Jeugd en ontspanning: Verbeelding en werkelijkheid Gentse Professor «Gebruik van verdovende middelen tot in het kleinste dorp» Wordt het ook in de streek al te bar...? De Gazet van Aalst 6 Fr. het nummer 24ste jaargang Nr. 46 Zaterdag 23 november 19681 NEC SPE, NEC METU... ONAFHANKELIJK REGIONAAL WEEKBLAD VOOR AALST EN OMLIGGENDE Radaktis en Beheer Schoolstraat 26 Aalst Tel. 241.14 Afgezien van diverse feiten waar mede de verantwoordelijke instan ties voldoende vertrouwd zijn, ne men inzake bepaalde aspekten van het ontspanningsleven, waarbij ui teraard vooral de jeugd betrokken is, sommige geruchten steeds hardnekkiger toe. Deze geruchten, voor wat de streek betreft, zijn uiteraard moeilijk te kontroleren. Sommigen beweren dat zij met de werkelijkheid overeenstemmen, wat betreft het gebruik van hallucine rende middelen men noemt o.m. marihuanasigaretten, L.S.D., enz. in sommige gelegenheden. Een paar exploitanten van gelegen heden die omtrent deze «geruch- heden die men over deze geruch ten ondervraagt, zijn ofwel veront waardigd zeggen dat deze ge ruchten in de hand gewerkt wor den door nijdige konkurrenten of beloven je 'n serieus proces als je ook maar omtrent deze geruch ten durft gewag te maken. Zij staan op hun reputatie en dat pleit voor hen. Wettelijk gewapend Aan de basis van de wet van 29.8.1919 en o.m. het koninklijk 'besluit van 3.4.1953 zit meer «een orde» zoals dat heet. Zij zijn min- bezorgdheid voor de openbare der geinspireerd door bezorgdheid omtrent moraliteit, zegt ons een niet gelovig jurist. Maar 'bv. het laatste besluit wapent de verantwoordelijke -in stanties om te voorkomen dat zo maar om 't even wie een drank gelegenheid opent. Want dit k.b. zegt o.m. «Mogen, hetzij zelf, hetzij door middel van een derde persoon geen slijter van ter plaatse gebruiken Art. 2. Zij die tot een criminele straf zijn veroordeeld Art. 3. Zij die veroordeeld zijn wegens een van de misdrijven om schreven in de hoofdstukken IV, V, VII. titel VII boek 116 van het strafwetboek; Art. 4. Zij die we gens heling zijn veroordeeld; Art. 5 Zij die veroordeeld zijn wegens het houden van een speelhuis, het zij wegens het onwettig aanvaar den van weddenschappen op paar denrennen, hetzij wegens het hou den van een kantoor voor andere weddenschappen dan op paarden rennen.» De wet van 15 juli 1960 -betref- Maar in diverse middens groeit de bezorgdheid om 'n evolutie inzake het ontspanningsleven dat tot voor enkele jaren alleen denkbaar was in Brussel, Antwerpen en de kust streek. Sommige ouders zijn als het ware de wanhoop nabij, nadat zij ervaren hebben hoe hun zoon of hun dochter in twijfelachtige mid dens is verzeild. Omwille van het burgerlijk fatsoen durven zij de politie niet altijd in kennis stellen van de handel en wandel van hun eigen kind. En dat is begrijpelijk. Men zou er verkeerd aan doen te veronderstellen dat deze bezorgd heid een «exclusiviteit» is bij «ka- tolieke» ouders, bij traditionele moraalpredikers. Ouderen maken altijd het proces van de jongeren en omgekeerd natuurlijk ook. Wat hierna volgt is de weergave van een reeks gesprekken nfet per soonlijkheden die op een of andere wijze te maken hebben met het probleem van de jeugd en amuse mentsgelegenheden. fende de zedelijke bescherming van de jeugd kan natuurlijk door diverse privé-klubs omzeild worden en dat is een systeem dat blijkbaar schering en inslag is, maar globaal genomen kan men stellen dat de verantwoordelijke instanties met