agisters
Persprijzen 1982 overhandigd aan
Bert Van Hoorick en Rein D'Haese
De dag toen de kerk brandde
Teledienst-Aalst
werkt in stilte maar intens voort
Aalsterse
zegswijzen
Nieuwe Gazet van Aalst - 18 maart 1983 - 5
Van Hoorick
29 maart 1947
V.l.n.r. Rein D 'Haese en echtgenote, burgemeester R. Uyttersprot, Anne-Marie Van Hoorick en voorzitter persbond
Frans Van Volsem. (OJ)
Het was reeds de zevende maal dat de Persbond der Denderstreek haar
prijs toekende aan een verdienstelijk Aalstenaar. In tegenstelling met
vorige jaren werden tweemaal figuren aangeduid om de symbolische prijs
in ontvangst te nemen, met name Bert Van Hoorick en Rein D'Haese.
Zoals voorzitter Frans Vanvolsem het
vrijdagavond, bij de huldiging in de feest
zaal van het stadhuis vermeldde, werd
Bert Van Hoorick verkozen omwille van
de publikatie van zijn memoires «In te
genstroom». Hiermee heeft hij een be
langrijke bijdrage geleverd tot begrip
voor de periode 1919 tot tl 956 en de rol
die hij daarin op nationaal en regionaal
vlak heeft gespeeld. Het boek van Van
Hoorick brengt een stuk sociale geschie
denis van Aalst.
Volgens de auteur zelf komt er geen
vervolg op zijn memoires omdat het Aalst
van toen niet meer het Aalst van nu is.
Toen ware het volgens voorzitter Van
Hoorick boeiend te vernemen hoe Van
Hoorick zich in de Aalsterse SP geliefd
heeft gemaakt en waarom hij geliefd is
gebleven tot op vandaag. Als aandenken
aan de persprijs werd hierop aan Anne-
Marie Van Hoorick, die haar vader ver
ving, omdat deze pas ontslagen was uit
het ziekenhuis, waar hij een heelkundige
ingreep onderging, een originele teke
ning overhandigd van Gerard Alsteens,
alias Gal. Tezelfdertijd kreeg Mevr. Van
Hoorick ook een doorslag van een BOB-
verslag van een KP-meeting van 25 ja
nuari 1946, waarop Bert Van Hoorick on
dermeer het woord voerde.
Leden van Tejater 80 zorgden hierop
voor een geslaagd intermezzo. Enerzijds
werden verzetsgedichten opgevoerd
door de aktrices Nellie De Hert en Fran-
cine De Bolle, anderzijds las Herman
Ravijts fragmenten voor uit de boeken
«In Tegenstroom» en «Pieter Daens».
De tweede laureaat Rein D'Haese is de
kleinzoon van Bert D'Haese, die ook een
tegenstander was van Van Hoorick. Vol
gens persvoorzitter Frans Van Volsem is
de belangstelling van Rein D'Haese voor
de nieuwste geschiedenis dan ook bijna
vanzelfsprekend. Zijn licentiaatstesis
handelde reeds over het Daensisme, en
hiermee behaalde hij een tweede prijs in
de door het Priester Daensfonds uitge
schreven Daensprijs. Hierdoor was de
mede-figuur van het jaar als het ware
geroepen om het Daensmuseum en ar
chief van de Vlaamse sociale strijd uit te
bouwen, toen de stad Aalst in 1977 hier
toe het initiatief nam.
Deze realisatie kwam er niet van de ene
dag op de andere. Het museum en ar
chief zelf werden uiteindelijk pas ge
opend op de Daensdag 1982, en bevindt
zich sindsdien op de tweede verdieping
van het Belfort.
Voorzitter Van Volsem herinnerde in zijn
tweede toespraak eraan dat de pers
mensen bij het aanwijzen van een figuur
van het jaar geen rekening houden met
eksamenuitslagen, maar eerder als een
gewetensvolle jury het gepresteerde
werk van de kandidaat ontleden en er
alleen maar waardering voor over heb
ben.
De Aalsterse perslui waren er volgens
Van Volsem zich wel bewust van dat zij
met hun keuze van Rein D'Haese enige
kritiek op de hals gehaald hebben, omdat
men een stadsmedewerker, die dan nog
een tewerkgestelde werkloze is, wilde
huldigen, omdat hij tijdens zijn dienst
uren, maar ook daarbuiten, monniken
werk verricht heeft met het inrichten van
het Daensmuseum en archief. «In de fi
guur van Rein D'Haese worden dan ook
allen gehuldigd die de hun vertrouwde
job met evenveel bekwaamheid naar be
horen uitvoeren. Voor deze figuur maak
te Gal een tekening, waarin hij de gevier
de met de rug tegen de muur plaatste.
