lYitë&BIEIteB. ï)<E ABDiar
1
NERGENS GOEDKOPER voor trouwers
Chipka kwartet
Een niet onaardige prestatie...
Met Netwerk
naar Kaai
theaterfestival
SALONS, EETKAMERS, SLAAPKAMERS, SCHILDERIJEN,
keukentafels, stoelen, matrassen enz. Speciale
DE KAMPIOEN VAN HET KLEINMEUBEL voorwaarden
Hoogstraat 45, 9300 AALST
Tel. 053/21 31 54
Jazz Aalst Jazz Aalst Jazz Aalst Jazz Aalst
Lekker ding
12 Nieuwe Gazet van Aalst 16 april 1983
Gewone openingsuren: maandag, dinsdag, woensdag,
donderdag, vrijdag van 10 tot 12u.30 en \an 14 tot 19
tl. Zaterdag van 9 lot 17 u. doorlopend. Zondag geslo
ten.
Op zaterdag 9 dezer te 20 uur optreden van het Chipka kwartet in jeugd
club Krea. Nooit van gehoord. Toch maar eens langsgaan. Al was het
alleen maar omdat al dikwijls gebleken is dat achter een onbekende
naam dikwijls een plezierige muzikale verrassing schuilging.
EN... zo ook hier. De naam CHIPKA is
nieuw, doch de leden van de groep zijn
lang geen onbekenden in onze jazz we
reld.
RALF CORBEY, leider en pianist van de
groep. Deze Gentse dokter van neder-
landse afkomst zette enkele jaren gele
den zijn eerste passen in de jazz wereld,
en wel te Aalst als een van de stichters
van de nu ter ziele gegane Crazy Bol jazz
band. Hij is ook zeer aktief geweest met
de bekende aalsterse toneelgroep PACT
waarvoor hij alles wat de muziek aanging
voor zijn rekening nam. In een vraagge
sprek met een plaatselijke krant, een
paar jaar geleden, zei hij dat het zijn be
trachting was een goeie jazzpianist te
worden Welnu hij kan gerust zijn. Hij
heeft bij dat optreden bewezen een goeie
te zijn.
POL RENDERS, bassist. Weer een be
kende. Jarenlang lid van de New Orleans
Train Jazz Band van Alayos Van Pete-
ghem. Meerdere keren te gast bij de Cra
zy Bol JB en lid van de Aalsterse sim-
fonie. Dat zijn ambities hoger lagen dan
die van de N O. Train JB wist ik reeds
lang en dat komt zeker tot uiting bij dit
kwartet. Hij schuwt het ook niet meer de
strijkstok te hanteren.
JOS OPREGT, gitaar. Evenals Renders
lid geweest van de Train jazzband en
vroeger van «Fruit Juice». Evenals POL
ging ook zijn voorkeur naar een meer
gesofistikeerde muziek dan die van de
ritmegitaar. Hij bleek een sobere gitarist
doch wat hij brengt is af
Vertrek van de Oxfam vredestocht op de Grote Markt. (JC)
5de Toneeltornooi «RENAAT RAVIJTS»
SINT-BARBARA «Arbeid en Kunst» met «Valstrik voor een man alleen»
PHILIP SOUVAGIE, drums. De enige mij
onbekende in dit gezelschap. Na inwin
nen van enige informatieLid van
EXACORD, lid van het BRT koor en...
een eerste prijs drums. Dat komt dan ook
tot uiting. Zelden heb ik hier iemand zo
fantastisch weten omspringen met de
«borstels».
Tot zover de leden van CHIPKA. Wat bij
hun optreden naar voor komt is dat zij
een viertal vormen die «samenspelen»
en elkaar steunen. Het geheel is tech
nische bagage van de spelers Toch
komt hun muziek nooit zwaar over en valt
het op dat zij zelf enorm veel plezier be
leven aan hun optreden. Een etiket plak
ken op hun muziek kan ik niet, daarvoor
is zij te gevarieerd. Hun programma gaat
over Duke Ellington met bv «Sofhistica-
ted Lady», Thelenius Monk die verleden
jaar overleden amerikaarise pianist,
Django Reinhardt, Miles Davis (Foot
prints) The Beatles enz... Daarbij brengt
elk van de drie sets ook nog een paar
Zuidamerikaanse nummers. Kortom hun
programma is zo afwisselend dat het op
geen enkel ogenblik verveeld. Een vrolij
ke noot brengen zij ook door bij het afslui
ten van elke set het kenwijsje van de
«Flinstones» te spelen waarbij vooral de
drums aan bod komt. De aanwezigen
zullen zich hun avond niet beklaagd heb
ben en de afwezigen hadden ongelijk.
