Stof tot nadenken
Vader en zoon Van fflieghem
stellen tentoon...
iSckcon landeken
Dom Amhrosius
Verheul Prior van
Keizersbergabdij
Mensen zoals wij
Enkele eerstejaars-studenten die
op een mooie voorjaarsdag aan
de boemel gingen, werden gearres
teerd wegens ordeverstoring en
herrieschopperij. Op het politiebu
reau stond een van de jongens, een
student in de rechten, op zijn wet
telijke recht een telefoongesprek
te voeren. Vervolgens werden de
knapen naar hun cel gebracht.
Spoedig daarna stapte een loop
jongen het politiebureau binnen
en vroeg aan de brigadier van
dienst: «Wie heeft hier een pizza
besteld?»
Tijdens een zomervakantie van
de universiteit werkte ik in de
bouw. Dat jaar had mijn vader juist
ons huis verkocht en hij en ik
woonden tijdelijk in het grootste
en meest luxueuze hotel van de
stad. Ik moest mijn lunch meene
men naar mijn werk, en dit pro
bleem werd opgelost door de keu
ken van het hotel te vragen elke
dag een lunchpakket voor mij
klaar te maken.
Mijn eerste morgen op het kar
wei verliep goed totdat het tijd
was voor de lunch. Toen ik de in
drukwekkende hoeveelheden ste
vig voedsel zag die de andere
werklui bij zich hadden, vreesde i'k
dat men mij flink zou plagen bij
het uitpakken van de dure lekker
nijen die mijn hotel me ongetwij
feld had meegegeven.
Zeer tot mijn verbazing vond ik
echter dik met vlees belegde bo
terhammen, een handvol crackers
en een flink stuk eigengemaakte
appeltaart. Onder 'in de doos lag
een papiertje: «Ik heb mijn vrouw
dit thuis voor u laten klaarmaken.
Ik geloof dat het zo beter is. Ik
heb zelf in de bouw gewerkt».
maa-lskelk» antwoordde ze.
Het was vrijdagnamiddag en een
vriend van ons leende zijn gemoto
riseerde grasmaaimachine uit aan
zijn buurman. Hij stond er nauwe
lijks bij stil totdat hij er toevallig
melding van maakte in een ge
sprek met een andere buurman, en
te horen kreeg dat de maaier van
zijn buurman ook was geleend.
Later nam zijn verbazing nog
toe, toen bleek dat dezelfde man
nog drie motormaaiers had ge
leend. Toen de mannen bij de
hamsteraar op tekst en uitleg aan
drongen. verzekerde deze hun dat
alle grasmaaiers maandagmorgen
vroeg in blinkende staat zouden
worden terugbezorgd. «Dit ene
weekend», voegde hij er met een
grijns aan toe, «wil ik lekker lang
uitslapen in alle rust en stil
te.»
uitgezet.
Plotseling zette de schipper de
motor af, ging overboord hangen,
greep een boei en trok de fuif aan
boord. Er zaten twee prachtige
kreeften in. Toen hij ze eruithaalde
opperde mijn vriend dat dit een on
behoorlijke handelswijze was, aan
gezien ze niet wisten van wie die
fuif was en het niet weidoenlijk
leek geld op de zeebodem achter
te laten.
Na een ogenblik te hebben na
gedacht dook de schipper de ka
juit in kwam weer te voorschijn
met een fles 12 jaar oude Schotse
whisky. Hij stopte hem in een
plastic zak, duwde het zaakje in
de fuif en gooide deze overboord.
Chirurgen die zijn uitgenodigd
op etentjes bij vrienden wordt dik
wijls gevraagd het vlees voor te
snijden of erger nog, toe te
zien hoe de gastheer het vlees
snijdt terwijl deze commentaar
■levert op 'het beroep van de chi
rurg. Op een van deze etentjes
keek een chirurg naar het voorsnij
den door zijn gastheer terwijl deze
doorlopend opmerkingen maakte
als: «Hoe doe ik dat dokter? Wat
vind je van m.ijn techniek? Ik zou
best een goeie chirurg zijn, denk
je niet?»
Toen de gastheer klaar was, en
de plakken keurig op de schaal
■lagen zei de chirurg met verhef
fing van stem: «ledereen kan ze
lossnijden, Henk. Laat nou eens
zien hoe je ze weer aan elkaar
krijgt».
