THE BARCOCK
Symfonische Kring «Door
Eendracht Groot» blijft
Aalstenaars verbazen
Aperitiefconcerten starten
hoopvol en rommelig
Service-radio voor
en door
Aalstenaars
Restaurant-Feestzaal
Vier samen Kerst- en Oudejaarsavond in een
gezellig kader, met prachtige menu's.
Kerstavond gelegenheid tot «a la carte»
Bel tijdig voor reservatie
053/21 34 03
Koude schotels, om mee te nemen,
op aanvraag
Bredestraat 26 Aalst
Zaal voor alle feestelijkheden, tot 130 personen
8 Nieuwe Gazet van Aalst 10 december 1982
Analyse in samenwerking met uw lokale radio's
Niet-openbare radio in Groot-Aalst (4)
Op 10 juli '81 startte Radio Vrij Aalst zijn proefuitzendingen met een zender
van 5 Watt. Een paar dagen later werd deze zender reeds ingeruild voor een
20-Watter, wiens vermogen met behulp van een booster tot 100 Watt
opgetrokken werd. Met de legalisatie voor ogen werd op 1 februari
'82 de vzw Radio Vrij Aalst opgericht.
Van 7 uur 's morgens tot middernacht zit wordt drie keer per dag aangepast en
Radio Vrij Aalst dagelijks in de ether.
Een noodzaak vindt men. daar hun luis
terpubliek maar al te graag met muziek
ontwaakt, velen ervan overdag thuis zijn,
en 's avonds meer en meer mensen de
televisie inruilen voor een goed radiopro
gramma.
De uitzendingen worden op dit ogenblik
verzorgd door 32 medewerkers, die het
radiowerk louter als hobby beschouwen.
Radio Vrij Aalst wil zich met zijn program-
matie niet alleen richten tot een zo ruim
mogelijk publiek, maar wil er zich vooral
mee onderscheiden van de andere loka
le radio's uit de streek. Voor wat de mu
ziek betreft is er voor elk wat wils; disco,
funk, pop en Vlaamse muziek lopen als
een soort rode draad doorheen het pro
gramma-aanbod, terwijl ook de jazz-,
accordeon- en operetteliefhebbers ruim
aan hun trekken komen. De nieuwsuit
zending. waarin streeknieuws primeert.
gaat om het uur de ether in. Voor de
garing van dit nieuws, wat een niet zo
eenvoudige opdracht is. baseert men
zich op het BRT-nieuws, teletekst, natio
nale- en lokale pers en op eigen bronnen,
terwijl rechtstreekse verslagen via tele
foon eveneens geen uitzondering op de
regel zijn.
Met een kultuurkalender. dagelijks tus
sen 10 en 11 uur in de voormiddag en
tussen 19 en 20 uur in de avond, wordt de
aandachtige luisteraar op de hoogte ge
houden van de talrijke aktiviteiten van het
verenigingsleven. Naast dit alles zijn er
ook nog de wekelijks terugkerende in
formatieve programma's, waar met gas
ten in de studio, literatuur, film, facetten
van het verenigingsleven en belangrijke
sportmanifestaties van naderbij worden
bekeken. In dit verband droomt men
reeds van rechtstreekse verslaggeving
van sportwedstrijden op zondagnamid
dag.
Ook de ouderen onder ons kunnen zeker
terecht op Radio Vrij Aalst. Verschillende
keren per week hebben ook zij hun eigen
programma's, waar naast melodietjes uit
de tijd van toen eveneens voldoende
aandacht wordt besteed aan de proble
men. eigen aan de derde leeftijd.
En dat Radio Vrij Aalst écht een service
radio is blijkt eens te meer uit het feit dat
ook de zieken niet vergeten worden: in
het zondagmorgen-programma «Het
bloemetje van de week» maken zij weke
lijks de kans om op een eigen bloemetje
vergast te worden
Inkomsten haalt Radio Vrij Aalst uit de
verkoop van stickers, aanstekers, zon-
nebanden. van lidgelden en uit drive-in's.
