multiple sclerose
Ontdekten Belgische vorsers
opzienbarend geneesmiddel?
Schietstand voor rijkswacht
en politie officieel in gebruik
Een mademoiselle is
geen madame
De multiple sclerose is een
aandoening van het centraal ze
nuwstelsel, d.i. van de hersenen
en van het ruggemerg. Zij onder
scheidt zich door een progressie
ve versmelting van de myeline,
hulsel dat de zenuwvezel, geleider
van de prikkel, van het omliggen
de midden afscheidt.
Deze Demyeiinisatie doet
zich voor onder vorm van haard
jes, waarvan de diameter schom
melt van enkele micronen tot
meer dan een centimeter.
Blijkbaar kunnen deze haardjes
zonder enige systematisatie uit
gezaaid zijn over het ganse ze
nuwstelsel. Wanneer de myeline
op een bepaalde plaats verdwe
nen is, maakt zij plaats voor een
vullingsweefsel dat de specifieke
isolatierol niet verder verzekert
(sclereus weefsel).
De temen «Multiple Sclerose»
of «Gedissemineerde Schlerose»,
worden aldus gerechtvaardigd
door de aard van de anatomische
beschadigingen.
De multiple sclerose kan ten
huidigen dage gerangschikt wor
den in de autoimmune ziekten.
Het gaat om een entiteit waarin
het organisme, in plaats van zijn
verdedigingsmiddelen te richten
tegen een of ander aanvaller, de
ze middelen gebruikt tot zijn
eigen weefsel. Zo komt het dat
het centraal zenuwstelsel, ver
keerd aangezien als een vreemde
stof, als «transplant», verworpen
wordt. Proteïne van een merk
waardige specificiteit (de anti
lichamen) spelen een fundamente
le rol in dit verwerpingsproces
(auto-anti-lichamen).
De eerste tekenen van multiple
sclerose otstaan tussen 20 en 40
jaar, onder vorm van diskrete
stoornissen van de gang of spora
dische aanvallen van diplopie, enz
Zij volgt een evolutief verloop van
gemiddeld een vijftiental jaren, op
het einde waarvan er aantasting is
van devitale delen van het zenuw
stelsel, of verwikkelingen door in
tercurrents aandoeningen urinai-
re infecties, ademhalingstoornis
sen, polyvalent biologische afwij
kingen ontstaan).
Naar het rythme der opstoten,
gevolgd door tijdelijke remissies
van wisselende duur (enkele
maanden tot meerdere jaren),
kunnen het merendeel van de
psycho-biologische funkties onder
nomen worden.
Wanner op het einde van een
evolutie met erge en zeer uitge
zaaide letsels, het ziektebeeld bi
zonder ernstig is, weten wij ech
ter nu, ingevolge talrijke medische
enquetes, dat 50 van de groep
van multiple sclerose-ziekten, na
meer dan vijftien jaren evolutie,
zich op een meer gunstige wijze
voordoen en dat 30 van de
zieken totaal onafhankelijk blijven
daar waar 10 van de groep
hun beroepsbezigheden blijven
voortzetten tijdens de ganse duur
van de ziekte. Het vroeger nega
tief concept werd dus verzacht,
dank zij bewijzen onlangs aange
bracht en die de steeds ongunsti
ge pronostiek zijn komen milde
ren.
Dit belet niet dat de multiple
sclerose beleefd wordt in een
sfeer van angst, in een voor enke
len onweerstaanbare vrees voor
een bedreigde toekomst. Wan
neer de diagnose van multiple
sclerose gesteld wordt, ziet de
jonge volwassene plots al zijn
plannen verbrijzeld, zijn sociale
en familiale rol komt in het ge
drang.
Vaak komt een splitsing voor
van het huisgezin door de groei
ende handicap van de zieke en de
ontwijkende reacties van de ge
zonde echtgeno(o)t(e).
Angst, opstand, depressie, een
zaamheid volgen elkaar op en ver
warren zich. De personaliteit van
de zieke wordt onderworpen aan
een ononderbroken eb en vloed
omdat hij telkens weer verplicht
wordt de nieuwe ziekteverschijn
selen te integreren.
In de ultieme studie van de
aandoening kan de organische
aanval op de hersenen leiden tot
verwarring, tot verlies van de
kritische zin en tot een totale spa-
tiotemporele uitschakeling.
