Kulturele echo's
Lezerstribune
Heilige koeien en heilige bomen
Hei nationals voorzi tterscnap
van het OaviHsfontls
mm
15
LIEVE VAN DER WEEEN EXPOSEERT
IN DE BELFORTZAAL
Voor de derde maal kreeg het kunstminnend publiek van de oude
Keizerlijke stede Aalst het voorrecht van een ten zeerste geslaagde
tentoonstelling te genieten van de jongste werken van Lieve van der
Weeën, die met haar geliefkoosde bloemstukken, landschappen oog,
hart en gemoed strelen en ontroeren kan I
Haar uiterst rijke verzameling van bloemen, landschappen en
«Bloemen op fluweel» strelen oog en gemoed van de toeschouwer-
genieter van deze bloemenpracht!
Enig moet haar liefde zijn voor de bloem die zij, als kunstenares,
als rijkbegaafde artiste niet copieert maar interpreteert en liefdevol
aanbiedt aan de kunstliefhebber die er van dag tot dag immer meer
van genieten zal
Laten wij die kleurrijke bloemenweelde in onze woning binnentre
den... doch niet immer aan dezelfde muurpand ophangen... Wisselen
wij wanneer het past, en het zonne- of schaduwspel in onze woning
er ons toe uitnodigen zal, het schildefij af en toe een andere plaats
gunnen. Dat zal ons kijkgenot vermeerderen en ons wellicht de tal
rijke facetten van de kleurensymfonie, van het kleurenspel, dieper
doen ontdekken en inniger medebeleven. R P
HAAR WERK Lieve Van der
Weeën is een veelzijdige kunst
schilderes die ons landschappen,
bloemstukken, stillevens, kinder
kopjes en genrestukken schenkt.
Al deze zaken zijn haar even ver
trouwd en geliefd. Meer dan ooit
wordt Lieve Van der Weeën gedre
ven door een onuitputtelijke stu-
wingsdrang haar inzicht en haar
plastische geaardheid nog meer te
verruimen. Haar werk getuigt van
een eigen visie op de dingen. Niet
minder dan 54 werken, alsook
bloemen op fluweel zijn hier te
bewonderen. Werken voor ieders
gading. Ten eerste haar landschap
pen Lieve Van der Weeën stelt
hier meer landschappen ten toon
dan in de vorige tentoonstelling.
Dit is wel te wijten aan het feit
dat zij onder de invloed staat van
die prachtige Leiestreek, waar ze
sinds een tiental jaren aan de
boorden van die Leie woont. Zoals
de «Latemse School» zal zij zon
der enige twijfel de faam van die
landschappen tot ver buiten onze
grenzen uitdragen.
Dan hebben wij de bloemen, een
der geliefde onderwerpen van on
ze kunstenares. Wij aarzelen hier
niet te verklaren dat zij tot een
der beste hedendaagse bloem
schilders behoort.
In haar kinderkopjes ontwaren
wij dat zij diep in de ziel van de
kinderen kan kijken.
Alles- bij mekaar is Lieve Van
der Weeën een figuur die ver uit
gestegen is boven het vakman
schap. De doeken in deze werke
lijk boeiende tentoonstelling zijn
gehouden in veelvuldige kleurscha
keringen. De schilderes ontwikkelt
zeer geslaagde spelingen van kleur
in tal van combinaties. Zij weet
elke compositie te omgeven met
levende schoonheid en waarheid.
Wat haar werk betreft blijft
Lieve Van der Weeën steeds
hoofdzakelijk bij het figuratieve.
Met haar eigen visie en uitdruk
king, weet zij met behulp van een
fijngevoelige keuze van harmoni
serende kleuren, in haar stijl zich
echt uit te leven en te verrijken.
Zij die zich ten volle geeft in
haar werk, waar haar tempera
ment in steekt, spreekt tot U met
haar paletmes en penseel.
Ik zei daareven dat Lieve Van
der Weeën een veelzijdige kunst
schilderes is. Hier is maar één
verklaring voor, namelijk dat zij
talrijke technieken beheerst. Bij
haar is de techniek nog steeds de
conditio sine qua non van de ar
tistieke creatie. Wij weten het wel
dat de techniek niet het kunstwerk
maakt, maar wij weten ook dat in
gelijk welke kunst zonder tech
niek geen enkele genie erin slaagt
een kunstwerk voort te brengen.
