SCHRIJVEN
Tweede regionaal Europese conferentie I.A.O.:
Europese Sociale Vredesconferentie (l)
de gazet van aalst
ENKELE
OVERWEGINGEN
OMTRENT KARNAVAL
Zoals bij elke rasechte Aalste-
naar ligt karnaval ook mij nauw
aan het hart.
En het doet mij elk jaar deugd
te mogen vaststellen hoe honder
den jongeren maandenlang hun
vrije tijd belangloos opofferen en
hun jeugdig entoesiasme met hun
geslaagde praalwagens op de
straat brengen.
Het doet mij ook deugd te zien
hoe de Aalsterse Gilles met stan
ding en stijl de lokale sfeer erin
houden en de karnavaltraditie eer
aan doen.
Maar elk jaar ervaar ik op een
pijnlijke wijze dezelfde fouten. Zo
ben ik de mening toegedaan dat
de opening van de stoet verwaar
loosd is en de indruk geeft dat
men maar wat geïmproviseerd
heeft. Een karnavalstoet moet op
een spektakulaire wijze geopend
worden met bijvoorbeeld een con-
fettikanon.
Prins Karnaval past niet vooraan
in de stoet maar zou achteraan
als een climax aan het publiek
moeten gepresenteerd worden en
dan niet in een sportwagen die
doet denken aan de reklamestoet
maar wel op een praalwagen,
daarvoor speciaal ontworpen en
gebouwd.
En als die Prins Karnaval snoep
uitdeelt dan moet hij niet de in
druk verwekken dat hij een zaak
gelastigde is van de vrek van Mo
lière, maar dan moeten er per
straat meer dan twintig «karamel-
lekens» naar de toeschouwers ge
worpen v/orden want karnaval is
het feest van de overvloed en de
uitbundigheid.
Indien men de Prins de moge
lijkheid zou geven zo op te treden,
dan zouden de vreemdelingen hem
in de stoet niet moeten zoeken of
hem niet verwarren met andere
personen die vanzelfsprekend ook
zeer verdienstelijk zijn maar an
derzijds het publiek doen veron
derstellen dat Aalst om drie, vier
prinsen niet verlegen zit.
Dat men anderzijds de bloe-
menfee bij de karnavalstoet be-,
trekt is een goed idee maar dat
een bloemenfee snoep uitdeelt en
geen bloemen, al waren het maar
papieren symbooltjes met het
woord welkom erop, is op zichzelf
een karnavalgrap die niet door
Lezersbrieven en eventueel onge
vraagde artikelen die in deze ru
briek verschijnen, vertolken uit
sluitend het standpunt van de
betrokken korrespondent.
Naamloze ingezonden stukken
worden niet opgenomen.
Alleen op uitdrukkelijk en gemoti
veerd verzoek kunnen brieven ge
publiceerd v/orden zonder naam
en adres.
iedereen begrepen wordt. Daaren
boven zou men de bloemenfee wat
meer allure geven indien zij het
gezelschap zou krijgen van enkele
bloemenmeisjes. Omwille van de
verwaarloosde presentatie van de
ze twee figuren is er bij het pu
bliek geen spontane reakte maar
voelt men eerder een zekere kom-
munikatiestoornis aan.
En, om te sluiten, waar zijn onze
prachtige karnavalpoppen van wel
eer en dat mooie grote masker
dat vroeger de gevel van het stad
huis versierde
En waarom worden met de kar-
navaldagen om 22 u. bepaalde de
kenijverlichtingen gedoofd waarop
een Limburger gevat reageerde en
zei «Ik zie geen feestneuzen en
nu dooft men nog de feestkaars
ook». Karnaval is alleszins toch
niet in het nadeel van de nering-
doeners. Och, men kan nu komen
beweren dat dit allemaal geld kost
en dat is waar ook maar ik ben
er toch van overtuigd dat er er
gens toch iets moet te vinden zijn.
Daarbij, karnaval kost de karna-
valvierders ook geld... en veel.
E.D.R.
NOG OVER KARNAVAL
Met veel belangstelling de richt
lijnen voor de leden van het ste
delijk feestkomitee in uw blad ge
lezen.
Men zegt dat op de Grote
Markt de optocht zonder horten
of stoten verliep. Dat zal wel de
gnige plaats geweest zijn, heel wat
kijkers die niet op de Grote Markt
stonden, hebben kunnen meema
ken hoe de stoet met., stukken en
brokken voorbij trok. Inderdaad,
als men daarvoor een helikopter
moest inschakelen dan rijst de
vraag of men niet beter de esta
fetten van vroeger had genomen.
