- SWAMI SIVANANDA YOGA ASHRAM
DE BENDE VAN
JAN DE LICHTE
YOGA - YEDANTA - AFDELING AALST
Programma 10 Juli - 31 augustus
LOUIS PAUL BOOM
Wie je even uitblazen na een
drukke dag?
Heb je thuis geen ruimte om
Hatha Yoga of meditatie te beoe
fenen?
Worden je buren nijdig als je
kirtan doet?
Heb je problemen in verband
met Yoga
Of wil je gewoon enkele minu
ten stil zijn
Kom dan naar ons Yoga-centrum
Arbeidstraat 66 9300 Aalst
De Ashram is tijdens de vakan
tie open op volgende uren:
maandag, dinsdag, donderdag en
vrijdag van 16 tot 20 uur;
woensdag van 16 tot 19 uur;
zaterdag van 14 tot 19 u;
zondag gesloten (tenzij op 13
augustus)
Programma
1e verdieping tot 19u30 (woens
dag tot 18u30) individuele Hatha
Yoga (Asanas, Pranayama, Moe
dras, Bandhas, enz) eventueel
leiding mogelijk. Bij zonnig weer
op het terras.
Gelegenheid tot gesprek en de
bat in dezelfde kamer.
Van 19u30 tot 20 u (woensdag
van 18u30 tot 19 u): algemeen
besluit Poeja, Arati, Vredeman
tra.
2e verdieping voorkamer lektuur
studie, schrijfwerk, enz. alleen of
in groep (maar in stilte)
achterkamer 16 tot 18 u Kirtan
(sistematische studie en beoefe
ning ervan); van 18 tot 19u30
volstrekte stilte, individuele medi
tatie.
MEDITATIE EN YOGANIDRA
ONDER LEIDING
Yoga Nidra dinsdag van 18u30
tot 19u30.
Meditatie: donderdag van 18u30
tot 19u30
Op zaterdag is er zoals gewoon
lijk Satsang van 17 tot 18u30.
BIEZONDERE PROGRAMMA'S
3 sadhanadagen
1. woensdag 26 juli
(Goeroepoernima)
2. zondag 13 augustus
3. donderdag 31 augustus
(Krishnajayanti)
Op deze dagen is de Ashram
open van 6u30 tot 22 u (eerste
programma om 7 uur). Voor men
sen die niet zo vroeg aanwezig
kunnen zijn is er gelegenheid tot
overnachten (slaapzak meebren
gen).
Deelname vooraf mededelen aan
Gopal Haegeman, Immerzeeldreef
206 9300 Aalst, tel. 053/26.777
Plaats beperkt.
's Middags een sobere vegeta
rische maaltijd mogelijk (60 fr)
Op 27 juli en 31 augustus is er
van 20 tot 22 uur een hoofdpro
gramma, zoals medegedeeld. Al
leen degenen die de hele dag ko
men moeten vooraf inschrijven op
bovenvermeld adres, (belangrijk!)
Ashramregels
Behandel de Ashram met even
veel zorg als je eigen huis. Leer
er zwijgen (Mouna); spreek er al
leen als het nodig is; leer er jezelf
observeren. Kijk naar binnen. Voel
dat je er helemaal alleen bent.
De veantwoordelijken zullen mede
delen welk werk er te doen is
(kuisen, afwassen enz.), ze zullen
er ook een tijd voor bepalen. Help
ze. Dit is Karma Yoga. In de As
hram wordt niet gerookt. Laat je
ondeugden buiten maak van de
Ashram een hemel.
Voor suggesties, klachten en
opbouwende kritiek kun je terecht
bij Narayan of Siva elke zaterdag
tussen 14 en 17 uur, of schrijf ze
op en steek ze in de ideeënbus.
leder bezoeker of deelnemer
aan een van de programma's
wordt verzocht met een vrije bij
drage zijn Ashram te helpen uit
bouwen. Wees geen lip-Yogi, maar
een daad-Yogi. Je bouwt je leven
op met wat je geeft. Veredel je
hart. Verruim je hart. Dat is de
oplossing voor alle wereldproble
men.
