Dienstregeling Kermisverlof
DE BENDE VAN
JAN DE LICHTE
LOUIS PAUL BOON
Marktprijzen
der stad Aalst
4
stadskoerier
VOOR EEN GOED
BESTEDE VAKANTIE
ÏELE-BOUWORDE AALST
Meestal kent men de bouworde
door de organisatie van projecten
en bouwkampen in binnen- en bui
tenland.
Op 4 mei II. werd evenwel ook
een Telebouworde-kern opgericht,
voor Aalst en omgeving, waardoor
vooral plaatselijk aandacht zal be-
steeds worden aan noodlijdenden,
gastarbeiders of eenzamen, die
bouwhulp kunnen gebruiken.
Wie zo iemand of een gezin kan
opgeven, gelieve dit te doen aan
het contactadres van Pater A.
Aernauts, p./a. Vakschoolstraat 41
Aalst.
WIE ALS STUDENT(IN) OF JON
GE ARBEIDER(STER) onbaat
zuchtig wenst mee te werken, ie
der volgens zijn mogelijkheden,
voornamelijk tijdens de eerste helft
van juli a.s. (of ook daarbuiten)
kan daarvoor ook op hetzelfde
adres terecht
Men kan ook rechtstreeks naar
de eerstvolgende maandvergade
ring komen op donderdag 29 juni
a.s. te 19 u in de St.-Jozefskring
Meuleschettestraat 34
Door de jeugd op fe roepen
tot een steeds vernieuwde inzet
bereiden we een samenwerking
voor die de wereld van
morgen broodnodig zal hebben.
(Samen)
AALSTERSE HARMONIE
«HAMD AAN HAND»
IN EREDIVISIE
In het provinciaal tornooi voor
muziekmaatschappijen van Oost-
Vlaanderen is de socialistische
harmonie «Hand aan Hand» uit
Aalst in eredivisie gepromoveerd.
Deze harmonie nam in 1968
voor de eerste maal deel aan de
provinciale wedstrijd voor de twee
de divisie, maar werd in eerste
gerangschikt.
In 1970 moest «Hand aan
Hand» bevestigen in eerste divisie
maar verkreeg zij uitmuntendheid.
Thans in 1972 diende zij te be
vestigen in uitmuntendheid doch
werd in de eredivisie bevorderd.
De harmonie «Hand aan Hand»
staat onder de leiding van dirigent
Honoré Verstraeten.
Aardappelen 2,5-3,5 ajuin
10-15 kleine ajuin 4-7 sja
lotten 15-25 prei 8-16 sel
der groene 4-7 selder witte
6-15 wortelen 10-16 nieiiwe
wortelen 12-16 bloemkolen 6-15
asperges 40-70 soeptoma
ten 10-15 serretomaten 35-45
kampernoeljen 60-90 prin-
cesbonen 70-90 snijbonen 70-
100 spinazie 16-20 andijvie
8-12 kropsla 5-10 laurier
6-8 tuinkers 30-50 dragon
4-7 peterselie 30-50 kervel
30-50 tijm 7-10 meloenen
40-60 witte en rode radijs 3-4
witte ramenas 6-7 komkom
mer 5-12 rabarber 5-7 hoe
ve en melkerijboter 110 eieren
2-3,75 braadkippen 24-25
soepkippen 20 konijnen 35
jonge duiven 25 oude duiven
15 barbarienen 35 ganzen
30 eenden 25 kalkoenen 45
hazen 125 fazanten 75
rundvlees met beenderen 90-110
rundvlees zonder beenderen
220-240 varkensvlees 130-150.
De stadsdiensten zullen in principe GESLOTEN zijn op 10, 11, 12
13 en 14 juli 1972.
De bijzondere aandacht wordt gevestigd op de SPECIALE REGE
LING getroffen voor onderhavige diensten
STADHUiS Dienst BURGERLIJKE STAND
Geopend iedere voormiddag van 8u30 tot 11 u enkel voor aan
giften van geboorten, overlijdens en afhandeling van zeer dringende
gevallen. Huwelijken worden in voornoemde week, uitgezonderd de
zaterdagvoormiddag 15 juli NIET VOLTROKKEN.
Dienst BEVOLKING
Geopend op woensdag 12 en vrijdag 14 juli 1972 van 9 tot 11 u.
ER WORDEN OP DIE DAGEN GEEN INTERNATIONALE REIS-
PASSEN AFGELEVERD!