«Laten wij hopen, aldus Frans Van Vol-
Tijdens de overhandiging van de persprijs voor niet-politiekers heeft burgemees
ter Uyttersprot de rake uitdrukking gebruikt «Hij was de verpersoonlijking van de
strijdvaardigheid». Van in zijn jeugd is Van Hoorick, die door de volksmond tot in de
vijftiger jaren steeds met de troetelnaam Bertje werd bedacht, inderdaad vooral
een vechter geweest. Sommige zijner scheldnamen waren eveneens gegrond, en
de lezer mag er schrappen als ze hem te lelijk klinken oproerkraaiers, bende
leider. tafelspringer, herrieschopper, tegenstromer.
Bijwijlen was hij dat allemaal tegelijk, maar uiteindelijk werd er daar één soort
mensen beter van de kleine lui, de sukkelaars. Onze ordelievende burgers van
vandaag kijken nog met enige schaamte terug op de jaren dertig toen alle on
rechtvaardigheid uit de vorige eeuw nog niet was uitgeroeid. Van Hoorick kan als
kommunist een staatsgevaarlijk anarchist geweest zijn, maar als mens vocht hij
tenminste voor een waardig ideaal dat hem boven officiële staatslieden verheven
heeft. Zelfs onbaatzuchtig. Verteerd en eerlijk kwam hij dan op een dramatisch
keerpunt in zijn leven tot de kónklusie dat de stroming van de door hem aan
gekleefde ideologie tot dezelfde machtswellust had geleid als die andere door hem
bekampte gruwelhet nazisme.
Het komt niet tot uiting in zijn boek «In Tegenstroom», maar waarschijnlijk zal hij
toen even gedacht hebben dat de ongelooflijke inzet van gans zijn ontstuimig
leven, tot op het vlak van de internationale aktie voor verandering van niets minder
dan de ganse wereld, volledig nutteloos geweest is. Het leven van Bert Van
Hoorick is verre van nutteloos geweest. Niet enkel laat hij ons zijn boek na als een
monument van intens leven en beleven, openheid, strijd en bezinning, inzet en
onverdroten ijver, engagement en zeldzame zelfkritiek, geschreven in een stijl die
ons vele bladzijden lang letterlijk doet beven van emotie. Ook uit de rest van zijn
politiek leven laat hij ons veel na dat als voorbeeld voor velen kan dienen
zijn tussenkomsten in het parlement en elders op sociaal gebied, zijn onverholen
Vlaamsgezindheid, zijn schepenambt met verfijnde kuiturele uitstraling, zijn veel
zijdige positieve tussenkomsten in de aalsterse gemeenteraad waar hij jarenlang
de enige was naar wie telkens met echte aandacht werd geluisterd.
De panoramist
sem. dat dit alleen maar figuurlijk is be
doeld».
Burgemeester Uyttersprot feliciteerde
hierop, voor een talrijk opgekomen pu
bliek, waaronder een half schepenkol
lege, raadsleden van de SP en de Volks
unie, alsook personen, die vroeger tot fi
guur van het jaar verkozen waren, de
leden van de Persbond van de Dender
streek met hun initiatief. Hij verduidelijkte
dat in een tijd waarin er nog nooit zoveel
gesproken werd over kommunikatie, de
betrekkingen tussen politici en pers erg
broos zijn
Volgens de burgemeester wil het nieuwe
stadsbestuur in het algemeen belang
goede relaties onderhouden met de re-
gionèle pers. Daarom zal aan de pers
medewerkers in alle openheid zoveel
mogelijk informatie verstrekt worden. Hij
riep vervolgens op tot wederzijds ver
trouwen waarbij de pers haar taak met
opbouwende kritiek uitvoert, en zonodig
de vinger op de zere wonde legt.
Wat de laureaten zelf betreft merkte de
Burgemeester op dat hij het steeds als
een verlies aangevoeld had als Van
Hoorick de gemeenteraad verliet. Hij
prees diens strijdvaardigheid, dynamis
me en overtuigingskracht. De andere
laureaat kende hij persoonlijk minder
goed, maar naar zijn mening wettigde
zijn geleverde inspanning de onder
scheiding van de pers. (MP)
Er is rumoer in het stadhuis,
want men houdt er grote kuis.
Personeelsleden, vroeger aangesteld door de huidige oppositie,
moeten de plaats ruimen voor die van de nieuwe coalitie.
Kennis of kunde wil men immers niet belonen,
Je moet alleen de juiste partijkaart kunnen tonen.
Zelfs in het vrijetijdscomité
kreeg men hiervan al een lepel mee
Zo gaat het telkensom de zes jaar,
haalt men de diensten eens duchtig door elkaar.
En ondertussen blijft elke fraktie beweren
dat ze partijpolitieke aanstellingen wil weren
Sommige diensten raken op die manier overvol,
in andere eist personeelsgebrek zijn tol.
En dan zijn er nog «heren» die durven beweren
dat het personeel veel meer zou moeten presteren.
