«IIONS INTERNATIONAL»
Mededeling van de C.V.P.
„DE GEMEENSCHAP DIENEN "(2)
Met meer dan 800.000 leden, via niet minder dan 22.000 klubs
in 140 landen, ziet het er naar uit, dat de in 1917 opgerichte Lions
klub met de Rotary de belangrijkste internationale service-klub is.
Merkwaardig genoeg, of wellicht niet, eveneens als oorsprong
N. Amerika en stichter Mervyn Jones. Aan de basis van het initia
tief caritatieve doeleinden. Een «Constitution International» die
voorhoudt het bevorderen van een geest van waardering tussen
de volkeren, door een betere kennis van de internationale problemen.
Het bevorderen van de beginselen niet alleen in theorie maar ook
in de praktijk van een goed landsbeleid en burgerzin. De mogelijk
heid scheppen voor diskussie over alle mogelijke thema's van alge
meen belang, evenwel met uitsluiting van deze die betrekking hebben
op partijpolitiek en religieus sektarisme.
En verder het aanmoedigen, het in de hand werken van deze
ideeën die het beroeps, het zakenleven ten goede komen, met dien-
verstande evenwel dat geen doelstelling van een klub financiële voor
delen voor de leden gevolg heeft.
Van de leden wordt overigens verwacht dat zij aktief deelnemen
aan datgene wat de gemeenschap op vlak van het algemeen welzijn,
niet alleen materieel maar ook geestelijk kan ten goede komen.
Zij, de leden van de Lions International, dienen via hun klub ver
enigd te zijn in een geest van vriendschap, kameraadschap en weder
zijds begrip.
CARITATIEF
Een aantal voorschriften zijn
dan een leiddraad voor het ge
dragspatroon van de leden. Daarin
wordt wel vrij nadrukkelijk gewe
zen op het caritatief beginsel: een
naastenliefde zo men wil, naarge
lang van persoonlijke interpreta
tie, toch geinspireerd door kristen
of humanitaire opvattingen.
Net zoals overigens ook de Ro
tary is de geest van de Lions ge
baseerd op het Amerikaanse libe-
rale-demokratische gedragspa
troon dat in de loop van de ge
schiedenis van de Verenigde Sta
ten die dan toch via een op
stand het Britse koloniale juk af
wierpen meer en meer door
drongen werd van het respekt
voor orde en gezag in de kringen
van de burgerij.
Service-klub als Rotary en Lions
waren o.m. vrij vlug een doorn in
het oog van de vooroorlogse dikta-
toriale regimes, waar het interna
tionaal karakter, met de Noord-
Amerikaanse inslag, als anti-na
tionaal werd beschouwd.
INDRUKWEKKENDE
INTERNATIONALE
VERENIGING
DE Lions International telt emi
nente leden. In hun dokumentatie
worden vermeld, o.m. de president
van de V.S., de Koning van Zwe
den, de Sjah van Iran, de Presi
dent van de Philipijnen. Op regio
naal vlak een selektie van leden
uit de meest uiteenlopende vrije
beroepen en uit zaken kringen,
ambtenaren enz. kortom invloed
rijke figuren. Qua aantal beperkt.
Met regelmatige bijeenkomsten,
veertiendaags met een etentje en
veelal een causerie.
Wordt ook hier niet lid wie wil.
Intellektueel niveau, morele inte
griteit, beroep en in de praktijk
ook wel financieel begoed, zijn o.a.
voorwaarden die niet verschillen
van soortgelijke verenigingen.
Met als indrukwekkend «hoofd
kwartier» te Chicago, is de Lions
International organisatorisch sterk
uitgebouwd. Een forse interne
struktuur. Een enorme aktiviteit
wanneer men bv. leest dat te Chi
cago ca. 1,5 miljoen brieven, rap
porten enz. arriveren met betrek
king op de aktiviteiten van de
Lions uit de ganse wereld. Een
internationaal president die het
grootste gedeelte van het jaar in
funktie van zijn mandaat van het
ene land naar het andere reist,
maar voortdurend in kontakt blijft
met zijn hoofdkwartier.
Een hoofdkwartier (meer dan
200 personeelseden) waarvan de
werking is afgestemd op de Ame
rikaanse bedrijfsefficiency, want
bv .met verschillende «divisions».
IN DE DENDERSTREEK
SEDERT 1957
De verschillende klubs behoren
tot een van de ca. 465 distrikten.
Aan het hoofd van een dergelijk
distrikt dat soms verschillende
landen omvat staat een gou
verneur en een vice-gouverneur.
Voor het distrikt Belgie is deze
laatste de h. Ch. Callebaut (Lions
Aalst) die naar verluidt volgend
jaar zou fungeren als gouverneur.
