Jonge mensen, soms eenzaam,
op een gehuurde gemeubelde
kamer.
de gazet van aalst
In deze
stad
Niemand heeft eigenlijk precieze cijfers voorhanden, maar steeds
meer jonge mensen, jongens en meisjes, verlaten, eenmaal meer
derjarig het ouderlijk huis en installeren zich op een of twee
kamers in de stad. Aalst is ook in dit verband zowat een uitweg
voor die jonge mensen uit de buitengemeenten.
Wie bij voorkeur gemeubelde kamers - verhuurd kreeg dan
tijdens de laatste weken niet alleen mensen uit onderwijsmid-
dens, kaderpersoneel of vreemde technici die voor geruime tijd al
hier aan een bedrijf verbonden zijn, leerlingen die te Aalst school
lopen, maar ook mensen, die ofwel kort na hun meerderjarigheid
of enkele weken nadat zij aan een betrekking waren geraakt om
welke reden ook beslisten hun eigen wereldje op te bouwen.
Dat eigen wereldje hadden deze jonge mensen dan doorgaans
al lang gedroomd, gewenst lang voor ze de uiteindelijke be
slissing namen.
AANVANKELIJK EEN
VREEMD AVONTUUR
Dat ze wat deze streek betreft,
de voorkeur geven aan Aalst, ligt
voor de hand. Ze kunnen bezwaar
lijk in eigen gemeente -bv. even de
hoek om - een kamer gaan huren.
Dat zou nogal opspraak verwek
ken. Brussel - bijaldien ze er zelf
werken - is te duur voor een be
hoorlijke kamer of studio moet men
ettelijke duizenden franken neertel
len. De verbinding Aalst-Brussel is
kor.t In sommige gevallen zijn ze
verloofd met een meisje of een
jongen uit de streek. Dus is het
zeker praktischer toch te Aalst te
verblijven. Het sentimentele speelt
daarbij ook wel een rol. Voor de
meesten is het nog steeds vooral
de eerste weken een avontuur. Als
puntje bij paaltje komt is ondanks
alles dat ouderlijk gezag nog wel
ietwat taboe.
EEN ZEI
NOOIT MEER
Van de 11 jonge mensen die in
deze situatie verkeren en wier ver
haal we konden horen was er am
per één een 23 jarig meisje die
beweerde definitief met haar ou
ders gebroken te hebben. Nooit
meer... Het klonk ons niet over
tuigend. En haar «nooit meer»
ging gepaard met een moeilijk te
weerhouden tranenregen. Maar ze
vermande zich vlug. Nooit meer
zei ze
De andere tien, allen ongehuwd,
maar een viertal verloofd, zeiden
dat ze nog steeds in min of meer
dere mate kontakt hadden met hun
ouders, met broers of zusters.
Een jonge man (29j.) was zelf
niet op het idee gekomen. Thuis de
enige - die beroepshalve niet in
het ouderlijk bedrijf was ingescha
keld - werkt sedert jaren te Brus
sel en blijft verstokt vrijgezel ging
eigenlijk in op een suggestie van
zijn eigen vader.
- Mijn thuis staat voor mij steeds
open, ik kan elke dag mijn valies
nemen en teruggaan. Maar mijn
vader achtte mij oud en verstan
dig genoeg om op eigen benen
te gaan staan. Ik ben niet ge
haast om te huwen. Ik moet er
aan toevoegen dat het lange af-
standspendelen ook een faktor
was die meespeelde. Wanneer ik
te Aalst arriveerde had ik nog
telkens drie kwartiers bus en wan
deling voor ik thuis arriveerde.
Mijn ouders, en uiteidelijk dan
vooral moeder heeft me aange
raden mij te Aalst te vestigen.
Niet Brussel, dat zou haar verdrie
tig gestemd hebben.
Voor deze bediende die nog een
stipter leven leidt dan voorheen
blijkbaar geen grote problemen.
NA LANG AANSLEPENDE
KONFLIKTEN
Alle andere in totaal tien, er
kennen dat zij tot de beslissing
gekomen zijn na lang aanslepende
konflikten of botsingen met ouders
of andere inwonende gezinsleden.
Het kon niet langer blijven du
ren is in feite de motivering die
men te horen krijgt.
