weekkalender
ETRIM0
HANDELSPOCKET
Bouwhulp
jfpfpj iEL
door Or A. J. Oronïn
Noteer in uw
agenda
P.V.B.A. Lid van de
HandeEskamer Aalst
DENDERSTRAAT 18
AALST - Tel. 053 - 227.57
betekent veilig bouwen - zonder
zorgen - betekent goed en goed-
koop bouwen.
Onze faam honderden referenties
en honderden gelukkige gezinnen
Twee werelden
3
LEVENSWIJSHEID
De mensen vermoeien zich
door de rust na te jagen.
(Laurence Sterne)
WENS HUN EEN
GELUKKIGE NAAMDAG
Zondag 16 augustus Armel,
Joachim, Rochus, Serena
Maandag 17 augustus
Clara, Carloman, Hiacint, Jeroen
Liberaat, Relindis, Rogatus
Dinsdag 18 augustus
Arnold, Florus, Helena, Lena, Ellen
Milo, Reinald
Woensdag 19 augustus
Donatus, Johannes, Juul, Jules,
Julius, Lodewijk, Marianus
Donderdag 20 augustus
Bernardus, Benno, Barend,
Bernarda, Filibertus, Herbert,
Vrijdag 21 augustus Ade-
lin, Alberic, Boudewijn, Baldwin,
Johanna, Janette, Jo, Jane, Jenny
Janine, Chantal, Sidonius
Zaterdag 22 augustus
Philibertus, Maurus, Siegfried,
Timoteus, Timo
ZON OP ONDER
16 aug. 5u30 20u30
30 sept. 6u40 18u24
MAANSTANDEN
Volle maan op 17 augustus te
4u15
Laatste kwartier op 23 augus
tus te 21u34
17 augustus Deze nacht
zal ongeveer de helft van de
maan verduisterd worden. Wie er
zijn nachtrust voor over heeft
kan rond halfvier zien hoe stilaan
een «hap» ontstaant in de maan,
die almaardoor groeit tot onge
veer halfvijf, wanneer iets minder
dan de helft van de maan «weg»
zal zijn. Daarna neemt de ver
duistering weer af. Het is een
gelegenheid om nog eens met ei
gen ogen de ronde schaduw van
onze aarde op haar nabuur in de
ruimte te zien.
BIJZONDERE DAGEN
Zondag 16 augustus 13de
zondag na pinksteren
H. Rochus, patroonheilige van
de tabaksnijders, bedevaarders,
kaarders, plafonneerders, plaveiers
en rokers.
Dinsdag 18 augustus Ar
nold, patroonheilige van de brou
wers, bierhandelaars
Zaterdag 22 augustus On
bevlekt Hart van Maria
AGENDA
Zondag 16 augustus Hoei
zevenjaarlijkse feesten Oos
tende pop en folkfestival ook op
15 augustus Middelkerke jum
ping Nassogne heidefeest
La Gleize de 48 uren van La
Gleize» Ardense foklore en 17de
wijnfeest ook op 17 augustus
Virton ook op 17 en 18 augustus
Dagen van het cyclo toerisme
Maandag 17 augustus Lo
keren internationaal criterium te
20 u. Knokke 2de internatio
naal vuurwerkfestival Nederland.
Dinsdag 18 augustus
Chaudfontaine start van de inter
nationale automobielwedstrijd «De
Marathon van de Weg» Luik
automobilisme start van de mara
thon van de weg te 18u.
Woensdag 19 augustus ook op
20 augustus Oostende «Jong Eu
rosongfestival»
Donderdag 20 augustus
Knokke 2de internationaal vuur
werkfestival Brazilië
Vrijdag 21 augustus Spa
ook op 22 en 23 augustus Bel
gische zwemkampioenschappen.
Zaterdag 22 augustus
Chaudfontaine aankomst van de
intern, automobielwedstrijd «De
Marathon van de weg» Hoei
zevenjaarlijkse feesten.
