Het Japan van
toen en nu
(2)
Japan overbrugde in 100 jaar
de kloof die bet westen
3 eeuwen kostte
Vrije politieke tribune
15
Vervolg van blz 4
de achterstand en het letterlijk
versmachten van Aalst, uit de doe
ken zouden worden gedaan. Kan
men anders niet terecht de vraag
stellen waarom het beloofde niet
vroeger en kordater werd aange
pakt?
Daarom is het dat ik verkozen
heb de mij hier geboden plaats
ruimte aan deze problemen te wij
den. Toen ik jaren geleden bij een
verkiezingsmeeting op de Grote
Markt over de nefaste rol van de
holdings in het ekonomisch leven
van ons gewest had gesproken,
werd er ook in de pers ge
lachen. Vandaag nog?
Het programma van de K.P. te
Aalst is een realistisch program
ma, waaraan wij nochtans voor
waarden hebben verbonden. Ik
wil alleen kort samengevat zeggen
.dat het een grote plaats inruimt
voor de jeugdeisen, voor de volks
gezondheid, voor de spreiding van
de kuituur vooral naar het werken
de volk toe, en voor de bevorde
ring van nijverheid en handel. Wij
willen met alle voor handen zijnde
middelen en met alle aktiemoge-
lijkheden een einde stellen aan de
toenemende grondspekulatie, voor
de gemeenschap de nodige gron
den verwerven en dringend ver
schillende gemeenschapsvoorzie
ningen verwezenlijken. Wij willen
dat de vriendjespolitiek wordt ge
bannen en dat alle Aalstenaars op
elk plan gelijke kansen hebben.
Wij menen dat een stadsbestuur
midden het volk moet staan, luis
terend en koordinerend, beroep
doende op alle vooruitstrevende
krachten, vooral diegenen steu
nend die er het meest behoefte
?an hebben.
Wanneer wij ons verbinden te
informeren en inspraak te verzeke
ren is het ons dan ook volle ernst.
Zoals wij er willen aan toevoegen
dat wij niet de pretentie hebben
het beste en volledigste program
ma te hebben en van de anderen
niets te kunnen leren. Maar met
dit alles blijft de bijzonderste voor
waarde voor de vooruitgang over
het algemeen en te Aalst in het
bijzonder, de verruiming van de
demokratie, en dus het aantasten
van de machtswillekeur der zeer
smalle machtspiramide die zich
ook in ons land heeft gevormd, en
die in onze gemeenten zoals in de
organisaties allerhande navolging
krijgt. Enkele tientallen heren zijn
aldus de diktatoren geworden die
over alles beslissen. Zij willen de
macht, niet de volksmacht
Vindt U deze krant interessant genoeg knip dan onderstaand
bonnetje uit en stuur het onder gefrankeerde omslag naar DE
GAZET VAN AALST Schoolstraat 26, 9300 Aalst U kan het
wel doen met een gewone postkaart.
Ondergetekende (naam)
schrijft in voor 3 maandab. 80 fr. 6 maandab. 155 fr
Jaarab. 300 fr.
Adres (gemeente, straat, nr.)
Gelieve het bedrag te laten ontvangen.
Zal storten op Uw postrekening881.72
Datum en handtekening.
TEGEN ROUTINE
EN VERKALKING
Er is in de K.P. niemand die ten
allen prijze na 11 oktober in de
gemeenteraad wil zetelen, ook de
jongeren niet die talrijk op onze
lijst voorkomen. Wij zijn echter
wel vast overtuigd, dat wij voor
onze stad iets kunnen helpen ver
wezenlijken. Elk van onze kandida
ten komt rechtstreeks uit het wer
kende volk, en wat sommigen on
der hen zich ook mogen eigen ge
maakt hebben aan kennen en kun
nen, zij blijven dat volk trouw. Per
soonlijke ambities mogen geen rol
spelen. Wanneer wij, kommunisten
dus soms wel eens hard zijn in
onze kritiek omtrent wat te Aalst
ontbreekt of wat er verkorven
werd, dan is het omdat we onze
stad en haar ijverige bevolking in
het hart dragen.
Wij hadden voor deze verkiezin
gen op een front van progressisten
gehoopt, tegen routine en verkal
king. Men heeft dit niet gewild.