Geef het hiertoe dan tenminste de kans,
en stop nu eindelijk die partijstoeltjesdans
Een rechtvaardige aanpak garandeert ook goede relaties,
en dan krijg je vanzelf wel betere prestaties. perversje
16.46...Sedert het eerste alarm Is nu een half uur verstreken. De 'Gluco-
serie Reünies' biedt de hulp aan van slangen en motorpomp. Die wordt
onmiddellijk aanvaard. De uitrusting o.l.v. De Vriendt wordt opgesteld aan
de Oude Dender. Met deze 3e lijn zullen de manschappen aan de Rozema
rijnstraat versterkt worden. De hitte blijft stijgen, voortdurend springen er
leien knetterend stuk en vliegen de brokstukken aan alle kanten. De bewo
ners van de huizen nabij de kerk nemen maatregelen, overal wordt water en
zand aangebracht. In de herberg 'Het Meerlaantje' op de hoek van de Roze
marijnstraat wordt een begin vgp brand op de zolder gesignaleerd, de pom
piers grijpen onmiddellijk in...
...Dit is andermaal een fragment uit de reportage die volgende week in dit
weekblad verschijnt. Minuut na minuut wordt daarin de brandramp die de
Sint-Martinuskerk trof, gevolgd. Een reportage, samengesteld na maanden
opzoekingswerk, tientallen gesprekken en dagen puzzelen. De N.G. van
Aalst trok voor dit document 4 volle bladzijden uit.
Volgende week, exclusief voor dif weekblad, een adembenemend life-
verslag over een gebeurtenis waarvan iedere Aalstenaar nu nog stil wordt:
Daar waar men in de Aalsterse Teledienst in 1981 ongeveer honderd
oproepen te verwerken kreeg, steeg dit aantal vorig jaar tot 355, wat
aanleiding gaf tot een 900 prestaties.
Hiervoor zorgden niet alleen een maat
schappelijk werker, Steven Saeys, en
een klusjesdienst onder leiding van Mi
chel Van Belle, maar ook niet minder dan
86 vrijwilligers, die geleid worden door
Lieve Hoffelinck en Elkje Van den
Broeck. Wie om het even welke hulp no
dig heeft, kan steeds terecht in het plaat
selijk Teledienst-huis, gelegen in de Wit
huisstraat, 4, waar men zo mogelijk zelf
hulp verleent, hetzij deskundig doorver
wijst naar een andere bestaande dienst.
Teledienst. die in feite een georganiseer
de vorm van burenhulp is, wil een dam
opwerpen tegen de vereenzaming.
Daarbij wordt vooral gewerkt aan een
mentaliteitsverandering, waar niet zo
zeer het geld belangrijk is, maar wel de
solidariteit met de medemens.
Alles bij elkaar kreeg men in 1982 een
oproep voor drieëndertig verschillende
diensten. In de eerste plaats betrof het
hier de vraag om informatie over andere
diensten, administratie, enz. Ook de vra
gen om bezoeken van een vrijwilliger wa
ren frekwent, evenals de vraag om bood
schappen te doen. 32 maal was er nood
aan huishoudelijke hulp en 33 maal op
personen te vervoeren. De vraag om
hulp bij verhuizingen ligt in dezelfde
sfeer. Ook vragen om nachtwaak, wo
ningen, en financiële hulp waren niet uit
de lucht. Vooral in de maanden septem
ber tot en met december 1982 stegen de
hulpvragen.
Het overgrote deel. namelijk 61 op de 86
vrijwilligers woont in klein-Aalst, en de
leeftijd hiervan varieert tussen 11 en 70
jaar.
Vanaf 1.2.1982 startte Steven Saeys als
voltijdse maatschappelijk werker in een
BTK-projekt. Hij koördineert de werking
en vangt de oproepen van Teledienst op.
De vrijwilligers kunnen voor hun begelei
ding rekenen op een tweemaandelijks
tijdschrift, op een tweemaandelijkse ver
gadering en op het informatiepakket, dat
in het Teledienst-huis ter beschikking
ligt.
Ook de onderhoudsarbeider en de twee
bedienden van de dienst zijn BTK'ers.
Nu de projekten afgelopen zijn. tracht
men hun taak door vrijwilligers te laten
uitvoeren.
Om het hoofd financieel boven water te
houden hoopt Teledienst in de toekomst
op subsidiëring door de stad Aalst. Ook
privé-personen en organisaties zullen
aangesproken worden. Tevens wordt er
opnieuw een kunstavond georganiseerd
op vrijdag 22 april eerstkomende in de
Van Inniszaal in de Generale Bankmaat-
schappij. Maar daarover later meer. (MP)
De tweede reeks is gestart, dit is de vierde tekening van Frans Wauters. Bespaar ae 6 opeenvol
gende tekeningen en noteer er de juiste zegswijze bij. Stuur ze alle 6 samen op naar het redaktie-
adres. De winnaar wordt zelf getekend door Frans Wauters.