VOLKSE WEERKUNDE
is augustus heet
Lang en wit is het winterkleed
UW APPARTEMENT IN HET
TERLINDENPARK
RAFFELGEMSTRAAT AALST
RAADPLEEG GRATIS ONZE DIENSTEN
VERKOOP - STAATSPREMIE - VERHURING
TEL. 053 - 299.37
En nu begon MacEwen, lang
zaam en vastberaden, het gezwel
weg te snijden uit de gecompli
ceerde stelsels en kronkelingen
waarmee het verstrengeld was en
die, wanneer ze beschadigd wer
den, de onmiddellijke dood van de
patiente zouden veroorzaken. Wat
een wonder van bekwaamheid
en kennis, wat een verstand en in
tuitie, wat een onverstoorbare
moed werden in deze techniek aan
de dag gelegd! Oplettend, ge
boeid, terwijl hij de snaren van
het leven aanraakte en deed tril
len, verlangde ik er met heel mijn
hart naar, iets van het meester
schap te bereiken dat hem zulk
een uitstekende naam bezorgd had
Ach ja, dat was de strijdkreet...
ga door, ga door, ga door.
Eindelijk was het klaar het
gezwel, bloederig rood, groot als
een granaat-appel, in zijn geheel
geenucleeerd en door een ver
pleegster vlug weggebracht in
een verbandgaasje. En snel, met
een ongelooflijke behendigheid,
cauteriseerde de professor de
bloedvaten, verwijderde hij de
klemmen en bracht hij de aponeu-
rose weer op haar plaats. De
schedelhuid werd gehecht en, hoe
wel er weinig op een shock scheen
te wijzen werd een zoutoplossing
toegediend.
«Dank u heren. Dat is alles voor
deze morgen. Over drie dagen
kan het nodig zijn opgehoogt
vocht af te voeren. Anders ver
wachten we een kalme genezing».
Haar hoofd omwikkeld door een
grote tulband van verband werd
de patiente door de inwonende
chirurg en twee verpleegsters de
deur uit gereden. De studenten be
gonnen de operatiezaal te verlaten
niet met het gewone laarzenge-
schuifel en luide gepraat, maar
stil, alsof ze verpletterd waren.
Later zou er meer dan genoeg
over gepraat worden. En 's mid
dags, wanneer Mac Ewen in de
collegezaal zou verschijnen, zou
den ze hem met een ovatie ontvan
gen. Nu echter hield deze stilte
een grotere hulde in.
Ik liet de anderen weggaan en
bleef zitten, terwijl ik deed alsof ik
aantekeningen maakte, maar in
werkelijkheid mijn krachten verza
melde voor de poging die ik wil
de doen. De narcotiseur was op
gestaan, had zich uitgerekt en
een sigaret uit zijn koker nemend
verliet hij de operatiezaal. Mac
Ewen, alleen geholpen door de
zuster, toonde geen tekenen van
vermoeidheid of gespannenheid,
alsof de prachtige prestatie die hij
geleverd had niets anders was dan
doodgewone routine. Weldra verliet
de zuster hem - hij was alleen.
Ik haalde diep adem en ging
naar voren.
«Neemt u me niet kwalijk, pro
fessor. Mag ik u een ogenblikje
spreken?»
Hij draaide zich om, terwijl hij
zijn handen afdroogde aan de stij
ve, schone handdoek:
«Zeker... Wij zijn altijd bereid
naar de jongeren te luisteren».
Zijn toon en de toegeeflijkheid
in zijn stem gaven mij vertrouwen.
Per slot van rekening had ik
schitterend gerespondeerd. In de
ziekenzalen hadden mijn antwoor
den op zijn vragen hem schijn
baar geïnteresseerd, en meer dan
eens hadden mijn meer gewaagde
fantasieën hem doen glimlachen.
