van
een brief, die gevonden is onder
de nagelaten stukken van mevr.
Barton. Het origineel bevindt zich
jn ons bezit en werd ons ter hand
gesteld door haar zuster, mejuf
frouw Iris Marie, die het hand
schrift van haar zuster heeft her
kend.»
Stephen las «Leeuwtje, lieve
ling, dat kun je niet menen, onmo
gelijk, onmogelijk...»
Een golf van emotie sloeg over
hem heen. Hij kreeg een wee ge
voel in zijn maag. Dat was Roze
marijn, haar hele manier van be
togen, smeken... Mocht het ver
leden dan nooit blijven rusten,
nooit worden vergeten?...
Hij vermande zich en zag Kemp
in de ogen. «U kunt gelijk hebben
dat mevrouw Barton deze brief
heeft geschreven. Maar niets wijst
er op, dat zij die brief aan mij zou
hebben gericht.»
«Ontkent u ook, dat u de huur
heeft betaald van 'Mal'land Man
sions nummer 21, Earl s Court?»
Zij wisten dus alles I 'Hij vroeg
zich af hoe lang reeds. Hij haalde
zijn schouders op. «U schijnt bij
zonder goed geiinformeerd. Mag ik
ook weten waarom het nodig is
het zoeklicht te richten op mijn
partikuliere leven
«Dat gebeurt alleen indien uw
partikuliere leven iets te maken
kan hebben met de dood van de
heer George Barton.»
«Dat begriijp ik. U oppert de
mogelijkheid dat ik eerst zijn
vrouw het hoofd op hol gebracht
heb en hem daarna vermoord?»
«Kom, mijnheer Farraday, laat
ons open kaart spelen. U heeft
in zeer intieme verhouding gestaan
tot zijn vrouw... u heeft daaraan
een einde gemaakt, geenszins op
haar verzoek. Zij was van plan het
u tamelijk lastig te maken. Haar
dood kwam u bijzonder gelegen.»
«Zij pleegde zelfmoord. Moge
lijk heb ik mijzelf iets te verwijten.
Maar dit zelfverwijt regardeert in
geen enkel opzicht de justitie.»
«Het is ook mogelijk d_at zij
geen zelfmoord heeft gepleegd.
George Barton was overtuigd van
dit laatste. Hij had er een nauw
keurig onderzoek naar ingesteld...
en is toen zelf van het leven be
roofd. Deze consequentie doet wel
enige vragen rijzen.»
«Ik begrijp niet, waarom juist
op mij enige verdenking zou moe
ten vallen.»
«U geeft toe dat haar dood op
een voor u zeer gelegen tijdstip
heeft plaats gevonden leder
schandaal zou uw carrière ernstig
hebben geschaad.»
«Er zou nooit sprake geweest
zijn van enig schandaal. Mevrouw
Barton zou wel naar rede hebben
geluisterd.»
«Daar ben ik nog niet zo zeker
van I Was uw 'vrouw op de hoogte
van uw verhouding, mijnheer Far
raday
«In genen dele.»
«Is u daarvan overtuigd?»
«Daar ben ik. volkomen zeker
van. Mijn vrouw heeft geen ogen
blik gedacht dat er iets meer dan
vriendschap tussen mevrouw Bar
ton en mij bestond. Ik hoop ook,
dat zij deze overtuiging zal be
houden.»
«Is uw vrouw jaloers van aard,
mijnheer Farraday
«Volstrekt niet. Zij heeft nooit
enige iblij'k gegeven van jaloezie,
waar het mij betrof. Daarvoor is
zij veel te verstandig.»
De inspekteur gaf hierop geen
enkel kommentaar. In plaats daar
van vervolgde hij «Heeft u te
eniger tijd in het verleden cyaan
kali in uw bezit gehad, mijnheer
Farraday
«Neen, nooit.»
«Maar op uw buitenverblijf be
vindt zich toch enige voorraad
«Misschien dat mijn tuinman het
heeft, maar daar weet ik niet van.»
«Heeft u het zelf nooit gekocht,
voor fotograferen of zo
«Van fotograferen heb ik geen
verstand en ik herhaal ik heb
nooit cyaankali gekocht.»
Kemp legde hem het vuur nog
wat nader aan de schenen, doch
liet hem daarna gaan. Tot zijn
ondergeschikte zei hij nadenkend
«Hij was er wel erg gauw bij om
te beweren dat zijn -vrouw van
niets wist, vind ik. Waarom, zou
je zeggen?»
Nadruk vérboden
vervolgt
door
SILVAIN VAN DER GUCHT
en -
a i
LODEWIJK VAN LAEKEN
9 6.
Is het zo erg
Ja, misschien zal er geweld
moeten gebruikt worden. Advokaat
Treems is gevolgd door een paar
gendarmen in burgerkleding; een
man meer zal echter niet misstaam
Men heeft waarschijnlijk de hanu
gelegd op het brandpunt der Bin
ders. Wanneer de heer procureur
daar gaat, zal hij er een konfrater
van Aalst vinden.
