In agglomeratie 25 o/o van bevolking GRIEP IN 't VOORUITZICHT VAN '70 Kerstfeest in familiekring... Eindejaarsfeest elders Zin <:TI/lemoriam ONAFHANKELIJK REGIONAAL WEEKBLAD NEC spe, nec metu Bevindingen van restauranthouders DE GAZET VAN AALST 26ste jaargang nr 1 Zaterdag 3 januari 1970 Redaktie en Beheer Schoolstraat 26 9300 Aalst Tel. 241.14 6 fr het nummer Herhaalde klachten Eén apoteek met wachtdienst in win terperiode onvoldoende. Naar raming van verschillende artsen zijn om en bij de 25 van de bevolking in de Aalsterse agglomeratie aan getast met griepverschijnselen die gekenmerkt worden door een vlug toenemende koorts en een algemene verzwakking. In het stedelijk ziekenhuis werden de laatste dagen ca. 10 personen in observatie genomen ingevolge diverse ver wikkelingen voortspruitende uit de griep. Absenteïsme in grote bedrijven. In de belangrijkste Aalsterse bedrijven zoals o.m. Tupper- ware en du Pare schommelt de afwezigheid van 5 tot 12 in de meeste gevallen wegens griep. Anderzijds sig naleren apotekers een stijgende aflevering van geneesmid delen tegen deze zg. Hong-Konggriep. Artsen van dienst hadden de laatste weken een steeds drukkere aktiviteit. Daarbij dient genoteerd dat een aantal artsen hun tradi tioneel winterverlof hebben. Sommige artsen zijn van oordeel dat tijdens periodes als deze de wachtdienst door meer dan één geneesheer zou moeten verzekerd worden. Eens te meer hoort men thans ook felle klachten in ver band met het feit dat over de ganse stad met een bevol king van meer dan 46.000 inwoners één apoteek met wacht dienst onvoldoende is. Er werd daar ook vroeger reeds over geklaagd. Blijkbaar is men het in middens van aptokers ter zake niet eens. Men verwijst evenwel naar sommige andere steden van dezelfde omvang waar twee apoteken voor de wachtdienst ter beschikking staan van de bevolking. -I De meesfe restauranthouders in de streek zijn niet erg opgetogen met do belangstelling voor de tra ditionele Kerstdiners in hun instel ling. Deze belangstelling was inder daad dit jaar alleszins minder dan vorig. Ofschoon men rekening houdt met de mogelijkheid dat de griep een nadelige invloed heeft gehad, houdt men er toch rekening mede dat het Kerstfeest hoe dan ook neg steeds in hoofdzaak in familiekring wordt gevierd. Beter werden de verwachtingen beantwoord voor de eindejaarsda gen. Het aantc! insc'irijvingen in een tiental restaurants waar we in formeerden, lag heel wat hoger dan voor do Kerstdagen maar bereikte globaal genomen niet het cijfer van vorig jaar. Opgemerkt wordt dat de winter- vacantie ook meer en meer ver spreid wordt wat meteen de afwe zigheid verklaart van een deel van het kiienteel dat elders de sneeuw of de zon opzoekt. Op zondag 28 november overleed heer Senator Gustaaf, Karei, Lode- wijk DE HAECK in de gezegende ouderdom van 75 jaar. Geboren Hofstadenaar, kwam hij alras naar 't bijgelegen Aalst geto gen om zijn brood te verdienen, en werd eerst telegrambesteller bij de spoorwegen. Hij bleef in dienst bij de belgische spoorweg, tot de oor log uitbrak en het vaderland hem nodig had als soldaat. Vier jaar gevaar en leed in de mod- dergrachten van de IJzer. In 1920 was hij reeds terug in dienst van de spoorweg en kende door eigen studie en vlijt een snelle opgang in de verschillende stadia als klerk, tot h:j in '38 eerste onderstation chef werd en wél in het station te Aalst. In deze funktie zou hij de vier be zettingsjaren doormaken tot hij kort na de bevrijding door de Chris telijke Arbeidersbeweging aange duid werd als kandidaat voor de senaat op de C.V.P.