O
SPI
'O
Kanonschutters oefenen reeds jarenlang
illegaal in stadhuiskelders
ANJA
MOET ER 61 ZAAT Or?
Miel Tavernieradviesraden
willen adviesraden zijn
Braderij-aanbieding
pulls vanaf 200
Ruime keus
ZELFSTANDIGEN
fAKfïtf" 'S «er/Vérs
fr.
mBsev MeeKMAKP.
Hoveniersstraat 30
9300 Aalst - s 70 23 57
IGRATIS LOTEN
LOTEN®
GEERINCKX
VERZEKERINGEN
Menne gebier
de moeite waard
Geraardsbergsestraat 74 VRIJ IN UIT
het meest originele winkeltje van de stad
...aan de Zoutstraatpoort
MiiN KcAhTetJ WiuetJ
H>BL KOPetü,MAhR
VB HêBZeAJ G€6fJ
Nieuwe Gazet van Aalst 1 7 september 1982 3
Wat op het eerste gezicht een banaal agendapunt was, werd tenslotte op de
Aalsterse gemeenteraad een belangrijk kontrakt waarrond hevig gediscus
sieerd werd.
Het stadsbestuur stelde immers voor de voorwaarden vast te stellen voor de
verhuring van de kelders van het Huis De Bolle, Kapellestraat 17 te Aalst aan
de feitelijke sportschuttersverenlging «Canonschutters».
Het was CVP-raadslid Paul Stockman,
dje de discussie opende met de
opmerking dat de huurvoorwaarden
klaar en duidelijk dienden te zijn,
gezien het stadsbestuur reeds in het
verleden moeilijkheden gehad heeft
met het verhuren van stadseigendom-
men. Zijn partijgenoot Lambert Van de
Sijpe wenste op zijn beurt het resul
taat te kennen van het onderzoek naar
baat en kommer dit gezien het feit dat
buren wel eens last konden krijgen
van de aktiviteiten van de vereniging.
Namens het stadsbestuur preci
seerde de bevoegde schepen Mevr.
De Maght, dat de verhuring niet gratis
gebeurde, en dat voor de verhuring
alle elementen van het dossier onder
de loep genomen worden. Volgens
haar betrof het hier een degelijk kon
trakt dat tevens zekerheid bood aan
de buren.
Op de vraag van Van de Sijpe of er dan
klachten geweest waren tegen de
schietbaan, bevestigde Mevr. De
Maght dat er waren, en dat deze door
het schepenkollege onderzocht wer
den. «Acht U dergelijke sport verant
woord wenste Mevr. De Maght te
weten.
Raymond Uyttersprot (CVP) wenste
op zijn beurt te weten welke klachten
en bezwaarschriften er geweest
waren, gezien dergelijke sport vol
gens hem geluidshinder kon teweeg
brengen. Hierop trachtte burgemees
ter D'Haeseleer iedereen gerust te
stellen door mede te delen dat ook de
politiediensten geraadpleegd werden
over de schietbaan, en dat er geen
lawaaihinder was, gezien de Canon-
schutters reeds meer dan één jaar in
de kelder van het stadsgebouw aktief
waren. Dit werd trouwens door sche
pen van Openbare Werken, Jan De
Neve, bevestigd. Schepen van de
sport, Eddy Monsieur, mengde zich
op zijn beurt in het debat door te ver
duidelijken dat dé klub bijna twee jaar
oefende in de kelder van het stadsge
bouw. Deze kelder werd trouwens
door henzelf uitgebouwd. In feite
betrof het huurkontrakt een regulari-
satie van een bestaande toestand.
Etienne Bogaert (CVP) wenste hierop
te vernemen waarom het kontrakt dan
niet vroeger aan de gemeenteraad
werd voorgelegd. «Tot hiertoe waren
het proefschietingen», aldus het ant
woord van de sportschepen.
