noem het geen liefde
WEEKKALENDER
dorothy eden
8
13
«De rechter zei dat hij geen over
eenstemming zou afdwingen en ik
was aiieen maar dankbaar dat ik
tijd had om de boot te halen..»
«Maar wat zeiden de mensen
«jk ben niet gebleven om daarnaar
te luisteren. Ik wilde alleen maar
terug naar jou. O, ze waren na
tuurlijk in een juichende stemming.
Ik geloof dat ze van plan waren
op alle heuvels vreugdevuren te
ontsteken. We zullen de Engelsen
deze vergissing niet laten verge
ten.»
Hij zuchtte diep. «Ik ben moe. Het
zal heerlijk zijn om te rusten.
Maar mag ik hier blijven, Kate
«Wat wou je anders doen vroeg
ze verwijtend.
«Je zei dat Willie er niet was.
Daar was ik al bang voor, maar ik
kon niet wegblijven. Het is alleen
maar vannacht Kate. Morgen moet
ik in het parlement zijn. Forster
voert zijn bedreiging uit en zal
een wetsontwerp indienen om de
Habeas Corpus uit te stellen. We
moeten dat uit alle macht bestrij
den.»
«Maar je ziet er zo moe uit, je
hebt rust nodig.»
«Alleen vannacht Kate.»
«Eten, beschutting, rust. Je be
handelt me als een herbergier
ster.»
«Dat weet je wel beter.»
Ze knikte en schaamde zich dat
ze zich even gepikeerd gevoeld
had. Hij was zo lang weggeweest
en moest al gauw weer weg. Hoe
wel hij er uit zag alsof hij ieder
ogenblik kon neervallen, zou ze ie
dere minuut die hij sliep betreu
ren.
Eigenlijk had hij zelf ook geen zin
om te gaan slapen. Toen de be
dienden naar bed waren gegaan,
vroeg hij haar om bij hem te blij
ven bij het vuur.
Ze ging op de vloer zitten en leg
de haar hoofd tegen zijn knieën.
Ze voelde zijn vingers in haar haar
toen hij begon te praten.
Weldra vertelde hij haar alles. De
winterregens in Ierland waren erg
koud en drongen overal doorheen.
De kinderen die met hun uitgewor
pen ouders over de wegen liepen,
waren zo koud en ellendig dat ze
niet eens meer huilden. Er was
een zestienjarige jongen opgehan
gen en het gezicht van zijn moe
der die had moeten toekijken was
voor altijd getekend door afschuw
en ontzetting.
Er was een groot feest geweest in
Dublin Castle met genoeg eten om
een regiment te voeden. Uit de
statistieken bleek dat in die bitter
koude nacht in Dublin alleen al
honderd mensen waren gestorven
van kou, honger en door de heer
sende ziekten typhus, tering en
longkoorts.
's Nachts waren de mensen bang,
niet alleen voor de militairen maar
Q.ok voor de mensen van hun eigen
soort die alles verloren hadden en
op rooftocht gingen.
Toch luisterden grote menigten
naar Parnell als hij hen smeekte
om niet alles dat gewonnen was
weer te niet te doen, om geduld
te hebben, om op hem te vertrou
wen zodat hij een eerlijke maar
vredige regeling met de Engelsen
kon treffen. Hij haatte de Engel
sen ook, maar hij was niet van
plan om ze een voor een af te
slachten. Hij zou ze zonder bloed
vergieten verslaan in hun eigen
parlement in hun eigen stad...
Hij zal wel gauw ophouden, dacht
ze. Het doet hem goed om te pra
ten maar straks zal hij ophouden
en me weer kussen en de bedien
den zijn allemaal naar bed. Het is
net alsof we alleen thuis zijn...
Wordt dit de nacht dat we allebei
ons verstand verliezen
De hitte van het vuur deed haar
wangen en haar lichaam gloeien.