deze wet toch reeds doeltreffend kunnen optreden. Evenwel, aldus onze zegsman, het is niettemin merkwaardig dat na voornoemde wet van 15.8.1960 bepaalde twijfelachtige vormen van ontspanningsleven nog zijn toege nomen. De jeugd van vandaag houdt er nu eenmaal andere nor men op na. Er zijn daarvoor vele verklaringen die nu eenmaal toch in belangrijke mate geinspireerd worden, of beter gebaseerd zijn op eigen levensbeschouwelijke vi sie. Maar het is duidelijk dat de jeugd, vooral de jeugd, ook inzake het ontspanningsleven in deze kon- sumptiemaatschappij op de meest schaamteloze wijze wordt geëxploi teerd. Wie op een relatief korte termijn kapitaalkrachtig wenst te worden hoeft maar, zonder enige scrupules, een gelegenheid te ope nen die beantwoordt aan een ze kere sensationele ontspanningsrage van een belangrijke fraktie van de jeugd. Van het ene uiterste in het andere Een katoliek paedagoog «Men is van het ene uiterste in het an dere gevallen. Er was de hypokrisie niet het minst in sommige katolieke milieus, tijdens de voorbije decen nia. Het is nog niet zo lang gele den dat gemengd toneel als een kwaad werd aangezien; het is nog niet zo lang geleden dat sommige pastoors ongenuanceerd van leer trokken tegen het dansen, tegen de dancings. Het waren oorden van verderf I... Maar persoonlijk betreur ik dat de grote dancings, zoals die zowat overal bestonden, ook in Aalst en omgeving, verdwe nen zijn en meer en meer de plaats hebben moeten ruimen voor klei nere amusementsgelegenheden, die men weliswaar niet allen over de zelfde kam mag scheren, maar waarvan sommige een kwalijke re putatie genieten die zij terecht ver dienen. Ik zou, als gelovige, zo maar niet onmiddellijk durven spreken van moreel verval. Dat is nogal een voor de hand liggende gemeenplaats. Het sukses, de aantrekkings kracht van sommige gelegenheden, het gebruik van hallucinerende middelen, wordt in de allereerste instantie in de hand gewerkt door een zekere sensatiepers. En dan denk ik niet in de eerste plaats aan die fameuze buitenlandse tijd schriften die al dan niet onder de toog worden verkocht, maar wel aan deze weekbladen die op een geraffineerde wijze, alleen een beetje schijnheiliger, want met meer doekjes rond, letterlijk en figuurlijk, precies dezelfde reakties uitlokken als de buitenlandse lite ratuur die ons land overspoelt. Het volstaat dat men voor een krantenwinkel de titels leest, de grote koppen van sommige Bel gische weekbladen, met daarbij- horende passende illustraties, en dan weet men meteen dat deze bladen afgestemd zijn op sex zon der meer. Met dien verstande dat deze bladen nog niet eens het «ni veau» hebben bereikt van sommige beruchte buitenlandse bladen.» Scherper politietoezicht noodzakelijk Een politiek mandataris (zeg vooraf ik ben niet kerks) «Indien zoas nu ook in de Denderstreek, sommige ontspanningsgelegenhe den door de weldenkende gemeen schap (maar wie is eigenlijk die weldenkende gemeenschap met een bezorgd oog worden bekeken, uit hoofde van ouderlijke bezorgd heid voor de half volwassenen en ïk kan begrijpen dat sommige geruchten zo maar niet uit de lucht zijn gegrepen dan beschikt in elk geval een burgemeester, een politiekommissaris en andere ver antwoordelijke instanties over vol doende armslag om een gebeur lijke Augiusstal te kuisen. Er is als ik me niet vergis een k.b. dat de inrichting, de instal latie van drankslijterijen bepaalt. Ik heb de tekst hier niet bij de hand, maar in elk geval