Wat dan meteen betekent dat het
Lions-kongres in de Dirk Martens-
stede zou doorgaan. De Lions tel
len in Belgie ca. 3.000 leden ver
spreid over 100 klubs. Deze te
Aalst werd opgericht in 1957.
Peterklub was de Lions-klub
van Gent. Het initiatief van de
Lionsklub alhier, de 12e in het
land, ging uit van Dr. Cuvelier uit
Ronse.
Het zou verkeerd zijn er van
uit te gaan dat bv. de Lions en de
Rotary een konkurrerende positie
innemen. Bij tal van initiatieven
werken zij samen, zo. bv. inzake
«Levensvreugde» te Aalst. Een
samenwerking die naar gelang van
de regionale verhoudingen in de
ene streek intenser is dan in de
andere.
Een merkwaardig verschijnsel
ook in Vlaanderen. De Lions, net
als de Rotary en andere vereni
gingen van deze aard, blijven at-
traktief. Zo wordt te Aalst een
tweede klub in 't vooruitzicht ge
steld. Ergens heeft men wel de
indruk dat ook de Lions, zich
feller gaan engageren voor de re
gionale gemeenschapsbelangen
sociaal, kultureel, ekonomisch.
Zonder afbreuk te doen aan het
specifieke exclusieve karakter, met
een biezondere attentie voor kan
didaat-leden, méér open wensen te
staan, kortom om het gemakshal
ve uit te drukken, niet een soort
geheimzinnige «loge» wensen te
zijn. Naarmate een jongere gene
ratie aan bod komt, ook meer kon-
takt met de jeugd wenst.
Evenmin als de Rotary is de
«Lions International» in de Vlaam
se gewesten ontsnapt aan kritiek.
Een kritiek die specifiek verband
hield met wat dan genoemd werd
het «vervreemden van de Vlaamse
gemeenschap» omwille van het
feit dat het Nederlands niet als
«officiële» taal geldt in het klub-
leven. Argument in kringen van de
Lions «Men moet het zien in
de kontekst van de oprichting van
de Lions in een periode dat het
merendeel van de eerste leden
nog willens nillens universitair
onderwijs had genoten bv. aan de
niet vernederlandste Gentse univer
siteit, kortom, voor 1932. In de
meeste klubs, zo te Aalst is het
Nederlands momenteel de voer
taal, maar men wordt niet woest
indien zich toevallig een Franse
konversatie afspeelt tussen een
groepje leden. De macht van een
oude gewoonte, die geleidelijk in
het ganse Vlaamse land wordt af
gezwakt via nieuwe jongere leden
en besturen voor wie het Neder
lands vanzelfsprekend de moeder-
of huistaal is.
Men kan zich als «flamingant»
in de Lions thuis voelen, maar dit
«flamingantisme» mag niet verwor
den tot een soort extremisme dat
in tegenstrijd is met de grondbe
ginselen van de Lions internatio
nal. Het is het laatste stadium
van een overgangsperiode. Over
enkele jaren zullen de Lions-Klubs
in Vlaanderen vanzelfsprekend Ne
derlandstalig zijn. Een aantal zijn
dat overigens reeds. Men hoort
inderdaad wel de namen van be
kende figuren, industriëlen, advo-
katen, artsen, notarissen, ambte
naren enz, die een uitgespro
ken vlaamse overtuiging hebben,,
zowel in de streek als elders in
het nederlandstalig landsgedeelte.
De humanitaire, caritatieve be
ginselen blijven doorslaggevend.
Ook het gevoel van rechtvaardig
heid. Dit laatste impliceert dat de
Lions Klub geen aansluiting wil
missen met de onontkoombare
evolutie in Belgie waardoor aan
de Vlamingen dient gegeven te
worden dat wat hun toekomt.
Men krijgt dan wel inzage van
een brief van een Lions-klub uit
Luxemburg, gericht aan een
Vlaamse Lions klub, gesteld in
een zeer behoorlijk Nederlands!
DE IDEE VAN WIJLEN
DR. JEF GOOSSENAERTS
Merkwaardig genoeg heeft pre
cies het bestaan, de invloed van
Rotary en Lions vanaf de tweede
helft van de vijftiger jaren sommi
ge Vlaamse kringen geinspireerd
tot «klubs» met een uitgesproken
Vlaams, méér algemeen Neder
lands inslag. De idee van een
vlaamse service-klub, met een
enge verbondenheid aan wat men
in de ruimste zin van het woord
steeds als de «Vlaamse Bewe
ging» heeft omschreven is jaren
geleden reeds vooropgesteld door
wijlen Dr. Jef Goossennaerts een
in menig opzicht belangrijke fi
guur, niet het minst als weten
schapsmens. Maar alvoren deze
idee van Dr. Goosenaerts vorm
kreeg, ontstond in 1955 op initia
tief van de Kortrijkzaan Guido Van
Gheluwe de «Orde van de Prins»
met van meet af een beperkt maar
invloedrijk aantal Vlaamse topfigu
ren. In zekere mate een exponent
van een Vlaanderen dat ekono
misch welvarend werd.
