klein logboek
met hoop gewapend
derde orgelcyclus luisterrijk besloten
door kristiaan van ingelgem
baby
de gazet van aalst
PRIESTER DAENS
MONUMENT, EEN
VRIJHEIDSBOOM, ENZ
Wordt het Priester Daensmonu-
ment al dan niet verplaatst om
verkeerstechnische moeilijkhe
den
Volgens een brief van het burge
meester en schepenkollege aan J.
van Overstraeten, de waakzame
Algemene Voorzitter van de V.T.B.
V.A.B., is daarover nog geen en
kele beslissing getroffen
De sedert het begin van de twinti
ger jaren te Aalst wonende Jef
van Overstraeten had reeds enke
le maanden geleden naar aanlei
ding van geruchten de kat de bel
aangeboden.
In een recente editie van de Auto
toerist heeft hij ter informatie van
de belangstellende lezers de kor-
respondentie met het stadhuis ge
publiceerd.
Het eerste antwoord van Burge
meester de Bisschop moet de V.
T.B.-voorzitter niet helemaal heb
ben gerust gesteld want hij re
plikeerde in dezer voege
«We stelden reeds een onder
zoek ter plaatse in en stelden
vast dat de verkeersmoeilijkhe
den werkelijk niet van die aard
zijn om verplaatsing van het
monument te wettigen.
autovoerders én van voetgangers.
Zie bv. het Burgemeestersplein
Verplaatsing «naar het kader
van de Werfkapel» zou het ge
denkteken veel minder laten op
vallen dan het werkelijk ver
dient».
Het kollege van Burgemeester en
Schepenen heeft dan tenslotte de
ze (voorlopig laatste brief van
de V.T.B.-voorzitter bevestigd
met als slotzin «We laten de aan
gelegenheid niet los», in De Auto
toerist in cursiefjes gedrukt.
Wat men te Brussel met het be
kende Manneken nóóit zou aan
durven - stel je voor - is altijd wel
mogelijk met respektabele monu
menten enz. te Aalst. Zoveel jaren
geleden dreigde men ook al om
verkeerstechnische moeilijkheden
nog wel Dirk Martens letterlijk
van zijn voetstuk te halen en op
het Stationsplein neer te zetten.
Het verplaatsen van historische
monumenten kan ongetwijfeld in
welbepaalde omstandigheden ver
antwoord zijn, maar men moet
niet te pas en te onpas argumen
teren met verkeerstechnische
argumenten.
Overigens komt het goede voor
beeld niet altijd van technici die
verkeersborden allerhande laten
plaatsen op een wijze die tegen
strijdig is met de veiligheid én van
Het Priester Daensmonument
staat inderdaad op een plaats die
opvallend is en tevens ook zinrijk.
O.a. de duizende forenzen Aalst -
Brussel - Brussel Aalst van elke
dag krijgen bv. nog steeds de ge
legenheid vanuit het treinraampje
even te mijmeren over de man die
een symbool is geworden van de
sociale strijd voor een mens-waar
dig bestaan.
Echter het gaat om méér dan dit
Daensmonument als een sta-in-de-
weg voor een zg. vlot verkeer.
Fout is niét het monument dat
daèr staat, maar wel de gebrekki
ge verbindingen tussen de twee
stadsgedeelten, waaraan nu in de
nabije toekomst wel een einde
komt met o.a. de viadukt aan de
Tragei in het kader van de Grote
Ringlaan.
Gaan sommigen er nog steeds ven
uit dat het autoverkeer in de stad
voor alles moet primeren dan moe
ten zij ook eisen dat het Belfort,
de St. Martinuskerk, enz. hinder
lijk zijn.
Net als de vrijheidsboom aan de
Esplanadekerk die - 't is maar een
boom - er zich naar verluidt (let
terlijk) zal moeten bij neerleggen,
want ook al een obstakel is voor
de autovoerders.
Het vierde en laatste recital van
de derde orgelcyclus kon men
niet alleen waarderen als een uit
muntende individuele prestatie op
muzikaal vlak, maar ook als een
bijzonder boeiende bekroning en
synthese van wat deze cyclus aan
orgelliteratuur gebracht heeft. De
recitals sloten inderdaad treffend
bij elkaar aan, en dit niet uitslui
tend omdat Paul Hindemith's or
gelsonates doorheen de verschil
lende audities werden verklankt
ook de vertolking van werken uit
de Franse orgelschool bijvoor
beeld, met de prachtige schets
van Jehan Alain's ceuvre, verzeker
de een interessante kontinuïteit.
Dat het laatste recital dan pre
cies met twee komposities van de
ze toondichter eindigde, vonden
wij zeer geslaagd. In een sfeervol
le interpretatie, die de gefigureer
de textuur in de door Alain voor
geschreven sonoriteiten voortreffe
lijk tot hun recht liet komen, heeft
Kristiaan Van Ingelgem zijn recital
niet met het (al te) traditionele
«slotmonument» besloten, maar
heeft hij gevat de mystisch-geïn-
spireerde komposities als «Le Jar-
din suspendu» en «Litanies» de
slotmomenten een bijzonder char
me laten uitstralen, sterk kontras
terend met de spektakulaire «Pré
lude et danse fugée» van Gaston
Litaize, die net tevoren het tech
nische kunnen van onze titularis
organist op verbluffende wijze
hadden geopenbaard.
