SP 8® kandidaat
ffeef fruns
°zyn kans
JAN CAUDRON
vu
Frans Beeckman en Norbert De Winne
dichters in het Volkshuis
FILM
MUI
Italiaanse Barok in Abdijkerk
FRANS WAUTERS
OPNIEUW
IN DE
GEMEENTE
RAAD
Frans
2de plaats
10 - Nieuwe Gazet van Aalst - 24 september 1982
Veel politici gezien (en zou dat toeval zijn die zaterdagavond in het Volks
huis. Maar ook twee dichters. En als ik schrijf 'dichters' dan bedoel ik niet de
huis-, tuin- en keukenpennelikkers die zich om de haverklap geroepen voelen
de artiest uit te hangen. Frans Beeckman en Norbert De Winne hebben namelijk
iets te zeggen, en zij doen dat op een hoogst authentieke wijze.
Mare Galle improviseerde een inlei
ding met knipoogjes, waarna de twee
dichters zichzelf konden voorstellen.
Frans Beeckman deed dat op de hem
eigen, bescheiden wijze die ook uit
zijn poèzie spreekt. Een poëzie die
koppig naast allerlei ismen is blijven
lopen, maar steeds bleef getuigen van
een eigenzinnig, diep menselijk (vaak
sociaal) engagement. Poëzie is voor
Beeckman een levenshouding, waarin
hij zijn weerbaar modeleven met de
vertrapte mens tot uiting brengen kan.
Wie hem kent, weet dat deze émi
nence grise onder de Aalsterse socia
listen, zijn engagement niet alleen met
woorden, maar ook daadwerkelijk
heeft beleden en nog belijdt. Hij
noemde zichzelf dan ook een 'ontevre
den revolutionair', en inderdaad: een
revolutionair die tevreden gesteld is,
werd door het establishment reeds
gerecupereerd.
Van Frans Beeckman, een autodidact
met een benijdenswaardige ontwikke
ling, verscheen in 1954 de bundel
'Oud Roest'. Gedichten van hem ver
schenen voor, tijdens en kort na de
oorlog in een aantal bloemlezingen.
Meer recent publiceerde hij in literaire
tijdschriften als Hexa en Kruispunt.
Van de gedichten die op deze avond
werden gebracht, onthou ik vooral het
mij al bekende 'Ik heb het kind van
Beiroet gezien', 'Mijn eerste, eerste
mei' en het slot-gedicht dat op luid
applaus werd onthaald: 'Socialisten'.
Norbert De Winne schrijft een heel
andere, meer intimistische poëzie.
Zijn debuut 'De Roemeense Ring',
werd heel goed onthaald. Verleden
jaar verscheen dan 'Een Egyptisch
Hooglied' een magisch-realistische
gedichtencyclus geënt op de mytholo
gie van het oude Egypte. Poëtisch een
onbetwistbaar hoogtepunt, maar niet
zo ontoegankelijk als zijn vorige bun
del. Met 'Dood van een socialist', het
lange gedicht over het sterven van zijn
vader, heeft hij weer teruggegrepen
naar een eenvoudiger zegging, wat
niet verhindert dat hij zijn twee grote
oer-thema's trouw blijft: liefde en
dood. Dit gedicht, dat integraal (en uit
muntend) voorgelezen werd door de
mensen van Pact, die ook Beeckmans
gedichten brachten, blijft naar mijn
gevoel sterker bij. Het is een bijna
BODY HEAT
Body Heat is het niet-onaardige regie
debuut van Lawrence Kasdan.
Ned Racine is een driftige, op mooie
vrouwen verkikkerde advokaat die door
zijn vrienden bewonderend bekeken
wordt. Op een dag ontmoet hij Matty
Wakker, de klassieke schoonheid die
door ongebluste passie, verteerd ligt
voorstellen vormt voor ons helemaal geen
probleem. Wie in onze stad kent deze
veelzijdige dynamische man niet Reeds
ettelijke jaren drukt Frans op een zeer eigen
(specifieke) manier zijn stempel op het
Aalsterse gemeenschapsgebeuren.