SLACHTHUIS
Gesloten van 15 tot en met 28 juli 1972
Open enkel voor noodslachtingen
1) Te NINOVE van 15 tot en met 22 juli 1972
2) Te AALST van 23 tot en met 28 juli 1972
STEDELIJK ZWEMBAD
GESLOTEN van 9 tot en met 16 juli 1972.
CENTRALE BIBLIOTHEEK, FILIALEN, JEUGDBIBLIOTHEKEN,
DISCOTHEEK
GESLOTEN van 10 tot en met 15 juli 1972 alsmede op zaterdag
22 juli 1972
BEDRIJF VOOR WATERBEDELING
er is dienstverzekering voor administratieve zaken (bureau open
op normale diensturen); voor technische zaken is er dienstverzeke
ring gans de week voor dringende gevallen (bv. lekken)
STEDELIJKE VISMIJN
GESLOTEN van 10 juli tot en met 15 augustus 1972.
WERKLOZEN DIENST
GESLOTEN van 10 tot en met 29 juli 1972. Er is vrijstelling van
de gemeentelijke werklozencontrole verleend aan alle werklozen, ook
aan hen die verplicht zijn zich maandelijks aan de controle te on
derwerpen.
POLITIECOMMISSARIAAT
permanent voor het publiek toegankelijk, wat de gerechtelijke aan
gelegenheden betreft. De gerechtelijke vakkenkas is elke voormid
dag open voor 't publiek, met uitzondering van zaterdag en zondag
AFHALEN VAN HUISVUIL
zal later medegedeeld worden.
VERVOLGT 37 NADRUK VERBODEN
Niet alleen Tineke zelf staart
haar van in de grond aan, alsof zij
van de duivel is bezeten, maar ook
de anderen nemen haar met steeds
meer verbaasde blikken op. Want
al wat deze laatste dagen in het
leven van Tineke is gebeurd uur
na uur, en zelfs minuut na minuut
daarvan geeft Marieke Bleec-
ker nauwkeurig verslag. Iedere
plaats waar hij de voet heeft ge
zet, al wat hij gestolen heeft, en
ai wat hij daarvan heeft opzij ge
stoken en niet aan de bende afge
geven... al wat hij gezegd .heeft,
en elk woord waarmee hij zijn
nijd tegenover Jan de Lichte heeft
uitgesproken.
En voor Tineke, die op deze
wijze zijn leven der laatste dagen
hoort vertellen, met zelfs bijzon
derheden die hij al niet meer wist
niet eens zelf had opgemerkt...
voor hem dus, zou het de schijn
moeten hebben of zij de gave der
helderziendheid bezit. Of zij de
kunst der bohemers heeft afgeke
ken om in het voorbije, het heden
en de toekomst te zien.
Maar zij heeft geen kaarten bij
zich, geen zwarte kat, geen damp
van een kokende heksenketel. Neen
zij staat daar in het witte en ver
fomfaaide kleedje, en al wat zij
vertelt komt niet voort van de een
of andere zwarte kunst. Zij is niet
Sera, de zuster der beide bohe
mers, maar een doodeenvoudig
kind van te lande. En dus moet a!
wat zij nu aan de anderen open
baart, door haar zelf zijn gehoord
en gezien.
En Tineke begrijpt dat hij dag
na dag bespioneerd werd. Ha, de
leperd van een Jan de Lichte. «Gij
zult op Marieke Bleecker letten!»
heeft hij gezegd... «Ge zult er
over waken dat geen haar van dit
hoofd wordt aangeraakt, en ge
zult me iedere week verslag ko
men uitbrengen van al wat met
Marieke Bleecker is gebeurd!» Dat
zei Jan de Lichte tot hem, om
hem te straffen. En ondertussen
gaf hij Marieke Bleecker opdracht
om Tineke te beloeren en te be
luisteren, elk uur van de dag.
En nu, al wat hij gedaan en
misdaan heeft, en dat door Marie
ke Bleecker wordt aangehaald, dat
wordt door Michel Embo zorgvul
dig genoteerd. Het lijkt hier meer
de kelder onder het belfort van
Aelst, waar getabbaarde en ge-
pruikte heren opschrijven al wat
uit u wordt geperst. Het ont
breekt er slechts aan dat men hem
folteren gaat, dat men hem splin
ters onder de nagelen slaat, zijn
voetzolen schroeit aan het vuur, of
met gloeiende ijzers langs zijn
huid strijkt.