Wat ons ietwat minder geslaagd
voorkwam, was de herhaling van
Samuel Wesley's «Duet for Or
gan», - dat ongetwijfeld een merk
waardig werk is, maar net iets te
weinig resistentie lijkt te bezitten:
bovendien bleek het orgel van de
Sint-Martinuskerk wel eens min
der geschikt voor de weergave
van dit vierhandige stukde ver
schillende stemmen bij de auditie
te differentiëren was bijtijds moei
lijk. De kompositie bleef niettemin
overkomen als luimig en feeste
lijk, en zij deed het overigens goed
als eerste programmapunt.
Wij bewaren evenwel de beste her
inneringen aan het innige «Mein
Jesu, der du mich» van Johannes
Brahms, en vooral aan Hinde
mith's llle sonate, die in haar me
lodiegebonden drieledigheid het
best te volgen was doorheen de
verschillende stemmen, en ons in
een verrukkelijke voordracht als
de meest aantrekkelijke van de
drie sonates is voorgekomen. En,
zoals we reeds aangaven, waren
de werken van Jehan Alain een
onvergetelijk en veelbelovend sluit
stuk.
Dit recital sloot inderdaad de der
de cyclus luisterrijk af met zijn
10 uitgelezen concerten strekt de
Aalsterse orgelcyclus de titularis
organist en inrichter Kristiaan Van
Ingelgem, alsmede de patroneren
de instanties tot eerwij hopen
dan ook dat deze hoogstaande
manifestatie in de komende cy
clussen-de bloei van het kulturele
leven in Aalst verder zou mogen
uitstralen, en zij in het kader van
het Festival, van Vlaanderen de
bekendheid mag verkrijgen, die zij
door haar internationaal karakter
en haar hoog artistiek niveau ze
ker verdient.
Dit is het grootse thema van de wereldmissiedag die zondag 20
oktober in alle kerken van de hele wereld zal worden gehouden. J
Duizendenmissionarissen heeft de katolieke gemeenschap van
ons land uitgezonden over heel de wereld, daaronder zestig uit
onze eigen stad. Zij zijn gegaan, niet als avonturiers, niet om
rijk te worden of roem te vergaren, maar gewoon om te he'pen,
te redden, te steunen.
Velen van hen zijn nooit meer teruggekeerd omdat ze ginds hun
leven hebben gegeven na hard werken en slaven. Velen hebben
er hun gezondheid zien teloor gaan in het dikwijls onmenselijke
klimaat en de barslechte levensomstandigheden. Ze hebben er
niet alleen het geloof gebracht, de blijde boodschap van Chris
tus die de mensen bevrijd. Ze heben er ook zoveel materieel
werk verrichtlang voor het woordje ontwikkelingshulp en -sa
menwerking gemeen goed is geworden, waren zij er reeds mee
bezig. Zij hebben moeten strijden tegen onbegrip en onwil, te
genkanting en moedeloosheid. Maar zij hebben doorgebeten en
de meesten van hen hebben stand gehouden. Mede dank zij de
enorme steun die zij uit hun vaderland hebben gekregen, zowel
de zo noodzakelijke geestelijke als de materiële hulp. Daarom
is missiezondag eik jaar een nieuwe zweepslag, als een
nieuwe aanloop om door alle moeilijkheden heen toch vol te hou
den. Want voor de gewono man in veel van die ontwikkelings
landen zijn ze dikwijls do enige rots waarop men kan betrou
wen, de enige toevlucht die nooit faalt.
Zondag moeten wij aan onze missionarissen weer een berg
nieuwe hoop geven. Eerst en vooral de geestelijke weg ais zij
voelen dat ze niet vergeten worden betekent dat zo'n enorms
steun dat «ze bergen zouden verzetten». Maar ook de materiële
steun is broodnodig omdat de arme landen nu het laatste jaar
nog armer en zieliger zijn geworden en de noodgevallen van dag
tot dag stijgen.
Aalst zal zondag nogmaals tonen hoe warm zijn hart klopt voor
de broeders uit de ontwikkelingslanden en voor degenen die wij
erheen hebben gestuurd de besten onzer broeders
H.B.
komt weldra
en aangezien die lieve pa
die dagen zoveel om het hoofd heeft
kiest hij best tijdig, samen met mama
de doopkaartjes.
kijk maar 's even in onze étalage
...een enorme keus
drukkerij sanders
schoolstraat 26
weekblad gesticht in 1945
verantwoordelijke uitgever Gustaaf Sanders
kantoor en drukkerij
Schoolstraat 26 9300 Aalst
Tel. 053/21.41.14
postrekening 881.72
3 maandabonnement 125 fr.
6 maandabonnement 240 fr.
12 maandabonnement 445 fr.
op verzoek worden advertentietarieven toegezonden