Als voorzitter van het Stedelijk Feestcomité
heeft hij geijverd voor de uitbouw van onze
stedelijke en landelijke volksfeesten en zich
schrap gezet tegen alle mogelijke invloeden die
de eigenheid ervan konden aantasten.
Onder zijn beleid kreeg de jaarbeurs gestadig
(aan) uitbreiding en steeg het aantal bezoekers
ver boven de veertigduizend. De namiddag
voor onze gepensioneerden en gehandicapten
kreeg bijzondere aandacht.
Talrijk waren de carnavalisten,
middenstanders, exposanten en dekenijmensen
die hulp en begrip vonden voor hun specifieke
problemen bij deze man die steeds respect
opbracht voor iedérs persoonlijke,
ideologische en filosofische overtuiging.
Louis Paul Boon schreef ergens over Frans, in
verband met diens tekeningen: «Hoeveel liefde
voor zijn stad, voor dat enige Aalst, ligt niet
in deze karikaturen besloten».
Wij kunnen volledig deze uitspraak beamen en
omdat wij weten dat Aalst mensen zoals Frans
nodig heeft zeggen we samen met hem
weg te kwijnen omdat haar maffia-echt
genoot al te vaak op zakenreis is. Ned
weet haar te strikken, maar Matty is ook
niet wars van bedoelingen...
Als amuzement is Body Heat optimaal
geslaagd en het lijdt geen twijfel dat Ka-
sadans filmdebuut in één adem zal ver
noemd worden met andere moderne
«film noirs».
ON GOLDEN POND
De inmiddels overleden Henry Fonda
speelt DE rol van zijn leven als een oude
universiteitsprofessor die volledig met
zichzelf in de knoop ligt omdat hij geob
sedeerd is door de dood en daardoor
zijn omgeving het leven zuur maakt,
metJane Fonda. Henry Fonda. Katha-
rina Hepburn.
REDS
Reds is het verhaal van een linkse-Ame
rikaanse journalist die persoonlijk be
trokken raakte bij de Russische oktober
revolutie. Maar het is ook een film over
een man en zijn vrouw die elkaar lief
hebben en haten en die twee zaken
moeilijk met elkaar kunnen verzoenen
omdat het eigen ik teveel aandacht op
eist.
metWarren Beatty. Diana Keaton,
Jack Nicholson e.a.
THE ELEPHANTMAN
London 1884. Op een kermis wordt een
jonge chirurg aangetrokken door een
tentoongesteld curriosumeen kom
pleet misvormde mens. De chirurg weet
het gedaan te krijgen dat John Merrick,
zo heet de man, in observatie komt op
zijn dienst. Daar moet hij vaststellen dat
deze beschimpte man een intelligent en
zachtaardig mens is...
FILM IN DE STAD
FEESTPALEIS
Het zwaard en de magiër O
Reds XXXX
De weerwolf in London X
PALACE
Porkey's O
On Golden Pond XXXX
Body Heat XX
The Elephant Man XXX
Inrichting K.F.L. in zaal Palace op don
derdag 30 september te 20.00 u. (CAN)
Zondag 25 september
Orgelkoncert in St.-Martinuskerk door
Kristiaan Van Ingelgem om 15.30 u.
Werk van Bach. Widor, Reger en von
Herzogenberg.
Vrijdag 24, zaterdag 25 en zondag 26 sep
tember in de Generale Bankmaatschap-
pij (Nieuwstraat) tentoonstelling kant,
makramee en batik ter gelegenheid van
5 jaar Rosemarijn
Dinsdag 28 september: liedrecital
Festival van Vlaanderen in feestzaal
stadhuis. Mozart, Schumann, Liszt en
Mahler op het programma. Zang
Julia Hamari. Piano: Edelmiro Arnal-
tes. Toegang 300 fr. 50 reduktie
voor houders Kultuurkaart of plus-3-
pas.
Permanent tentoonstelling over St.-
Franciscus in de Begijnhofkerk en Beeld
houwkunst op en rond Grote Markt.
