En Barbara verdween... OPTIEK DELENS De Pikkeling 1982 MOEI ER Cl ZAAI OP? 't Es toch eirg de moeite waard Geraardsbergsestraat 74 VRIJ IN UIT 0 het meest originele winkeltje van de stad ...aan de Zoutstraatpoort NIEUWSTRAAT 60 AALST Galerij «de Gaepaert» Molenstraat 45 Wij confectioneren in eigen atelier Grote en mooie keuze in vast tapijt Nieuwe Gazet van Aalst - 6 augustus 1982 - 3 Nieuwerkerken Zowat een halve eeuw geleden was er in onze streken een ware psychose van verschijningen. Meerdere dorpen in de streek konden er zich op beroepen doch nergens nam het de allures aan van Lourdes, Banneux, Oostakker e.d.m., ook al was de toeloop van volk, op dat ogenblik, ongeloofwaardig groot en de volks devotie vaak onbegrensd. as g er ne kier goed ingotj. hoeveil mensjen dat er elk joor here kees verlie zen meh in konzjei te goon. En worom da Allei, gelèk as dad aksedent geer in Frankerèk meh die twie ottobissen meh kinjeren. Plus doboy nog ienegte andere sikkeleers die der oeik in gebleiven zen k Neim oon dad allemaan geren zu rap meigelek op de plosj es woor dat 'n vazin es van ienegte daogen ne kier goed ooit te resten, ne kier in 't zonneken te liggen (as ze schantj) allei, ne kier goe te profeteiren van t gein da ze vakanse noemen. Mor es da dorom vandoeng van dinne weg dor nortoe te vliegen en te zjoeven gelek as zotten Meh de kans dagge nooit leefdeg op die plosj oonkomt. En pertang, azoei zen de mieste zee. Waj- jer hemmen vieting doagen en dovan moete men der zeikes teminsjten twel- lef geer zen En wa doeng ze Onder de boon klasjoeir geiven dad hoeiren en zing vergoot... en malheiren zoeken. Honderd, honderdtwmtjeg, honderd- derteg en nog mier... daven moor op de pedalleken. Want 't es nog veir en wajjer moeten der zen. En ten aal meh ne keir goot er iveranst iet verkierd... en 't es gebeird. Dag vakanse... en vantoyd, dag leven. Meh aal de miseire die der vantoyd nog achternoorkomt, va gebrekkelèk zen en wa weit ek nog allemool. Es dad alle- mol na zu veil weerd Moor door 'n peize ze ni op zee, die hostegors. Zeer kenne royn, aal d ander zen sikkeleers en on heer 'n kaan der niet qebei- ren. Joot mén ortjen. da kaan zjustekes wel on allemaan veirevallen. En es 't deir aa faat ni ten es t deir de faat van n ander die oeik eiven hosteg en gepresseird was... Wa da k weit, dad es dagge teigen tzeiveteg of zelfs nog teigen taggeteg, der oeik komt. Al zal 't missching n irken of twie loter zen Mor dagge toch mier kans hetj van der te kommen. Want gebeirt er iet veiren aa, dagge ni zing oonkommen hetj, ge zetj toch mier sjans hemmen van nog kennen te stoppen. En oeik, g' hetj mier okkozje van iet zing oon te kommen. Worom van de weg nor de plosj woor dagge va zin zet van te bleiven, oeik gin vakanse gemokt, n betjen mier op 't gemaksken bollen en oeik ne kier nor iet zing, da kaan toch oeik ne kier pleziereg zen. Ten ziede toch door oeik nog iet woor dagge in 't verboyzjoeven allesj ni zotj op geletj hemmen allicht. Dad es toch moy gedacht zee. Ze meige zeggen zee da 'k nen traogen of nen broekschoyter ben, door veeg'ek oon. Ik weit da 'k op men vakanse toch veil mier zal zing as dedie die der teigen oever d'honderd verboyzhoeven. En 'k zeg ni da 'k oeik noeit gin aksedent n zal hemmen... morde kans zal toch veil minder zen. En ten vraoge ze somtès on moy 'n kejje of 'n teifde ni noyger he Ik teif wel en ik kaan rapper oeik, dad es mor meh anne voet n bet- jen dieper daven op da pedalleken...mor ik wil ni Elk zen goeste hein gelek as dennen boer en zè veirken. t Es t zélde meh die jongeren meh heer brommers en heer zwore mottos, die meh hoe mier lawoyt hoe liever, oeveraal tissen deirzjoeven en de mens- jen de doeid op heer loyf jaogen. Per eksempel oever de Mert... Es da na allemol vandoeng Wa winne ze dormei En wa riskeire ze dor ni mei Mor ja, da zeilen toch woerden in de windj bleiven. En k zeg ver meh poort: ge 'n kentj ni mier gebrooiken as dagge 'n hetj.. Petjen In de jaren '30 bleef het echter bij de persoon van O. L.Vrouw. Tegenwoordig liggen de toe standen helemaal anders want alle heiligen blijken er mee gemoeid te zijn. Bovendien hebben de «verschijningen» de plaats geruimd voor «ver dwijningen». Bij dit laatste wordt geen rekening gehou den met rang of stand van de heilige in kwestie, noch met het devotioneel karakter ervan. Boven alles geldt hier de handelswaarde van de voorwerpen beelden, schilde rijen, gewaden en noem maar op. Trouwens, hoe ouder het «stuk», hoe duurder de koop- waarde en bijgevolg des te meer begeerd én door de antiekhandelaars én door de bezeten verzamelaar. Antiek is in de mode en of het nu reli gieuze of profane voorwerpen zijn heeft niet het minste belang meer. Alleen de han delswaarde van het pronkstuk is nog essentieel. Aldus kan men zich afvragen of ook dit het verhaal is van het Barbarabeeld van Nieuwerker ken, eens de trots van de