De weken na de
Wapenstilstand 1918
50 jaar geleden
Oorlog en liefde in een dorp
Faits Divers
uit 't Aalsterse
De De Blieck - gronden
Nog de 11 november-
herdenking
Op 28 november 1918 doet kei
zer Willem officieel afstand van
de troon. Hij ondertekent het
dokument in Amerongen (Ned.)
waar hij dank zij vooral koningin
Wiihelmina onderkomen heeft
gevonden.
Het mikpunt van de haat van
miljoenen mensen zal hij, niette
genstaande vrijwel dagelijkse
verklaringen van geallieerde zij
de, niet voor een of ander Inter
nationaal Gerecht worden ge
daagd, noch zoals de Duitse
revolutionairen eisen naar Ca
yenne worden gezonden, maar
er zijn verder leven rustig slij
ten tot het overlijden tijdens de
laatste wereldoorlog op zijn
landgoed Doorn.
Precies op diezelfde 28 novem
ber verklaart de Belgische eer
ste minister Delacroix vader
van 12 kinderen voor de ka
mer v. volksvertegenwoordigers,
dat zich «vanaf heden geen
enkele Duitser meer bevindt op
vaderlandse bodem.»
Boven Brussel bulderen 50 ka
nonschoten als eresaluut voor
het Belgische leger, waarvan
enkele eenheden in de streek
tussen Aken en de Hollandse
grens, met de steden Dusseldorf
Krefeld en Duren, bezetten.
Dat de laatste Duitse soldaat ons
land heeft verlaten is officieel juist.
Officieel... want 'bv. in het dorpje
H., nabij Aalst, is een jonge Duitse
deserteur nog steeds ondergedo
ken 'in een statig burgerhus. De
geboren Kar! Bohm, Keulenaar en
student, wil niet naar de Heimat
terug, maar is anderzijds ook be
vreesd voor de woede van de dor
pelingen, bijaldien men hem moest
ontdekken. Hij is er nochtans een
onbekende, want vanaf 1917 ver
bonden aan een administratieve
militaire eenheid te Brussel heeft
hij zich nooit vertoond in het dorp
van zijn verloofde, tot hij er aan
vang oktober 's nachts arriveerde.
In dat huis van zijn verloofde, waar
alleen nog een oude tante woont,
verbergt hij zich op een zolder
kamer. Tot een naamoze brief in
de bus terecht komt, dat aan dui
delijkheid niets te wensen overlaat,
want eindigt met het bekende
«A hoar af met de scheir»...
Zij, een twintigjarige onderwijzeres
Hij. de Duitse deserteur en student
weten wat dit betekent. Een jaar
geleden hebben zij elkaar te Brus
sel toevallig leren 'kennen. Het was
liefde op het eerste zicht. Hij had
lak aan Das Militar, zij zag in hem
alleen de jonge man die haar een
zaam leven opnieuw zin gaf. Kort
om zij waren smoorlijk verliefd.
De dreigbrief bleef dagenlang een
spookbeeld van angst. De tante
vreesde schandaal. Tenslotte nam
hij het besluit te verdwijnen, terug
naar het Rijnland. Er zouden be
tere dagen komen, zei hij tot het
meisje. Hij kon de woede van de
Belgen begrijpen. Op een nacht
namen zij afscheid. Een week later
had hij Keulen bereikt en via een
Belgisch militair met wie hij be
vriend was kwam te H. de eerste
brief met de hoop op een vlug
weerzien. Pas twee maanden later
kwam een tweede brief uit Keu
len... getekend Frau Bohm, de
moeder van Karl. Hij was neerge
schoten tijdens 'n soldatenopstand
in een voorstad van Keulen.
Vijftig jaar later toont de ver
loofde van weleer, thans een
meer dan zeventigjarige grijze
dame, nooit gehuwd, in het salon
van datzelfde statige huis het
grote portret van de jongeman
harer dromen en de vergeelde
brief van de troosteloze moeder.
