mm van iHHemeet
Hoe ondergaat het kind
de invloeden
van de televisie?
oe kwam het ei in cle aaóvierincj 1
De V.T.B. sticht een
Hippoliet van
Virginie Miryprijs
Statistieken tonen aan dat twee derde van onze bevolking de (geluk
kige bezitter is van een t.v.-toestel. De televisie is dus een feit
geworden waarmee men rekening hoeft te houden, vooral dan met de
voor- en nadelen, waarover al zoveel geschreven is, en dat ook reeds
te berde is gekomen in het parlement. Vooral de nefaste invloed van
het kleine witte scherm op onze kinderen is een dankbaar thema ge
weest voor parlementaire diskussies.
Merkwaardig in dit opzicht is
de studie die een Duits professor,
Dr. L. Spies, heeft gemaakt over
de gedragingen van kinderen voor
het t.v.-scherm. Het minste gevaar
levert de televisie zijns inziens op
voor de kleinsten, de 4- en 5-jari-
gen, die nog niet naar het scherm
kijken omdat zij meer geïnteres
seerd zijn in het spel. Voor de
schoolplichtigen van 6, 7 en 8
jaar is de keuze der uitzendingen
al belangrijker sprookjes, dieren
verhalen, poppenspel en kleine
avonturen. Kritieker wordt het
voor de 8-12 jarigen, die veel
direkter de invloed van de tele
visie ondergaan de filmbeelden
blijven de kinderen de ganse dag,
ja zelfs 's nachts tot in hun dro
men vervolgen. Daarom zal men
er bij de programma-keuze over
waken dat deze kategorie van
jongeren niet wordt gekonfron-
teerd met al te tragische of ge
welddadige tonelen. Voor hen im
mers staan werkelijkheid en fan
tasie nog dicht naast mekaar.
In de puberteitsjaren bestaat er
een zeker gevaar wanneer de kin
deren alle uitzendingen en films
bekijken, zo bv. waar de vrouw
als luxe- en speelvoorwerp wordt
afgeschilderd.
LICHAMELIJKE NADELEN
Een andere vraag die de Duit
se geleerde bezig houdt is wel
ke zijn de lichamelijke nadelen
van het t.v.-kijken
Onderzoeken hebben uitgewe
zen dat de organen zich bij de
aan t.v.-kijken verslaafde klimde-i
ren trager en zwakker ontwikke
len. In de V.S. waar de kinderen
gemiddeld 5 uren per dag naar
de t.v. kijken hebben 12 procent
der kinderen ruggegraat - ver
groeiingen, naast stoornissen in
de spijsvertering. Ofwel heeft men
geen eetlust meer, eet men te snel
en niet zelden gebeurt het dat
men zelfs tijdens het eetmaal
voortktijkt; de slaap wondt ver
stoord, terwijl de ogen fel lijden
onder de beeldschemeringen. De
kinderen worden loom, ontzien
elke inspanning, leven in een toe
stand van volslagen passiviteit en
gaan veelal laat naar bed. 's Mor
gens komen zij nerveus en onge-
koncentreerd naar school, zodat
de leraars zelfs van «t.v.-kinderen»
beginnen te spreken.
Naar de mening van opvoeders
en psychologen kunnen 40 a 60
minuten per dag t.v.-kijken voor
kinderen ruim volstaan. Zij zijn
het er ook roerend over eens dat
wanneer de ouders zich niet aan
deze tijdspanne houden, ze recht
streeks verantwoordelijk zijn voor
de talrijke schadelijke gevolgen,
die zo groot in aantal zijn dat zij
het nodig oordelen daar officieel
tegen te waarschuwen.
Weliswaar zijn zij ook akkoord
dat op sociaal plan de gevolgen
iets positiever zijn: het gezin blijft
meer thuis om samen naar het
kleine scherm te kijken; daar te
genover staat dan weer dat in 75
op de 100 gezinnen tijdens de
t.v.-uitzending een «spreekverbod»
heerst waaraan ieder gezinslid
zich strikt dient te houden.
