Er is een vuiltje aan de lucht
Gasmaskers voor de kinderen
van het jaar 2.000?
De Renault 12 wacht op u.
H&e ontstaan
patels?
HEK
Ets VAN HOVER
De mens kan het vijf weken
zonder voedsel uithouden; hij kan
het vijf dagen zonder drinken stel
len, maar hij kan niet vijf minuten
zonder lucht leven. Gelukkig be
vat de aardse atmosfeer een on
begrensde hoeveelheid lucht, zo
dat het probleem van het luchtte-
kort zich normaliter nooit zal stel
len.
Nochtans lijden vele mensen
inzonderheid de stedelingen
die 54 van de Europese be
volking uitmaken onder een
bestendig tekort aan zuivere lucht
terwijl de gevolgen van de lucht-
bezoedeling hun gezondheid en
leven in niet geringe mate be
dreigt. De oorzaak van dit nog
nooit eerder voorgekomen feno
meen is te zoeken in enkele bie-
zondere aspekten van het moder
ne leven: er is precies één ton
lucht nodig om de inhoud van
een benzinetank van een autovoer
tuig of om 100 liter stookolie te
verbranden, en bij het verbanden
van 1 ton steenkool wordt 13 ton
lucht verbruikt. De hoeveelheid
zuurstof die dagelijks door de in
dustrie wordt gebezigd volstaat
om 43 miljard mensen van zuivere
lucht te voorzien. De aldus ver
bruikte lucht verspreidt zich als
een giftig gas over onze steden.
De verontreiniging die over ganser
streken wordt gekoncentreerd, en
waar de groene zones steeds
maar zeldzamer worden, verhin
dert de natuurlijke luchtzuivering,
zodat het «lucht-potentieel» onzer
aarde sterk vermindert.
ONRUSTWEKKEND
VERSCHIJNSEL
Meerdere rapporten die voor
kort aan de Raad van Europa
werden voorgelegd wijzen op de
ernstige gevolgen van deze toe
stand. In bepaalde industriege
bieden sterven bomen en planten
in de door zwarte rook geteisterde
zones; talrijk is het vee dat inge
volge de luchtverontreiniging aan
fluorvergiftiging lijdt. Met andere
woorden is de luchtvervuiling zo
intensief geworden dat het gehal
te koolstofdioxyde van de lucht
jaarlijks met 0,2 procent stijgt.
Wanneer deze toestand aanhoudt
zal men tenslotte tot een overhit-
ting van de atmosfeer komen
waarvan de schadelijke gevolgen
over gans onze aardbol niet te
voorzien zijn.
Nu reeds is het zover dat over
een grootstad als bievoorbeeld Pa
rijs dagelijks 100.000 m3 zwavel-
dioxyde en circa 10 ton zwavel-
trioxyde neerdalen; 1.350 ton vet
tige en kleverige stof overdekken
in één jaar tijds de Franse hoofd
stad. In het centrum van Parijs
is de lucht zo vuil dat bij proef
personen die in de biezonder ge
vaarlijk genoemde plaatsen ver
wijlden de in hun bloed voorhan
den zijnde koolstofmonoxyde na
drie uren met 30 was gestegen.
GEZONDHEID WORDT
DUUR BETAALD
Men is lang van mening ge
weest dat deze luchtbezoedeling
de onvermijdelijke prijs was die
men betaalt voor de industrialize-
ring en de technische vooruitgang.
:Volgens deskundigen is het even
wel met de hulp van de we
tenschap en een vernuftige stede
lijke planning en een geplande in
dustrie-vestiging mogelijk de
nefaste gevolgen van de luchtver
ontreiniging het hoofd te bieden.
Op technisch vlak vormt het toe
nemend verbruik van aardgas en
elektriciteit als energiebronnen in
de plaats van kolen en stookolie
een voorname faktor als bijdrage
tot het zuiver houden van de zo
noodzakelijke lucht.
Tegelijkertijd stelt deze kwestie
ook een probleem van internatio
nale koordinatie en wel om drier-
lei redenen
1. de lucht en de door haar mee
gevoerde stoffen kennen geen
landsgrenzen; vandaar dat de
door één enkel land getroffen
maatregelen zonder enig suk-
ses zouden blijven.
2. de financiële lasten die de be
strijding van de luchtveront
reiniging met zich brengen die
nen aldus gelijk verdeeld over
de industrieën van alle landen.
3. het noodzakelijk vorsingswerk
kan o.m. door een informatie
uitwisseling tussen de betrok
ken landen sneller en goed
koper worden uitgevoerd.