Ik ben geen verbitterde zeurkous
geworden, zegt zij glimlachend.
Dat ene jaar met Karl was vol
doende voor mij. De rest van
mijn leven heb ik verder zin
kunnen geven. Wie de dreigbrief
geschreven heeft heb ik nooit
kunnen achterhalen, evenmin als
de auteur van een tweede dreig
brief in 1943 toen hier in dit
huis twee Canadese piloten een
voorlopig onderdak vonden.
Een foto van deze twee hangt
neven die van Karl...
De vijandelijkheden zijn weliswaar
beëindigd, het land is bevrijd, men
heeft de aktivisten ingerekend,
maar de grote ekonomische kolla-
borateurs zijn veelal lid van Vader
landse komitees die de bevolking
aanmanen zich te onthouden van
gewelddadigheden.
Zij die in maanden geen nieuws
meer ontvingen van hun echtge
noten of zonen, verkeren in een
pijnlijke onzekerheid, tot dan in
die eerstvolgende weken na de
Wapenstilstand het officieel bericht
komt dat zij de laatste weken zijn
gesneuveld. Dat bericht, hoe tra
gisch ook, maakt dan toch een
einde aan een onzekerheid, wat
niet het geval is in families waar
soldaten, krijgsgevangenen of op-
geeisten, als vermist worden be
schouwd.
Bij dat alles komt de enorme
armoede die niet gelenigd wordt
met de euforie van de bevrijding.
In de eerste weken vair decem
ber neemt het aantal inbraken
en overvallen dan ook toe. Te
Hofstade wordt een bejaarde
weduwe en haar knecht ver
moord.
En dan vallen er nog in het Aal
sterse, tijdens de eerste weken
na de Wapenstilstand, ettelijke
doden, ingevolge het slordige
omspringen met door de Duit
sers nagelaten munitie.
Te Lede, vier jonge mannen uit
de familie Rasschaert, waarvan
drie gebroeders en een neef; zij
worden als het ware aan stukken
gereten tijdens een poging om
zware Duitse bommen die nabij
de spoorweglijn Aalst - Gent
liggen, te demonteren.
Te Aalst, aan de Ajuinkouter,
een twintigjarige jonge man en
een vierjarige knaap. Beide heb
ben granaten naar huis gebracht
en laatstgenoemde gaat er nog
maar liefst op los met hamer en
beitel.
Een soldatenkonvooi ontspoort
begin december te Herzele. Ca.
twintig Engelse en Franse sol
daten komen daarbij om het
leven.
Op een buitengoed aan de stads
rand te Aalst blijven wekenlang
een stapel obussen liggen in de
nabijhed van een Duits luchtaf
weergeschut. Vrijwel onbewaakt
en meteen een uitgelezen oord
voor de jeugd én voor hande
laars in metalen op zoek naar
koper. Dra breekt de tijd aan
van de oorlogssouveniers.
De sensatie op maandag 27 novem
ber: Een autoongeval aan de Brus
selsesteenweg ter hoogte van het
Muisken, waarbij een officier ver
gezeld van een dame en kinderen,
zwaar gewond wordt.
De oorlog 'is voorbij en men waar
schuwt voor de overdreven snel
heid van sommige «prachtauto's».
Men 'is wel gewend geraakt aan
vliegtuigen en zeppelins een auto-
ongeval 'is niet alledaags.
Archief.
Deze bondige oppuntstelling naar
aanleiding van wat in het nummer
van De Gazet van Aalst dd. 16
november ter zake geschreven
werd
De gronden, waarover het gaat
en waarop o.a. het Eendrachtsta-
d'ion gevestigd is, beslaan een
oppervlakte van ongeveer 1 ha.
66 a. Zij behoren grotendeels toe
aan de familie De Blieck. De hui
dige plannen van aanleg (goedge
keurd bij koninklijk besluit) be
stemmen deze gronden als bouw
terreinen.