Jammer! Maar wij gaan naar de
verkiezingen met vertrouwen. WIJ
vragen de kiezer wat meer dan
een stem uit persoonlijke sympatie
of zich te laten verleiden door een
grootscheepse kiespropaganda
waar wij trouwens het geld niet
voor hebben. Wij vragen de kiezer
met ons het roer van het stads
bestuur om te gooien! Want om
de verwording te beletten waar
voor nu ook anderen waarschuwen
zijn er in de gemeenteraad men
sen nodig die aan geen enkel an
der belang moeten denken dan aan
dit van het volk; mensen die, zo
als leraar J. Van der Hulst ooit
eens op een studieavond zei, des
gevallend bereid zijn na zes jaar
niet meer herkozen te worden,
maar die wat positiefs zullen ver
wezenlijks hebben.
Tot diegenen behoren met abso
lute zekerheid de Kommunisten
Ray DE SMET.
Het overbodige schrappen.
De tweede gangbare opvatting
over het huidige Japan in deze in
het Westen volgens dewelke Ja
pan een ultra modern land is, de
natie die reuzetankers bouwt een
basis op de Zuidpool heeft, een
kunstmaan afschoot, de snelste
trein van de wereld bezit, met
glans een olympiade hield en nu
de ganse wereld naar de expo uit
nodigt.
Ook voor deze mensen is een
bezoek aan Japan soms een te
leurstelling. Het is primitiever dan
men zou denken. Die reuzetan
kers zijn er inderdaad en ook de
buildings, de fabrieken, de snel
treinen enz. Er is echter ook veel
dat primitief aandoet, slechts ge-
organizeerd is en in 't honderd
loopt. Tussen de futuristische ge
bouwen van de expo lopen grote
kudden boeremenskes, allemaal
met hetzelfde soort hoedje op, om
de groep te kunnen herkennen,
voorafgegaan door een man met
een vlag. Ze slenteren met een on
eindig geduld van de ene rij naar
de andere, trachten zoveel moge
lijk paviljoenen te «doen» wat van
een westerling de uitdrukking
«kuddemensen» ontlokte. Maar die
man begreep blijkbaar niet uit
welke verafgelegen dorpjes som
mige van die groepen komen en
hoe fier ze zijn op «hun» expo.
Dat ze er soms impassief uitzien
is omdat ze vandaag al zoveel ge
lopen hebben en zolang in de rij
stonden. Ze zijn moe, maar willen
zoveel mogelijk ineens zien, want
morgen gaan ze terug naar hun
dorpen en dit is immers hun enige
kans.
Het is waar dat alleen de
hoofdwegen zeer goed zijn en
andere wegen bar slechts, maar
dan had men het 20 jaar geleden
moeten zien, toen Japan als verlie
zer uit de wereldoorlog kwam. Ver
geet daarbij ook niet dat Japan
op honderd jaar tijd een moderni-
zatie doorgemaakt heeft die het
Westen drie eeuwen gekost heeft
en op eigen kracht ons op vele
terreinen niet enkel ingehaald maar
zelfs voorbijgestoken heeft, Dat
het op andere punten nog niet op
peil is, is werkelijk geen wonder.
Wat de slordigheid en het ge
brek aan stedelijke planning be
treft, als een stad als bievoorbeeld
Sakai op tien jaar tijd van 280000
tot 650.000 inwoners is gestegen,
dan is men eerder verwonderd dat
ze die fantastische bevolkingsaan-
groei spijt alle tekortkomingen nog
zo goed hebben kunnen opvangen
en organizeren. Wat voor een land
is dan Japan en wat voor mensen
zijn die Japanners? Dat is zeer
moeilijk te definieren. Eten ze nog
met stokjes? Natuurlijk De Japan
se keuken is echter internationaal
geworden en men kan naast Ja
panse gerechten die men met stok
jes eet, ook genieten van Wester
se gerechten die dan gegeten wor
den met vork en mes. Zelf hebben
we in Brugge nog een Shish Ke-
baab gegeten, in Antwerpen een
Bami Goring en in Brussel een
echte Japanse sukiyaki (met stok
jes). De wereld is één aan het
worden en het is geen teken dat
men zijn eigen aard verloochent
als men zich ook laat genieten
van de bijdrage van anderen, en
zelfs als een Vlaming houdt van
Koesjkoesj, zullen daarom de
frietkraampjes niet verdwijnen, of
als hij graag een borrel araq of
een flink glas vodka lust, zal hij
daarom zijn smaak niet verliezen
in «'t Vlaamse bier uit edel gerst
gesproten»... Hetzelfde geldt voor
de Japanner. Hij staat met beide
voeten in onze moderne wereld,
maar blijft daarom niet minder Ja
panner.