Dezer dagen nog heeft presi
dent Nixon een boodschap tot het
Kongres gericht om de biezondere
aandacht te vestigen op het pro
bleem van de lucht- en waterbe
zoedeling. «Het volstaat niet dat
de mens de natuur bedwingt; de
mens moet leren zichzelf te be
dwingen zoniet zal de natuur de
mens vernietigen» zo merkte de
Amerikaanse president gevat op.
In een verklaring van de specia
le kommissie van de Raad van
Europa ter bestrijding van de
luchtverontreiniging heet het dat,
wanneer het onmogelijk is de
luchtbezoedeling volledig te be
letten, het nochtans technisch in
het bereik der mogelijkheden ligt
dit verschijnsel tot een voor allen
aanvaardbare omvang te beperken
Het is de plicht te betalen. «Wan
neer zij deze plicht niet nakomt,
zullen onze kinderen van het jaar
2000 verplicht worden gasmaskers
te dragen» aldus de verklaring.
Neem het stuur van de nieuwe Renault 12 een "alles-kunner"
met voorwielaandrijving, veilig en komfortabel op elk wegdek,
met talent voor hoge gemiddelden en gastvrij voor 5 personen.
5 plaatsen - 1300 cc motor - 60 PK SAE - 'meer dan 140 km/u.
INLICHTINGEN en PROEFRITTEN
BIJ UW VERDELER
RENAULT
G. PAPESTRAAT 53 AALST
TEL. 237.07
Parels zijn een der mooiste sie
raden waarmee de vrouw zich zo
graag tooit. Maar weinigen kennen
de werkelijke oorsprong, zowel van
de echte als van de nagemaakte
parels. Hoe ontstaat nu een na
tuurlijke parel? Een oester opent
haar schelp regelmatig om zich
te voeden met de voeding die zij
in het zeewater vindt. Het gebeurt
nu dat er een steentje of zand
korrel of ander voorwerp daardoor
in het lichaam van de oester ge
raakt. Door de natuurlijke verdedi
ging die de oester bezit, worden
die «vreemde voorwerpen» uitge
worpen. Soms gebeurt het dat dit
vreemd voorwerp ergens in een or
gaan van de oester vastgeraakt en
niet kan uitgeworpen worden dan
maakt de oester daarrond 'n soort
verdediging om dit voorwerp in
haar lichaam te neutralizeren. Die
verdediging zijn lagen paarlemoer.
Zo is de parel tot stand gekomen.
We kunnen dat in het menselijk
lichaam best vergelijken met de
calcium zak die het menselijk
lichaam maakt rond de Koch-ba-
ciel in de longen.
De Japanner Mikimoto kwam op
de idee het vormen van de parel
niet aan het toeval over te laten
maar om te trachten kunstmatig
die «vreemde voorwerpen» in het
lichaam van de oester te stop
pen; in het begin was het een to
tale mislukking; de oester wierp
die voorwerpen altijd uit. Na jaren
proefnemingen heeft hij het orgaan
van de oester gevonden waar de
oester die voorwerpen niet langer
kon uitwerpen en waar zij dus
een parel maakte rond wat Mik;-"
moto er kunstmatig had ingesto
ken. Als parel bestaat er dus uiter
aard geen verschil tussen een na
tuurlijke en gekultiveerde parel.
Het enige onderscheid is dat het
element waar de oester de parel
rond maakt ofwel door toeval in
het lichaam van de oester geraakt
(natuurlijke parel) ofwel er door
mensenhanden ingebracht wordt
(gekultiveerde parel). Normaal
blijft het «zaadje» (vreemd voor-
werjp) 3 jaar in de oester en be
komt men dan een parel van een
redelijke diameter. Een echte pa
rel is zeer hard en weerstaat de
druk van meer dan 100 kg. De
oesters voor de gekultuveerde pa
rels zitten in stalen netten en han
gen aan vlotten, vooral in de Ise
en Omura-baai.
Met de tijd zijn ook de nage
maakte parels op de markt ver
schenen. Men kent er drie soorten
in paarlemoer, in glas of in plas
tiek. Wat de paarlemoer betreft
gaat men als volgt tewerk: men
schrapt de paarlemoer van de bin
nenwand van de schelp der oester
en maakt er kunstmatig parels
mee. Dit zijn de mooiste en duur
ste van de nagemaakte parel; de
prijs is iets van een dertig
ste van een echte parel. Glazen
parels komen tot stand net als
men marbels kan maken en men
kan er de kleur aan geven die men
wil. De prijs schommelt rond een
derde van een paarlemoeren parel.
Tenslotte is er de parel in plastiek
waaraan men uiteraard alle kleu
ren kan geven en die wat de prijs
betreft nauwelijks een tiende be
draagt van een paarlemoeren pa
rel.