Tijdens de gemeenteraadszitting
van 8 november heeft de gemeen
teraad bij eenparigheid van stem
men principieel de aanwerving van
deze gronden door de stad Aalst
goedgekeurd. De ganse gemeente
raad wil er een nieuwe bestemming
aan geven en de bouwzone wij
zigen in een zone van openbaar
nut. Deze aanwerving zal aldus de
mogelijkheid scheppen hier in de
toekomst een groene zone uit te
bouwen, met zwemdok, sport en-
of speelpleinen, enz. ten gebruike
van gans de bevolking.
De prijs die van deze gronden
gevraagd wordt bedraagt nu onge
veer 13.300.000 Fr.
Na rijp beraad en lang overleg
in eigen schoot, met de andere
frakties van de gemeenteraad en
met neutrale deskundigen op stede
bouwkundig gebied heeft de Volks-
uniefraktie ook als oppositiegroep
deze aankoop goedgekeurd omdat:
1. de eigenaars deze gronden ab
soluut ten laatste in 1970 willen
verkopen en de stad dus nu de
gelegenheid krijgt dit patrimo
nium in der minne aan te wer
ven;
2. de prijzen van de gronden hier
in het Aalsterse sinds jaren
steeds stijgen en het verwerven
op zichzelf dus voor de stad
waarschijnlijk geen verlies zal
betekenen;
3. het Aalst van morgen en vooral
de rechterover van onze stad
van jaar tot jaar drukker 'be
woond zullen worden en het nu
reeds vastleggen van groene re-
kreatiezones een urbanistische,
sociale en menselijke noodzake
lijkheid 'is.
Daarenboven heeft de Volksunie-
fraktie in de openbare zitting bij
monde van onze 'kollega Jan Cau-
dron duidelijk verklaard dat zij
dit punt enkel goedkeurde onder
voorbehoud en mits de stellige be
lofte van de CVP-BSP bestuurs-
meerderheid dat deze gronden zo
vlug mogelijk zullen aangewend
worden voor de beoogde bestem
ming.
Voorlopig zal de K.S.C. Een
dracht Aalst van deze terreinen
verder kunnen gebruik maken te
gen een alleszins merkelijk hogere
huurprijs (300.000 Fr. per jaar)
dan het jaarlijks bedrag dat zij
voor het ogenblik aan de huidige
eigenaars betaalt (140.000 Fr.).
Uiteindelijk zal het terreinpro
bleem, dat zich voor deze voetbal-
klub stelt, door haar zelf, gebeur
lijk met een redelijke en 'billijke
hulp van de stad, op een andere
wijze moeten opgelost worden.
FRANS DE BRUL.
In uw weekblad van 16 dezer
lees ik op bladzijde drie onder de
titel Afwezigheidspolitiek - para
graaf 3 dat er zoveel afwezigen
waren in de filmvoorstelling op 10
dezer.
Mag 'ik U doen opmerken dat ik
in de goed verwarmde kinenyzaal
niet kon zijn, daar ik aangeduid
was om op dezelfde dag te 11 uur
bloemen neer te leggen 'in naam
van het stadsbestuur ter gelegen
heid van de hulde aan de gesneu
velde oud-pupillen. Daarna ben ik
met de stoet mede opgestapt om
'bloemen neer te leggen aan het
monument Vredeplein.
Misschien zult Gij dit wel 'in uw
weekblad willen vermelden en 'ik
dank U hiervoor dan ook oprecht.
Met de meeste hoogachting.
L. VAN SINAY,
Schepen van Sociale Voorzorg,
Volksgezondheid en Gezin Aalst
N.v.R. ln ons kommentaar
De Afwezigheidspolitiek stond
wel duidelijk... «Het is best
mogelijk dat sommige afwe
zigen werkelijk verhinderd wa
ren.»