kapel op het gehucht Laar. Jaren lang is deze heilige er vereerd geweest als «patrones in het uur des doods». Wie was Barbara De heilige Barbara, gevierd op 4 december, is te situeren in de 3de eeuw en blijkt de doch ter geweest te zijn van een rijke handelaar uit Klein-Aziè, en heiden Discorus. Om zijn dochter te beletten zich tot het christendom te bekeren liet hij haar in een afgezonderde toren, in het gebergte,,opslui ten. Zij kon ontvluchten doch een schaapherder wees haar schuilplaats aan waarna ze in een kerker gesmeten werd. Maar toch kon de vader niet verhinderen dat Barbara het katholiek geloof aanhing «Voor u wil ik geirn sterven, O beminden Jesus zoet Toen werd zij aan de overheid over geleverd waar zij allerhande kwellingen en geselingen moest doorstaan. In een paar strofen uit een lied over de «Martelaeresse Barbara» wordt ons dit trouwens duide lijk en in alle details beschre ven Men kan in de wonden steken brandende tortsen wat torment maer dees Maget zonder spre ken, die bleef altyd ongeschend, men kwam haer met haemers slaegen, op haer hoofd en dan bespot, Barbara kwam dit verdroegen, ter liefde van haeren Godt. Peyst wat dees Maegd heeft gele den, van dien vreeden moordenaer, zy wierd haer borsten afgesne den, maer God die versterkte haer, O beminden Jesus zoet, voor U wil ik geirn sterven, en vergieten at myn bloed. De volharding in haar katholiek geloof kostte uiteingelijk haar kort leven want haar eigen vader, verbolgen over zijn onmacht, sloeg ze het hoofd af. Hierom werd hij echter door God bestraft en volgens de legende werd hij doodge- bliksemd. Dit is trouwens ook de reden waarom de heilige Barbara aangeroepen wordt tegen bliksemgevaar, brand en onvoorziene dood. Uitein delijk werd ze de patrones van alle mensen die een gevaar lijke stiel uitoefenen, o.a. van machinisten, schaliedekkers, pompiers, steenkappers, klok kengieters, kanonniers en later zelfs van de mijnwerkers. Wanneer komt Barbara terug Op die manier werd de heilige Barbara sindsdien vereerd en menig dorp verkoos haar tot patroon- en schutsheilige. Ook in Laar werd haar beeld, samen met dat van de heilige Ruchus, eeuwenlang aanbe den, tot op het ogenblik van de tentoonstelling te Aalst. Sinds 1973 in het vertrouwde kunststuk «spoorloos», mis schien opnieuw opgesloten om allerhande tormenten te ondergaan, maar nu van koop en verkoop, of van schenking of legaat. Van Barbara van Laar werd echter een kopie gemaakt die meerdere veron derstellingen bij de omwoners van de kapel doet oprijzen. De bewering van «te waardevol» om in een kapel te staan wordt sterk afgewimpeld en de raad- selachitge antwoorden van het stadsbestuur worden met klem verworpen. Zelfs in een krisis- tijd van de kerk als tegenwoor dig, houden de mensen toch nog vast aan de waarden van vroeger; ook aan de kapel en alles wat deze omvat(te). Niet meer uit pure christelijke devo tie maar dan zeker uit trotse waardering voor haar eigen kunst- en cultuurpatrimonium. Het zijn trouwens waarden waar nog veel belang wordt aan gehecht, eens dat men er aan raakt of in discrediet brengt. Het gehucht Laar wil het beeld van de H. Barbara terug, niet alleen omdat het een van hun weinige wijksier- raden is maar omdat het nog altijd deel uitmaakt van hun vertrouwde omgeving, van hun eigen aard, ook al is het reli gieus karakter en de doelstel ling ervan sterk verminderd. De bevolking van het gehucht Laar ziet het beeld als hun rechtmatige eigendom en ver langt ernaar om het terug in het eigen vertrouwde midden te kunnen bekijken. (JVM) oo De Pikkeling is een oogstfeest, een mooi feest. Maar zoals aan vele mooie zaken is er ook bier een maar en enkele kleinere maartjes. De eerste bemerking dient gemaakt te worden over de zeer zware, te zware inspanningen die de stad Aalst doet om telkens opnieuw de omgeving in en rond de boerderij waar het feest plaats heeft op te knappen. Men zal er dit jaar niet ver naast schatten bij een kostprijs van 1 miljoen frank. Om een dergelijke opgave op dit ogenblik sociaal te verantwoorden zal men van ver moeten komen. Een tweede bemerking betreft het feit dat de stad een of een paar knotwilgen zomaar uittrok om de toegang tot de feestweide te verbeteren. De stad geeft aldus een flaqrant voorbeeld van een overtreding van haar eigen wetge ving. En dat voor een feest van natuur vrienden Een derde en laatste bemerking heb ben we over de geluidsinstallatie. Op een feest waar duizende mensen komen moet er minimum een geluid sinstallatie zijn die het de talrijk optre dende zangers, zangeressen en muzi kanten mogelijk maakt zich hoorbaar te maken tot verder dan tien meter van het podium. Aan de Watertoren stond nog een echte oude "beestenmolen". binnenhuisinrichting gordijnen en overgordijnen spreien en kussens zetels heropmaken

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Gazet van Aalst | 1982 | | pagina 3