Bij ondervinding weten wij dat
Lieve Van der Weeën's techniek
door de steeds aangroeiende be
wonderaars ten zeerste wordt ge
prezen en gewaardeerd. Zij is een
schilderes die de natuur «ademt»,
die in elk doek het koloriet door
de compositie in evenwicht weet
AALSTERS KOORLEVEN
Soms heb ik de indruk dat de
natuurbescherming een soort neu
rose aan het worden is om niet te
zeggen een godsdienst, en van
daar ook een middel voor eerst
geen doel in de politiek.
Er is zeer veel emotie mee ge
moeid, en er is buiten de vakmen
sen zeer weinig wetenschappelij
ke benadering. Die bestaat noch
tans al lang maar ze komt langs
de nieuws en opvoedingsmedia
moeilijk over tot het publiek. Des
te beter spreeks ons aan de
gruwelijke moord op een rij
bomen: een boom die filmisch valt
is nieuwer en bijna grijpender-voor
te stellen dan een mens die ver
drinkt of sneuvelt hiervan zijn
we verzadigd.
Als nieuwschieters en goedme-
nenden, maar vanuit een verkeer
de optiek handelende natuurlief
hebbers zo voortgaan zit het Wes
ten binnenkort met het probleem
der heilige bomen, zoals de Indiërs
met de heilige koeien.
Men zal ze midden op de weg of
aan de even gevaarlijke wegrand
onschendbaar maken.
(De koei die voor een deel aan
de oorsprong ligt van onze be
schaving is door haar vergoddelij
king onder meer in Indie mede
oorzaak van armoede, terwijl ze in
het liberale Westen een bron is
van overproduktie).
Het is verkeerd de natuur met
overdreven gevoelens aan te pak
ken als het te dóen vanuit een
enge en ook bij grote firma's be
staande bekrompen handelsgeest.
Neem het voorbeeld van de ratten
Wij hadden (en hebben of zullen
nog hebben) een prachtig middel
in de hand om het rattenbestand^
drastisch te beperken op voor
waarde dat het middel overal en
tegelijker tijd werd toegepast. Het
omgekeerde is gebeurd.
Iets analoogs hebben wij ge
daan met de anti-biotica maar het
onderzoek is daar zo intens dat
wij mogen hopen dat de geleerden
de wedloop tegen de resistencie-
vorming zullen winnen.
Mogen we hetzelfde verhopen
voor wat betreft de pesticiden, de
wasmiddelen, lucht en waterbevui
ling, de lawaaihinder en andere
te houden.
Een goeie gave die Lieve Vai
der Weeën bezit is wel deze: da
zij zich niet laat beïnvloeden doo
sukses. Nooit denkt zij dat alles
vanzelf zal komen. Hard werken
is haar leuze!
Dan hebben wij die prachtige
bloemen op fluweel! Een zeldza
me specialiteit, waarvan we weten
dat dit als techniek niet gemakke
lijk is daar de compositie volledig
«af» moet zijn vooraleer het op
fluweel wordt vastgelegd. Hiei
heeft men niet te doen met zuive
re olieverf, maar met een men
ging van speciale producten die
de schilderes zeker niet prijs zal
geven.
Als slot wens ik deze gevierde
kunstenares, die ons met kernge
zonde kunst dient, een welverdiend
sukses. Sukses dat haar dan een
aanmoediging moge zijn om steeds
hoger de gloriewegen van de kunst
te bewandelen tot eer van ons
volk
V. van Frachen.
Naar aanleiding van haar zilveren jubileum op 17 oktober II. nodig
de een koor uit Krefeld het gemengd koor «Laat Blijde Weergalmen»
o.l.v. Karei Van Daele uit tot het geven van een concert aldaar.
De plaatselijke perscommentaren waren gunstig.