Raadslid Uyttersport bleek ondanks
alle uitleg toch nog niet tevreden te
zijn. Hij kreeg immers nog steeds
geen inlichtingen over de klachten die
ingediend waren. Tevens wou hij
weten of de stad de mogelijkheid had
om ten allen tijde het kontrakt op te
zeggen. Het Huis De Bolle was,
immers ondanks alle kosten van herin
richting en opsmuk, weinig bruikbaar
voor de stadsadministratie, zodat het
gebouw, volgens hem ooit wel eens
zou kunnen van de hand gedaan wor
den. Gezien het huurkontrakt, dat een
huurprijs voorziet van 3000 fr. per
jaar, een huurtermijn instelde van 3, 6
of 9 jaar, kon de stad niet ten allen
tijde het gebouw ter beschikking stel
len van kandidaat kopers.
Na heel wat opzoekingswerk in het
kontrakt zelf had schepen De Maght
het bevoegde artikel gevonden dat
vermeldde dat de huurovereenkomst
op elk ogenblik, mits een opzeggings
termijn van drie maanden, kon opge
zegd worden.
Ondertussen had zij wel eraan herin
nerd dat op de agenda van de
gemeenteraad enkel de huurovereen
komst ter sprake kwam en niet het
openbaar onderzoek commodo en
incommodo. De resultaten van dit
onderzoek en de klachten van de
buren zou zij later wel aan de gemeen
teraadsleden overmaken.
CVP-fraktieleider Ghis Willems stelde
op zijn, beurt dat er vroeger twijfel
geweest was over het nut van de aan
koop van het Huis De Bolle voor de
stad Aalst. Ook hij wees op de zware
uitgave die deze investering vergde.
Gezien de klub er toch al twee jaar
aanwezig was, en er dus in feite geen
hoordringendheid was, drong het
oppositielid aan op uitstel van het dos
sier.
Op aandringen van schepen van de
sport, Eddy Monsieur, werd dit voor
stel tenslotte door iedereen aanvaard.
(MP)
«Misschien wat cru, maar men zou de adviesraden veel beter "raden
van het vuile werk noemen", aldus voorzitter Miel Tavernier van de
Stedelijke Sportraad (voorheen Sportcomité). «We botsten met al ons
enthousiasme dikwijls op de muur van een burokratisch stadsbestel»
zegt hij, terugkijkend op de voorbije zes sportjaren. Ondanks de vele
positieve verwezenlijkingen én de goede samenwerking met de verant
woordelijke Schepen Monsieur en de Sportdienst, wil hij toch enkele
puntjes op sommige i's zetten. Aanleiding is het interview met de sche
pen, verschenen in ons blad van 20 augustus.
comité en mensen zoals met name een
Verwezenlijkingen
«Ik heb er niets tegen dat politici pluimen
op hun hoed steken dat is normaal
maar de verdiensten van anderen mag
men daarbij toch zomaar niet over het
hoofd zien meent voorzitter Tavernier
Nogal wat «verwezenlijkingen» van de
sportschepen blijken in oorsprong
ideeën van het sportcomité te zijn. Pre
cies door de goede onderlinge samen
werking, kon Aalst inderdaad terecht
Sportgemeente '81 worden. «Schepen
Monsieur mag met reden fier zijn over
een en ander, maar de rol van het sport-
Dameskleedjes
Kinderkleedjes
Jeans en veloursbroeken voor groot en klein.
Herenhemden vanaf M 36 tot M 45.
verzekeringen een zaak van vertrouwen
PVBA Tel. 053/21 66 66 - 21 40 29
Hoek Nieuwstraat en Keizerlijk Plein 9300 Aalst
den dienen heit n haatstoef Ja, dad 'n es na ghielzeikes gie wonder hein,
hoeveil mensjen 'n zen der ni die 'n haatstoef hemmen of nen oepen heerd.
Ik 'n hem gienen oepen heerd, al pertank da 'k dad attoyd geren zol g'had
hemmen. Want ik vin da zoei schoein van nor die vlammekens kennen zitten
te zing, veil schoenjer as nor den teivei. Want wad es 't er door de lesten toyd
nog op En ge kentj dor azoei wiemoeieg ba werren hein, peizen op den toyd
va vroeger. En da kaan azoei goe rieken, dad haat da brandt of leit te vinken.