Het enige wat ik zocht, was de
laagste positie bij zijn staf. Ik
vatte moed en vroeg hem erom.
Een ogenblik keek hij mij op
lettend aan.
«Waarom wilt u mijn verbinder
worden?»
In alle ernst antwoordde ik:
«Ik wil mij in chirurgie speciali
seren».
Weer was er een stilte, een
langdurige stilte. Toen schudde hij
vriendelijk maar krachtig zijn
hoofd.
«Nee. Ik heb al iemand aange
steld».
Zijn scherpe blik bleef vriende
lijk op mij rusten, en toch met
die onfeilbare oordeelkundigheid
die hem nooit in de steek liet.
«Ik geloof wel dat u zich in de
geneeskunde of op een ander ge
bied zult onderscheiden. Maar van
een ding ben ik zeker. U zult nooit
chirurg worden».
Inrichting voor zenuw- en gees
teszieken ««Lóchlea». Gevraagd
een assistent voor de kliniek. Vol
ledige kost en inwoning in de in
richting. Salaris 100 guineas per
jaar. De aangenomen candidaat
zal toestemming hebben de colle
ges aan de Universiteit te volgen.
Twee angstige, drukkende we
ken waren voorbijgegaan sinds ik
door MacEwen was afgewezen,
toen mijn oog viel op dit bericht,
opgeprikt op het bord in de Stu
dentenvereniging tussen de talloze
aankondigingen van chirurgische
colleges, cursussen in verloskunde,
secties en laatste dansavonden van
het seizoen. Het scheen op zo'n
wonderbaarlijke wijze mijn kans
op redding te zijn, dat ik nauwe
lijks durfde hopen, en uit vrees
dat een van mijn behoeftige vrien
den mij voor zou zijn, draaide ik
mij meteen om, rende Gilmore
Hill af en stapte in een groene
tram een van die bezadigde
heerlijke voertuigen die, in die da
gen, de burgers van Glasgow on
metelijke afstanden meedroegen
voor een enkele penny.
De inrichting, gelegen in een
mooie, bosrijke omgeving, vier mij
len ten westen van de stad, was
ontzettend indrukwekkend een
groot, kasteelachtig herenhuis, om
ringd door goed verzorgde tuinen
te midden van weiden en boom
gaarden; het hele terrein was om
sloten door een hoge stenen muur.
Nadat ik in het portiershok bij het
hek had meegedeeld wat ik kwam
doen, werd ik toegelaten en langs
de lange beukenlaan geleid door
een oppasser, die mij tenslotte
door een poort en een met mar
meren beeldhouwwerk versierde
vestibule naar het bureau van de
geneesheer-directeur bracht.
Dokter Gavinton, bekend als een
van de belangrijkste psychiaters
van zijn tijd, was een lange, schra
le man met staalgrijs haar, een
broodmager, vaal gezicht en een
rustige enigszins raadselachtige
gereserveerdheid in zijn optreden.
Terwijl hij mij vanachter zijn
schrijfbureau zwijgend aanstaarde
vergrootten zijn doordringende,
vreemd huypnotische bruine ogen
mijn zenuwachtigheid. Mij bewust
van mijn tekortkomingen, deerlijk
geschokt in mijn gevoel van eigen
waarde pantserde ik mij voor een
strenge, pijnlijke ondervraging.
Tot mijn verrassing herhaalde hij
op vriendelijke toon mijn naam en
vroeg vervolgens:
«Bent u familie van het jong
mens dat drie jaar geleden het
elftal in de Scottish Sheild aan
voerde?»
«Nou dokter» stamelde ik «ei
genlijk was ik...»
Hij knikte en zijn strengheid
werd doorbroken door een men
selijke vriendschappelijke glim
lach. «Ik heb de wedstrijd gezien
U speelde goed. Als de grond niet
zo modderig was geweest, had u
gemakkelijk kunnen winnen. Ga
zitten. Op die stoel zult u wei vrij
gemakkelijk kunnen zitten».