De Aalsterse Karnaval blijft de
schoonste van het Vlaamse Land
maar we moeten niet blind zijn
voor heel y/at tekortkomingen.
Vraag is of alle leden van het
Feestkomitee met dezelfde ijver
zich inzetten. Er loopt ook iets
mank betreffende de zg. vrijkaar
ten voor ere-genodigden. Wie is
verantwoordelijk dit keer voor een
opvallende vriendjespolitiek
Graag felicitaties aan de Aal
sterse groepen. Maar voor vol
gend jaar toch v/at meer echte
spiritualiteit, echte humor en iro
nie. Wie op het stadfuis zou ge
zegd hebben dat de kwantiteit er
was maar niet de kwaliteit heeft
niet helemaal ongelijk.
M.R.
PARKEERRUIMTE AAN
O.L. VROUWZIEKENHUIS
VAN verschillende zijde word on
ze aandacht gevestigd op het ga-
brek aan parkeerruimte voor be
zoekers aan het O.L. Vrouwzie
kenhuis.
De belendende Ring'aan en stra
ten staan vooral tijdens het week
einde bomvol.
Reeds eerder hoeft Willy Vernim-
men tijdens een gemeenteraad op
deze onhoudbare toestand gevve-
Ligt er een oplossing in 't voor
uitzicht
VEREN.'GDE SEKTIES EN
KULTURSEL CENTRUM
De Vorenigde Sekties hebben in
aanwezigheid van de betrokken
architektcn de moeilijkheden én
mogelijkheden onder de loep ge
nomen i.v.m. het Kulturecl Cen
trum.
Heel ysol aarde heeft deze bij
eenkomst niet aan de dijk ge
bracht. Er zijn voorstanders om in
elk geval reeds de toneelzaal en de
stadsbiblioteken te kunnen reali
seren. Voor de rest zal men dan
wel zien ,net zoals in de 15e eeuw
met de St. Maartenskerk. De ar-
chitekten zijn van oordeel dat een
beperking van het project niet zo
I heel veel miljoenen bespaart.
In olk geval men meet het alle
maal eens herdenken.
DENKEN AAN 1976
Normalerwijze moeten ook de Aal-
stenaars, net als allo andore Bel
gen in 1976 naar de stembus voor
het verkiezen van vroede vaderen.
Fusie of geen fusie Voor heel vrat
kandidaten voor parlement en pro
vincie zijn de verkiezingen van 10
maart een niet te verwaarlozen
test voor 1976. Een klein beetje
wijzer worden wij dus wel volgen
de wee k.
door Martin HUTSEBAUT, R U G.
weekblad gesticht in 1945
verantwoordelijke uitgever Gustaaf Sanders
kantoor en drukkerijTel. 053/241.14
Schoolstraat 26 9300 Aalst postrekening 831.72
3 maandabonnement 125 fr.
6 maandabonnement 240 fr.
12 maandabonnement 445 fr.
op verzoek worden advertentietarieven toegezonden
1. «De snelheid waarmede het
werk van een internationale or
ganisatie opschiet, wordt be
paald door de snelheid, van de
traagste lidstaat zo luidt een
veel verspreid denkbeeld, dat
zowat op alle internationale or
ganisaties van toepassing is. en
niet in het minst op die organi
saties voer wie het weerd in
tefnationaaleen zeer ruime
draagwijdte heeft. Voor de In
ternationale Arbeidsorganisatie
geldt deze waarheid in het bij
zonder gezien de zeer sterk
uiteenlopende sociale toestand
in de ontwikkelingslanden en in
geïndustrialiseerde landen, allen
lid van de I.A.O., zag deze or
ganisatie zich verplicht de Re
gionaal Europese Conferenties
samen to roepen. Op deze wijze
hoopte men bepaalde program
ma's inzake sociale politiek te
kunnen uitwerken. d:e verder
gaan dan het primaire niveau
waarop de sociale voorzienin
gen zich in de ontwikkelings
landen vaak nog sitüferen.
2. De Tweede Regionaal Europese
Conferentie van de Internationa
le Arbeidsorganisatie (Genève,
14-23 januari 1974) is uitgegroeid
tot een Europese Sociale Vre
desconferentie in de echte zin
van het woord. Hierover is men
het bij waarnemers unaniem
eens, niettegenstaande de vele
reserves waarmede heel wat aan
wezigen het Netiënpaleis to Ge-
nève waren binnengekomen.
