en dan zeggen ze...
f
LACHEN
IS
GEZOND
Kontaktgroep Arr. vergaderde
Na 't parlementair overleg
De Kontaktgroep van het Arr.
Aalst vergaderde woensdagavond
in aanwezigheid van een twintigtal
leden. T.a.v. de ekonomische be-
lange,nverdediging van het gewest
betekende deze bijeenkomst een
positieve gedachtenwisseling.
Na afloop van de vergadering
werd een persmededeling verstrekt
waarin de belangrijkste beslissin
gen van de Kontaktgroep zijn sa
mengevat.
DRIE INSTANTIES
1. Het parlementair overleg tij
dens de voorbije weken omtrent
de verhoudingen en de koordinatie
van de verschillende gewestelijke
organen hebben tot het volgende
geleid:
de parlementairen aanvaarden
drie instanties die zich namens
het gewest bezig houden met
de zorg voor de economische
expansie, namelijk de Con
tactgroep Arrondissement
Aalst, de Intercommunale Land
van Aalst en het Actiecomité.
de parlementairen in korps zijn
de kern van het overkoepelend
orgaan, dat verder samenge
steld is uit commissarissen van
eik van de drie hogergenoem-
de organen.
het scretariaat van het over
koepelend orgaan zou best
waargenomen worden door de
Intercommunale Land van Aalst
op voorwaarde dat de samen
stelling van deze intercommu
nale zou aangepast worden
door verbeterde statuten.
de Contactgroep Arrondisse
ment Aalst besliste verder
nog voor het zomerverlof zal
een eerste topoverleg plaats
vinden met de parlementairen
van de streek en de commissa
rissen van de drie erkende or
ganen.
een week later zullen de parle
mentairen de besluiten van het
topoverleg onder zich bespre
ken.
de Contactgroep Arrondisse
ment Aalst mag tot de a .tie
overgaan gezien de waardering
van de parlementairen en de
dringende uitnodiging van
staatssecretaris Dhoore.
2. werden gecoöpteerd Sche
pen Jan De Neve, Aalst, Guy Le-
groe Sint-Lievens Esse, Maurice
Waltniel, Aalst, Mare Vermang
Aalst en C. Ostijn, Zottegem. Ver
dere coöptatie, voornamelijk net
het oog op de regionale spreiding
zal gebeuren.
3. Er zal een gemotiveerde
vraag gericht worden aan staatsse
cretaris Dhoore tot het maken van
een studie door een deskundige
groep en in samenwerking met de
Contactgroep Arrondissement Aalst
Uit deze studie zal moeten blijken
dat ons gewest wel degelijk in
aanmerking komt om als ontwikke
lingszone geklasseerd te worden.
4. in verband met het opnemen
van het arrondissement Aalst als
ontwikkelingsgebied, wordt de ge
zamenlijke parlementaire verdedi
ging ervan een punt op de dag
orde van het hogergenoemd top
overleg, dit zowel in functie van
de huidige E.E.G.-beslissing als
voor de toekomst.
5. Voor de verschillende streken
van het gewest zal een nota ge
maakt worden betreffende datgene
wat die streek aanbelangt in het
ontwikkelingsplan en wat de uit
voeringsmodaliteiten, kritieken en
desiderata bevat. De gezamenlijke
nota zal een basis zijn voor actie
en amendering van het ontwikke
lingsplan ten behoeve van de par
lementairen. Zij zal hen toelaten
het gepaste toezicht uit te oefenen
op de inschrijving van de streek-
projecten in de nationale begro
ting.
De eerstvolgende vergadering
van de Contactgroep Arrondisse
ment Aalst gaat door op dinsdag
4 juli 1972 met onder meer de
volgende punten op de agenda
1) studie van de streeknota's, 2)
onderzoek naar de verdere stand
van zaken na het topoverleg 3)
oprichten van werkgroepen.
Minister Chaladon, Uitrusting en Huisvesting (Frankrijk)
«Men doet aan bouw, niet aan architektuur».
C. Crappé, Belgisch sekretaris-generaal Nationaal Instituut
voor de Huisvesting «Weinig verheugende feiten, maar op
timistische bedenkingen».
Leo Picard, Vlaams Historicus «De joden moorden waren
koren op de propagandamolen van Duitslands vijanden,
zo is de wereld nu eenmaal. Lijken zijn goed materiaal
voor alle soorten propaganda.
Bankreklame slogan «Je kunt. meer dan je denkt. Op
voorwaarde dat je op een moderne manier met geld om
gaat.
Simon Mari Pruys «De netheid van de Russen is angst
wekkend. Door de hele stad (Moskou) vindt je om de
dertig meter een prullenmand of een asbak.
Hij was pas getrouwd en met zijn bruid in een pas gebouwd huis
Ir. een pas aangelegde wijk gaan wonen waar nog geen gras groeide.
Toen een vriend hem vroeg of zijn leven niet wat minder vrij was
geworden dan in zijn vrijgezellentijd, zei hij «Mijn vrouw vindt alles
best wat ik doe. Ik kan doen wat ik wil en waar ik het wil, als ik
de tuinslang maar vasthoud».
Tijdens een landelijk congres van een Amerikaans kerkgenootschap
had een dame haar schoenen uit- en slippers aangetrokken. De schoe
nen had ze onopvallend tegen de bank aan in het gangpad gezet. Er
kwam een man langs. Hij zag de lege schoenen staan en riep uit
«Grote hemel, er is iemand opgevaren!»