MODERN,
OOK IN DE KLEDIJ
Is het waar dat de kimono ver
dwijnt? Wel, ook dat kan men
zo maar niet met ja of neen be
antwoorden. De kimono verdwijnt
inderdaad uit het dagelijkse leven.
Men kan het een Japan meisje
niet kwalijk nemen dat het zich
behaaglijker voelt in een losser
modern kleedje dan in een nauw
sluitende kimono. De tijd is voor
bij dat de vrouw en louter sieraad
was. Om haar taak in deze moder
ne wereld te vervullen moet ze
zich natuurlijk ook modern kleden.
Zijn de Brugse vrouwen soms min
der Brugs omdat ze geen kap
mantel meer dragen? Is een Turk
zonder snor geen echte Turk? Is
Nasser een Europeaan geworden
omdat hij geen rode fez meer
draagt. Heeft de zwarte zijn eigen
aard verloochent toen hij het
strooien rokje voor het modern
pak ruilde
Overigens de kimono blijft hoor,
stel u gerust. Een kimono is ech
ter een duur luxeartikel dat niet
iedereen bezit. Het blijft de ide
ale en zeer geliefde ceremoniekle-
dij van de Japanse vrouwen, en
wanneer ze er geen kunnen ko
pen, zullen ze er bij bepaalde ge
legenheid een lenen.
Zitten de mensen nog op de
grond thuis? Ook hier geen onmid
dellijk ja of neen. In de traditio
nele Japanse kamer staan inder
daad geen stoelen, en men zit op
de grond op kussens. Men slaapt
ook op de grond. De grond is ten
andere met mooie dikke matten
van fijngelvlochten rijststro bedekt
Op de grond zitten is overigens
zeer gemakkelijk en zeer natuur
lijk. Zie maar eens hoeveel tijd en
last er nodig zijn eer we onze kin
deren kunnen leren veilig op die
gevaarlijke stoelen te zitten. Nu
is er evenwel een, moeilijkheid.
Deftig op de grond zitten is niet
zo gemakkelijk vooral voor de
vrouwen. Als men in familie is zijn
er natuurlijk geen problemen, maar
als er een gast op bezoek is moet
men deftig zitten, op de knieen,
met de voeten plat tegen de vloer
en neergehurkt tot. men op de bin
nenkant van zijn voeten gezeten
is. Als men het van kindsbeen ge
woon is, is het allemaal niets,
maar in het moderne Japan... Op
het werk of op school en op weg
erheen zit men natuurlijk op stoe
len of banken.
Van 's morgens tot 's avonds
dus. Als er dan plots een gast
komt, en men formeel, deftig op
zijn Japans op de vloer zou moe
ten gaan zitten, dan krijgt men
spoedig krampen. Om het gezicht
niet te verliezen heeft men dan
ook een kamer die met tafels en
zetels gemeubileerd is, waar men
de gasten kan ontvangen. Ook de
maaltijden zal men gebruiken in
een keukentje op een stoel aan
een tafel gezeten.
Ook de huiskamer zal buiten de
T.V geen meubels hebben, en men
zal er gemakkelijk op de vloer
zitten (ofwel liggen zo men daar
zin in heeft). Ook slapen zal men
doorgaans op de grond, hoewel
de bedden stilaan ingang vinden
Die hebben namelijk een onschat
baar voordeel. Men kan er twee
opeen zetten en aldus plaats win
nen, wat in die kleine Japanse
huisjes van groot belang is.
(wordt vervolgd)
NU ZONDAG
DAG DER AALSTERSE
MISSIONARISSEN