Meer behoefde met gezeid om
het instinkt van de gerechtsdie
naar op te wekken. Men zou de
hand leggen op de Binders. O, dan
voorzeker hoorde hij 'bij de klop
jacht; wat eer voor hem, zo hij de
hand kon lenen tot zulke onder
neming.
Ik ga mee I riep hij geest
driftig.
Gabrielle de Montmirail, die uit
het gefluister der beide mannen
niet wijs was geraakt, verschrikte
door die plotse uitroep.
Waar gaat ge mee vroeg
zij beangst.
Door deze vraag werd de pro
cureur tot de werkelijkheid terug
geroepen.
O, het heeft geen belang,
lieve; ik wil mij onmiddellijk ver
wijderen.
- Ik ga met u, sprak Gabrielle
vastberaden.
Neen, neen, kind, ge blijft
hier.
Waarom
Omdat het voor u gevaarlijk
zou zijn. Ge moogt uw leven niet
blootstellen.
En zult gij uw leven bloot
stellen vroeg zij vol schrik.
Zo erg is het niet, maar toch
zal er misschien moeten gevoch
ten worden.
Dit vermeerderde haar angst
nog.
Gevochten En ge gaat
vechten. Ik ga met u I
Neen, neen, dit past geen
vrouwen, het ware een lafheid van
mijnentwege u mee te nemen.
Maar wat is er gaande
'En nu vertelde Po hetgeen Ver
meulen hem had medegedeeld. Hij
vergrote het gevaar. Hij sprak van
een hele bende Binders en moor
denaars, d-ie ze zouden vatten en
uitroeien en dergelijke meer. Hij
sprak ook van de eer, die er voor
hem aan verbonden was, hoe de
konsul, Bonaparte, hem daarvoor
zou belonen. Hij bracht het einde
lijk zo ver, dat Gabrielle hem toe
stond in het huis van Treems te
verblijven en aldaar de terugkomst
van de procureur af te wachten.
Een onheilspellende flikkering
doorkliefde het zwarte oog van
Vermeulen.
Nu hebben we ze vast, mom
pelde hij tussen de tanden. Mep
zal tevreden zijn.
Ligt Oordegem ver van hier r
vroeg Po.
Neen, een drietal uurtjes;
evenwel zou ik u niet aanraden te
voet te gaan. De regen heeft in
de laatste dagen de wegen in een
allerellendigste toestand gebracht.
Hoe kan ik er geraken
De postwagen vertrekt om
vier uur; tegen zes uur zijt ge te
Oordegem. Ge zult er nog een
paar uurtjes te vroeg zijn, want
het spelletje moet eerst tegen
negen uur beginnen.
Allerbest.
Zorg toch maar, beste heer,
dat uw pistolen goed geladen zijn.
- Daar is geen nood voor,
lachte de procureur, die nu een
waarlijk vrolijk humeur had.
En hij haalde een paar twee
lopen van onder zijn borstrok, twee
vreselijke wapens in de handen
van een kenner.
Zo lis het goed, meende
Vermeulen. Ge zult voor Treems
een kostelijke aanwinst zijn.
Zodra Vermeulen de kans klaar
zag, sloop hij de kamer uit en
fluisterde in de gang iets in de
oren van de meid.
Hij keerde daarop onmiddellijk
in de kamer terug.
's Middags werd de tafel gedekt
en een keurig maal opgediend.
Het was drie uur, toen Po de
postkoets van Collaert instapte en
Vermeulen nogmaals dringend Ga
brielle aanbevool.
Goede reis, heer procureur I
riep Vermeulen de afreizende toe,
goede reis I
Po wuifde met de hand.
En nu aan 't werk, voegde
de duivelse man er bij, er dient
geen tijd meer verloren.
Hij begaf zich, sluipend langs
de huizen, naar de Lange N'ieuw-
straat, ten huize van notaris Vos-
Deze verwachtte 'hem met onge
duld.
Hoe is 'het vroeg de nota
ris gejaagd.
Alles om ter 'best, antwoord
de Vermeulen, de procureur is naar
Oordegem.
En 't meisje vroeg Spriet-
vlechter gejaagd.
Het meisje zal stil en ge
dwee op de terugkomst van de
procureur wachten, ten huize van
Treems.
Sprietvlechter triomfeerde. Hij
was 'koortsachtig, opgewonden, ze
nuwachtig. Hij nam papieren in de
hand, legde ze neer, raapte ze
opnieuw op, om ze weldra op een
andere plaats te leggen, nam grote
dossiers weg en zette ze op een
andere plaats, verschoof stoelen
en tafels, ging met geweld in de
kachel pokeren, stapte naar het
venster en keek vlug naar buiten,
keerde op zijn stappen terug en
overstelpte Vermeulen met de on
zinnigste vragen aangaande het
meisje.