V.l.n.r. Bob De Winne, Anton Cogen en
krampachtige aanklacht geworden
tegen de kleinheid van de mens,
geconfronteerd met de zaken die hij
niet en nooit de baas zal kunnen. Dit
gedicht werd duidelijk onder hoog
spanning en in diepe miserie geschre
ven volgens De Winne trouwens de
ideale sfeer om een meesterwerk te
kreëren. En 'Dood van een socialist' is
naar mijn gevoel ontegensprekelijk
een nieuw hoogtepunt geworden in
het poëtisch oeuvre van deze auteur.
De Winne zei verder nog dat schrijven
Frans Beeckman. OJ
jezelf te kijk zetten is (ctr. Jos Vande-
loo), en de gedichten van beide
auteurs werden dan ook concreet te
kijk gezet, geëxposeerd, in de lokalen
van het Volkshuis.
Een krachtdadig wederwoord kortom
aan het biefstukkensocialisme (een
biefstuk die men ons ook al aan het
afnemen is, zei een spreekster), dat
dan ook navolging verdient. De vraag
blijft alleen maar: waar gaan wij al die
dichters hier in Aalst gaan zoeken
(pb)
Op zaterdagavond 18 september speelde de Italiaanse organiste Grazia
Salvatori het tweede recital van de 12e Orgelcyclus Aalst-St.-Maartens-
kerk. Terwille van het programma verkoos men het nieuwe orgel van de
abdijkerk van Affligem als instrument.
Grazia Salvatori is bedrijvig als professor orgel aan het conservatorium van Bari
(Zuid-Italië), als musicologe die zowel onuitgegeven manuscripten publiceerde
als oude orgels liet restaureren, en als reizend concertorganiste. Een buitenkans
om een echte Italiaanse artieste oud-Italiaanse orgelmuziek te horen vertolken
Haar orgelspel boeide door een grote verscheidenheid en een virtuoze Schwung.
Het omspande heel de periode tussen 1500 en 1800, van de vroegbarokke
Gabrieli tot de laatbarokke Cimarosa. Wij zijn nu wel gewend aan een meer
retorische interpretatie van de barokmuziek, waarbij grote aandacht wordt be
steed aan het detaildelicate accenten, vinnige articulatie en minutieuze fra
sering. Vertolkers als Leonhardt en Harnoncourt hebben ons daarmee verwend.
Dit mist men dan ook in de Zuiderse visie, op deze Zuiderse muziek. De Itali
anen laten meer de grote lijnen spreken en hun orgelspel staat nog dichter bij het
legatospel zoals dat 30 jaar geleden nog overal werd voorgehouden.
Maar luisterend verzoend men zich daarmee de virtuoze vaart van de Intonazi-
one van Gabrieli of de Toccata van Salvatore, of de aristocratische verfijning
waarmee de dansen van Valente werden gebracht, hebben hun eigen charme.
En in het contrast tussen de luchtige sonaten van Cimarosa en het daarop
volgend bisnummertje, een Elevazione van Frescobaldi, bewees Grazia Salvato
ri een brede gamma van gevoelens adequaat te kunnen vertolken.
Die verscheidenheid kwam ook tot uiting in de registraties. Het nieuwe Potvlie-
ghe-orgel van Affligem heeft zijn gebreken, die eens te meer aan het licht kwa
men Naast de stroeve mechaniek is er het onevenwicht tussen grond- en vul-
stemmen, de diskant die de baskant overschreeuwt zodra men die decibels-rijke
vulstemmen durft bijtrekken, om van de onbruikbaarheid van de tongwerken
maar te zwijgen. Hopelijk brengt een wijze hand hier ooit correcties aan... Onder
tussen wist Salvatori de klippen alvast te omzeilen en ons vooral te laten genie
ten van de wel mooie zachtere tinten die het orgel rijk is. Het programma dat
eigenlijk op een klein-orgel mikte, paste hier dan ook uitstekend.
Grazia Salvatori verdient onze dank omdat ze op deze laatzomeravond voor een
aandachtig en geboeid gehoor de warmte van de Italiaanse zon bracht.
fraktieleider V.U.
sociaal en federaal
