Georges Arijs en zijn Boonbibliotheek
Koninklijk Ballet van Vlaanderen
kwam (haast onopgemerkt)
Sinter Claes heeft flaporen
Vurig Barbarakoncert
8 Nieuwe Gazet van Aalst 1 7 december 1982
Uitzondering op de regel der boekenverzamelaars
LP. Boon, kleinzoon David en Georges. Een mooie herinnering van een verza
melaar aan een beroemd schrijver.
Vrijdag bracht de Harmonie van de Brandweer een opmerkelijk St. -Barbara-
koncert. (EL)
Dindsdag 7 december was het koninklijk Ballet van Vlaanderen ander
maal te gast in de Denderdal te Erembodegem. Organisatie Culturele
Dienst stad Aalst.
Een compact programma maar daarom niet minder mooi. De opkomst van
de balletliefhebbers was eerder gering, wat misschien aan de examens
kan toegeschreven worden. Onder de leiding van Jeanne Brabants kwa
men een vijftiental dansers en danseressen op het podium.
Het eerste ballet werd «Concerto Baroc-
co» een oorspronkelijke kreatie van het
American Ballet in New York in 1940 in
choreografie van L. Balanchine op mu
ziek van J.S. Bach. Een klassiek ballet in
drie delen vivace-largo ma non tanto-
allegro. Dit ballet tracht het publiek te
interesseren enkele door de dansbewe
ging en de behandeling van de muziek.
Het wordt steeds gedanst in oefenkiedij
Voor deze avond waren het keurige witte
pakjes. Het werd een variatie van pas
sen, lijnen en armbewegingen, spijtig
onderbroken door het uitvallen van de
elektriciteit. De dansers moesten het po
dium verlaten in de schijn van de nood
verlichting in de zaal. Deze toestand
bracht de dansers niet het minst in ver
warring wat wel getuigt van de professio
nele aanpak. Gelukkig was dit allemaal
een kwestie van enkele minuten zodat
het programma verder kon verlopen.
Voor het tweede nummer werden de
spots nog eens extra nagekeken om een
tweede onderbreking te vermijden.
Als tweede ballet volgde een pas de deux
uit «La fille mal gardée» op muziek van
een ongekende toondichter P.L. Hertel in
choreografie van J. Dauberval. Dit is het
oudste ballet dat nu nog gedanst wordt
nl. sinds 1789. Het vertelt over Lise en
Colas twee jonge geliefden en over de
moeder die andere plannen heeft met
haar dochter.
Het was een pittige schalkse «pas de
deux» die vlot en met een grote virtuosi
teit gebracht werd. Solisten waren Hilde
van de Vloet en Rudi Van De Berghe;
deze laatste is een rasechte Antwerpe
naar die sedert 1974 lid is van het gezel
schap.
Het derde ballet was «Opus 1» dit in ver
vanging van «Conversions» afgelast we
gens ziekte van enkele dansers.
Opus 1 is een creatie van het Stuttgart
Ballet in 1965. Eerste opvoering van het
koninklijk ballet van Vlaanderen op 1 mei
1981 te Antwerpen. Choreografie: J.
Cranko. Muziek Anton Webern.
Het is een abstracte compositie van li
chamen. de gedanste uitdrukking van de
levensgeschiedenis van een mens die
hopeloos het ideaal tracht te bereiken.
De choreograaf gebruikt een één vormi-
ge stappenkombinatie doorheen zijn
ballet. De kostuums waren hier ook vrij
sober en dus ook geen afleiding om ten
volle te genieten van de dans en zijn
techniek
Alles samen een fijne avond waar ae af
wezigen eens te meer ongelijk hadden
(TA.)
Een gure herfstdag de winter laat zich reeds voelen. Voelen. Ook in het
wat weggedoken Erembodegems straatje dat een beetje overmoedig
'Europalaan' werd gedoopt, en waar Georges Arijs woont. Een heel
onopvallend en bescheiden man trouwens, die Georges Arijs, achter in de
vijftig en postbeambte. 'Geen grote kenner', zoals hij me in een vooraf
gaand gesprek toevertrouwde, nochtans de bezitter van één der uniekste
boekenverzamelingen in heel België zowat alles dat door, over en voor
Louis Paul Boon geschreven werd, heeft een plaatsje gevonden in zijn
salon - boeken, artikels, cursiefjes, voorwoorden, interviews, reporta
ges, recensies van, met, over en door Boontje...
'Het is trouwens op dat punt dat ik een
uitzondering op de regel van de boeken
verzamelaars zou zijn.' zegt hij. 'De
Zelf een wat discipline missend individu,
stel ik mij steeds de vraag waar mensen
een dergelijke energie vandaan halen en
wat ze ermee willen bereiken. 'O' schok
schoudert Arijs, 'de verzamelwoede zit
mij nu eenmaal in het bloed. Vroeger wa
ren het postzegels, nu zijn het boeken
'Ik ben geen groot kenner...'