-lijst. Men schreef 1946 en het werd een verkiezingsukses. Ook de derde kandidaat op de C V P. lijst van het gerechterlijk arrondissement Aalst- Oudenaarde was gekozen en Gus taaf DE HAECK was senator. Het was normaal dat men aan taaf De Haeck gedacht had omj kandidaat te zijn van de arbeiders, lil want reeds jaren was hij aktief bij mm het Christelijk Syndikaat vanH Spoor, en PTT. Hij verdiende trouwens het gouden ereteken A.C.V. voor zijn vijftig jaar lidmaatschap. leder zal zich nog het uitgebreid dienstbetoon van senator Gustaaf DE HAECK herinneren. Arbeider, bediende of kleine middenstander kwamen bij hem terecht en werden door hem geholpen. In 1954 zegde hij de grote politiek vaarwel om zijn pensioen te genie ten doch bleef als raadslid in de gemeenteraad, waarin hij reeds meerdere jaren zetelde. Toen zijn vriend Wim Verleysen het deputeeschap van Oost-Vlaanderen aanvaarde, vond eenieder 't natuur lijk dat Gustaaf DE HAECK zijn op volger werd als schepen van Bur gerlijke Stand en Volksgezondheid. Maar oorlog en zijn sterke aktivi teit hadden zijn gestel ondermijnd en hij zag zich verplicht in '62 zijn politieke aktiviteit stop te zetten. Hij kon nochtans terugblikken op een lange verdienstelijke baan in dienst van land, volk en gemeen schap en dit in vele opzichten. De Heer, die rechtvaardig is, zal aan de goede Gustaaf De Haeck zijn eeuwige zegen en rust schen ken. Hij heeft het verdiend. M. d. B. Ais latere historici een oordeel zuilen vellen over da naoorlogse kwarteeuw, zuilen de zestiger jaren wellicht een ongewone betekenis worden toegekend. Een decennium van hoop, van angst, van geweld een ongebrei deld verlangen naar een betere maatschappij. Sn miljoenen harten heeft een Johannes XXIII de hoop doen op flakkeren naar een puur christen dom, waarbij zelf een ontmoeting met het marxisme niet werd uit de weg gegaan. Maar daarneven is een vage angst gegroeid, een ver twijfeling bij velen die uitmondt in een religieuze krisis. De zestiger jaren zijn ook de ja ren van het geweld geweest van massamoorden in Vietnam, in Bia- fra en andere Afrikaanse oorden. Van de velen die hun stempel op dit decennium hebben gedrukt leeft alleen nog in vergetelheid een Kroestjev. Vermoord werden twee Kenne dy's, een Loemumba, een Verwoert, een Maarten Luther King... De grenzen van de moraal wer den verschoven op een wijze die voor de ene bevrijdend werkt, voor de anderen schokkend is. Maar wellicht belangrijker dan dit alles is het proces geweest dat zich beginnen af te tekenen heeft in de zg. derde wereld de uitda ging van de grenzeloze, onmense lijke mizerie in ZuidAmerika, Zuid- Azië, Afrika niet te na gesproken. Het zwaartepunt van de zeventi ger jaren zal wellicht precies in de ze gebieden liggen, waarover de Westerse wereld wel redenen tot schaamte heeft. xxx Bij ons in Vlaanderen zijn die zelfde zestiger jaren gestart met een reeks marsjen op Brussel die hoe dan ook het groeiend Volksbe wustzijn manifesteerden. De meer dan een eeuw oude Vlaamse Be weging wordt verder voltooid. Vlaanderen is wellicht niet veel schoner, dan toch in belangrijke mate welvarender geworden. Ook al valt er over die spreiding van die welvaart wel een en ander te zeg gen, maar dit is dan weer geen ty pisch Vlaams verschijnsel. Wellicht is het meest verheugen de perspektief in dit Vlaanderen einde '69 het afbrokkelen van een vermolmd clericalisme en anti-cle- ricalisme; kortom de afbraak van de verzuiling. Wie bewust wil leven in zijn streek in dit geval de Dender streek moge beseffen dat men nog maar amper op weg is naar een beter leefmilieu, en dat in de ruimste betekenis. In dit blad werd voldoende en voortdurend ook do laatste maan den de aandacht gevestigd op per spectieven die moeilijk tot optimis me aanleiding geven Deze vast stelling hoeft geen miskenning te betekenen voor diegenen die zich, mei een in deze tijd steeds zeld zamer geworden onbaatzuchtigheid en persoonlijke onthechting, voor de Denderstreek hebben ingespan nen. Maar er za! heel wat meer nodig zijn dan datgene wat thans gebeurt in allerhande groepen en partijen opdat de Denderstreek haar maxi male kansen moge krijgen en op amper 30 km.van een zg. Europese hoofdstad door velen terecht of ten onrechte niet meer be schouwd zal worden als een soort reservaat waar het leven voortdrijft volgens de normen van de bekende en door velen gewaardeerde Bok rijkkuituur

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Gazet van Aalst | 1970 | | pagina 1