Kalender 1971-1972
K.S.C. Eendracht Aalst
Pakistan ONZE 20e EEUW
Olympische spelen
München 1972
S.K. Aalst naar Rac. Doornik!
Zoals de meeste lezers reeds
Kit de dagbladpers vernomen heb
ben, reist S.K. Aalst zondag naar
Rac. Doornik, i.p.v. deze vroegere
Ibekerwinnaar in eigen huis te ont-
|/angen, zoals aanvankelijk door de
jettrekking was voorzien.
Waarom nam het S.K. bestuur
deze beslissing? Ten eerste, om
dat het bestuur van Rac. Doornik
voorgesteld heeft de affiche om
te draaien, mits een voor S.K. ta
melijk interessante tegemoetko
ming. Ten tweede, om aldus te ver
mijden dat op dezelfde dag en op
hetzelfde uur in Aalst 2 bekerwed
strijden zouden plaats vinden; zo
wel S.K. als zusterclub Eendracht
zouden hierbij verlies hebben ge
leden (ook Eendracht zal aldus
de S.K. beslissing appreciëren!)
Nu is het echter zo dat vele
S.K. supporters het toch wel spij
tig vinden (of het zelfs vanwege
het S.K. bestuur niet nemen?) dat
de eigen zegekansen verminderd
worden en vooral dat zij de
supporters zich zo ver moeten
verplaatsen om de eigen spelers
aan het werk te zien.
Hieraan hebben echter het be
stuur van S.K. Aalst in samenwer
king met zijn supportersclubs een
mouw gepast Wie wil meereizen
naar Doornik, kan, indien hij lid is
van een supportersvereniging, dit
doen voor de prijs van SLECHTS
20 FRANK, de niet-leden kunnen
eveneens meereizen aan een zo
laag mogelijk gehouden tarief. Het
S.K. bestuur en het bestuur van
de supportersclub hebben dus de
supporters NIET VERGETEN, inte
gendeel, de respectievelijke bestu
ren betalen voor het grootste deel
van de reiskosten naar Doornik.
Dus, supporters, reis zo talrijk
mogelijk mee naar Doornik, schrijf
daarom in, in één van de volgende
supporterslokalen.
Café St. Kristoffel, Diepestraat 90
Café De Musetta's, Geraardsberg-
sestraat 62
Café Volharden, St. Annalaan 138
Café Half Bak, Gentse stg 156
Wij vernamen eveneens dat
trainer Pol Bracke in samenwer
king met voorzitter Van Mossevel-
de en zijn bestuur niets onverlet
laten om de spelers zo goed mo
gelijk op de wedstrijd voor te be
reiden. De spelers zullen immers
in het gezelschap van voorzitter,
trainer en nog een paar bestuurs
leden reeds van in de voormiddag
afreizen, 's middags in een gele
genheid op de Kluisberg te Ronse
middagmalen en dan naar Doornik
doorreizen. Dat schijnt er toch zo
allemaal wel op te wijzen dat S.K.
het bekeravontuur nog wel wat wil
rekken.
Good luck S.K.
Langzamerhand komen de Olym
pische spelen in het zicht. Ze vin
den in 1972 te München plaats,
dus vrij dicht in de buurt. De voor
bereidingen zijn reeds in volle gang
en de opmars naar de spelen be
gint allengs vorm aan te nemen.
De Duitsers met hun zwevende
maar oersterke mark maken er ge
weldig veel werk van. In 1966 tax
eerde de burgemeester van Mün
chen, dat de kosten een 560 mil
joen mark zouden bedragen. He
den staat een uitgavebedrag van
1,9 miljard vast en zakenlieden
voorspellen dat het tegen het be
gin van de spelen in september wel
3 miljard zal zijn geworden. Nu,
voor dit bedrag kan er iets gebeu
ren. Er steken 1350 miljoentjes in
de opbouw van de stadions, hallen.
Olympisch dorp en verkeersvoor-
zieningen (waaronder een onder
grondse vanuit het stadscentrum
naar het stadion).
Voorts is 95 miljoen gestoken in
de gereedmaking van de zeilwed
strijden, die in Kiel zullen worden
gehouden; en 465 miljoen zit in
«algemene kosten», zoals het bu
reau, de reclame, de reuzen-tele-
visiemast, personeel, congressen
enz. Het hoofdstadion zal 80.000
zitplaatsen hebben.
Uiteraard staan tegenover de uit
gaven inkomsten. Deze beginnen
met subsidies van de bondsrege
ring, de landsregering en de stad.