Platen worden tegen voordelige prijzen
aangekocht met geld afkomstig van de
32 presentators. die per uitzending een
kleine bijdrage dienen te betalen. Op
deze manier hoopt men om na verloop
van tijd over een uitgebreide discotheek
te kunnen beschikken. In sponsering ziet
men geen heil daar men ten allen koste
de onafhankelijkheid wil bewaren Doch
van zodra de wetgever publiciteit op de
lokale radio's zou toelaten, zou men ze
ker niet aarzelen om met de opbrengst
van de reklamespots beter materieel aan
te kopen om aldus nog betere pro
gramma's te kunnen realiseren. Dat Ra
dio Vrij Aalst op dit ogenblik een grote
luisterdichtheid geniet blijkt o.a. uit de
vele brieven, de telefonische reakties en
uit de talrijke verzoekjes. Daarbij komt
nog dat de studio, gelegen in de Leuven
straat 156 te Erembodegem en op zon
dagvoormiddag voor het publiek vrij toe
gankelijk. meestal te klein is om fans en
andere nieuwsgierigen op te vangen.
Zelfs de 45-toerenplaat, die n.a.v. de
eerste verjaardag werd opgenomen,
deed het relatief gezien zó goed, dat men
alvast aan een opvolger denkt
Radio Vrij Aalst betreurt echter dat het als
lid van het Aalsters Vrije Tijdskomité en
als enige echt Aalsterse lokale radio, he
lemaal geen kontakt kan krijgen met het
stadsbestuur Als voorbeeld wordt Radio
Gemini aangehaald die als Kortrijkse
zender door de steun van het stadsbe
stuur over heel wat faciliteiten kan be
schikken en in ruil hiervoor de faam en
het imago van de stad mee helpt uitbou
wen Hopelijk zal een mogelijke legalisa
tie de wind doen keren en een gunstige
samenwerking met onze lokale beleids
mensen tot gevolg hebben (Y.V.)
Studio-opname Radio Vrij Aalst». (OJ)
Er zijn er niet veel meer in Vlaanderen, symfonische kringen, een groep liefheb
bers die een groot deel van hun vrije tijd in de klassieke of semi-klassieke
wereld stoppen. Hoogstens nog een 5-tal, beweren de kenners.
«Door Eendracht Groot», dé symfonie van de stad gaf tijdens haar Casinocon
cert andermaal een staaltje van haar verbijsterend peil. Octaaf Boone leidde zijn
troepen over een reeks van hits, of eigenlijk alleen van het ene naar het andere
hoogtepunt. Gewoon schitterend.
Vier nummers, maar ze hebben het
zichzelf niet gemakkelijk gemaakt.
Voorzitter Eemans benadrukte het
hoge peil tijdens een van zijn tussen
komsten, en Freddy Caudron die de
muziekpresentatie deed, omschreef
de keuze en het programma als hek-
sewerk.
Hérolds ouverture tot «Zampa» is een
uitstekend inspeelstuk, een aperitief
maison, geschreven op een kleurrijk
stramien, met een feeling voor zin
gende violen en schetterende blazers.
Het is een der paradepaarden van een
kleine opera-comique-meester, en
meteen het bewijs dat de Symfonie «in
form» blijkt te zijn.
Een der goede kanten van deze vereni
ging is dat ze telkens plaatselijk talent
aan bod laat komen. Deze keer zelfs
«inside talent», Frangois Van den
Bergh, huishoboïst, en leraar aan de
Stedelijke Academie, was solist in
Cimarosa's hoboconcerto (een
getransformeerde pianosonate). De
rijkdom van de cantilenen, en het
evenwicht tussen solist en strijkers
(een nieuwere formule voor de Symfo
nie) straalde vooral in de heerlijke
melodie Van de siciliana en het slot
allegro giusto.
Het werd een unieke gelegenheid voor
het overtalrijk publiek (altijd plaatsge
brek waaronder 3 schepenen en
een hele reeks geciteerde genodig
den, om de wondermooie klank van dit
instrument in al zijn mogelijkneden te
kunnen aanhoren. Twee grote symfo
nische werken volgen elkaar nu op
de 2e Suite l'Arlesienne van Bizet, en
de Slavische dansen van Dvorak.
Afgezien van het feit dat de muziek in
alle schakeringen betoverend mooi is,
blijft de echte revelatie het peil waar
mee de kring musiceerde. Vooral de
aartsmoeilijke Slavische Dansen
gaven het bewijs van de slagvaardig
heid en de wil tot doordrijven van de
muzikanten. Het groot applaus dat
Octaaf Boone na de slotnoot te beurt
viel, is dan ook tekenend voor de vol
daanheid van publiek en spelers, een
voldaanheid die Boone tot een geluk
kig man moet maken. Het mag gezegd
worden dat de hele groep, zonder
onderscheid gelauwerd dient te wor
den, en dat daarbij vooral de blazers
uitmunten door hun bijzondere gaaf
heid en solistische schoonheid.