weet ik precies dat dit k.b. voorschrijft dat de kunstmatige verlichting ge lijke zichtbaarheid moet geven, dat, als ik me niet vergis, de op pervlakte, de hoogte, de hygiëni sche installaties aan preciese voor schriften moeten voldoen. Welnu, met als 'basis dit k.b. kan men geredelijk een reeks uit baters er toe dwingen hun etablis sement aan te passen. Ambtenaren van het Ministerie van Volksge zondheid kunnen hier o.m. doeltref fend optreden. Ik geloof echter dat de ouders en andere verantwoordelijken er zich nogal gemakkelijk van af ma ken met het «schandaal» aan te klagen van diverse gelegenheden, die hier zoals elders als de be kende paddestoelen uit de grond rijzen. Laat me duidelijk zijn strip-tease-bars hebben doorgaans meer belangstelling vanwege de oudere generaties zeg maar vanwege vele ouders die dan komen jammeren dat hun eigen dochter of zoon een trouw klient is van een of andere gelegenheid die nu precies niet beantwoordt aan de normen van het burgerlijk fatsoen. Maar een weloverwogen, ver antwoord, scherper politietoezicht lijkt me ongetwijfeld wel noodza kelijk. Dit politietoezicht moet even bescheiden als bestendig zijn, niet noodzakelijkerwijze de vorm krij gen van razzia's. Deze laatsten zijn ongetwijfeld wel noodzakelijk in de milieus van grote steden, maar of het in de streek zo erg gesteld is dat men ook als het ware tot drastische politionaile maatregelen moet overgaan, daar durf ik wel aan twijfelen.» Zou liefst in Zweden wonen Een priester «De jeugd van vandaag is meer onderhevig aan een zekere angst, verveling, ja, eenzaamheid, hoe paradoxaal ook in deze 'welvaartsmaatschappij'. Nog niet zo lang geleden heeft een Gents professor verklaard op een vergadering van leerkrachten 'dat 'in het kleinste dorp het gebruik van verdovingsmiddelen' een vast staand feit is. Mijn kontakten als lid van het Jeugdbeschermingskomitee van het gerechtelijk arrondissement Dendermonde met tal van ouders, biedt me de gelegenheid om ge- konfronteerd te worden met een reeks uitermate triestige gevallen. Ik kan daar uiteraard niet over uit weiden Maar het aantal ouders uit de meest diverse milieus, lang niet altijd uit arbeidsmiddens, die gewoonweg alle gezag over 'hun nog niet eens volwassen kinderen 'hebben verloren, is niet gering. Al wie enigszins betrokken 'is bij het probleem wordt regelmatig gekon- fronteerd met bijna wanhopige ouders die je dan de bijna klas sieke vraag voor de voeten werpen; Mijnheer, wat kunnen wij doen als onze kinderen in tal van amuse- mentsgeiegenheden kapot worden gemaakt Of deze even wanho pige vraag Mijn amper achtien- jarige dochter is een regelmatige kliente van een gelegenheid die ze ker niet aanbevelenswaardig is. Ondanks het feit dat wij haar met vriendschap (en ook wel eens woedend) getracht hebben te over tuigen dat zij met haar vriendin nen en vrienden, zich elders in andere, behoorlijke gelegenheden zou amuseren, blijft zij er heen gaan. Ik houd er niet van er de politie bij te betrekken. Mijn doch ter zegt Er gebeurt niets kwaads er is daar niets verkeerds. Jullie zijn alleen te oud om mij te begrij pen. Maar zowel mijn vrouw als ik ervaren dat mjin dochter sedert haar regelmatige uitstapjes naar die bepaalde gelegenheid er gans andere opvattingen op na houdt. Andere opvattingen, want mijn dochter zegt ronduit dat zij liefst van al in... Zweden zou willen wonen.» Ac.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Gazet van Aalst | 1968 | | pagina 1