HOE REAGEREN DE OUDERS?
Hoe reageren de ouders door
gaans die met de kwestie van t.v.-
verslaafd'e kinderen te maken heb
ben
Van de 100 gezinshoofden we
ten gemiddeld 90 wanneer een
t.v.-uitzending moreel slecht is;
15 procent schakelt dan het toe
stel uit, 52 procent stuurt de kin
deren weg, 8 procent laat hun
spruiten rustig verder kijken, ter
wijl de andere 15 procent veran
derlijk handelt.
Voor vele ouders is de televisie
een geschikte «babysitter». «Het
is de eenvoudigste manier om de
kinderen rustig te houden», bewe
ren zij eenvoudig.
Wanneer mogen de kinderen
t.v.-kijken Vanzelfsprekend zal
dit gebeuren na het beeindigen
van de schoolarbeid en de huis
houdelijke taken. Voor kinderen
onder de tien jaar zullen twee
goede uitzendingen per week vol
staan. Kinderen boven de tien
jaar zullen het houden bij één uur
per dag.
Het Is een zeer oude gewoonte
dat de kinderen in onze gewesten
op Paasdag «Paaseieren» rapen.
Chocolade en suikeren eieren met
alle mogelijke versierselen en in
alle vormen worden rond Paastijd
in geweldige hoeveelheden bij de
banketbakkers uitgestald. In som
mige gezinnen is het ook traditie
op Paasdag gekleurde eieren bij
het ontbijt op te dienen.
In sommige streken van het
Vlaamse land trekken de kinderen
langs de huizen, zingen liederen
en wensen de bewoners een Zalig
Paasfeest in ruil voor een ei of
wat geld. Op andere plaatsen
dan weer wordt door de jeugd
naar eieren gezocht in de bossen
op plaatsen waar tevoren de eie
ren door onderwijzers en jeugd
leiders werden verstopt.
Hoe is nu het ei in de loop der
jaren aan deze gewichtige plaats
in de Paasviering gekomen
Er zijn wel verschillende verkla
ringen voor, waarvan er één terug
gaat tot de volkeren in de oudheid.
De uitdrukking «Ei koerei» wordt
beschouwd als een verbastering
van «Kyrie Eleison» uit de kerke
lijke litanieën. Het ei werd reeds
in de oudheid beschouwd als een
teken van vruchtbaarheid. Als kiem
van nieuw leven bezat het ei le
venskracht. De primitief denkende
mens hield deze kracht voor over
draagbaar; men at dan ook eieren
om sterk te worden. Dit is de ver
klaring van het eieren eten in het
voorjaar.
De Kerk maakte het ei tot zin
nebeeld van de Verlosser, die uit
het graf opstond tot het leven, op
dat allen die in Hem geloven, uit
het graf der zonden door Hem tot
een nieuw leven zouden verrijzen.
Guido Gezelle schreef dan ook in
zijn «Duik-almanak» «Een ei is
een stenen graf. Wat er in is,
schijnt dood, maar het kan levend
weer uitbreken, 't Is het beeld van
Ons Heeren verrijzenis».
In verband met die uitleg wer
den de eieren later versierd met
een Kristus-kindje, een Lam Gods,
een engel, een bijbelspreuk of een
godvruchtig rijmpje.
In Rusland kende men zeer ei
genaardige tradities. Na de nach
telijke godsdienstplechtigheden,
brak men daar de vasten en wie
niet ging rusten, begon voorgoed
de blijde Paasdag. Het licht, uit
de kerk meegedragen, werd ge
bruikt om thuis de godslamp aan
te steken en een klein roetkruisje
werd aangebracht boven in da
hoek van de heiligen-ikonen. Bij
de Russische Paasmaaltijd prijkte
het Paaslam, geflankeerd door een
uitstekend eierengebak, op de ta
fel. Wijn was er in overvloed en
natuurlijk waren er ook Paaseieren
voorradig, prachtig gekleurd naar
eigen smaak. Dat gebruik van ge
kleurde eieren bracht men in Rus
land in verband met een legende
over Maria Magdalena; zij zou
voor de rechterstoel van Tiberius
aan de keizer de kristelijke bood
schap hebben verkondigd en als
symbool hiervan, hem een gekleurd
ei hebben overhandigd.