Voor wie het interesseert CHIPKA toch
nog aan het werk te* horen, binnenkort
staan zij in voor het voorprogramma bij
het optreden van Pim Jacobs te Dender-
monde Voor wie twijfelt, it as that swing
(PHIL)
Zeker niet onaardig in vergelijking met wat dit tornooi ons gebracht
heeft. Ver van te beweren dat Barbara opnieuw een optie op de overwin
ning heeft genomen, moet men toegeven dat zij, samen met Nieuw Leven
en Multatuli, tot de enige kanshebbers behoren.
Dit althans mijn mening, die de jury na
tuurlijk niet hoeft te delen. Want toonde
deze politie-komedie bijna onvergeeflijke
slordigheden, de totaalindruk was goed.
De spannende intrige en verrassende
opbouw van de plot zal hier wel voor een
groot gedeelte de oorzaak van zijn. In zijn
genre is «valstrik voor een man alleen»
een juweeltje a la Hitchcock gans het
stuk door blijft de afloop en ontknoping
handig verborgen doorheen een reeks
van knap bedachte wendingen en
«coups de theatre»; slechts op de aller
laatste bladzijde vallen de maskers. Het
grote voordeel van dergelijke stukken is
evidentde inhoud of plot heeft voldoen
de om het lijf om op zichzelf een element
van interesse te zijn waar het publiek wat
aan heeft...
Als ook de vertolking dan een aanvaard
baar niveau haalt, is het pleit grotendeels
gewonnen. Dit was wel degelijk het geval
voor de Barbaristen. Het merendeel van
de spelers gaf blijk van aardig wat talent.
Vooral twee typeringen vielen mij erg in
de smaak Er was vooreerst Mare De
Cock als de politiecommissaris. Zeer ge
loofwaardig, vlot en hoegenaamd niet
stereotype. Een opvallend gemak van
oewegen en houding, natuurlijk en toch
teatraal verantwoord. Een zeer goede
prestatie waar alleen de woedeuitbars
tingen iets te geforceerd overkwamen.
Eddy Temmerman als de priester speel
de met de juiste nuances de dubbele
dubbelzinnigheid van het personage.
Een gepaste blik of een nauwelijks zicht
bare trek om de mond wezen juist ge-
dosseerd in die richting, opdat de nodige
twijfels bij het publiek zouden overko
men. Norbert De Sutter als de man
waarrond het allemaal draait, was goed
en soms zelfs zeer goed, zolang hij maar
direct bij de actie betrokken was. maar
verloor te dikwijls de nodige continuiteit in
zijn figuur in scènes waar hij niet direct in
de dialoog of actie betrokken was. Hij
scheen dan wat verloren te lopen... is de
regie hier wat in gebreke gebleven De
rol van de landloper werd met de geken
de inzet door Rik Van Hoorde in de verf
gezet. Spijtig toch dat deze talentvolle
acteur zo weinig belang schijnt te hebben
voor een grondige rolkennis. Niet alleen
zichzelf brengt hij daardoor in moeilijk
heden maar vooral zijn tegenspelers ver
liezen erdoor de concentratie.
De enige vrouwelijke hoofdrol werd ge
bracht door Monique Buys. Het spijt ons
erg, maar hier hebben we een zeer vlak
ke vertolking gezien. Nergens een po
ging om een karakter mede te geven aan
het personage Een bijna vervelend
stemgebruik, onnatuurlijke gedragingen
als de «valse vrouw des huizes»; draagt
ken dat ernstige twijfels beginnen te rij
zen... technische regie was vol van on-
perfecties, onwaarschijnlijkheden, on
mogelijkheden. Te veel eigenlijk om ze
op te noemen. Waarschijnlijk zal dit door
het grote publiek niet aangevoeld worden
Arbeid en Kunst brachtValserik voor een man alleenEen politiekomedie van
Robert Thomas in een regie van Theo Van Gijseghem. (JC)
ook hier de regie een deel van de verant
woordelijkheid Tenslotte droeg Lea
Temmerman nog de stempel van haar
onervarendheid. maar voor een tweede
optreden was dit nog aanvaardbaar. Al
leen heeft hier de regie volledig gefaald
bij het neerzetten van de typering. Alles
wel beschouwd verdient de vertolking
een positieve beoordeling. Waar «Arbeid
en kunst», volgens mij DE KANS ver
keek, was bij een reeks kleine details,
maar die zo een slordige indruk verwek-
Zo te zien geen grote opkomst voor de vrede. (JC)
Vrijdag 6 mei kan U gratis per
autocar naar het Kaaitheaterfesti
val in Brussel, waar de Napoli-
taanse groep Palso Movimento
Tango Glaciale opvoert.
Een verhaal is er niet, maar het
grote-standsbestaan met zijn ver
vreemding tussen de mensen,
wordt ge-ensceneerdJonge
muziek, stripverhaal-dekors, geen
woorden tenzij de ene slotkreet
«This is the lee-time»...
Reservaties vóór 21 april in Net
werk. De Ridderstraat 28, Aalst
(053/78 89 81) Prijs: 280 fr De
bus is gratis, dank zij de Krediet
bank.
