ZOMERVERKOOP
Timothy-prijzen
tot 15 augustus
CONFECTIEFABRIEK STAELS LAMMENS
Onder de Belforttoren
Dendermondsesteenweg 1A
AALST s 053/21 88 19
8 Nieuwe Gazet van Aalst 1 juli 1983
DAMESKLEEDJES - DAMESBLOEZEN AAN ECHTE FABRIEKSPRIJZEN
Statiestraat 42, MOORSEL - Tel. 053/21 89 55
VAN DONDERDAG 30 JUNI TOT EN MET ZATERDAG 2 JULI van 9 tot 19 uur, doorlopend.
TIMOTHY
TIMOTHY
- -- I --i I I ii -• 'm- -'"r'-'ik -■ i I .v.; i
y
Voor vrouwen is het een gruwel, voor mannen een statussymbool als ze een
stevige snor kweken. Op oude foto's lijken haast al onze grootvaders er «een
neus voor gehad te hebben» om zo'n sierlijk kleinood tot zeldzame afmetingen
te laten groeien. In de jaren 1980 bezit aalst nochtans nog steeds een feno
meen dat zich in deze specialiteit op wereldniveau kan meten met collega-snor-
mensenPierre Monsaert...
Voor Piet Snor gehouden...
Je kijkt wel even op wanneer je niets
vermoedend café «De Appel» binnen
loopt en je achter de tapkast eerst een
snor van een goeie halve meter span
wijdte aantreft, en dan pas Pierre, de
trotse eigenaar... Zou hij «echt» zijn,
en zo ja, zit er geen ijzerdraad in om
de punten omhoog te houden Krijgt
hij geen last wanneer met Nieuwjaar
de traditionele kusjes gewisseld wor
den Allemaal vragen die opduiken,
en die'al tot menig weddenschap heb
ben geleid. Pierre bekijkt het allemaal
nuchter, al verwondert hij zich nog
dagelijks over de reakties van mensen
die zijn bezienswaardigheid voor 't
eerst in 't oog krijgen
Snorigineel
We horen hem graag vertellen over de
ontelbare avonden die zijn buitenge
wone snorharen hem reeds oplever
den. «Ach, jong, 't is ongelooflijk wat
ik daar allemaal al mee tegengekomen
ben In de USA wilden ze me een kon-
trakt aanbieden om als attraktie in Dis
neyland te dienen, ik mocht er meteen
bijven Rare jongens, die Amerika
nen. Maar ook dichterbij zijn de «sto
ten» ongewoon. Zo begonnen de poli
tiemensen in Straatsburg plots het
verkeer voor me te regelen, omdat ze
me, met mijn aktentasje, voor een hele
hoge Piet hielden, terwijl ik enkel Piet
Monsaert ben. Maar ja, die «mousta
che», hé En foto's dat er al van mij
genomen zijn Overal waar ik kom
hetzelfde liedje: «meneer, mogen we
een foto van u nemen met onze kinde
ren erbij Mijn verbazing is vaak
groot over wat ze daar voor over heb
ben mooie kadoos, rijkelijke trakta
ties en van een Brussels fotograaf
zelfs een projektor, omdat ik hem de
toestemming gaf foto's van mij in zijn
uitstalraam tentoon te stellen...
De begroting 1983 van de stad Aalst roept nog steeds reakties op. Zo zijn de Volksunie-
jongeren van oordeel dat de voorziene uitgaven schromelijk onderschat werden, waar
door een beleid onmogelijk wordt.
Hierbij wordt verwezen naar de posten van onderhoud voor wagenpark en de gebouwen.
Anderzijds meent de VUJO Aalst dat de verhoging van de inkomsten gebeurde zonder
enige visie op de toekomst noch met inachtname van overwegingen van sociale aard.
Als voorbeelden citeert men de tarieven van de pendelparking, die verhoogden en de
prijsverhoging van de huisvuilophaling zonder rekening te houden met bejaarden,
gehandikapten, enz.
De jongerengroepering hoopt dan ook dat het CBS volgend jaar «het nodige geduld aan
de dag zal leggen vooraleer tot andere verhogingen over te gaan».
De interventieploeg van de Aalsterse brandweer is opnieuw kampioen geworden
van de beide Vlaanderen, dit in een wedstrijd die op 11.6.1983 te Moeskroen
plaatshad Daar bleven de Aalsterse pompiers,» die nationaal kampioen waren in
1982 voor ploegen van Kruishoutem, Roeselare, Gavere, Oudernaarde, Eeklo,
Poperinge, enz
Nu is men volop bezig aan de voorbereiding van de nationale wedstrijd te Landen
onder leiding van Lt. Karei Ruyssinck en sportmonitor Willy Alloo. Naast deze
personen maken ook Firmin Van de Velde. Leo Huylebroeck, Jaco Van Door-
selaer, Roland Wymeersch, Freddy De Schrijver, Paul De Pierre, René Ringoir,
Luc Quintelier en Pierre Van Nuffel als ploegleider.