Paaseieren werden destijds aan
vorsten ten geschenke gegeven als
bewijs van aanhankelijkheid en
verering. In de bibliotheek van het
paleis van Versailles worden nog
van deze vaak met goud ver
sierde eieren bewaard; som
migen zijn versierd door zeer be
faamde kunstenaars.
Verhaald wordt dat Robert van
Anjou een enorm Paasei ten ge
schenke kreeg. Dit ei was geheel
vervaardigd uit sandelhout. Toen
het geopend werd, danste er een
harp spelende dwerg uit.
En zo is dan in veie landen het
«Paasei» in de mode gekomen.
Door de Vlaamse Toeristenbond wordt, in samenwerking met de
Vereniging van Vlaamse Toneelauteurs, een jaarlijkse prijs uit
geloofd ter bevordering van de Nederlandstalige toneelliteratuur.
Het bedrag van die prijs werd op minimum 10.000 fr. bepaald.
Hij kan toegekend worden aan de persoon, de veremg'ng, de
instelling, het bedrijf, de onderneming of de toneelgroep (beroeps-
semi-professioneel- of amateurgezelschap) die zich in de loop
van een speeljaar uitzonderlijk verdienstelijk heeft gemaakt wat
het propageren van Nederlandstalig toneelwerk van nog levende
auteurs betreft.
Als jury fungeert de raad van beheer van de Vereniging van
Vlaamse Toneelauteurs.
Alle groepen of personen, die wensen in aanmerking te komen
voor deze prijs, worden verzocht een omstandig verslag van hun
aktiviteiten over te maken aan de Vlaamse Toeristenbond, Sint
Jakobsmarkt 45, Antwerpen, voor 15 juni van elk jaar.
De prijs wordt voor het eerst uitgeloofd over het speeljaar 1967-
1968 en de verslagen worden dus ingewacht voor 15 juni 1968.
Als een blijk van hulde en erkentelijkheid tevens, wordt deze
prijs, op voorstel van de V.T.B.genoemd naar een Vlaams echt
paar, dat in de vorige eeuw, in uiterst moeilijke omstandigheden,
onschatbare diensten heeft bewezen aan het Vlaamse kuituur
leven in het algemeen en aan het Nederlandstalig toneel in het
bijzonder «Hippoliet van Peene - Virginie Miryprijs».
STUDIO ROS BEIAARD STELT VOOR
de alomgekende glazenier, grafikus en stoetenbouwer. Hij is de ont
werper en uitbouwer van de Kattestoet te leper, de Berestoet te
Zwevegem, de Ros Beiaardstoet te Dendermonde, de Sinterklaasstoet
te Sint Niklaas, de Vuurstoet te Wetteren, de Brooikensstoet te Reet,
de Karnavalstoet te Genk, de Brueghelstoet te Beringen, de regisseur
van de massatonelen uit de Peter Benoitfilm, de Pallieterstoet te Lier
en de Geitestoet te Wilrijk. De ontwerper van de automaten Manten
en Kalle op de Halletoren te Kortrijk. Opdrachten voor de Litton indus
tries te Californie, het proefstation der kosmonauten.
GASTHOF REMBRANDT, LEBBEKE, Laurierstraat 4.
Tentoonstelling vanaf 13 tot en met 29 april 1968, van 10 tot 23 uur.
Vernissage en receptie heden vrijdag 12 april te 20 uur.
Inleiding door Herman De Schutter, kunstkritikus.
De kunstenaar is telkens zaterdag en zondag aanwezig.