Wie John Carpenter zegt, gilt horror. Na
o.a. «Halloween» en «The Fog» als klassie
kers in het genre, schudde hij nu «The
thing» uit zijn lillende handklodders. Hoe
wel deze thriller niet altijd even positieve
kritieken ontving, moeten wij toch radikaal
zijn dit dingetje is geniaal knap. Wat
eigenlijk niet van «het ding» 's uiterlijk kan
gezegd worden. Maar ach, van 't jouwe dan
wel
Een zuidpoolexpeditie raakt opge
scheept met een verdwaalde poolhond,
waarrond zich even later de aandacht zal
concentreren. Het blijkt immers een
kwaadaardige extraterrestrial te zijn, die
bij het aanvallen van een aards organis
me diens vormen identiek kan aanne
men. Wat op den duur niet zo gezellig
meer is als je beseft dat elk van je mak
kers-wetenschappers in feite «het ding»
in zich kan dragen, en datje totaal van de
buitenwereld bent afgesloten. En hoe
dan het monster opsporen en elimineren,
als het je beste vriend kan zijn En wat
als die afgrijselijke parasiet tot de rest
van de wereld kan doordringen Ten
slotte bleef het reeds 100.000 jaar in het
ijs bewaard zonder enige aktiviteit te ver
liezen... Kortom ambiance alom. en be
paald geen ode aan het vertrouwen tus
sen mensen (maar ja).
Het fijne van «The thing» is dat de film
niet gesteund is op de fantastisch spek-
takulaire speciale effekten. De spanning
is er gewoon van de eerste tot de laatste
minuut, en de momenten wanneer de
ongelooflijke trukageparadepaardjes je
ademloos achterlaten, maken enkel nog
«genietbaarder». Wat in «Poltergeist»
niet gebeurde, is hier wel het gevaldie
sensationele stunts zijn geïntegreerd in
maar het geoefend oog van de jury zou
hier wel eens een argument kunnen vin
den om scherprechter te spelen indien
nodig.
En dit zou wel eens het geval kunnen zijn.
Want we blijven bij onze totaal-indruk
Sint-Barbara bracht een voorstelling op
een niveau dat in een tomooi kan ver
wacht worden maar dat we spijtig genoeg
maar bij enkele uitzonderingen terug
vonden. Maar een echte uitschieter was
het toch ook niet. (N.S.)
het verhaal. Vandaar ook de sterkte van
het extrakt dat «The thing» kruidter
werd niet overdreven veel mee ge
strooid, maar het pikante ervan levert wel
een smaak die je niet gauw zal vergeten.
Voorbeelden daarvan zal je na het bekij
ken ervan zelf genoeg kunnen aanhalen.
Maar het is de moeite
Origineel is het thema wel niet; het is
trouwens een «remake» van een van de
lievelingsfilms van Carpenter. («The
thing» van Howard Hawks»). Een be
paalde gruwelscène uit «The thing» zal
ook doen terugdenken (als je dat op zo'n
moment nog kan naar «Alien», maar
welk script daar nu eerst mee was, kon
den we niet achterhalen. Alleszins zullen
de fans van die andere buitenaardse gast
(«Alien») ook deze griezel met volle teu
gen genieten, dat is zeker
De muziek is van Ennio Morricone
dreigend, stampend en op 't lijf van het
ding geschreven. En in z'n geheel is
«The thing» een horror-thriller die boven
soortgenoten uitsteekt. Maar mocht het
genre je niet liggen, dan is er voor jou nog
een goeie giller (van 't lachen) van
Monthy Python. (Dinges)
Filmprogrammatie
JH Dido «Die verlorene Ehre der Katharine
Blum; za. 16 april, 20 u.
Antrakt«Mon oncle d'Amerique» (psy-
chologisch-humoristisch, van Alain Res-
nais, met Gerard Depardieu, topper van
Cannes '80). zo. 17 april, 20.30 u.
Stadsschouwburg, Vredeplein.
Feestpaleis
1«The thing» (KNT), zie bespreking
2. «E.T.» (KT); herrie rond een ver
schrompelde patat, maar wel een lieve
3 «Monthy Python at the Hollywood Bowl»
(KT); de uitvinders van de Engelse humor
in topvorm; ook een aanrader voor de
Draeckenieren.
Palace
1«Poltergeist» (KNT); het filmtechnisch
ijzersterke spookhuis van Spielberg-
Hooper, dat inhoudelijk helaas het sce
nario volgt en dus instort...
2. «Sharky' machine» (KNT); een werkloze
aanvaardt van een tv-station het hache
lijke jobje om «live» een achtervolgings-
spel op leven en dood op te voeren.
Tot hoever kan deze tv-show gaan
(«Annie» (KT), nog op vr., za., zo., enkel
om 14 u. en 16.10 u.).