Haar ledematen waren zwaar en
ze voelde zich loom. Toen zijn vin
gers in haar haar bewogen beefde
ze.
«Gladstone zal tijdens deze zit
ting iets met zijn landwet moeten
doen,» ging de vermoeide stem
door. «Als hij dat niet doet kan ik
niet langer instaan voor mijn man
nen. Ik zal hem zover moeten krij
gen, Kate. Ik zal al mijn kracht
nodig hebben... en dat... is niet
zo veel meer... als vroeger...»
Zijn hand gleed zwaar van haar
hoofd af. Ze draaide zich snel om.
Ze dacht dat hij het bewustzijn
verloren had maar hij was alleen
maar diep in slaap I
Ze moest haar lome gevoelens van
zich afschudden en praktisch wor
den. Half lachend en spijtig tilde
ze zijn lange benen op de bank en
legde zijn hoofd op een kussen.
Zelfs toen bleven zijn oogleden
stevig gesloten. Wat een verlei
dingsscène, dacht ze terwijl ze
zich de trap op haastte om de
kens te halen.
Maar toen ze hem had toegedekt,
lachtte ze niet meer en ze voelde
ook geen spijt, toen ze teder en
liefhebbend op hem neer keek.
Zijn jukbeenderen staken te
scherp uit met holten eronder. Hij
had buitengewoon lange donkere
wimpers als een vrouw. Ze wilde
ze aanraken. Maar zijn gezich,
hoe mooi het ook was, zag er
leeg en uitgeblust uit nu de don
kere sprekende ogen gesloten wa
ren. Hij zag er onbereikbaar uit
alsof er oneindig veel meer dan
de Ierse zee tussen hen lag. Ze
huiverde even en besefte toen dat
het alleen kwam doordat het vuur
was afgezwakt en de kamer kil
werd.
Ze verzorgde het vuur en was van
plan om ieder uur wakker te wor
den en naar beneden te gaan om
het bij te houden. x
Maar ze viel toch in laap en toen
ze haar ogen opende stonden No-
rah en Carmen opgewonden bij
haar bed.
«Mama I Raad eens Meneer Par
nell ligt op de bank in de zitka
mer te slapen Met al zijn kleren
aanJuffrouw Glennister is ge
schokt.»
Norah begon hevig te giechelen en
Carmen, haar trouwe navolgster
deed onmdiddellijk mee.
«Maar het zou erger zijn geweest
als hij in zijn nachthemd was,» zei
Carmen en weer moesten ze vre
selijk lachen.
«Het is helemaal niet erg,» zei
Katharine terwijl ze overeind
kwam. «Meneer Parnell kwam laat
aan en hij was heel erg moe en
viel bij het vuur in slaap en ik
weet er alles van. Geef me mijn
kamerjas eens aan en ga dan naar
beneden en zeg tegen Ellen dat ze
een groot en voedzaam ontbijt
moet klaarmaken.»
«Waarom Lijdt meneer Parnell
ook honger vroeg Norah.
«Natuurlijk niet, maar met dit kou
de weer moeten we allemaal goed
en voedzaam eten. En meneer Par
nell moet met de trein mee dus
zeg tegen Ellen dat ze opschiet.»
Ze kleedde zich haastig aan en
ging naar beneden, waar ze Char
les en de kinderen vrolijk lachend
aantrof. Hij keek op toen ze bin
nenkwam en lachte haar op zijn
bijzonder stralende manier toe.
«Goedemorgen, mevrouw O'Shea.
Ik heb vorstelijk geslapen op uw
bank totdat deze twee jongeda
mes binnenkwamen. Ik wist eerst
helemaal niet waar ik was. U bent
buitengewoon goed geweest voor
deze zwerver.»
De laatste zin was ten behoeve
van juffrouw Glennister, die zich
preuts en wantrouwig op de ach
tergrond hield. Verdorie, nu zou ze
het aan Willie moeten vertellen.