In elk geval toch ne veilen beitere reik as va mazoet. En 't was zjust meh
oever de proys van de mazoet te klappen, die binnen 't kert nimmer te beto-
len zal zen, da menne gebier zoy dat 'n hoy van de wintjer zuveil meigelèk
gink verweiremen meh zen haatstoef. Want, zoy 'n, nen heerd es wel schoein
en plezierig, mor de mieste weiremte vlieg lanst a schaa booiten. Meh 'n
stoef bleif ze veil langer binnen en ge kentj er zelfs al ne kier iet op weirem
maoken, degge gin gass of ginne elletrik 'n moetj beizegen...
Allemol goe en wel, zoy 'k, mor woor gojje op toyd en stond ten aal dad haat
holen Want 'k hem hoeire zeggen dat er door nogal 'n betjen deirzjoeft.
Deir nen heerd veil mier as deir n stoef, zoy 'n, mor joot, g' hetj nogal veil
vandoeng. Mor zé, ziede hier dennen hoeip liggen Dad hem ek van de zoe
mer al thoeipgespoord. En as ek gien nimmer 'n hem, awei, 'k hem toch nog
boeimen stoon in mennen hof en de die zelle rap geklandj zen. Wa ben ek
men ne kezzeleer woor dat de meerlonjs gin ien kèzzeken van oeverloten en
va de wintjer zitten te beiven va kaa Ah nie hein, denne kezzeleer en denne
prooimeleer en dennen dikke speir, zeilen der rap oon zen.
Jommer opgepast hein jong, zoy 'k, ge 'n doetj geh gin boeimen nimmer ooit
as gewiltj zee. Ge moetj dad oonvraogen on 't stad, want anders kenne z' a
'n boet on a bien lappen. Awei, zoy menne gebier, as madam de scheipen
menne mazoet wiltj betolen ver ghiel de wintjer, zal ek moyn boeimen lote
stoon. Want mazoet moen en koeipen en 't zen de groeite mootschappoyn
die der miljoenen on verdienen. Binsjt dat die boeimen moynen oygendom
zen, ik hem ze gekocht, geplant en gekwikt. En naa gon ek er meh mé verwei
remen. En zeg ne kier, hoeveil boeimen 'n moeten der ni gekapt werren hè,
ver aal die onnoeizelhèd te drikken womei da ze de lesten toyd ons brievebis-
sen volfoefelen En ten aal die affisjen En tot wa dien'het allemol
En ja, 'k 'n kost menne gebier na toch ni ghielegans ongeloyk geiven. En 'k
ben ne kier nor menne mazoettank gon zing... en 'k hem teigen mén oygen
gezeid, Petjen-jong, zojje a oeik gin haatstoef zetten En van den andere
kant, on dad haat, dagge nog zetj moeten ba ien ramasseiren, door kejje a
twie kieren on verweiremen. Den ieste kier meh te zoagen en te kleinen, den
twiede kier as t in a stoefken on 't zjoeven es. Hoe mier da 'k er op peis, hoe
beiter da 't ek al veire men oeigen zing en 'k begin der woorlèk zelfs al nor te
trachten.
Allei, wajjer zeilen nog zing, want ver de moment 'n es 't nog ni te kaad, sep
tember kaan nog goei daogen geiven, zegge ze toch attoyd. In elk geval zal
ek on menne groensjelmarsjang al ne kier vraogen of dat 'n dor gien aa
appelsingbakskes liggen heit... PETJEN
André Van Hove, mogen toch niet ver
geten worden» stelt Tavernier.
Zo kwam het idee van de wijksportraden
van het Sportcomité. Idem voor de
sportweek, de penalty bokaal, superstar,
de sportcolloquia, de sportinitiatieles-
sen... Een en ander werd nadien wel
gedelegeerd maar de sportdienst (om
wille van tijdsgebrek van Sportcomité
bestuursleden), maar dat was in onder
ling overleg, aldus de voorzitter.