Hoe hij eigenlijk op Boon gevallen is
Dat blijkt heel toevallig gegaan te zijn,
door de politiek nog wel. Zegt Arijs 'In
'64 ging het partijbestuur van de SP met
de gemeenteraadsverkiezingen voor de
cfeur aan Boon vragen of hij op de lijst
wilde staan "Als jullie gaan. verwittig mij
dan." zei ik, want ik wilde die man wel
eens leren kennen. We hebben toen een
hele avond over alles en nog wat ge
praat. behalve over politiek. Bij het af
scheid nemen, dacht ik"Als die man
schrijft zoals hij spreekt, moet ik een boek
van hem kopen." Want daarvoor had ik
nog niets van hem gelezen.'
'Was de mens die je had leren kennen
dezelfde als deze die later uit de boeken
tevoorschijn kwam
'Ja... Het eerste boek dat ik echter van
hem las, was ook het eerste dat hij ge
schreven heeft"De Voorstad groeit"
En daar begreep ik niet veel van, want ik
ben geen grote lezer "Mijn kleine oorlog"
en "Vergeten straat" begreep ik echter
beter, en daar zag ik dan ook meer de
mens Boon in. Eenmaal heb ik hem. een
opmerking gemaakt, over "Mieke Maai
ke". Dat boek mocht dus eerst wel in
Nederland, maar niet in België verschij
nen, en toen heb ik hem gezegd "Louis
jongen, dat is toch jouw aenre niet." -
"Nee Georges, antwoordde hij me toen,
"maar je kent me. hee... Ze hebben mij
met die Pieter Daens op een hoog voet
stuk geplaatst, en nu wil ik met Mieke
Maaike onderaan dat voetstuk wat gaan
knabbelen, zodat ik weer met mijn twee
voeten op de grond kom te staan."
De verzamelmicrobe.
Georges Arijs hqd de verzamelmicrobe
op dat ogenblik echter al te pakken. Eens
in de maand ging hij Louis vragen één en
ander te signeren, wat deze graag deed.
Hij gaf Georges ook al eens een paar
boeken mee, en zo kwam van het één het
anderGeorges begon ook te zoeken
naar tweedehandsboeken, tweede druk
ken, enzovoort...
meesten verzamelen enkel eerste druk
ken van vier of vijf schrijvers, maar ik hou
me aan één schrijver en verzamel ook
alle herdrukken. Van "De Kapellekens-
baan" heb ik bijvoorbeeld de tot nu toe
verschenen vijftien drukken. Dat zou ook
het unieke en waardevolle aan deze ver
zameling zijn.'
'Heb je ook contact met andere boeken
verzamelaars
'Ja, vooral met Gerd Jan Emmink. een
Nederlander die vroeger bij Orion werkte.
Langs Louis om was hij achter mijn adres
gekomen. Hij heeft me veel geholpen,
vooral sinds hij bij de Arbeiderspers is
gaan werken, waar Louis' boeken dus
verschijnen.'
"En hoe gaat dat opsporen van zeldzame
exemplaren, eerste drukken, krantestuk
ken en dergelijke in zijn werk
'O, vooral via vrienden, maar ook via
handelaars. In Gent. Brugge en Antwer
pen zijn er een paar winkels die voor mij
veel hebben gedaan
Sommige zaken schaf ik me ook dubbel
aan om te ruilen met andere verzame
laars. Tijdschriften, waarbij het commer
ciële aspect niet zo speelt, kom ik vaak
op het spoor door vrienden. Vooral een
paar mensen uit Brugge hielden alles van
en over Boon bij elkaar. Een heleboel
oude nummers van "De Rode Vaan" en
"Vooruit heb ik bij hen kunnen kopen.'
'De boeken die je in antiquariaat koopt,
speelt het commerciële aspekt daar dan
zo sterk
'Jazeker. In de beginperiode kocht ik nog
aan schappelijke prijzen werk van Boon.
Maar toen hij bekender werd. en vooral
sinds zijn dood, stegen de prijzen van de
tweedehandse boeken nogal Hoe meer
vraag er naar is, hoe hoger de prijs
'Die vent die daar altijd aan mijn hek komt
hangen...'
In zijn bibliotheek (waarin ook een groot
portret van Boon hangt) heb ik reeds een
paar schilderijen en tekeningen van de
schrijver die in feite schilder wilde worden
zien hangen. De vraag ligt dan ook voor
de hand tot waar gaat Georges' verza
melwoede
'Tja, die schilderwerkjes heb ik van hem
gekregen, maar verzamelen, dat is te
duur, heeVoor de rest zijn er geen gren
zen alles waar zijn naam op of in staat, is
welkom. Vroeger zag ik echter wel enkel
het verzamelen van boeken, en naar
krantestukken en zo keek ik toen niet om.
Dat vind ik nu jammer. Ik heb dat verza
melen trouwens uitgebreid omdat Louis
op een bepaald moment een afscheid aan
de literatuur heeft geschreven, omdat hij
zich leeggeschreven voelde. Hij zou zich
later enkel nog met schilderen bezig hou
den. maar gelukkig is daarvan niets in
huis gekomen.'