Maar wat was er te vertellen Ze
had de Ierse leider eten en onder
dak gegeven. Zou het netter zijn
geweest als ze hem had wegge
stuurd
«Kom kinderen, aan het werk,» zei
ze opgewekt. «Meneer Parnell, er
gaat om vijf, over half tien een
trein naar Charing Cross. U hebt
ruim de tijd om te ontbijten. Ik
moet toch naar mijn tante, dus
dan kan ik door het park met u
meelopen. Het sneeuwt gelukkig
niet meer, maar het is bitter koud.
Ik hoop dat het parlement vol
doende verwarmd is.»
«Dat hoop ik ook, aangezien we
vandaag op een erg lange zitting
kunnen rekenen. Misschien kunt u
ook komen om er iets van te ho
ren, mevrouw O'Shea. Het zal in
teressant worden, dat beloof ik u,
Biggar heeft aardig wat pijlen op
zijn boog en ik ook. Ik ben er niet
zeker van dat we vanavond nog
aan ons bed toe zullen komen»
Eindelijk waren ze alleen in het
park en liepen over het bevroren
gras met de ijzige wind op hun
gezicht.
«Wat moet ik Willie vertellen
«Eenvoudig dat ik hem aan zijn
woord heb gehouden en naar mijn
hoofdkwartier ben gekomen. Dat
kan hij toch zeker niet erg vin
den
«Ik zou het hem helemaal niet ver
tellen, als het niet om juffrouw
Glenniste was. Maar zij zal het
hem wel vertellen, of anders de
kinderen wel. Het geeft niet Char
les, ik wil alleen niet dat onze
vriendschap bedorven wordt door
geklets van dwaze bedienden. We
zullen allen het hoognodige vertel
len en over de rest zwijgen.»
«Verstandige Kate.» Hij was van
morgen in een stralend humeur.
«Kom je nog vanmiddag
«Als ik kan.»
«Als het ernaar uit ziet dat het
debat de hele nacht door gaat, zal
ik er tussen uit knijpen. Ik zal een
kamer reserveren in het Westmin
ster Palace Hotel onder de naam
van meneer Preston. Zou mevrouw
Preston zo goed willen zijn om
daar naar haar echtgenoot te vra
gen - laten we zeggen een half
uur nadat ze nem het parlement
heeft zien verlaten
«Charles! Is dit wel verstandig?»
«Nee, maar niemand kent me
daar. Het is veilig genoeg. En ik
wil je een poosje voor mij alleen
hebben, zonder een wantrouwige
gouvernante, twee lieve maar
nieuwsgierige kinderen, een Ierse
kokkin die mij verlegen maakt om
dat ze mijn portret om haar nek
heeft hangen, zonder de mogelijk
heid dat wie dan ook om de hoek
komt kijken. Kom Katie, wie zal
vandaag zijn verstand bewaren, jij
of ik
Lachend pakte ze zijn hand. «Al
lebei, maar ik denk dat ik wel ko
men zal.»
Onder de kale eik op de hoek van
het park waar het pad naar tante
Bens huis begon, kuste hij haar.
Hij zei dat het kwam omdat ze er
zo betoverend uitzag met die bont
muts op, net een vrolijk eekhoorn
tje. Toen beende hij opgewekt
weg en ze stond hem na te kijken
en voelde zich een ogenblik vol
maakt gelukkig. Toen vroeg ze
zich af hoe ze het moest onder
drukken, zodat tante Bens scher
pe blik het niet aan haar stralende
gezicht kon zien. Van nu af aan
zou ze een expert moeten worden
in het liegen, geheim houden en
ontwijken.. Ze zou weinig emotie
meer over hebben voor anderen en
afwezig worden. De mensen zou
den het gaan merken. Van tante
Ben was dat niet zo erg.; Zij was
oud en buitengewoon verdraag
zaam. Maar hoe zou het gaan met
de scherpe blik van Anna, die ze
van al haar zusters het meeste
zag En hoe met juffrouw Glen
nister en de bedienden En hoe
met Willie
Ze schoof deze problemen luchtig
opzij toen ze naar het huis van
tante Ben liep. Het gras knerpte
onder haar voeten en de bomen
kraakten onder het geweld van de
noordenwind. Er zou voor alle
moeilijkheden wel een oplossing
komen. Vamiddag zou ze Charles
weer zien. Mevrouw Preston zou
meneer Preston ontmoeten. Ze ont
week een bevroren plas, beklom
de treden naar de voordeur, deed
hem open en ging naar binnen.