Geen enkel van hen - 6 meisjes
en 4 jongens - hebben het kontakt
met de ouders verbroken. De ene
meer dan de andere gaat nog re
gelmatig wekelijks de ouderlijke
thuis opzoeken. En sommige ou
ders komen ook al eens koffie
drinken bij «verloren» zoon of
dochter.
Want bij geen enkel is het
vertrek zo maar verlopen. Hoe
oud ze ook waren, welke be
roep - voor het merendeel in-
tellektuele beroepen - ze ook
uitoefenen, hoe oud ze ook
waren.
Wat ze vrijwel allen omschreven
als een lang aanslepend konflikt
was niet altijd afdoende aan de
oppervlakte gekomen, in sommige
gevallen waren de ouders zich niet
eens bewust van de redenen die
werden aangevoerd.
Die redenen welke het vertrek
uit de vertrouwde ouderlijke omge
ving moeten verantwoorden zijn
nogal uiteenlopend, bijna even uit
eenlopend als de karakters, de per
soonlijkheden van al deze jonge
mensen.
Maar toch konflikten, botsingen
aanvankelijk amper wrijvingen
- omwille van het ouderlijk verzet
tegen een verloving of de ver
loofde in kwestie van hun doch
ter of van hun zoon.
- De verhouding thuis zelf, tussen
vader en moeder of tussen ande
re broer(s) en zuster(s) een
deels en de ouders anderdeels.
- De huishoudelijke sfeer (Een
van onze gesprekspartners zei
letterlijk Altijd 's avands TV,
TV. en nog eens TV. bleef me al
leen mijn kamer over thuis om
een boek te lezen, een brief te
schrijven. Geleidelijk ben ik dan
toch wel wat vervreemd. In die
situatie leek het me verstandiger
en praktischer hier te Aalst een
kamer te huren, dichter bij mijn
kantoor, rustiger».
- Het financieel aspekt Gemiddel
de leeftijd van deze 11 jonge
mensen 23 jaar. Doorslaggevend
in de eerste plaats bij de vier
reeds verloofden maar ook bij
de meeste anderen was het feit
dat ondanks alle aanvankelijke
vredige pogingen hun ouders niet
bereid waren geheel of gedeel
telijk afstand te doen van de op
vatting dat wekelijks drinkgeld,
eten en alle ander onderhoud niet
volstonden.
De bestemming van de wedde
of loon van deze jonge mensen
was het twistpunt bij uitstek.
Het merendeel twijfelt niet aan
de goede inzichten van hun ou
ders maar zijn van oordeel dat
hun methode van het wekelijkse
drinkgeld - hoe behoorlijk dat
ook mocht zijn - hopeloos ver
ouderd was en een beknotting
j van hun vrijheid.
Buiten bestek gelaten de 29
jarige bediende die als het
ware zelf inging op het va
derlijk voorstel, hebben van
de 10 anderen er slechts 2
gaart praten of advies gaan
inwinnen met wat ze noemden
«bevoegde personen». Zij die
verloofd waren konsulteerden
hun toekomstige. Toen ik het
mijn verloofde zei wat ik zin
nens was, schrok hij er toch
van, hoort men een 24 jarige
jonge vrouwe vertellen.
Van diegenen die niet verloofd
zijn, geeft het merendeel toe dat
ze zich af en toe wat eenzaam
voelen, en enkele hebben er reeds
aan gedacht maar liefst terug te
keren. Maar ze komen moeilijk tot
een dergelijke beslissing. Het is de
weg terug naar de kleine buitenge
meente, waar iedereen iedereen
kent. Dat maakt het ook zo zwaar.
Een aantal, rijker door ervaringen
raadden het anderen af. Als men
verloofd is en op korte termijn
huwelijksplannen heeft is het alle
maal niet zo erg. Dan heeft men
wel een direkte steun. Niet alleen
moreel. Dan worden allerlei kleine
probleemtjes als defekten aan frigo
elektriciteit, een nagel in de muur
enz. enz. wel opgelost. Je treft het
natuurlijk als je een kamer of een
appartementje huurt in een vrien
delijke buurt.
WANTROUWIG
De mensen zijn veelal wantrou
wig. Je hoeft natuurlijk je persoon
lijke situatie niet kenbaar te maken.