Pas in 1967 zou een persoon
lijke vriend van wijlen Dr. Jef
Goossenaerts, met name Paul van
den Noortgate uit het Geraards-
bergse, het initiatief nemen tot de
oprichting van de serviceklub die
in 1968 officieel werd gesticht als
Marnixring. Over het doel, de ak
tiviteiten van beide verenigingen
Na de verkiezingen en coöptatie
kwam het voltallig C.V.P. bestuur
van het Arrondissement Aalst voor
de eerste maal samen onder voor
zitterschap van Hubert Van Wam-
beke. Het bevestigde Juf. Simone
Otte en Clement Prieels in hun
functie van ondervoorzitter en ver
koos Alphonse Van Rossen tot
schatbewaarder. Deze vormen
meteen het Dagelijks Bestuur, sa
men met de parlementsleden en
de vijf verkozen kantonnale voor
zitters Willy De Turck (Aalst),
Mare Vermeren (Geraadsbergen),
Guido De Geyter (Herzele), Cle
ment Prieels (Ninove) en Hector
Petit (Zottegem).
Het hoorde een uiteenzetting
van Georges De Leenheer, privé-
secretaris van Staatssecretaris
Steverlynck, over de huidige be
roering in middenstandskringen en
de grote opties van de staatsse
cretaris en keurde, na een uiteen
zetting door senator Verleysen,
volgende motie goed
Het C.V.P.-bestuur van het Ar
rondissement Aalst, in vergadering
bijeen op 14 april 1972,
1) is tenzeerste verontrust door
de geruchten in de pers in ver
band met de afbakening van
de ontwikkelingszones, ver
heugt zich over de eensgezin
de houding van de parlements
leden van alle partijen om ge
zamenlijk op te treden bij de
regering, bezweert deze laat
ste alles in het werk te stellen
opdat deze voorstellen door de
E.E.G. zouden aanvaard wor
den;
2) volgt met bijzondere belang
stelling het probleem van de
technische ingenieurs en drukt
de wens uit dat de Vrije Tech
nische School van Aalst door
een nadere toelichting in een
slotbijdrage, waarbij dan ook nog
wel de Roud table, de Kiwanis
aan bod komen.
Gemeenschappelijk aan al deze
klubs, van Rotary tot Marnixring is
het feit dat zij zich angstvallig
wensen te distancieren van «poli
tiek», dat internationale verdraag
zaamheid, dienstbaarheid aan de
gemeenschap hoe dan ook
omschreven in de doelstellingen
voorkomen. Dat de persoonlijke
filosofische of politieke overtuiging
van elk lid geen principieel be
zwaar is voor zijn kandidatuur. De
huidige voorzitter van de Orde
van de Prins, Coppuyns vice-gou-
verneur van Brabant, is zelf zo
ruimdenkend dat hij, blijkens een
recente verklaring geen bezwaar
heeft t.o.v. iemand met een kom-
munistische overtuiging, voor zo
ver die «iemand» dan trouw is
aan de doelstellingen van deze
Orde.
de regering zou erkend worden
in de provincie Oost-Vlaande-
ren;
3) is van oordeel dat het behoud
van Neigem-bos tot een der
meest noodzakelijke overheids
opdrachten behoort, verheugt
zich dan ook over het optre
den van de Aalsterse parle
mentsleden om ook hierom bij
de bevoegde Overheid op te
treden;
4) wenst de parlementsleden, lid
van de nederlandstalige cul-
tuurraad, geluk om de snelle
en eensgezinde goedkeuring
van het decreet-Chabert, waar
door op ondubbelzinnige wijze
onderstreept werd dat het ons
ernst is met de cultuurautono-
mie;
5) verheugt zich over het neer
leggen van het wetsvoorstel
tot invoering van het politiek
verlof en tot vrijwaring van de
financiële en beroepsloopbaan
van de onderwijskrachten met
bijfunctie;
6) hoopt dat de aanbesteding der
werken aan de provinciebaan
Aalst-Oudenaarde, vak Bam-
brugge-Erpe, spoedig door de
aanvang van de werken zal ge
volgd worden;
7) drukt zijn tevredenheid uit
over de eenmaking van de dis
tributienetten voor waterbede
ling van het gewest Geraards-
bergen, Zarlardinge, Onker-
zele-Moerbeke en de Noord
en Zuid-Dendervallei en hoopt
dat zeer spoedig ook het ge
west Ninove zal aansluiten en
hierdoor de eenmaking van de
watertarieven zal verwezenlij
ken voor gans het gebied, af
hangende van de Nationale
Maatschappij voor drinkwater
bedeling.