Jaloerse tantes
'Anderzijds zijn er ook wel minder har
telijke reakties. De sympathiek
behaarde Aalstenaar omschrijft het
aldus«Soms word je ontvangen als
een clown, soms als een koning, maar
soms ook heel minachtend. Zo was er
eens een vrouw die me plots recht in
het gezicht kwam spugen. Waar
schijnlijk had die niet zo'n goede
herinneringen aan «snorrende» men
sen Ook zijn er natuurlijk de lolli-
gaards die me maar al te graag eens
belachelijk willen maken. Ja, er waren
zelfs snodaards die een stuk van mijn
snorretje wilden knippen, maar geluk
kig zijn zulke individuen erg zeldzaam.
Maar zo zie je dat het niet altijd even
snor zit met m'n snor; er zijn wel dui
delijk twee kanten aan de medaille...».
Een hele snorganisatie...
Pierre Monsaert begon zo'n achttal
jaar geleden aan de extra verzorging
van zijn inmiddels beroemdgeworden
lichaamskenmerk. Zijn rekordlengte
bedraagt 54 cm., van punt tot punt,
maar regelmatig moet de knevel bijge
knipt worden natuurlijk. En elke mor
gen dient zijn pronkstuk gewassen en
gekamd te worden. Daarna worden de
punten nog opgedraaid, en tenslotte
gebruikt men nog wat bussen hair-
spray (om Margaret Thatcher jaloers
op te laten worden) om de «harige
voelsprieten» netjes evenwichtig
omhoog te houden. Bij deze hele kon-
struktie is de welwillende helpende
hand van vrouwtje Elise broodnodig,
want alleen zou Pierre, volgens zijn
zeggen, het nooit voor elkaar
krijgen...
Nog voor geen miljoen
Toen we hem vroegen of hij ooit dicht
bij het wegscheren van zijn «beschei
den snorretje» stond ik een of andere
situatie, antwoordde de «Appelmous-
tache» kategoriek neen. «Man, je mag
me hier een miljoen kontant op tafel
leggen voor mij, ik zal ze nog niet weg
doen. Of 't zou al moeten zijn als ik
geen boterham meer heb om op te
eten Nee, dat nooit, met dat ding leef
ik nu al zo lang, en zonder zou ik niet
echt dé Pierre Monsaert meer zijn...».
Naar het wereldrekord zou hij wel
graag nog eens dingen, maar zijn
werk zou hem dat niet toelaten. (Pierre
staat in voor het onderhoud in de
HRITO-school, hij werd trouwens
onlangs nog gelauwerd voor zijn 25
jaren dienst Dat wereldrekord zou
volgens het Guiness Book of Records
overigens toebehoren aan de Indièr
Masuriya Din, met een spanwijdte van
2,59 meter, wat al geen erg handige
afmeting moet zijn in het dagelijks
leven.. Onze Aalsterse snorremans
had daar wel een bedenking bij
«Jamaar, daar zijn er mannen die
ongelooflijke sommen uitbetaald krij
gen als ze hun snor laten
verzorgen...».
Barometer...
Ooit wilde «Moustache» (want zo noe
men zijn vrienden hem) zelfs een ver
zekering voor zijn snor afsluiten...
tegen brand en diefstal. Hij had er
zelfs een bedrag van 50.000 fr. voor
over, maar de verzekeringsmaat
schappij die hij aanzocht, was er niet
zo erg voor te vinden zodat Pierre het
nog steeds zonder verzekering moet
redden, tegen eventuele flauwe ple
zante stamgasten die hem «onge
vraagd een vuurtje willen
aanbieden»... We wisten wel al dat
paardehaar als vochtigheidsmeter kan
gebruikt worden, maar ook Pierre's
snor blijkt een zekere barometerkapa-
citeit in zich te dragen. Naar zijn klan
ten zeggen hangt het sieraad naar
beneden als het wat scheef zit met
vrouwtjelief. Voer voor psychologen
Dezelfde bezoekers getuigen echter
dat dit gelukkig niet zoveel voorvalt...
Aalsterse snorrenklub
De pogingen om zoals in meerdere
steden een snorrenklub te lanceren
zijn slechts met mate suksesvol
geworden. De leerlingen van Pierre
gaven de moustachenkweek maar al
te gauw op wegens «te lastig», «beu»,
Den baas van Den Appel, gekend om zijn sierlijke snor. (JC)
en «nieuw lief». Momenteel leidt de
waard van «de Appel» nog één pupil
op, om met hem aan internationale
wedstrijden en konfrontaties deel te
nemen.