Verder rekent het organisatiecomi
té op een miljard bedrijfsinkom-
sten, o.a. entreebiljetten (van 5
tot 100 mark) 30 miljoen, twee
loterijen samen 420 miljoen, ver
lening van televisierechten 45 mil
joen, uitgifte van speciale Olym
pische postzegels 3 miljoen, verle
ning van het recht tot het voeren
van het officiële embleem van de
spelen 12 miljoen; dit embleem
wordt niet aan ieder verleend; uit
gesloten zijn de alcoholindustrie,
de handelaars in cosmetica, de
sexboetieken enz. Behalve deze di
recte inkomsten telt men uiteraard
ook de indirecte, voortvloeiend uit
de toevloed van gasten, voorde
len, die men nu reeds uitbuit door
het opdrijven van prijzen, de ka
merverhuurders voorop. Reeds nu
is München de duurste stad van
West-Duitsland en de rage begint
pas. Tot de winst behoort ook,
dat de spelen een enorm aandeel
leveren voor de inrichting van de
wereldkampioenschappen - voetbal,
die in 1974 in München worden
verspeeld. Ook is van belang, dat
in elk geval duizenden woningen
voor studenten en kleine gezinnen
van de opbouw zullen overblijven,
alsmede nuttige sportaccommoda
ties. En er zijn nog wel meer voor
delen, die 16 dagen spelen in het
Duitse laatje marken zullen moeten
leveren en wind en weder dienen
de dit ook wel zullen doen. Trou
wens, voor de risico's van het weer
heeft men zich steeds trachten te
dekken door het maken van een
reusachtige glazen koepel van
74 800 vierkante meter oppervlakte
boven het hoofdstadion.
VROLIJK FEEST
Het moet een vrolijk feest wor
den, zeggen de Duitsers. Behalve
de twee grote biertenten, die men
in Beieren mag verwachten, vindt
men van allerlei dat de entourage
feestelijk moet maken, vlaggen,
fonteinen, kleuren enz. in menigte.
Het zal intussen nog wel een toer
zijn de feestelijkheid feestelijk te
houden. Vanuit het Oostblok
schimpt men onafgebroken op de
«kapitalistische spelen», waar een
goede communist niet naartoe moet
gaan. Zowel de Russen als de Po
len en Oostduïtsers vallen reeds
maanden lang de beide radiozen
ders te München «Free Europe»
en «Radio Liberty» aan met be
schuldiging van ophitserij tegen het
oostblok, die in strijd heet te zijn
met de geest van de spelen. De
Oostduitse sportmensen vroegen
reeds met nadruk om vlak naast
de Russen te worden ingekwartierd,
wat men hun haastig waarborgde.
En bovendien heeft men in Duits
land zelf eigentijdse anti-de-spelen-
acties van rebelse jongeren, die
voorspellen keet te zullen schop
pen. Men besloot er nog maar
wat fonteinen bij te maken en de
nodige koddebeiers aan te stel
len. Men ziet, de voorbereiding
vordert.
DERDE KLASSE A
HEEN
5. 9.71 Roeselare-Eendracht 15 u
12. 9.71 Eendracht-Lauwe
19. 9.71 Mons-Eendracht
26. 9.71 Eendracht-Doornik
3.10.71 A.S. Oostende-Eendracht
10.10.71 Eendracht-Vorst
17.10.71 Eendracht-Zottegem
24.10.71 Oudenaarde-Eendracht
31.10.71 Eendracht-Menen
7.11.71 Eendracht-Lokeren
14.11.71 Moeskroen-Eendracht
21.11.71 V. Hamme-Eendracht
28.11.71 Eendracht-Willebroek
5.12.71 Puurs-Eendracht 14u30
12.12.71 Eendr.-V.G. Oostende 15 u
TERUG
19.12.71 Lokeren-Eendracht 14u30
9. 1.72 Eendracht-V. Hamme 15 u
16. 1.72 Eendracht-Roeselare
23. 1.72 Lauwe-Eendracht
30. 1.72 Eendracht-Mons
6. 2.72 R. Doornik-Eendracht
13. 2.72 Eendracht-A.S. Oostende
20. 2.72 Vorst-Eendracht
27. 2.72 Zottegem-Eendracht
5. 3.72 Eendracht-Oudenaarde
12. 3.72 Menen-Eendracht
19. 3.72 Eendracht-Moeskroen
26. 3.72 Willebroek-Eendracht
9. 4.72 Eendracht-Puurs
16. 4.72 V.G. Oostende-Eendracht
De grote handboeken van de
wereldgeschiedenis zijn met bloed
geschreven. Eeuw in eeuw uit wer
den er volken verdelgd. Waar ble
ven de Carthagers? Hoe sterk
heeft het zwaard van de Islam in
Noord-Afrika gewoed, waar een
maal meer christelijke kerken wa
ren dan in Europa? En in de aan
grenzende landen van het midden
oosten in Azie, waar eenmaal chris
telijke rijken bestonden van welke
geen spoor meer overbleef? We
zullen geen opsomming geven, doch
de 20e eeuw -wekte de hoop, dat
eindelijk de mensheid een vreed
zamer wijze van samenleving zou
hebben gevonden, althans in zover
dat er nog wel oorlogen plaats von
den, maar geen uitroeiing van hele
volken meer mogelijk zou zijn.