Een jong bruidje aan wie ik op
haar trouwdag een boek over eti
quette cadeau had gedaan, be
dankte me later uitbundig en zei
dat ze niet zou hebben geweten
hoe ze zonder boek het huishou
den had moeten doen. Die verkla
ring klonk me nogal overdreven in
de oren totdat ze me uitlegde: «Ik
lees de lijst met 'lijst met opdrach
ten voor de meid, de kok en de
butler - en dan volg ik ze zelf stipt
op.»
Het was ondertekend
«De chef-kok».
door:
Tijdens de fancy-fair van onze
kerk zag ik dat een van de aange
boden artikelen een keurig cock-
tailschort was, waarop met kleine
ronde 'lovertjes een cocktailglas
was geborduurd. Ik vroeg een van
mijn medewerksters, een oudere
vrouw, welk schort ze het aardig
ste vond. «Dat met die avond-
Een vriend van mij gaat dikwijls
vissen met een zakenreatie die een
groot motorjacht bezit. Toen ze op
een middag naar de haven terug
keerden, praatten ze er met elkaar
over dat ze toch zo'n trek hadden
'in kreeft, en bekaagden zich over
het feit dat de viswinkel gesloten
zou zijn eer ze die konden berei
ken. Toen ze de haven naderden,
kwamen ze op een plek terecht
waar overal kreeftefuifen waren
Op een dag stond ik op straat
met een oude vriend te praten,
toen een jongeman bleef staan om
enkele woorden met ons te wisse
len. Mijn vriend stelde hem aan
mij voor, noemde «mijn jongen» en
pochte ais een vader op hem toen
hij weg was. Daar ik wist dat h.ij
geen kinderen had, stond ik een
beetje raar te kijken.
«Nou luister» legde hij uit, toen
die buurjongen van me nog klein
was rukte hij mijn bloemen uit de
grond, vertrapte mijn heg en zat
mijn kat achterna. Toen hij ouder
werd, moest ik tijdschriften en
snoepgoed kopen voor de vele
«goede doelen» waarvoor hij aan
belde. Later werden wij op de
gekste uren opgeschrikt door het
geronk van zijn scooter of de op
gevoerde motor van zijn oude ram-
melkar van een auto. Nu 'hij dan
eindelijk een keurige jongeman is
geworden, eis ik de eer daarvan
gedeeltelijk voor mij op».
Schoon landeken waar het zo goed kan zijn,
dat lief lacht in de blakende zon.
Waar mensen leven in kunst en festijn,
de lente van ons leven begon.
Waar spitsige torens kleppen en luiden,
waar kunstenaars neurien en dromen
van zingende steden, 't schoon van de buiten,
in u kan ik leven en wonen.
Schoon landeken dat toch zo fier mag zijn
op zijn stromen die 't land doorklieven.
Met een zilveren maan die het beschijnt
en zich spiegelt in beek en rivieren.
Waar zachte psalmen golven op de wind,
't veld bezaait is met wuivend koren.
Waar men weiden met gouden bloemen vindt,
Vlaanderen gij kunt mij bekoren.
Schoon landeken dat men Vlaanderen heet,
dat hoopt op zijn vrijheid en recht.
Er is zoveel schoon dat ik ken en weet,
wat men schrijft over u en zingt is echt.
O stralende parel aan 't Noordzeestrand,
met duinen die zingen met de wind,
met uw kapellen te veld en te land,
een schoonheid die ik nergens weervind.
Gustaaf van der Eist.
SCHULDVRAAG
Toen 'ik jong was placht 'ik de oudere generatie de schuld te geven
van de moeilijkheden waarmee ze ons hadden opgescheept. Nu be
hoor 'i'k dan zelf tot de oudere generatie en de moeilijkheden zijn er
nog steeds.
HET GROOTSTE AVONTUUR
Pure wetenschap Ss geen technologie en geen foefje; het is niet de
een of andere geheimzinnige eredienst, noch een groot mechanisch
monster. Wetenschap is een avontuur van de menselijke geest; het 'is
in wezen een artistieke onderneming, in hoge mate geprikkeld door
nieuwsgierigheid, in hoge mate gediend door gedisciplineerde verbeel
dingskracht, en grotendeels gebaseerd op vertrouwen in de rede
lijkheid, orde en schoonheid van het universum waarvan de mens deel
uitmaakt.
AFFLIGEM
Van vrijdag 26 juli tot zondag 4
augustus stellen twee Zuid-Bra
bantse kunstschilders hun werk
tentoon ;in de zaal van -het Belfort
te Aalst. Renaat Van Mieghem en
zijn zoon Jan zijn beiden oud-leer
ling van het Sint-Lukasinstituut te
Brussel.