'Heeft Louis over je verzamelwoede zelf
nooit iets losgelaten
'O, hij vond dat plezant, maar sprak er niet
veel over Hij heeft er wel eens een stukje
over geschreven dat ik zo eens in de
maand aan zijn hek kwam hangen... Maar
met Louis sprak je liever niet over boeken
Hij deed dat ook niet graag. Eens een
boek geschreven was vond hij dat zijn
werk erop zat.'
'Krijg je hier wel eens mensen over de
vloer - ik denk aan studenten of uitgevers
-. die een beroep doen op jouw verzame
ling
'Nee, tot nu toe niet. Wel hebben ze me al
eens een paar maal gevraagd - en ik doe
dat graag - om aan een tentoonstelling
mee te werken, in het lindenkasteel onder
andere...'
'Heb je er niet aangedacht ermee te stop
pen. toen Louis overleed
'Nee. Wel hebben sommige mensen mij
die vraag gesteld Maar waarom zou ik
Indien ik enkeleerste drukken zou verza
melen. dan zou ik daartoe wel genood
zaakt zijn, maar nu...'
Georges Arijs
De Verzamelde Werken.
Mijn recorder maakt verdachte geluiden.
Georges vertelt nog dat Jo en Lucienne
Boon hem sinds Louis' dood dan één en
ander toespelen, terwijl zij hem ook vaak
om hulp vroegen, vooral dan met het oog
op de 'Verzamelde Werken' die binnen
kort zouden verschijnen. 'Voor mij is het
maar een hobby.' zegt hij.maar voor hen
zit het veel dieper, is het ook een com
merciële zaak.'
Ik zie mevrouw Arijs reeds sidderen en
beven als Georges die twee woorden
(ver-za-mel-de wer-ken) uitspreekt'Dat
wordt weer een dure zaak.' hoor ik haar
denken. Het oeuvre van Boon, dat in
Georges kasten sluimert, in aanmerking
genomen, is dat inderdaad niet niks.
Georges vindt dat echter allemaal heel
gewoon je hebt de microbe of je hebt ze
niet.
Daarop volgt een indiscrete klik mijn
bandje is aan het eind van zijn Latijn ge
komen. Ik wens Georges nog veel verza-
melgenot. 't Moeten immers niet altijd
postzegels zijn (pb)
«Sinten van speculaas» is de titel van een merkwaardige fototentoon- 'iet fotograferen omdat hij zich te jong
stelling die in het Oud-Hospitaal te bezichtigen is van 11 december tot en vindt om ineen fotogalerij te prijken en
i ji andere politici op hun smalst wil zien, kan
met 7 januari. Een absolute aanrader
Julien Vrebos heeft een vijftigtal van
onze meest bekende nationale politici
gefotografeerd. Op een verfrissend on
eerbiedige wijze.
Elk van de hoge omes werd tweemaal
gekiektéénmaal in close-up, (vanop
80 cm., met flits) tegen een zwarte
achtergrond een tweede maal vrijwel
ten voeten uit. In een zelfgekozen hou
ding. Tegen een dekor dat ons heel wat
vertelt over de politicus in kwestie.
Vóór de lens van Vrebos werden deze
sjouwers van de macht broos en kwets
baar als... sinten van speculoos.
De bedoeling van deze foto's is, volgens
Vrebos, de politici van hun voetstuk ha
len. Te veel mensen beschouwen hen
nog als halfgoden, hetgeen een weinig
volwassen houding is. De foto's tonen
ons dan ook geen Excellenties, Minis
ters, Partijvoorzitters of andere Voorna
me Heren. Integendeel. Zelfs al loop je
slapend door de tentoonstelling, dan nog
zie je dat dit heerlijk onvolmaakte men
sen zijn. Vrebos slaagde erin hun fysieke
en andere gebreken extra te beklemto
nen. Hij manipuleert de manipulators. Hij
spaart geen enkele politicus, hij ontluis
tert hen stuk voor stuk, maar weigert uit
drukkelijk iets in de plaats te stellen.
Hij brengt geen boodschap.
Dit is kunst die voor zichzelf spreekt. Wie
eer toch graag een woordje uitleg bij-
heeft. kan zich in de tentoonstellings-
Minister Galle bekeek aandachtig zijn evenbeeld. (OJ)
ruimte het boek van Vrebos aanschaffen
waarin de foto's afgedrukt staan, voor
zien van passende kommentaar. De au
teursrechten van het boek werden door
de kunstenaar afgestaan aan Poverello,
een sociaal projekt in de Brusselse Ma-
rollenwijk Wie Tindemans. die zich niet
tot en met 7 januari terecht in het Oud-
Hospitaal.
Openingsuren weekdagen 14 - 17 u.,
zondag 10.30 - 12.30 u. en 14 - 18 u..
vrijdag gesloten. (VdB)