Wlen mag zich terecht afvragen
wat er gedaan werd om de multi
ple scleroseziekte te ondersteu
nen, om hem te behouden, zolang
mogelijk, onder het statuut van
het menselijk wezen in de sociale
groep.
De reactie van het geneeskun
dig korps vestigde zich eerder
langzaam. Thans nog betreurt men
in verschillende landen, de afwe
zigheid van gespecialiseerde cen
tra.
Gesteld kan derhalve worden,
dat de multiple sclerose talloze
medische en sociale problemen
met zich meebrengt
1) Het tijdig opsporen van ver
dachte gevallen en daarbij
de snelle diagnose van geval
len, die reeds verder gevor
derd zijn en ook de telling
en registratie van deze ge
vallen op nationaal vlaK.
2) Een diepgaande studie van
de oorzaak van de ziekte in
deze gevallen en medisch
toezicht op de evolutie er
van.
3) Het opnemen in ziekenhuizen
en de behandeling van de
zieken tijdens de remissie en
vervolgens hun beroepsre-
classering.
4) De tijdige functionele her
aanpassing van de zieken tij
dens de remissie en vervol
gens hun beroepsreclasse-
ring.
5) De plaatsing op lange ter
mijn en de verpleging, hetzij
in verpleeginstellingen, hezij
ten huize, van ongeneeslijke
zieken.
6) De sociale voogdij van de
zieken en hun gezinnen.
7) Het bevorderen van de kon
takten tussen de zieken; het
ontwikkelen van hun zin voor
onderlinge hulp en weder
zijdse opleiding, het opzoe
ken van hun gemeenschap
pelijke raakpunten; het orga
niseren van de verdediging
van hun belangen; het
scheppen van een familiale
en sociale sfeer die hun mo
reel ten goede kan komen,
hun kulturele voldoening, het
onderhouden van hun licha
melijke en geestelijke aktivi-
teiten en het bereiken van
een bepaald beroepsrende
ment.
8) Het informeren van het pu
bliek over aard en gevolgen
van deze ziekte, teneinde het
opsporen ervan te vergemak
kelijken en belangstelling
voor het lot der zieken op te
wekken.
9) Het intensiever maken van
de opzoekingen naar de oor
zaak van de ziekte en naar
de mogelijkheid van behan
deling.
10) Het verzamelen van openba
re en private gelden
om de zieken en de zoekers
ter hulp te komen.
Wij drukken hiermee de wens
uit een nauwere samenwerking te
bevorderen tussen de artsen, pa
ramedici, mutualiteiten, sociale
organisaties, gehandicapten vere
nigingen en al de personen die
betrokken zijn met of belang stel
len in de multiple sclerose.
De versnipperde inspanning
moet samengebundeld worden
teneinde ieders taak effectiever te
maken ten voordele van de M.S.
lijders.
De Belgische M.S. Liga wil nu
ook meer aktief optreden in de
Provincie Oost-Vlaanderen waar
zij vertegenwoordigd is door een
provinciaal comité.
De heer Gouverneur de Kinder
Monseigneur Van Petegem, Bis
schop van Gent, de heer Profes
sor Van der Eeken, de heer
D'Hallewijn, hoofdinspecteur van
het Ministerie van Sociale Voor
zorg, de heer Jean F. Delori vor
men het Ere-comité.
Het uitvoerende comité is sa
mengesteld als volgt
voorzitterde heer Albert Goe-
maere
ondervoorzittersMevrouw Fo-
ket, Schepen van Sociale wer
ken van Gent.
de heer J. Herreman, besten
dig afgevaardigde van onze
provincie
sekretarisde heer Mare Duy-
ver.
schatbewaarsterMevrouw
Geerinck
Elk arrondisement van de Pro
vincie is vertegenwoordigd door
een regionaal comité.
VOOR AALST
Stadhuis
Bureel Burgerlijke stand
Tel.: 053/257.51 post 19
V vrijdag van 17 tot 19 u.
Wij houden ons ter beschik
king van de M.S. patiënten en
hun familieleden voor verdere in
formatie.
LA DOUCE FRANCE
Om vele redenen is de Franse Moniteur heel wat boeiender
dan ons eigen Belgisch Staatsblad.