Renaat Van Mieghem was jaren
lang leerling van de bekende Halse
meester Jozef Colruyt. In rijke en
gevoelige kleuren drukt hij de ver
zuchting uit naar een oneindige
bevrijding van de geest. De groots
heid van het landschap, de verre
einder, de sterrenhemel, weerspie
gelen het eeuwig verlangen van de
■strijdende mens. De natuur is
daarom ook zijn meest geliefde in
spiratiebron. Vanuit de eenvoudige
meditatie komt de kunstenaar .in
opstand -tegen de menselijke be
perktheid. Dit laatste zien we
weerspiegeld in een surrealistisch
paneel «De Pest».
Jan Van Mieghem boekte reeds
als jonge kunstenaar een merk
waardig sukses te Gaasbeek en te
Oudenaarde. Zijn werk is ironisch
getint en drijft de spot met al het
kleinzielige lin de maatschappij.
De gedurfde, smaakvolle en
sprekende kleuren waarin zijn doe
ken zijn geborsteld doen de kij
ker even terugdeinzen en brengen
hem onmiddellijk in de gepaste
stemming. Het werk van Jan Van
Mieghem is filosofisch gericht en
een subtiel samenspel van surrea
lisme, symbolisme en Duits ex
pressionisme. Al zijn schilderijen
zijn zuiver en met grote vaardig
heid afgewerkt?
Wij vinden het nuttig onze le
zers uit te nodigen op deze leerrij
ke tentoonstelling.
Dom Fi'lips de Cloed-t, abt van de
Benediktijnerabdij van Dender-
monde heeft iin zijn funktie van
apostolisch administrator van de
Abdij Keizersberg Dom Ambrosi-
us Verheul van Affligem tot prior
van de Leuvense kommuniteit aan
gesteld.
Dom Ambrosius Verheul 'is
hoofdredakteur van het gewaar
deerde tijdschrift voor Liturgie
Te vermelden valt nog dat Kei
zersberg voortaan tot de Vlaamse
provincie van de Benediktijnen
behoort samen met Steenbrugge,
Dendermonde en Affligem.
BRANDPUNT
We moeten in ons leven vroegtijdig een brandpunt voor onze be
langstelling vinden, een brandpunt dat boven de alledaagse sleur van
de kost verdienen of het huishouden doen uitgaat, iets waaraan we
ons voortdurend kunnen geven een liefhebberij, een bezigheid,
noem het zoals U wilt iets dat blijvend is, iets dat zelfs boven
menselijke betrekkingen uitgaat. Ik herinner me een Chinese zegswijze
«Als u een dag lang gelukkig wilt zijn, slacht dan een varken. Als
u een week -lang gelukkig wilt zijn, neem dan een vrouw. Als u uw
hele leven lang gelukkig wilt zijn, leg dan een tuin aan».
Het waardevolle van de tuin is dat men steeds vooruit kijkt. Wat
d'it voorjaar wordt geplant, moet het hele jaar door worden verzorgd.
Plannen vereisen een lichamelijke en geestelijke activiteit die zich
altijd tot in de toekomst moeten uitstrekken volgend jaar, het jaar
daarna. Welke vorm zij ook aanneemt, de bedoeling van vrije tijd is
zeker niet alleen plezier verschaffen (vliegeren, om maar iets te noe
men), maar ook de innerlijke voldoening iets te hebben bereikt en tot
zelfontplooing te zijn gekomen.
WAT OUDERLIEFDE OMVAT
Wanneer de stem en de taal van het gezag dezelfde zijn als de
stem en de taal der liefde, dan komt een kind gemakkelijker tot ge
hoorzaamheid en alle ander vormen van prettig en gewardeerd gedrag.
Een kind -laten blijken dat men van hem houden omvat heel wat meer
dan koosnaampjes en liefkozingen, hoewel die ook veelzeggend zijn.
Het is lof voor een prestatie. Het -is toestemming om te proberen, en
aanmoediging om het nog eens te proberen. Het is aanvaarding van
langzame vorderingen, geen verwijt maken van een mislukking. Het is
een verrukte omhelzing, een onverwachte glimlach. Regels en waar
schuwingen, gegeven om pijn en schrik te besparen. Het is het ver
zorgen van een buil, het -sussen van angst. Het is een verrassing, een
traktatie, een verhaaltje voor het slapen gaan, een licht dat wordt
aangelaten in de gang. Het is geduld terwijl een kind zich de manie
ren der volwassenen eigen maakt.