En het angstzweet breekt hem
uit, als hij merkt dat een paar
mannen zich op de stenen trap
gaan neerzetten, om de enige uit
weg te versperren... als hij ziet
dat Anne-Marie de Clerck hem ge
vaarlijk dicht komt naderen. En
het is juist haar die hij het meest
vreest. Zij is, in zijne ogen, het
wijf dat hem zou durven doen mar
telen en pijnigen... niet om hem
een of ander geheim te ontlokken
of om hem te doen bekennen
want wat zou hij nog kunnen toe
voegen aan wat Marieke Bleecker
daar allemaal heeft gezegd?
maar alleen omdat ze hem steeds
gehaat heeft, en de hem toege
brachte verwondingen, zijn pijnen
en kreten van smart, haar slechts
genot kunnen bezorgen.
Hij kijkt haar ontzet aan, met
de grote vreesogen van een dier,
dat begrijpt hoe het gaat gedood
worden. Hij ziet hoe zij zich over
hem heenbuigt en onwerktuiglijk
schuift zijn geboeide lichaam zich
een weinig achterwaarts, zich
krommend en wringend gelijk een
pier.
«Wat hebt ge daarop te ant
woorden, Tineke?» vraagt ze.
Hij staart haar maar aan en
voelt het zweet aan zijn slapen pa
relen. Hij voet hoe een dezer
zweetdroppels zich langzaam
voortbeweegt, langsheen de neus
wortel naar de mond toe. En zij
glimlacht boosaardig, zij moet
deze glijdende droppel eveneens
zien, en genieten van zijn tome
loze angst.
«Wat hebt ge daarop te ant
woorden, Tineke?»
En in de grond liggend wijkt
zijn geboeide lichaam, schuivend
en wringend, steeds verder achter
waarts. Hij weet dat de enige uit
weg bewaakt is. Hij weet dat gin
der links van hem, Lieven Faviel
en dezes vrouw zitten te loeren.
Hij weet dat aan zijn rechtzijde en
zonder mededogen Adriaan, Va-
genende en Meulenaere zitten, en
dan, achter Anne-Marie zitten
Ysenbaert, de zot van Worteghem
en lange Gabriel. Dit is een gods
oordeel. Dit is een veemgerecht.
Hier is deze kelder gaat beslist
worden over leven en dood van
Francies van der Geenst, alias
Cies Tineke. En welke dood men
hem ook toekennen zal, welk lot
men hem ook bescheren moge, het
zal koel en onbewogen worden
neergepend door die Waal ginder,
door Michel Embo... en het zal
aanhoord worden door haar ginder,
die naast hem zit, en die uitein
delijk haar goedkeuring aan het
vonnis zal moeten hechten. Zij
daar Mie Gendarme.
En Tineke tracht zich met al de
resten zijner wilskracht te ontma
ken van de hatelijke, de wellustige
en dodende blikken van Anne-Ma
rie de Clerck. Hij tracht eveneens
de blikken te vermijden van wie
rechts en links in de keider neer
zitten, en hem aandachtig gade
slaan... om uiteindelijk Mie Gen
darme en de ogen te kunnen zien
te weten of er nog een laatste
greintje hoop mag gekoesterd wor
den.
Maar ze zit er gelijk ze steeds
neerzit, met een ijzige en onmen
selijke blik. Neen, het is geen
mens, deze Mie Gendarme. En
Tineke, in dit zijn mogelijk laatste
uur, kan niet nalaten te denken
dat zij zelfs, hoogstwaarschijnlijk,
niet eens een vrouw is.
Zij is juist nog een symbool. Zij
is het symbool van orde en wet en
recht, en vele soorten plichten.
Een demon van de plicht is zij.
Midden de opstand van allen, die
rechten en plichten haten gelijk de
pest, is zij de duivel die nieuwe
rechten en plichten in leven komt
te roepen. Hij hoort haar, hij
vreest haar. En toch is zij nu het
enige wezen, dat in staat is hem
van de dood te redden.
Als hij, op dit ogenblik, kan be
wijzen dat hij onschuldig is aan
wat Jan de Lichte is overkomen,
dan betekent dat vrijheid en het
leven, in plaats van een wrede en
gewelddadige dood. En Tineke ver
langt naar het leven. Elke droppel
bloed in zijn aderen, elk haartje
op zijn lichaam verlangt wenend
en biddend en smekend, om uit
deze kelder verlost te worden en
weer de wijdsheid van de nacht
en de bossen om zich heen te we
ten.