Men was immers de koude-oor-
die de Eerste Regionaal Europe
se Conferentie (1955) had go-
logsmentaliteit nog niet vergeten
kenmerkt. Wanneer het den nu
gans anders is uitgevallen en tot
een serene gedachten- en erva
ringsuitwisseling is gekomen tus
sen de delegaties van Oost en
West, is dit in niet onbelangrijke
mate te wijten aan het open
politiek klimaat dat de jongste
tijd de intern-Europese verhou
dingen heeft beheers». De sleu
telwoorden die in heel wat tus
senkomsten steeds terug kwa
men, waren deze van ontspan
ning van verstandhouding
Voor de resultaten van een der
gelijke samenkomst, v/aaraan
niet minder dan 369 regerings-,
werknemers- en werkgeversafge
vaardigden (waaronder 16 minis
ters) van 28 Europese landen
deelnamen, is dit een niet on
aanzienlijk winstpunt.
3. Dat we van een historisch mo
ment in de geschiedenis van het
sociaal Europa mogen gewagen,
blijkt ook uit het feit dat in de
marge van de I.A.O.-conferentie
een topontmoeting plaatsvond
tussen de werknemersorganisa
ties van Oost en West. Belangrijk
is hierbij dat de vakverbonden
voor het eerst sinds 1949 hun
ideologische en andere tegen
stellingen ondergeschikt maak
ten aan hun gemeenschappelijke
doelstellingen, nl. de welvaart
en het welzijn van de werkne
mers die ze vertegenwoordi
gen.
De confrontatie vond weliswaar
plaats op een politiek-neutraal
terrein nl. dat van de humanise
ring van de arboid.
Positief en concreet is alierins
dat beslist werd eind 19.74 eon
Europese vakbewegingsconferen
tie samen te roepen te Helsin
ki, Wenen of Genève, ten einde
de problematiek van het arbeids
milieu, meer bepaald de veilig
heid, de gezondheid en het wel
zijn van de werknemers, aan een
nauwkeurig onderzoek te onder
worpen.
4. Het voornaamste doe! van do
Conferentie bestaat in hot uitwis
selen van ervaringen tussen de
sociale partners en regeringen
van de Europese staten i.v.m.
de betrokken materie. Men mag
immers aannemen dat men mo
menteel in praktisch alle Euro
pese landen met ongeveer de
zelfde problemen te maken
hee't. Aan de Conferentie wer
den aldus drie basisrapporten
ter discussie voorgelegd.
In het eerste rapport Valeurs
humalnes et politique sociale
l'ordro du Jour de l'O.I.T. pour
l'Europe (dat heel wat gelijke
nissen vertoont met het sociaal
actieprogramma dat door de
Commissie van de Europese Ge
meenschappen werd opgesteld
in april 1973) roept de directeur-
generaal) van het Internationaal
Arbeidsbureau (de intussen over
leden W. JENKS) de logarinaun
en sociale partners op om ean
de behoeften van da moderne
maatschappij tegemoet te ko
nen, ten einde de sociale orde
niet in gedrang to brenger.
Niettegenstaande do reële in-
komstenpo3itic van de Europese
werknemers aanzienlijk v„.be
terde en de 40-urenwsek voor
steeds meer werkner.-.e-s d'ch-
terbij kemt, beleven wij sedert
een aantal jaren een bijna poi-
manente crisis in de Industrie1,
relaties; de ontevredenheid ié
groter dan ooit tevoren. Wat wol
nieuw is, is dat deze onru t ooi--
bij bedienden en overheidspe.-
soneol waarneembaar is. Als de
indicatoren van deze rrab re
worden genoemd: hot gree; aan
tal industriële conflicten, een toe
nemend absenteïsme, een toe
nemende rotatie, een dalende
kwaliteit van de prodvktic en, i.i
de marge, een stijgende crimi
naliteit. een toenemend n'coho.
lisme en druggebiuk.
Een radicale wijziging van do
arbeidsorganisatie en van de or
gnn.satie van het leven dringt
zich dan ook op, ten einde do
stabiliteit en de welvaart van do
Europese samenleving veilig te
stellen.
JENKS citeert een gans reel.:;
van concrete maatregelen die
zich opdringen o.a. meer vrij
heid en verantwoordelijkheid
voor de werknemers en de bur
gers bij het organiseren van hun
leven en hun werk, een reorga
nisatie van het lopende band-
werk, een verkorting van de ar
beidsweek, een verandering in
het onderwijg (o.a. een perma
nente opvoeding), in de vrije
tijd on in de opruststelling.