Ze zei het meisje dat de hal aan
het stoffen was goedemorgen en
liep naar boven met opgeheven
hoofd, haar geluk als een licht in
zich meedragend.
nadruk verboden
LEVENSWIJSHEID
Meneer, alle argumenten die men
aanvoert voor de bewering, dat ar
moede geen kwaad is, torren juist
aan, dat het een kwaad is. Men
zal nooit iemand tegenkomen die
je er met veel moeite van probeert
te overtuigen dat je gelukkig leven
kunt van een ruim inkomen.
(Samuel Johnson, 1709-1784)
WENS HUN EEN
GELUKKIGE NAAMDAG
Zondag 29 dec.David (Da
vy, Davine), Thomas.
Maandag 30 dec.Anysia,
Egwin, Roger, Raoul, Sabine.
Dinsdag 31 dec. Columba,
Melania, Silvester.
Woensdag 1 jan.Eufrosina,
Fulgentius, Odilo, Ulrik.
Donderdag 2 jan.Basiel,
Goris (Gregoor), Gundrada, Mar-
tien, Narcis.
Vrijdag 3 jan.Adalard, Ata-
naas, Folrentius, Genoveva (Veva,
Gina, Ginette).
Zaterdag 4 jan.Angela
(Ange, Angeline), Benedikta, Ri-
gobert, Veerle.
HEILIG EVANGELIE
VAN ZONDAG
1e Zondag na Kerstmis:
«De voorspellingen van Simeon»
Luc. 11, 33-40
ZON OP ONDER
30 dec. 8u45 16u45
MAANSTANDEN
Volle maan 29 dec. te 4u51
Laatste kwartier 4 jan. te 19u04
BIJZONDERE DAGEN
Dinsdag 31 dec. H. Silves
ter. Oudejaarsdag.
Woensdag 1 jan.Nieuw
jaarsdag.
Donderdag 2 jan.Tweede
nieuwjaarsag en... over het alge
meen een gewone werkdag. Heden
H. Adelhart, patroon van de hove
niers.
Vrijdag 3 jan.H. Genove
va, patroonheilige van de herders.
TOERISTISCHE
KALENDER
Zondag 29 dec. Antwerpen
ook op vrijdag 27 en zaterdag 28
dec. Internationale Uitwisselings-
beurs voor Verzamelaars in Media-
Center, Troonstraat.
Vrijdag 3 jan.Zottegem
Driekoningenfeesten in Sint-Goriks-
Oudenhove te 20 uur Zolder
ook op 4 en 5 jan.Intern, ten
toonstelling van fietsen en motor
fietsen - Attracties.
Zaterdag 4 jan.: Hove Drie
koningenstoet te 14 u Retie:
Folkloristisch Driekoningenfeest 's
avonds Zottegem: te 18u30:
Driekoningenfeest voor volwasse
nen BrusselDuivententoonstel-
ling, in het Internationaal Rogier-
centrum.
VOLKSE WEERKUNDE
1 jan. Let deze dag op de
wind. Oostenwind voorspelt ziek
ten onder het vee, Westenwind
sterfte onder de koningen, Zuiden
wind aanstekelijke ziekten onder
de mensen en storm en pest. Kalm
nieuwjaar, kalm jaar I