Maar soms zijn ze zo nieuwsgierig
of voelen ze onbewust ook wel het
uitzonderlijke aan van je situatie
dat je er meteen of na enkele tijd
mee voor de pinnen komt.
Het merendeel verhuurt gewoon
weg en begrijpelijker wijze om
financiële redenen zonder meer.
Stellen het vooral op prijs dat
hun huurders de ganse dag op
kantoor of atelier zijn. Toch hoort
men het verhaal over een bejaarde,
fijnzinnige hospita die zozeer be
zorgd werd om haar huurder en
gast dat ze uiteindelijk zelf kon
takt opnam met diens ouders, toen
deze de eerste twee maanden na
het vertrek van hun zoon noch taal
noch teken liet horen om diens te
lefoontjes of brieven. Hospita is
nu zowat de vertrouwelinge ge
worden van de moeder van de jon
ge man.
SCHUW VOOR
LANGHARIGEN
Dezelfde jonge man aan het
woord Ik vertrok vooral omwille
van de reaktie van mijn vader toen
hij hoorde met wie ik me verloofd
had. Hij was er radikaal tegen.
Je zult wel gaan horen waarom.
Zij was de dochter van de man
die jarenlang zijn grootste konku-
rent was geweest in de commerce
en daarbij nog zijn politieke te
genstrever.
Ik heb een in de streek nogal
bekende naam. Zodat iedereen mij
vroeg Zijt gij familie of de zoon
van Dingens...
Naar waarheid moest ik dan
toch zeggen nee. Ik speel eerlijk
Maar als je een kamer gaat zoeken
wil men min of meer toch een re
ferentie nietwaar. Wel daar stond
ik dan telkens met mijn lange
haarbos. En in een zeer deftige
buurt in 't stad kreeg ik na mijn
vraag en de daaropvolgende ont
kenning omtrent dat familieverband
de deur voor mijn neus toe. Maar
het oude ventj.e de eigenaar,
piepte toch nog venijnig Laat
fnaar eerst uw haar snijden»,
(naar eerst uw haar snijden». Maar
dan op zijn Aalsters.
Die bezwaren tegen lange haren
werden ons toevallig nog dezer da
gen bevestigd door een jong lifter
langs de Rijksbaan.
Amper 21 jaar, technieker uit
een buitengemeente maar een re
cente job in Brussel. Een verzorgd
uiterlijk, niet het minst de lange
krullende haren.
Zit een tijdje stil in de wagen
Vraagt zeer beleefd maar bijna
prevelend
Mijnheer... weet U soms waar
ik ergens een gemeubelde kamer
zou kunnen huren te Aalst
Hij praat door over een huise
lijke ruzie omwille van zijn meisje,
over zijn moeder. Je reinste
schachtenknaap. Wenste wellicht
dat hij na de bitsige woorden van
zijn vader, op zijn beurt niet bit-
siger geworden. Maar durft niet
meer terug. Geen knieval.
Bijna gaan we hem nog «goede
vaderlijke» raad geven. Doen het
dan toch niet. Gelukkiglijk? Weten
we veel?
Toevallig wel iets Een gemeu
beide kamer met behoorlijke prijs
en een rustige buurt.
Wensen we hem veel moed aan
het einde van de lift. Krijgen een
dag later een vriendelijk briefje
Hadden wij ons wel voorgesteld,
naam genoemd
SlotHet kort briefje vermeld
«Heb de kamer dan toch kunnen
huren, dank zij uw visitekaartje.
Want mijn lange haren vallen wel
wat uit de toon. Ik huur nl. van
een oud-militair. Nogmaals harte
lijk bedankt voor de goede raad»
Waarachtig en oprecht We zijn
ons niet bewust geweest van enige
goede raadbeving. Wel waren we
vriendelijk gestemd en hadden oor
voor de problemen van de langha
rige, beleefde, gevoelige jonge man
weekblad gesticht in 1945
verantwoordelijke uitgever Gustaaf Sanders
kantoor en drukkerijTel. 053/241.14
Schoolstraat 26 9300 Aalst postrekening 881.72
3 maandabonnement 100 fr.
6 maandabonnement 190 fr.
12 maandabonnement 360 fr.
op verzoek worden advertentietarieven toegezonden