Ik haalde diep adem, ik durfde
nauwelijks geloven in mijn geluk
dat dit mijn beioning zou zijn voor
die felle, afmattende wedstrijd,
verloren in een regenstorm door
één enkele strafschop, een neder
laag die mij in de kleedkamer bit
tere tranen had doen schreien.
Toch -was het zo. Frank Gavinton
was een voetbal-enthousiast, een
oude «internationaal», die geregeld
voor Queen's Park gespeeld had,
de eerste Schotse amateursclub,
en die zijn land tweemaal verte
genwoordigd had in Hampden
Park. Een half uur praatten wij
over voetbal, met de vertrouwe
lijkheid van hen die het spel ken
nen en liefhebben. Toen stond hij
plotseling op en stak zijn hand uit.
«Meld u morgen hier om negen
uur. Ik weet dat u punctueel zult
zijn. O. tussen haakjes. «Hij riep
mij terug». Wij betalen hier voor
uit. U moest dit maar nemen...
uw eerste kwartaalsalaris».
Hij nam zijn pen, schreef iets
op en zonder me aan te kijken
overhandigde hij mij een chèque
voor vijf-en twintig guineas. Mijn
hart was te vol om iets te zeggen.
Ik hoopte dat hij niet geraden had
hoezeer ik in geldverlegenheid zat
- maar eigenlijk vermoedde ik van
wel. Maar nu kon ik tenminste
mijn schuld aan mevrouw Grant
afdoen, mijn horloge uit de lom
merd halen en mijn in beslag ge
nomen ransel terugkrijgen. Ik was
gered.
Niets had schitterender te pas
kunnen komen dat deze aanstelling
die natuurlijk veel mooier was dan
alles wat ik aan het ziekenhuis had
kunnen krijgen. Ik was 's morgens
vrij om mijn medische studie voort
te zetten, ik had mijn prachtige
salaris.
Mijn nieuwe woongelegenheid
bestond uit een geriefelijke zitka
mer met gemakkelijke stoelen en
een haard, daaraan grenzend een
gezellige slaapkamer met een rood
tapijt op de vloer en een goed in
gerichte badkamer; vergeleken
met de armzalige «kast» waar ik
vandaan kwam, woond ik nu in
een paleis. Mijn eten, dat niet lan
ger gebonden was aan de toestand
van mijn beurs, verbeterde op de
zelfde wijze, want op «Lochlea»
werd alles in een bewonderens
waardige stijl gedaan. Het ontbijt
bestond uit «cereal» en room
dik en vers van de eigen boerde
rij - een onuitputtelijke schotel
knappend spek met eieren, geuri
ge koffie, verse broodjes en fruit.
Aan de lunch, die aan de staf met
enige formaliteit werd opgediend,
kregen we soep, een groot stuk
vlees of gebraden kip, met ver
schillende groenten, een uitste
kend dessert en kaas. De thee,
om vier uur in mijn zitkamer ge
bracht, verried altijd de banket
bakkerskunst van de huishoudster
want iedere dag droeg het blad
een verleidelijk schaaltje thee
broodjes en die verrukkelijke ge
glaceerde gebakjes die om de een
of andere reden in Schotland be
kend zijn als «Franse» cakes. Het
souper, dat we op ongeregelde tij
den kregen, bestond meestal uit
diverse koude gerechten met een
rijst-, macaroni-, of kerrieschotel,
die voor ons werd warm gehou
den op een elctrische plaat. Voeg
daarbij het voorrecht op ieder uur
van de dag de grote souterrain
keuken te kunnen binnenvallen
voor een hapje, dan kan men zich
voorstellen hoezeer de omstandig
heden en het vooruitzicht veran
derd waren voor een uitgehongerd
jongmens, dat weken lang het le
ven erin gehouden had met een
overgebleven muf broodje en af en
toe een kroes thee.
vervolgt
nadruk verboden