Shakespaere heeft in hoge mate zijn stempel op de Engelse taal
gedrukt. Toen twee dames dan ook in Sheffield uit een middagvoor
stelling van een van zijn stukken kwamen, zei de ene Ik begrijp
niet wat er voor bijzonders aan Shakespeare is. Hij neemt gewoon
een heel stel bekende citaten en daar breit hij een stuk van».
Mc George Bundy, vroeger adviseur van de Amerikaanse president
en tegenwoordig president van de Ford Foundation, wordt nog steeds
in ere gehouden op de Groton School, een Amerikaanse tegenhanger
van het Engelse Eton, waar hij zo ongeveer in alle vakken tegelijk
uitblonk. Het verhaal gaat er dat een groepje van de beste leerlingen
eens de opdracht kreeg, een opstel te maken over de hertog Marl
borough. De volgende dag moest Bundy het zijne voor de klas voor
lezen. Terwijl hij daarmee bezig was, begonnen zijn klasgenoten te
giechelen en dat hield niet op totdat Bundy met zijn uitstekende op
stel klaar was. De leraar, die niets begreep van de reactie van de
klas.v roeg aan een van de leerlingen: «Wat viel er te giechelen?»
«Hebt u dat niet gezien? Bundy had helemaal geen opstel gemaakt.
Hij las van een stuk wit papier».
Blinkend in onze buitenmodel uniformen stonden we opgesteld
voor onze eerste bereden inspectie, die onze adjudant zou afnemen.
Hij bleef tegenover een van ons staan en vroeg hem waarom zijn
koperwerk minder glom dan wat van de anderen. «Uw paard, adju
dant», zei de man zenuwachtig, «H... hij ademt erop»
Vlak voordat het concert zou beginnen in het militaire hospitaal
waar ik in de Tweede Wereldoorlog herstellende was, deed de diri
gent een ontdekking en vroeg om vier hospitaalsoldaten. «De piano
is te laag, de andere instrumenten kunnen er met geen mogelijkheid
bij spelen» zei hij. «Rij even met een vrachtwagen naar de stad en
haal een andere». Toen de invaller op het podium was gehesen, haal
de een hospik een duimstok uit zijn zak en begon de nieuwe piano
Tiauwkeurig op te meten. «Niks zeggen, maar deze is geen centi
meter hoger dan die andere» mompelde hij.
Een omvangrijke hippie, die in drie jaar zijn haar niet haci l&ten
knippen, ging naar de kapper en zei «De dokter zegt dat ik tien
pond moet afvallen. Haal het er maar allemaal af».
Op onze torpedobootjager die midden in de Tweede Wereldoorlog
voor de Noorse kust patrouilleerde, riep een oplettende uitkijk aan
stuurboord plotseling dat er in de vallende avond vijandelijke vlieg
tuigen naderden. Wij maakten ons klaar voor actie, terwijl de officier
van de wacht met zijn kijker naar het naderende onheil tuurde. Hij
zuchtte en riep naar de uitkijk: «Als die ons bombarderen, moet jij
alle dekken schoonmaken». Vlak daarop trok vredig een vlucht jan-
van-gents over.
De luchtafweerbatterij waar ik in de tweede Wereldoorlog het he
vel over voerde, had radar, die destijds nog in de kinderschoenen
stond en «zeer geheim» was. Zo geheim zelfs dat het woord nooit in
een gesprek werd genoemd. Toen de Slag om Engeland op zijn he
vigst was, verscheen er een koerier van het hoofdkwartier met een
pakje met «zeer geheim» erop. Ik ging naar mijn bureau om het
belangrijke bericht zonder getuigen te kunnen lezen en scheurde niet
minder dan vijf verzegelde enveloppen open die in eikaar zaten alsof
het sinterklaasavond was. In de kleinste zat een memootje. Daarop
stond «Zeer geheim Met ingang van heden is het woord radar niet
geheim meer».
In de tijd van de Koreaanse oorlog werd een jonge mormoon, die
pas terug was van een zendingsreis van twee jaar die hij voor zijn
kerk had gemaakt, opgeroepen in militaire dienst. Hij was bovendien
pas getrouwd, en daarom schreef hij naar de betrokken militaire auto
riteiten een brief waarin hij herinnerde aan het bijbelwoord uit Deu-
teronomium (24 5) «Wanneer iemand pas een vrouw gehuwd
heeft, zal hij in het leger niet uitrukken en men zal hem in geen en
kel opzicht bezwaren, gedurende één jaar zal hij vrijgesteld zijn ten
behoeve van zijn huis, en de vrouw die hij gehuwd heeft»
Maar blijkbaar zijn er ook in het leger bijbelkenners, want binnen de
kortste keren kreeg de opgeroepene antwoord «Ik ben zelf een
ondergeschikte met soldaten onder mij, en ik zeg tot de één Ga
heen, en hij gaat heen, en tot een ander Kom, en hij komt. Mat-
theus 8 9».
Aan onze universiteit is de inschrijving nog niet geautomatiseerd.
De studenten moeten daarom een stapeltje kaarten pakken, de vele
ingewikkelde vragen beantwoorden en dan eindeloos in de rij staan
terwijl aan de hand van de kaarten wordt uitgezocht wie welke col
leges mag of moet volgen. Bij een van die halfjaarlijkse gelegen
heden hield de oudste meisjesstudente van de universiteit, een
dame van tegen de tachtig me staande. Ze kwam net uit de in
schrijvingszaal en ze zei «Iemand die die re '.kaarten kan invullen
heeft helemaal geen universitaire opleiding meer nodig».