Adviesraden
De voornaamste bedoeling van het
sportcomité was van in het begin «de
sport te promoten naar de bredere be
volkingslagen». Via allerlei reeds aan
gehaalde initiatieven poogde men uit dit
te konkretiseren. Toch is er volgens
voorzitter Tavernier, nog een tweede
doelstelling, die veel minder uit de verf
gekomen is. De sportraad is gezien
zijn samenstelling hét instrument bij
uitstek om de exakte noden aan de ba
sis te kennen, bij de klubs, de sportbe
oefenaars... Behalve een onderhoud,
helemaal in het begin, met schepen De
Neve. heeft de sportraad als dusdanig
nooit zijn adviesfunktie kunnen waar
maken. Zo is men nooit geraadpleegd
omtrent het Zandbergprojekt. Wel zijn af
en toe personen geraadpleegd (zoals
bv. voorzitter Erik Coppens van de atle-
tiekklub omtrent het nieuwe atletieksta-
dion), maar het comité als comité werd
nooit om advies gevraagd. Bij het beleid
op langere termijn is men niet betrokken
geweest, en dat wordt betreurd.
Gehoopt wordt dat de volgende sport
raad echt een sportadviesraad zou kun
nen zijn.
Domper
Niet zonder fierheid spreekt Miel Taver
nier over «zijn» sportraad, die de verge
lijking met andere «adviesraden» best
kan doorstaan. Toch stelt hij vast dat het
enthousiasme, in het begin aanwezig,
sterk getemperd is. Dit wijt hij aan het
«burokratisch bestel» waarop meer
maals gebotst werd. «Bij het stadsbe
stuur vonden we een "schijn van mede
werking"». stelt hij. De werkelijkheid
bleek ontnuchterend. Zo was er het idee
van een sportbeurs vier jaar geleden
zou dat de eerste in België geweest zijn
waar ook schepen Monsieur volledig
achterstond. De beloofde administratie
ve kracht kwam évenwei een maand la
ter dan voorzien en nodig was, en
bleek ook al niet geschikt te zijn voor
déze taak. Toen men dan zelf bedrijven
kontakteerde, voelde men weerstand.
Had dit te maken met het initiatief van de
burgemeester, een jaar nadien, naar de
Aalsterse sportbedrijven toe
Ook geldgebrek was meermaals reden
van niet-uitvoering van projekten. Een
en ander was in elk geval een domper
op het enthousiasme in het sportcomité.
Depolitisering gewenst
Onomwonden pleit Miel Tavernier voor
depolitisering van de adviesraden. In het
bestuur van de sportraad zijn 10 op 30
leden partij-afgevaardigden. «Waarom
eigenlijk werpt Tavernier op, «we
praten nooit over politiek Schrijf gerust
dat de politici die goed gewerkt hebben,
terug verkozen zullen worden, zonder
politieke benoeming... Ik kom zelf uit de
politiek, ik durf dat gerust zeggen».
Betreurd wordt wel dat de C.V.P. nooit
vertegenwoordigers stuurde. Zes jaar
lang lege stoelen.
«Zeker wat de voorzitter van een advies
raad betreft, zou er ongebondenheid
moeten zijn. Geen bindingen met partij
en, noch met de administratie. Iemand
die op 't stadhuis werkt is niet zo vrij
meer om ongezouten zijn mening te
uiten Uiteraard zijn ook «maneuvers»
(zoals in de kultuurraad) niet gewenst
Ombudsman
Over de sportdienst is Miel Tavernier
zeer tevreden. Een sport-ombudsman
zou evenwel een zinnige aanvulling zijn.
De sportverantwoordelijke is totaal over
last van werk, en heel wat noden blijven
onbeantwoord. Een sportombudsman
zou voor heel wat klubs welkom zijn.
We hebben het nog over het subsidie
budget (dat drie jaar geleden na zwarte-
vlaggen-dreiging van 400.000 fr. tot
800.000 fr. verhoogde, maar intussen
weer gedaald is tot 600.000 fr., «dank
zij de provincie»).