Leden die vrij zijn en zich wil
len verdienstelijk maken zijn wel
kom om de verantwoordelijke te
komen helpen (toezicht houden in
de verschillende kamers, mensen
wegwijs maken, enz.) Neem zo
spoedig mogelijk kontakt op met
Gopal.
Uiteenzetting met demonstratie
voor beginners op donderdag 7
september 1972 om 20 u in de
stadsschool «De Kat», Vredeplein
Aalst.
Daarna gelegenheid tot inschrij
ving. Bij de inschrijving te betalen
400 fr (geeft gedurende een jaar
recht op een wekelijkse les en een
maandblad).
De eerste les zal plaatsvinden
op donderdag 14 september om
20u30 (einde om 21u30).
VERVOLGT 42 NADRUK VERBODEN
Ondertussen is het kermis ge
worden binnen de muren der stad.
De vlaai wordt geproefd, het eier-
brood gesneden en met boter be
smeerd. En de bedelaars en de
liedjeszangers komen toe, gelijk
zwermen insekten. En ook komt er
een mallemolen en een lustig wiel.
En ook komen er almeteens bohe
mers toe. Gans de stad stroomt
samen om dat vreemde volk aan
de gang te zien... die donkere
mannen met hun oorbellen, en die
zwartharige vrouwen met hun lan
ge vreemdbloemige rokken. Zij
hebben, op de markt zelf, zich
een plaatsje uitgekozen, vlak voor
het belfort. Zij ontrollen er een
tapijt en vertonen er hun kunsten.
Er is een sterkgespierde man
die gewichten heft, er is een wilde
man die vuur verslindt en een de
gen diep in de keel steekt. En ook
is er een beer die danst. Het
schijnt zelfs dat het oude wijf
daar, die door de andere bohe-
mers Moeder wordt genoemd, be
reid is de kaarten te leggen en de
toekomst te voorspellen... ware
dit niet verboden. Maar toch, als
men alle gelijk iets meer wil we
ten, zal men stiekem kunnen naar
binnen sluipen, en het wijf zal met
haar gekromde smerige vinger in
het koffiedik wrijven. Maar nu, op
het ontrolde tapijt, dansen en zin
gen zij. Zij laten tamboerijnen rin
kelen, en slaan de bekkens en de
trom.
En dan, als er volk genoeg staat
te gapen, komen zij met een nooit-
gezien nummer uitpakken. Een
meisje, een kind haast nog, met
tedere polsen en naakte armen,
met donkere olijvenogen in het ge
bronsde smalle gelaat, komt lenig
als een kat op het ontrolde tapijt
Zij wordt voorgesteld als Sara.
Sara, het bohemersmeisje!
Zij maakt een buiging en lacht
ons toe. Maar in dat gebronsde
masker, en met die donkere en
smalle ogen zou haar lach veeleer
een honende grimas kunnen zijn,
waarmee zij meer diepste verach
ting dan welwillendste beleefdheid
uitdrukt. Doch pas is dit gebeurd
zo vlug, dat wij de diepere
grond ervan niet vermochten op te
speuren of zij keert ons reeds
de fijn gebeeldhouwde rug toe, en
gaat haar nooitgeziene nummer ten
beste geven. Zij heeft aan haar
voeten een klein zakje keien staan
Nu doet zij er een greep in, kiest
zich een kei uit... en even achter
waarts wippend, de lenige blanke
arm zwaaiend, gooit zij die de
hoogte in. Verbaasd volgen onze
ogen de wegschietende kei. Een
korte tik horen we, en dan draait
het koperen vlaggetje op de toren
dat dienst doet als windhaan,
bliksemsnel op zijn spil rond. Ron
dom haar begint men aan moedi
gend te lachen en bravo te roe
pen.
