JEUGD - JEUGD - JEUGD
PIET
RIELANT
detective
De familie Snoek
n.v. Standaard-Boekhandel
f
door Lode Stevenberg
f Kon. Oabike, we gem
MIDAS! MIDAS!
Dit jeugdboek mag geen enkel jongen of meisje missen.
MIDAS, naar de jeugdfilm van onze televisie, met als hoofd
vertolkers Renée (Kris Smet) en Blabber (Jef Cassiers)
de nooit overtroffen spiona ge-verhalen.
Mooi ingebonden prachtige illustraties 95 fr.
Bij ieder boek een grote ballon cadeau.
DE STANDAARD GESCHIEDE NIS van de 2e WERELDOORLOG
is een enig dokument, een objek tieve en volledige geschiedenis.
6 zware delen nooit geziene gekleurde illustraties.
690 fr. per deel intekenings prijs per deel of per maand
te betalen.
OPGELET na 15 april wordt de prijs verhoogd.
(ST THERESIA - BOEKHANDEL)
KAPELLESTRAAT 11 AALST TEL. 228.41
Open alle werkdagen van 8 tot 19.30 uur.
17
door W. VANDERSTEEN
flEOHARH ik ga het
6 ABS EtN 'PARDESSUKEJ fl
WiA GELS nET KO PR"'.
v Slaan f X
GE ZULT u LATEN
BEEtnehen!.. Laat
Tt'j DAT LicVER DOEN'
Geen iwapte-ciarkt
PR')2EN MEER
Halt. n ee
KOPEN VOOR DE
BAffiEi.'
REU... ZE ZULLEN
nORGELV. .DE
Mr.7.' Run meen
ZJN NIET G Erfi'JSD-
PPJZEN ZETTEN
TK ZAL DAT EENS
GA UAL REGELEN.
f Te DUUR,ZEGT GE'?!.. ZON KANE LPT..
als dat van u, waar de nou wen
SLUITVALLEN, IS NATUURL'JK GOEDKOPER
Ha! H/er
Wat!' isofr voor zo 'n
ALLES TEGEN
OFFiCIËLE
jasïe.'.. t/s schande!
HOETEN WE.
Wacht ïk wip even
PR 'J JEN1.1.
BINNEN.
('r*-
KAïn Bi ]VEN\
HE, VADER
TT AAR k BEGR'jP NIET GOED
WAA RON GE VOOR HOEDER DIT
PARACHUPSTENKOSTUUn GE
lEKER. SCHATTERE! ONZELEU-yJE IS
"Laat u uiET beetnemen!.
EAl 'r/S GOEIE AflEPiKAAN
SE _jfi, WAAR
En toch hebben wj
DE PR 'JZEN SLAG GE
WONNEN, HE CABINE'
kocht
Stil, wat gebeurt er?
Ik hoor me dunkt stemmen, fluisterde
Jan. Kijk, Bill wandelt met de vreemde ma
troos in de tuin.
Bill maakte het hekken los en draaide
het wijd open.
Haal de wagen maar, sprak hij, hier
is plaats genoeg.
O.K.
De matroos haastte zich naar de steen
weg, zette de motor aan, sloeg de veldweg
in en reed de tuin binnen. Bill sloot het
hekken.
Nu, kerel, beter kan het niet, hé
De matroos knikte. Toen verdwenen de
beide mannen door de achterdeur in de
woning.
Piet haalde zijn verrekijker boven en las
de nummerplaat van de auto.
Schrijf op, gebood hij. Zeven, zes G,
negen, negen.
In orde, sprak Jan, laten we even
met de andere cijfers vergelijken.
Wat, allemachtig. Het is de kleine
luxewagen, waarvan we tweemaal de spo
ren ontdekt hebben. Ge weet wel, die nacht
toen Joe de twee kleine kisten bracht.
Ze knikten overtuigd.
Is het de valse plaat die ze ook voor
de vrachtwagen gebruiken
Beslist, antwoordde Piet. Maar, op
gelet nu. Wat doen die kerels daar in het
huis
Ze sprongen de veldweg over en legden
zich dicht bij de haag aan de achterkant
van de tuin. Piet speurde door zijn verre
kijker recht in de keuken.
Iets belangrijks hijgde Jan.
Bill overhandigd de matroos het
brood dat hij vanmorgen bij de kruidenier
haalde.
Hé, waarom nu
Opgepast, ze verlaten de keuken en
zullen door de achterdeur naar buiten ko
men.
Ze renden zo vlug ze konden en verscho
len zich opnieuw tussen het struikgewas.
Een ogenblik later verscheen Bill in de tuin,
hij haalde de loopplank uit de stal te voor
schijn en vergezelde de matroos naar de
gracht.
De jongens slopen wat dichterbij en
luisterden.
Ge blijft dus voorlopig hier, Jack
vroeg Bill nieuwsgierig.
Zeker. Ik zal mijn intrek nemen in
het slot.
Waarom blijft ge niet bij mij Er is
slaapgelegenheid voor twee en wij kunnen
samen koken.
Neen, neen. Ik blijf in het park. Dat
is het veiligste. Trouwens, ik zal er genoeg
mijn werk hebben.
In orde dan. Hebt ge iets nodig, kom
me halen, nietwaar?
Bill legde de plank over de gracht en
gaf de matroos een bos sleutels mee. Toen
nam hij de plank weg en keerde naar huis
terug.
Ge vindt het wel, hé Voor de sloten
van de duiventoren, driemaal naar rechts
draaien.
O.K. I
De matroos verdween tussen het kreu
pelhout.
Hebt ge het gehoord, mannen fluis
terde Jan. Jack heet die kerel.
Jammer, dat we hem niet achterna
kunnen, treurde Piet. Heus, het kan van
kapitaal belang zijn.
Is de gracht dan zo diep, dat wij er
niet door ;kunnen vroeg Jan, enigszins
ontgoocheld.
Een ogenblik, sprak Piet. Ik waag het
Ze zochten een geschikte plaats, waar
boomtakken tot ver over het water hingen.
Piet trok kousen en schoenen uit, stroopte
de broek hoog op, zette zich neer aan de
kant en liet zich heel voorzichtig in het wa
ter glijden. Hij greep een sterke tak vast
en tastte met de voeten naar de bodem.
vervolgt
nadruk verboden