Wat in eerst genoemd blad kan, is gewoonweg niet voorste5
baar in het tweede.
Voorbeeld Men kon dezer dagen in de Franse Moniteur Ie
zen dat een dame jonger dan 21 jaar bij voorkeur mademois
selle wordt genoemd. Wie ouder is dan 21 jaar moet het stel
ien met madame.
De heren en andere Don Juans van bij ons op bezoek te
Parijs zijn dus verwittigd. Bij de minste twijfel geven ze de
voerkeur aan een bonsoir mademoiselle. Het doet er niet toe
of zij dan over de drempel van 21 is. Heren en vooral deze met
grijzende haren hebben heel wat over voor een charmante glim
van een Parijse mademoiselle.
TeAalst werd dinsdag II. in de lokalen van het stadsmaga^ijn
cfrm. een akkoord met de Generale Staf van de Rijkswacht, een
Schietstand officieel ingebruikgenomen waarbij gastheer was JKpt.
Gulinck van de Aalsterse Rijkswacht die tal van instanties mocht be
groeten o. w. Burgemeester de Bisschop, Hoofdpolitiekommissaris
Geeroms, Hoofdcommissaris Duyvaert, van de Gerechtelijke PoMe,
Politiekommissaris Cotyn, Lt. Peperstraete van de Rijkswacht en tal
van andere belangstellende ambtenaren met leden van de technische
dienst van de stad Aalst.
Er was een overtuigende demonstratie van Rijkswachtspecialisten.
Un homme averti en vaut deux.
Alles zeer vredig want de Rijkswachtkommandant bood zijn gas
ten na de demonstratie een verkwikkende drink aan.
Waaraan sommige civielen blijkbaar nood hadden.
Op het Wereldcongres voor
Psychiatrie te Mexico hebben Dr.
P. Sivadon, professor in de Psy
chiatrie aan de «Université Libre»
te Brussel en «Médcin des Höpi-
taux Psychiatrigues de la Seine»
(Frankrijk) en Dr. De Buck, in
naam van de Groep voor Psycho-
farmacologische Studies van bo
vengenoemde universiteit, respec
tievelijk op een congreszitting en
op een werkvergadering waaraan
circa 500 wereldspecialisten deel
namen, een originele substantie
voorgesteld die door de Belgische
farmaceutische industrie werd uit
gewerkt en die de eerste zou kun
nen zijn van een nieuwe therapeu
tische klasse, nl. de «noötropen»,
geneesmiddelen met een selectie
ve werking op de hersenschors.
Deze nieuwe substantie - met
soortnaam Piracetam (UCB
6215) - origineel door haar mole
cule en door haar werkingsme
chanisme werd in 1963 door de
Researchgroep van de Farmaceu
tische afdeling van UCB synthe
tisch geproduceerd.
Uit de uiteenzetting bleek dat
ze aan de hersencel een grotere
weerstand verleent tegen iedere
vorm van stoornis, hezij van trau
matische, vasculaire, toxische,
metabolische of infectueuze aard.
Na een farmalogische en bioche
mische inleiding over het onder
werp (Dr. M. Salama), werden de
congressisten van Mexico als eer
sten in kennis gesteld van de ver
slagen over de tot op heden, na
drie jaren klinisch gebruik, in Eu
ropa opgedane ervaring (Dr R
De Buck) alsmede van een ge
lijkaardige proefneming in Vene
zuela (Prof. Teller-Carrasco)
Hieruit blijkt dat Piracetam een
opzienbarende aanwinst betekent
voor de behandeling van talrijke
vormen van hersenaandoeningen
die zich zowel bij kinderen en bij
volwassenen als bij bejaarden ui
ten door een verminderde activi
teit en gepaard gaan met geheu
gen- en waakzaamheidsstoornis
sen, intellectuele verzwakking,
asthenie en andere insufficiêntie-
verschijnselen.
Dr. Prof. P. Sivadon, die een
studie maakte over het gebruik
van Piracetam bij intoxicaties
door alcohol of verdovende mid
delen, («Une médication nouvelle
particulièrement active dans les
toxicomanies, Ie Piracetam (UCB
6215,» zoals ook de titel van zijn
jezing luidde) heeft in die geval
len dezelfde gunstige resultaten
kunnen vaststellen.