Eilacy, Biafra hebben we pas ge
had, thans is het Pakistan. In de
dichtbevolkte gebieden van zuide
lijk Azie worden de doden bij tien
duizenden en honderdduizenden ge
teld. Pas doorleed Oost-Pakistan
(Bengalen) de watersnoodramp
met 400.000 doden; thans door
leeft het een bezettingsperiode, die
reeds 6 tot 8 miljoen mensen have
loos op de vlucht dreef. We weten
het allen en collecteren ervoor; de
gedachten vermenigvuldigen zich,
want de ramp is groter dan de
hulp.
Zeker, collecteren is goed; de
barmhartigheid roept erom en ge
lukkig zijn er overal in de wereld
mensen, die de roepstem horen en
met kracht helpen. Maar kan dit
afdoende zijn? Helaas neen. Een
heel volk, 10% van de Oostpakis-
tani of Bengalen, gaf eigen bestaan
en bezit prijs en vluchtte berooid
naar India, dat ook niet rijk is en
klaagt-terecht-dat het zulk een mas
sale vlucht niet baas kan, vooral
niet nu er ook nog cholera en an
dere besmettelijke ziekten bij ko
men.
Er is iets meer nodig dat collec
teren, namelijk het bestrijden en
wegnemen van de oorzaak van al
deze ellende en maken dat de men
sen weer naar huis terug kunnen
keren. Er gaan stemmen op in de
wereld, die erop wijzen. West-Pa
kistan is de oorzaak. Dit land was
al reeds lauw-lauw tijdens de wa
tersnood, toen het opmerkelijk wei
nig voor dat deel van zijn volksge
noten deed. Oost wist dit en stem
de met nagenoeg algemene stem
men voor de autonomie, maar nu
bleek West plotseling hevig geïn
teresseerd; het zond een sterk le
ger en dit hield barbaars huis. Er
zijn veel regimes in de wereld,
waarop we kritiek hebben, ook in
Europa. We weten wat bezetting
is. Maar er moet heel wat gebeu
ren eer de massa wanhopig alles
in de steek latend vlucht. Dat doet
men niet gemakkelijk, ook ginds
niet. Er wordt in Oost geplunderd,
gemoord, verwoest en de vluchten
den krijgen de boodschap achter
na, dat al hun bezit verbeurd is
verklaard en de terugkeer abso
luut onmogelijk wordt gemaakt.
Wlat moet gebeuren is, dat dit
Westpakistaanse leger uit Oost
wordt weggejaagd en de terugkeer
van de vluchtelingen wordt moge
lijk gemaakt. Zeker, het is niet
makkelijk. Rusland, China, het Brit
se gemenebest zijn er ook bij be
trokken. India aarzelt en de Britse
minister Douglas Home prees het
reeds om zijn geduld. India vraagt
aan de hele wereld: hoe moet het
nu. Het wacht op generale actie
en deze moet komen. Mede rees
een andere belangrijke vraag. Naar
men zeide werd in West-Pakistan
55 van de ontwikkelingsgelden
in wapentuig gestoken.
Zeker, het gebeurt verdekt. Er
wordt geld gegeven voor scholen,
maar het hierdoor uitgespaarde
geld gaat dan in de wapenen; de
linkerhand weet zogenaamd niet
wat de rechter doet scherper con
trole is nodig. Het zou goed zijn,
indien werd besloten geen ontwik
kelingshulp te geven aan landen
waar het zogenaamd defesniebud-
get het onze procentueel te boven
gaat. Dan werd veel kwaad voor
komen. Want helaas, we weten het,
de wereld van de 20e eeuw is nog
steeds geen goede wereld en met
overmaat van goedgelovigheid
komt men bedrogen uit. De Pakis
taanse tragedie stelt veel vragen
aan de orde. De wereld behoort
er niet passief bij te blijven.