Twee muzikanten kregen uit de han
den van schepen Van den Eede in
zijn laatste officiële opdracht een
originele ingekleurde ets als aanden
ken aan hun lange muziekcarrière
Georges Verhulst, 55 violist, bassist
en trombonist, en Guillaume (wie weet
Willem wonen Kieckens, 40 jaar
bedrijvig als violist.
Een muziekavond die op orkestraal
gebied tot een der beste van het jaar
gerekend mag worden.
Malfeyt (luit).
rin naar een
heid en rust. Als dat er niet is, wordt
de compositie herleid tot een verbrok
kelde étude. Zo ademt uit Couperins
«suite in a» een geest die de barok
overstijgt, daarvan is trouwens in de
stad vergelijkbaar materiaal voor han
den uit de handen van virtuoos Van
der Paal.
Person leidt de aperitiefsfeer in met
twee programmastukjes van Rameau
«la poule» en «Tambourin». Muziek en
performance, muziek en Rumor, zeld
zame combinatie, maar herkenbaar,
ijzeren repertorium uit die wereld, en
best genietbaar op een zondagvoor
middag vol koude winterwind.
Het interessantste deel is ongetwijfeld
de «chaconne» van slotcomponist
Duphy. Het is de minst bekende, maar
hier ontegensprekelijk de meest melo
dieuze (met in het 1e gedeelte een
thema voor een vioolsonate), de meest
ontwikkelde, en de meest luisterge-
richte muziekschrijver. Zo n muziek is
inderdaad een hoogtepunt en een
toetssteen voor jonge virtuosen. Niet
alleen de keuze, maar ook de muziek
gaat daarmee crescendo Volgend
aperitiefconcert 9 januariPhilippe
Hij leidt daarbij de gekozen muziek in
met boeiende en eenvoudige gege
vens.
Aperitiefconcert in Netwerkom met gesloten ogen te beluisteren. (OJ)
Het kan niet meer op.
Hoe groter de krlsis, hoe meer klassieke noten. Azimuth Middagconcerten,
Muziek en Jeugd Netwerk, ze springen allemaal In amper een paar weken In de
stoelendans.
Netwerk heeft alles in handen om deze
formule succesvol uit te bouwen een
geschikte combinatie, een ideale
ruimte, een goede formule en een inte
ressante achterban. Dat uitgerekend
bij het 1° aperitiefconcert, waar Guy
Person Franse clavecimbelmuziek
spelen kwam, een paar mensen het in
het hoofd haalden om krijsende
baby's, kwetterende kleuters en wie
belende dreumessen mee te sleuren
is misschien te wijten aan het feit dat
ze daar het meeste plaats leeg heb
ben, maar getuigt van een gebrek aan
elementaire beleefdheid.
Ik griezel van concerten waar de
muziek verknecht wordt door de maat
schappelijke etiquette, maar dat onder
de mom van «gezelligheid en onge
dwongenheid» de sfeer (het meest
essentiële bij een concert) verknoeid
wordt is onaanvaardbaar.
Als plastieken oren je verhinderen om
eerbied voor de muziek op te brengen,
kan je minstens proberen beleefdheid
tegenover inrichters en solist op te
brengen. Jonge musici verdienen
meer dan spitsroede lopen.
Misschien betekent 25 november
1979 zo op slag niets voor u, maar op
die zondag speelden «les ennemis
confus» in de kapel van het Oud-Hos
pitaal een barokaperitiefconcert Ach
ter het clavecimbel zat toen Guy Per
son en die was er vorige week weer
voor een solo-recital van Franse clave
cimbelmuziek
Alhoewel de Rucker-Taskin een
prachtinstrument is, en de klank om in
te bijten blijft, is het toch verbazend
dat iedereen en ook jonge musici
de kring van Couperin-Bach-Rameau
niet uitraken. Waarom geen snuifje
eigentijdse muziek Is dat instrument
(als je tenminste op de concertwereld
voortgaat) alleen een archeologisch
voorwerp
Met de reeks van vier barokcomponis-
ten (Rameau. de beide Couperins,
Duphy) geeft Person een mini-cosmos
van de rijkdom én moeilijkheid van de
Franse clavecimbelwereld. Geen van
de componisten maakt het uitvoerders
of luisteraars gemakkelijk. Zo vraagt
de «prélude non mésuré» van Coupe-