Notaris Woese staat er, en ook
de jonker die beiden zopas in
het belfort tot getuigen zijn opge
roepen geweest en ook zij knik
ken goedkeurend met het hoofd.
Maar terwijl Sara zich nu een an
dere kei uitkiest, en alle omstaan-
ders aandachtig de bewegingen
volgen van de lenige blote arm,
kijkt de jonker toch naar het iets
te diep uitgesneden kleed.
«Zij is een wonder!» zegt nota
ris Woese.
«En hoe goed kan zij mikken!»
brabbelt de jonker... «hoe schoon,
gelijk een schietspoel, is die arm
daar...»
En de donkere olijveogen kijken
hen aan, lachend smalend pre
cies en dichter op hen toetre
dend, om haar aanloop te nemen,
pooit zij nu opnieuw. Haar worp
is echter iets lager, vlak in het
middenpunt der wijzerplaat. En
dan, kei na kei, krijgt elk romein-
se cijfer een tik, de ganse wijzer
plaat rond.
Notaris Woese klapt in de han
den en de jonker tast in de zakken
om haar een geldstuk toe te wer
pen, maar vindt ongelukkiglijk
niets.
En dan... raakt zij vermoeid,
dat haar keitjes steeds lager ko
men? Nu bereikt zij niet eens het
uurwerk meer, maar raakt zij de
ijzeren staven van het smalle raam
onder het uurwerk. En iemand on
der het toegestroomde volk zegt,
dat daar het hol is waarin men
Jan de Lichte opgesloten heeft.
Hoog en smal is dat gat, en de
kleine keien vliegen er steeds
vlugger en talrijker heen... gaan
zelfs tussen de staven door naar
binnen.
«Ja, gooi hem ginder maar wat
stenen in het gelaat», roept nota
ris Woese.
«Gooi maar!» brabbelt de jon
ker... «Hij kan niet genoeg afzien,
de leugenaar, die beweert dat ik
geen schop heb gekregen».
Maar ook, naast hen, staat de
cipier met zijn schromelijk man
kende been. En hij mengt zich in
het luider wordende gesprek. Hij
verheft zijn stem tegen dat spel
der bohemers.
«Straks wondt ge hem nog!»
roept hij uit. En al de anderen
lachen hem uit, of kijken hem
kwaadaardig aan.
«En dan, wat zou het als zij
hem die keien in het gelaat moes
ten gooien?»
«Het is nog niet bewezen dat
hij wis en zeker deze is, voor wie
alleen hem houden. Ik zelf be
twijfel dat vooral ten sterkste!»
En als Sara onmeedogend de
regen van keien door het toren-
raam blijft laten stromen, protes
teert hij luidruchtig «Ge stenigt
een onschuldige!»
En hier en daar is er een ver
ontwaardigde burger te vinden
inderdaad, waarde lezer die
zich aan de zijde schaart van de
cipier, en eist dat het bohemers
meisje ophouden zou. Maar zie,
hier en daar staat er ook ene
van die bedelaars, van dat onbe
kende leurdersvolk...en wonder
genoeg, zij mengen zich niet in die
twist. Zij kijken zwijgend het spel
van Sara, het bohemersmeisje aan
En ook hij, ginder in zijn hok
op de toren, ziet de kleine keien
binnenstromen. Zij willen hoogst
waarschijnlijk zijn aandacht wek
ken: er moet iets belangrijks op
til zijn, daarbuiten. Zijn hart be
gint buitenmate te bonzen. En de
hoop, dat gevleugelde en onsterfe
lijke dier, richt binnen in hem de
kop op.
En dan, Sara staakt het spel,
want de bohemers gaan een
nieuw nummer opvoeren. Zij gaan
vreemde dansen uitvoeren, en lie
deren ten beste geven, die men
zingt in de verre streken waar een
maal de wieg der bohemers heeft
gestaan. Zo wordt het toch aange
kondigd door Sara, terwijl zij lacht
Maar nog steeds kunnen wij niet
achterhalen of zij ons, ja dan
neen, voor de aap houdt.