Op zaterdag 21 november, in het kader van het Provinciaal koor-
zangtornooi te Wetteren, diende dit Aalsters koor zich aan te bieden
voor de bevestiging in de 2e divisie. Net als in 1968 werd het koor
door de jury in een hogere reeks geplaatst en staat het derhalve in
de 1e divisie gerangschikt. Dit is alleszins een stimulans voor deze
vereniging die nu 5 jaar bestaat.
plagen die de mens zelf voort
brengt. |k geloof van wel.
Afgezien dan van een zeldzaam
specimen wou ik toch liefst de
mens geen naakte aap noemen en
evenmin de aap een behaard mens
Het is de mens die de plagen van
Egypte en nog veel meer overwon
nen heeft althans in een deel van
en morgen misschien in heel de
wereld. Denken wij maar aan de
hongersnood in de 19e eeuw. Te
genover het emotioneel pessismis-
me en het irrationeel idealisme
staat het rationeel pessimisme dat
de voorlopige kosmische onmacht
v. d. mens koppelt aan aards rea
lisme. Realisme dat nog enorm te
kort schiet en in 1970 nog een
natuurramp bestrijdt zoals het de
ratten bestrijd: Sporadisch, in ver
spreide orde, te laat en ondoel
matig. Stel dat men de reuzenle-
gers die we er op nahouden niet
alleen zouden drillen op bliksem
snelle vernietiging maar ook op
razendsnel ingrijpen voor hulpver
lening? Hetware een stap in de
toekomst.
Victor Keymeulen, Lede
De verkiezing van de Antwerp
se C.V.P. schepen Prof. Dr Derin-
ne die in 1968 als volksvertegen
woordiger ontslag nam omdat hij
niet akkoord was met de toen
malige houding van zijn partij en
Eerste-Minister Eyskens inzake de
kwestie van de Leuvense Univer
siteit, heeft alleen in Volksunie
kringen enige beroering verwekt.
Prof. Derinne werd verkozen
met 16 op de 30 stemmen en dit
na een tweede stemronde, met 11
stemmen voor de kandidaat Ou-
trive en 4 voor de kandidaat Prof.
Heyman. Andere leden van het
hoofdbestuur Prof. Karei van Isac-
ker, Cyriel de Keyzer, Prof. Her
man de Laeck, Wilfried de Wach
ter, Prof.E. Leemans hadden ge
weigerd hun kandidatuur te stel
len.
Naar verluidt zou E.H. Marcel
de Smet, voorzitter van de Kultu
rele Raad van Dendermonde en
lid van de Raad van Beheer van
het Davidsfonds in deze laatste
funktie ontslag hebben genomen
omdat hij niet akkoord zou gaan
met de verkiezing van Prof. De
rinne als voorzitter.
Sedert het ontslag van Mgr.
Janssens als voorzitter van het
Davidsfonds in 1966, toen de kan
didatuur van Pater Wildiers niet
werd aanvaard is het voorzitter
schap het voorwerp geweest van
verholen betwistingen tussen een
C.V.P. strekking eendeels en een
V.U. strekking anderdeels in het
Hoofdbestuur van het Davidsfonds
Slechts enkelen zijn de mening
toegedaan dat het Davidsfonds
zich buiten deze partijpolitieke
drijverijen moet houden. Deze be
tekenen evenwel een minderheid
in het Hoofdbestuur.
De verkiezing van Prof. Derin
ne als voorzitter heeft slechts in
een paar weekbladen, o.w. een
Nederlands kommentaren uitge
lokt. De katolieke dagbladpers
heeft de verkiezing zonder meer
gesignaleerd.
LITERAIRE PRIJS
«DIRK MARTENS» 1970
De prijs wordt toegekend aan
de dichter Albert Bontridder voor
zijn werk «Ook de Nacht is een
zon».
De uitreiking van deze stedelij
ke prijs heeft plaats op vrijdag 11
december 1970 te 20 uur, in de
zaal van het Keizershof, Korte
Nieuwstraat te Aalst.
Deze manifestatie heeft plaats
in het kader van een kleinkunst
avond verzorgd door.Sjante Boe
tiek onder de auspiciën van he
Ministerie vap. Nederlandse Cui
tuur met op het programma.
«Samenloop van omstandigheden»
Toespraken door Louis-Pau
Boon. voorzitter van de jury e
door. Bert- Van Hoorick, schepe
van, cultuur