Krisis in het café
Als herbergier van «De Appel», een
café dat reeds een honderd jaar ge
schiedenis heeft geschreven (bezoe
kers van de toenmalige afspanning
zouden o.a. Jan De Lichte en Baeke-
landt zijn geweest is Pierre natuur
lijk ook goed geplaatst om een situa
tieschets te geven van de invloed van
de krisis in het cafébedrijf. «Het gaat
zeer slecht, schrijf dat maar vlakaf...
Er zijn nog jaren geweest dat ik om
één uur, de sluitingstijd, de politie
moest gaan halen om mijn café te
komen sluiten. En nu moet je dat hier
eens zien 't is negen uur en ik mag al
aan mijn bedje beginnen denken
geen volk meer... Vorig jaar met de
examentijd zat dat hier nog geregeld
vol met studenten en leraars, nu blij
ven ze ook meer weg. Het geld, hé...
En vlak voor de vakantie gaat men lie
ver wat sparen om op reis te kunnen
gaan en zo. De inleveringen beginnen
zich voor ons sterk te laten voelen. De
klanten gaan zelf ook besparen, en
blijven dan maar «goedkoper» naar
televisie zitten te kijken, thuis, 't Is
echt triestig gewordenJe zou er ook
nogal van verschieten heoveel klanten
me stiekem, als ik even naar toilet ga
bijvoorbeeld, komen vragen of ik hen
wat kan lenen. Dat is toch wel een
zeer slecht teken, hoor
Voor ons wordt het inmiddels ook niet
gemakkelijker, met de stijgende aan
koopprijzen... En gaan we zelf
omhoog met de verkoopprijs, dan ris
keren we klanten te verliezen; we
staan hier nog steeds op twintig frank
voor een pintje... Ook de sommen die
we voor het installeren van een ter
rasje moeten betalen lijken me schro
melijk overdreven. En zeggen dat die
stoelen rond de tafeltjes buiten nog
geen enkele frank hebben opge
bracht, dit seizoen.. Nee, jong, het is
«koud». Kijk, vroeger was er nog een
sluitingsuur, maar nu sluiten de men
sen zelf... Maar 't is wel overal zo, hé,
zelfs aan de kust marsjeert het niet
meer
Roos in je snor
Vermeldenswaardig is ook nog de
anekdote die Pierre Monsaert uit zijn
politieke karrière wist op te snorren...
Hij kwam namelijk vorig jaar voor op
de SP-lijst (op de 23ste plaats en hij
haalde meteen 488 stemmen en
dat leverde voor sommige kiezers
nogal wat problemen op. Achteraf
kwamen ze vertellen«Zeg. ik heb
overal op die lijsten gezocht, maar ik
vond geen enkele meneer De Appel,
hoor...». Pierre krijgt ook vaak syndi-
kale opdrachten, want hij is afgevaar
digde van de vakbond in het HRITO,
en bovendien werd hij onlangs verko
zen tot ondervoorzitter van de sektor
Aalst. Je kan ook steeds bij hem
terecht als je wat richtlijnen nodig
hebt i.v.m. je pensioenregeling en der
gelijke. Een klant die ons interview
meebeluistert, springt onmiddellijk
bij«Ja, da's waar. Pierre is zeer
sociaalvoelend. Hij zet zich zeer graag
in ten behoeve van mensen, da's gene
zever, zenne Dat dit getuigenis
objektief kan beoordeeld worden blijkt
ook uit het verder verloop van het ge
sprek de betreffende klant blijkt «van
de blaa» te zijn... Hier blijkt nog men
selijke politiek te vinden te zijn, ver
van de scheldpartijen in de gemeente
raadszitting...
Tussen neus en lippen door...
Toch wel een markant figuur, deze
Pierre Monsaert, een boeiend vertel
ler, van alle markten thuis en steeds
met een arsenaal kwinkslagen klaar
om het gesprek wat te kruiden, Om
maar te illustreren dat niet enkel zijn
monumentale snor, een levenswerk,
de moeite waard is om hem te ontmoe
ten... Maar wanneer we met onze
snorfiets huiswaarts keren, flitst een
bedenking over de wijde beharing van
Pierre ons toch nog door het hoofd
«Gelukkig hebben wij dat niet onder
onze neus hangen, want anders kon
er nog een verkeersboete in gezeten
hebben wegens «te ver uitstekende
voorwerpen langsheen het voertuig»,
wie weet (LDC)