Och, Spriet, verveel ons nu
niet met uw"" gezaag, onderbrak
Vosselaer ongeduldig, ge zult im
mers tijd genoeg hebben om u met
haar bezig te houden.
De klerk grommelde iets tussen
de tanden en herbegon zijn zenuw
achtig geloop.
Er is nu geen tijd meer te
verliezen, zei Vosselaer, het rijtuig
staat achteraan de tuin te wach
ten; La Marche zal u vergezellen
en ge. zult te Oordegem zijn voor
de procureur, want Collaert zal
niet ver rijden.
Goed, meester, en ginder
maak ik de procureur van kant.
Een ogenblik. Ge moet uw
leven zo nutteloos niet in gevaar
brengen. Er bestaat een zeer een
voudig middel om Po van kant te
krijgen.
Ik luister.
De taak om de procureur te
vermoorden is reeds van te voren
bepaald. De moord zal worden ge
pleegd door Treems. Ge zult langs
Schaerbeek om rijden en op het
Galgenveld stilhouden. Daar zal
wel het een of ander kreng liggen,
dat ge kunt -benuttigen. La Marche
heeft een dolk die -hij vergiftigen
zal in het rotte lichaam van een
of ander dier. Met deze dolk moet
Treems de procureur in de rug do
den; ik zeg, moet- hij hem doden,
maar hij zal het niet doen, hierin
belet worden door Sprietvlechter.
Hierop zal iets anders gebeuren,
doch wat, weet ik niet. Men zal
alles om ter beste schikken. Wat
er ook moge voorvallen, hier zijn
twee degens; de een is voorzien
van een veer en gans onschadelijk. -
Dit is de degen, waarvan Po zich
in voorkomend geval zal bedienen.
De andere degen, een flink wapen,
is van Treems. Het gevest zal La
Marche insgelijks vergiftigen; de»
advokaat zal er van sterven, alhoe
wel nog zo spoedig niet. Tegen
negen uur zal Mep daar zijn en zal
u verdere bevelen mededelen.
Wacht op hem in 't Eksterbos te
Oordegem.
Goed, meester.
Haast u en wanneer uw
daad gedaan is, wees dan over
tuigd dat de Binders van een ont
zettend gevaar verlost zijn. Eén
voor allen.
Allen voor één, antwoordde
Vermeulen, die boog en langs een
achterdeur verdween.
Daar wachtte hem een koets,
bespannen met twee flinke dra
vers. Voor de paarden wandelde
een flink manspersoon wiens ge
laat verborgen was onder de grote
klep van zijn muts.
Zijt ge vaardig vroeg Ver
meulen.
Ja.
Stijg in, ik zal de paarden
mennen.
La Marche stapte in en Vermeu
len, die de teugels had genomen,
legde de zWeép om de paarden,
die steigerend aan de hoek van de
straat verdwenen.
De avond was grijs neergeval
len. 't Was.stil en droef in de na-
tuur. De wind blies uit het noorden
koud en fel.' Nü en dan piepte de
maan- door een wolkenschof en
wierp een 'bleke glans over het
eentonige landschajo.
De zwarte koets rende vier
klauwens de poorten van Aalst uit
en sloeg weldra links van de grote
ibaan af.- Ze- reed o.p kleiachtige
gr-ond, een -weinig heuvelachtig ter
rein op en hield stil.te midden van
een dorre plaats, het Galgenveld
r genaamd. Daar was 'het waar men
te dien tijde de' lijken der veroor
deelden heen bracht, waar mens
en dier langs weg en wegel ge
vonden, naartoewerden gevoerd.
De plaats lag daar eenzaam en
verlaten; niemand zou het hebben
gewaagd 's avonds op een kwar
tier in het ronde de plaats te na
deren, 'die men ook Heette de
plaats des vloek's. Er liepen zon-
- derlinge geruchten over het Gal
genveld; men vertelde ,-dat het er
's nachts -vreselijk spookte en al
de booswichten, die er begraven
lagen, de 'sabbatclans' -kwamen uit
voeren. 'De' plaats was 'dus goed
gekozen voor het werk tot hetwelk
Vermeulen en La Marche geroepen
waren.
De koets hield stil op de hoogte.
- We zijn er," grommelde Ver
meulen.
La Marche was reeds uit het
rijtuig gesprongen en richtte zich
naar 'het Galgenveld.
Ha, daar zie ik een klomp,
een massa, mompelde hij; dat zal
waarschijnlijk mijn affaire maken.
Hij liep ojj een drafje, want het
was koud, en bevond zich spoedig
bij het kreng van een paard.
B#rr 1 huiverde de Binder,
wanneer hij een oogslag rond zich
wierp, het is om er kiekenvlees van
te krijgen, overal geraamten van
mensen en dieren; het stinkt hier
erger dan in mijn 'duivenkot. Brrr
Nadruk verboden vervolgt
